เหงียน ไอ กว็อก และวีรบุรุษผู้รักชาติ ฟาน ชู ตรินห์ บนเส้นทางสู่การกอบกู้ชาติ

[โฆษณา_1]

1. ก่อนอื่นเลย ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสำคัญทั้งสองนี้มีต้นกำเนิดมาจากมิตรภาพระหว่างนายเหงียน ซิงห์ ซัค/ฮุย (บิดาของเหงียน ไอ กว็อก) และนายฟาน ชู ตรินห์ มิตรภาพระหว่างนายฟานและนายเหงียนนั้นเกิดจากความสำเร็จทางวิชาการและอุดมการณ์ที่เหมือนกัน (ทั้งคู่สอบผ่านการสอบระดับรองสูงสุดของราชสำนักในปีพ.ศ. 2444 และทั้งคู่ต่างรังเกียจระบบราชการที่กดขี่)

เมื่อไม่นานมานี้ แหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์บางแห่งยืนยันว่า ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1911 ได้มีการพบปะกันระหว่างฟาน ชู ตรินห์ และเหงียน ตัต ทันห์ ที่เมืองมายโถ โดยมีนายเหงียน ซิงห์ ฮุย เป็นผู้ประสานงาน ในการพบปะครั้งนี้ ฟาน ชู ตรินห์ ได้แนะนำเหงียน ตัต ทันห์ เกี่ยวกับวิธีการเดินทางไปฝรั่งเศสและขั้นตอนต่อไปที่เขาควรปฏิบัติเมื่อเดินทางถึง การประชุมครั้งนี้ได้วางรากฐานสำหรับกิจกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างฟาน ชู ตรินห์ และเหงียน ตัต ทันห์ ในฝรั่งเศสในเวลาต่อมา

ดังนั้น บุคคลทั้งสองนี้จึงมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างใกล้ชิดกันภายในประเทศเวียดนาม ความสัมพันธ์นี้ช่วยเหลือเหงียน ตั๊ต ทันห์ อย่างมากในการเดินทางลงใต้เพื่อเตรียมตัวสำหรับการเดินทางไปต่างประเทศเพื่อกอบกู้ประเทศ และแม้กระทั่งในเวลาต่อมาที่ฝรั่งเศส

หลังจากการประชุมครั้งนี้ นายฟานได้เดินทางออกจากไซ่ง่อนในวันที่ 1 เมษายน 1911 และเดินทางถึงฝรั่งเศสในวันที่ 27 เมษายนปีเดียวกัน โดยพำนักอยู่ในปารีส สองเดือนต่อมา ในวันที่ 5 มิถุนายน 1911 เหงียน ตัต ทันห์ ก็ได้เดินทางออกจากไซ่ง่อนด้วยเรืออามิรัล ลาตูช เทรวิลล์ เพื่อเริ่มต้นการเดินทางไปต่างประเทศเพื่อหาทางกอบกู้ประเทศ ในวันที่ 15 กรกฎาคม 1911 ตัต ทันห์ (วัน บา) ได้เหยียบย่างลงบนท่าเรือเลออาฟร์ ประเทศฝรั่งเศส เป็นครั้งแรก จากนั้นจึงเดินทางข้ามทวีปต่อไป

2. ในช่วงที่พำนักอยู่ในสหรัฐอเมริกาและอังกฤษ เหงียน ตัต ทันห์ ได้เขียนจดหมายหลายฉบับถึง ฟาน ชู ตรินห์ ซึ่งอยู่ที่ประเทศฝรั่งเศส เหงียน ตัต ทันห์ เรียกฟาน ชู ตรินห์ ว่า "ลุง" และเรียกตัวเองว่า "หลานชาย" และได้รับการช่วยเหลือจากเขาเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ เหงียน ตัต ทันห์ จึงมีโอกาสได้ติดต่อกับทนายความ ฟาน วัน ตรวง รวมถึงบุคคลสำคัญอื่นๆ อีกมากมายในปารีส

หลังจากเดินทางข้ามทวีปมาหลายปี ในช่วงปลายปี 1917 เหงียน ตัต ทันห์ ตัดสินใจออกจากอังกฤษไปฝรั่งเศสเพื่อไล่ตามความฝันของเขา เมื่อกลับมาถึงฝรั่งเศส เหงียน ตัต ทันห์ ได้รับความช่วยเหลือจากฟาน ชู ตรินห์ และฟาน วัน ตรวง ในเรื่องขั้นตอนและเอกสารการอยู่อาศัยต่างๆ และได้รับที่พักในบ้านเลขที่ 6 วิลลา เดส์ โกเบลินส์ เขต 13 ของกรุงปารีส

เมื่อเหงียนเดินทางไปฝรั่งเศส ฟาน ชู ตรินห์ เป็นหนึ่งในผู้ที่ให้การสนับสนุนทางการเงินแก่ผู้นำการปฏิวัติหนุ่มคนนี้ รายงานลับลงวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 1920 จากสายลับฌอง เขียนไว้ว่า “กว็อกพึ่งพาเงินช่วยเหลือจากนายตรวง เขาจ่ายค่าเช่า ในขณะที่ฟาน ชู ตรินห์ และคานห์ กี (เหงียน ดินห์ คานห์) ให้เงินเขาสำหรับซื้ออาหาร รวมแล้วไม่เกิน 500 กวนต่อเดือน ปัจจุบัน ฟาน ชู ตรินห์ ทำงานเป็นช่างซ่อมรูปถ่ายในเมืองพอนส์ เขาได้เงินประมาณ 30-40 กวนต่อวัน”... ในเดือนมิถุนายน 1919 เหงียน ตัต ทันห์ พร้อมด้วยฟาน ชู ตรินห์ ฟาน วัน ตรวง และผู้รักชาติชาวเวียดนามอีกคนหนึ่งในปารีส ตัดสินใจร่าง “ข้อเรียกร้องของประชาชนชาวอันนาม” เพื่อส่งไปยังที่ประชุมชาติผู้ชนะ สงครามโลก ครั้งที่ 1 ซึ่งจัดขึ้นที่แวร์ซายส์ พวกเขาตกลงกันว่าเหงียนจะเป็นตัวแทนและลงนามใน "ข้อเรียกร้อง" โดยใช้ชื่อว่า เหงียน ไอ กว็อก ในวันที่ 18 มิถุนายน 1919 ชื่อของเหงียน ไอ กว็อก ปรากฏขึ้นในเวทีการเมืองปารีสในฐานะตัวแทนของกลุ่มชาวเวียดนามผู้รักชาติในฝรั่งเศส ผ่านทางหนังสือพิมพ์ L'Humanité และ Journal du peuple

ระหว่างปี 1922 ถึง 1925 ฟาน ชู ตรินห์ ผู้รักชาติ และเหงียน ไอ กว็อก นักปฏิวัติ ได้แลกเปลี่ยนจดหมายกันหลายฉบับ ในจดหมายลงวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 1922 จากมาร์เซย์ถึงเหงียน ไอ กว็อก ในปารีส ซึ่งกล่าวถึงวิธีการกอบกู้ชาติ ฟาน ชู ตรินห์ เขียนว่า “แม้กระทั่งตอนนี้ ท่านก็ยังไม่ชอบวิธีการของผมในการให้ความรู้แก่ประชาชน ยกระดับจิตใจ และพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขา ส่วนผมเองก็ไม่ชอบวิธีการของท่านที่ ‘สรรหาคนเก่งจากต่างประเทศและรอจังหวะที่เหมาะสมเพื่อโจมตีจากภายใน’ พูดตามตรง ผมไม่เคยดูถูกท่านเลย ตรงกันข้าม ผมชื่นชมท่าน…”

แม้ว่าฟานโบ่ยเจาและเหงียนไอ้ก๊วกจะมีความเห็นแตกต่างกันในเรื่องการกอบกู้ชาติ แต่ประสบการณ์ของฟานโบ่ยเจาได้ช่วยเหลือเหงียนไอ้ก๊วกอย่างมากในช่วงที่เขาอยู่ในฝรั่งเศส เรื่องนี้ได้รับการกล่าวถึงโดยอดีต นายกรัฐมนตรี ฟามวันดง ซึ่งเคยพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างลุงโฮและฟานโบ่ยเจาว่า “ผมเคยได้ยินลุงโฮพูดถึงฟานโบ่ยเจามากมาย เขาบอกว่าก่อนที่เขาจะไป เขาได้รับคำแนะนำจากฟานโบ่ยเจา เขาเลือกทำงานที่ถือว่าต่ำต้อยในเวลานั้นเพื่อหลบเลี่ยงตำรวจลับได้ง่ายขึ้นเมื่อไปต่างประเทศ ตามคำแนะนำของฟานโบ่ยเจา เมื่อไปถึงฝรั่งเศส เขาก็ติดต่อฟานโบ่ยเจาทันที ความสัมพันธ์ระหว่างลุงโฮและฟานโบ่ยเจาสนิทสนมกันมากเหมือนพี่น้อง”

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพียงสามเดือนหลังจากเดินทางมาถึงฝรั่งเศส ในเดือนกันยายน ปี 1911 เหงียน ตัต ทันห์ ได้ยื่นใบสมัครเป็นภาษาฝรั่งเศสต่อประธานาธิบดีฝรั่งเศส เพื่อขอเข้าเรียนในโรงเรียนประจำที่โรงเรียนอาณานิคม การเขียนใบสมัครเป็นภาษาฝรั่งเศสในเวลานั้นไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเหงียน ตัต ทันห์ เพราะเขาต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะพูดภาษาฝรั่งเศสได้อย่างคล่องแคล่ว ในขณะเดียวกัน ฟาน ชู ตรินห์ ก็อยู่ใกล้กับโรงเรียนอาณานิคมในเวลานั้น และมักคบหาสมาคมกับฟาน วัน ตรวง เหงียน ดินห์ คานห์ (หรือที่รู้จักกันในชื่อ คานห์ กี) บุย กี และคนอื่นๆ ปัญญาชนเหล่านี้ซึ่งมีความเชี่ยวชาญในภาษาฝรั่งเศส ได้ช่วยเหงียน ตัต ทันห์ ในการร่างใบสมัครอย่างไม่ต้องสงสัย ผ่านความสัมพันธ์ของพวกเขากับฟาน ชู ตรินห์ นอกจากนี้ ฟาน ชู ตรินห์ ยังให้คำแนะนำแก่เหงียน ตัต ทันห์ ในหลายๆ เรื่องในช่วงเดือนแรกๆ ที่เขาอยู่ในต่างแดน

ในเดือนมิถุนายน ปี 1925 ฟาน ชู ตรินห์ กลับมายังเวียดนาม ระหว่างพักฟื้นในไซง่อน ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต (ปี 1926) ฟานได้พบกับเหงียน ซิงห์ ฮุย นักปราชญ์ระดับสูง และฝากอนาคตแห่งเอกราชของตนไว้กับเพื่อนของเขา โดยกล่าวว่า "เอกราชของชาติเราในอนาคตขึ้นอยู่กับเหงียน ไอ กว็อก" นี่แสดงให้เห็นว่าฟานเข้าใจเจตนารมณ์ของเหงียน ไอ กว็อก และเส้นทางสู่การกอบกู้ชาติ และมีความหวังอย่างยิ่งในตัวเขา!

[โฆษณา_2]
แหล่งที่มา