กรณีใดบ้างที่ไม่อนุญาตให้จดทะเบียนถิ่นที่อยู่ถาวรตามระเบียบล่าสุด?

มาตรา 2 วรรค 8 แห่งพระราชบัญญัติถิ่นที่อยู่ พ.ศ. 2563 เลขที่ 68/2563/QH14 กำหนดให้ถิ่นที่อยู่ถาวร คือ สถานที่ที่พลเมืองอาศัยอยู่อย่างมั่นคงถาวร และได้จดทะเบียนถิ่นที่อยู่ถาวรแล้ว

ทั้งนี้ กรณีที่ไม่สามารถจดทะเบียนถิ่นที่อยู่ถาวรได้ มาตรา 23 แห่งพระราชบัญญัติถิ่นที่อยู่ เลขที่ 68/2020/QH14 ประกอบด้วย 5 กรณี ดังนี้

1. ที่พักอาศัยที่ตั้งอยู่ในสถานที่ต้องห้าม พื้นที่ห้ามก่อสร้าง บุกรุก หรือยึดครองพื้นที่ป้องกันประเทศ ความมั่นคง การจราจร การชลประทาน เขื่อนกั้นน้ำ ระเบียงป้องกันพลังงาน เครื่องหมายแสดงขอบเขตงานโครงสร้างพื้นฐานทางเทคนิค โบราณสถานและวัฒนธรรมที่ได้รับการจัดอันดับ พื้นที่ที่ได้รับการเตือนความเสี่ยงจากดินถล่ม น้ำป่าไหลหลาก และพื้นที่ป้องกันการก่อสร้างอื่นๆ ตามที่กฎหมายกำหนด

2. ที่พักอาศัยซึ่งพื้นที่อยู่อาศัยทั้งหมดตั้งอยู่บนที่ดินที่ถูกบุกรุกหรือครอบครองโดยผิดกฎหมาย หรือที่พักอาศัยที่สร้างบนที่ดินที่ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขการก่อสร้างที่กฎหมายกำหนด

ตามระเบียบ ประชาชน 1 คน สามารถจดทะเบียนถิ่นที่อยู่ถาวรได้เพียง 1 แห่งเท่านั้น (ภาพ: ภาพประกอบ)

3. ที่พักอาศัยที่มีคำพิพากษาให้เวนคืนที่ดินและมีคำพิพากษาอนุมัติแผนการชดเชย การช่วยเหลือ และการย้ายถิ่นฐานจากหน่วยงานของรัฐที่มีอำนาจหน้าที่ ที่พักอาศัย คือ บ้านที่มีพื้นที่พักอาศัยบางส่วนหรือทั้งหมดมีข้อพิพาทหรือข้อร้องเรียนเกี่ยวกับกรรมสิทธิ์และสิทธิการใช้ แต่ยังไม่ได้รับการแก้ไขตามบทบัญญัติของกฎหมาย

4. ที่อยู่อาศัยถูกยึดโดยคำสั่งของหน่วยงานของรัฐที่มีอำนาจหน้าที่; ยานพาหนะที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยถาวรถูกเพิกถอนการจดทะเบียน หรือไม่มีใบรับรองความปลอดภัยทางเทคนิคและการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมตามที่กฎหมายกำหนด

5. ที่พักอาศัย คือ บ้านที่ได้รับการตัดสินใจให้รื้อถอนโดยหน่วยงานของรัฐที่มีอำนาจหน้าที่

นอกจากนี้ พลเมืองแต่ละคนมีถิ่นที่อยู่ถาวรเพียงแห่งเดียว หากพลเมืองเปลี่ยนถิ่นที่อยู่ถาวรใหม่ จะต้องยกเลิกถิ่นที่อยู่ถาวรเดิม เพื่อให้มั่นใจว่ามีการจัดการถิ่นที่อยู่อย่างเข้มงวดและเพื่อสิทธิของพลเมือง

เจาทู

ที่มา: https://vtcnews.vn/nhung-truong-hop-nao-khong-duoc-dang-ky-thuong-tru-theo-quy-dinh-moi-nhat-ar908877.html