
เวลา 7 โมงเช้าของวันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2567 ผมเดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์เป็นระยะทางกว่า 30 กิโลเมตรจากเมือง ไห่เซือง ไปยังตำบลห่าถั่น เบื้องหน้าของเราคือหมู่บ้านฮูชุงที่ถูกน้ำท่วมขัง ทุ่งกล้วยที่กว้างใหญ่ล้มระเนระนาด ฝนตกหนักเป็นเวลานานทำให้ถนนสายเดียวที่เข้าหมู่บ้านถูกน้ำท่วมอย่างหนัก ทำให้การเดินทางเป็นไปได้ยากลำบาก
กว่าจะเข้าหมู่บ้านได้ เราต้องลุยน้ำลึกถึงเอว ฝนเทลงมากระทบหน้า มือสั่นเพราะความหนาว กว่าจะเข้าหมู่บ้านได้ก็ใช้เวลาร่วมชั่วโมงกว่าๆ
พอมาถึงเราก็เปียกโชกและอุปกรณ์ก็เปียกโชกไปหมด สิ่งเดียวที่เราทำได้คือใช้โทรศัพท์มือถือบันทึกภาพและถ่ายรูป
หลังจากนั้น พวกเรารีบเคลื่อนพลพร้อมทหารและตำรวจไปยังบ้านแต่ละหลัง บันทึกภาพผู้คนกำลังแบกผู้สูงอายุและเด็กไปยังจุดอพยพ สิ่งที่ผมจำได้มากที่สุดคือช่วงเวลาที่ทำงานกลางสายฝน เห็นเจ้าหน้าที่และทหารหลายร้อยนายกำลังก่อกระสอบทรายและกระสอบดินเพื่อป้องกันเขื่อนฮู่ชุง
จากนั้นเราต้องกลับไปที่คณะกรรมการประชาชนตำบลห่าถั่นโดยรถกู้ภัยของตำรวจ เมื่อไปถึง โทรศัพท์ก็ส่งสัญญาณ เราจึงรีบส่งข้อมูลไปยังกองบรรณาธิการเพื่อรายงานสถานการณ์การอพยพประชาชนนอกเขื่อนแม่น้ำลั่วกอย่างเร่งด่วน ถึงแม้จะบ่ายแล้ว แต่พวกเราทุกคนก็เหนื่อยกันมาก แต่ก็มีความสุขมาก เพราะภารกิจสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
เหงียน เถาที่มา: https://baohaiduong.vn/tac-nghiep-o-vung-ron-nuoc-ha-thanh-413869.html






การแสดงความคิดเห็น (0)