Τα συναισθήματα ενός βετεράνου για το βιβλίο "Him Lam Moon and Thu River Water"

Μου έδωσαν ένα αντίτυπο του βιβλίου «Him Lam Moon and Thu River Water» του συγγραφέα Chau La Viet - που εκδόθηκε από τον Εκδοτικό Οίκο Στρατού και τον Εκδοτικό Οίκο Λογοτεχνίας, το οποίο περιλαμβάνει το ομώνυμο μυθιστόρημά του. Συγκινήθηκα βαθιά επειδή αυτό το βιβλίο αφορά τους συντρόφους μου που συμμετείχαν στην εκστρατεία Dien Bien Phu, όπως οι Mac Ninh, Le Nam, Dao Dinh Luyen, Do Nhuan... Επιπλέον, παρουσιάζει έναν χαρακτήρα που ονομάζεται Ngoc Tue, τον αρχηγό του Συγκροτήματος Τραγουδιού και Χορού του Γενικού Πολιτικού Τμήματος, κάτι που με έκανε ακόμα πιο γοητευμένο και ανίκανο να παραλείψω ούτε μια λέξη στις σχεδόν τριακόσιες σελίδες του μυθιστορήματος.

Τα συναισθήματα ενός βετεράνου για το βιβλίο

Το βιβλίο «Το φεγγάρι πάνω από αυτόν, το λαμ και τα νερά του ποταμού Θου» - Εκδοτικός Οίκος Λογοτεχνίας. Φωτογραφία: Αρχειακό.

Η αρχική μου αντίδραση ήταν ότι δεν μπορούσα να κρύψω ό,τι γνώριζα για τα πρωτότυπα της οικογένειας και των κεντρικών χαρακτήρων σε αυτό το μυθιστόρημα. Είπα με ενθουσιασμό στους συναδέλφους μου βετεράνους: «Το μυθιστόρημα αφορά την αγάπη για το Ντιεν Μπιεν Φου, την αγάπη για το Κουάνγκ Ναμ, αλλά στην πραγματικότητα αφορά την γειτονική μας οικογένεια κατά τη διάρκεια της αντίστασης εναντίον των Αμερικανών στο Στρατιωτικό Συγκρότημα Κατοικιών Νο. 3 - Ονγκ Ιτς Κιέμ - Ανόι . Και οι φίλοι μας, ο κ. Λε Ναμ και η κα Χουίν Θι Χιπ, που ήταν στενοί σύντροφοι, είναι τα πρωτότυπα για το μυθιστόρημα!»

Πρέπει να αναγνωριστεί ότι πρόκειται για ένα λογοτεχνικό έργο που αντικατοπτρίζει με μεγάλη ειλικρίνεια τη ζωή ενός στρατιώτη στο Ντιεν Μπιεν Φου (Χιμ Λαμ Μουν) και τη ζωή μιας γυναίκας από τον Νότο που μετακόμισε στον Βορρά, ξεπερνώντας πολλές δυσκολίες στη ζωή, στη μάχη, στην εργασία, στην παραγωγή και στον έρωτα (Νερό Ποταμού Θου) - δηλαδή, της Χουίν Θι Ντιπ. Στην τρυφερή ηλικία των δεκαέξι ετών, ξέσπασε η Αυγουστιάτικη Επανάσταση. Ήταν υπεύθυνη για τις γυναικείες υποθέσεις στην κοινότητα και εντάχθηκε στην πολιτοφυλακή, δίνοντας γενναία μάχη σε πολλές μάχες, και σε μία μάχη τραυματίστηκε σοβαρά.

Μετά τη μετακόμισή του στο Βορρά, ο Diep ανέλαβε να επιβλέπει το οργανωτικό έργο του Εργοστασίου Υφασμάτων Nam Dinh, παρόμοια με την κατάσταση του Tu Hau στο μυθιστόρημα του Bui Duc Ai "Μια ιστορία γραμμένη στο νοσοκομείο" πριν από χρόνια. Από εδώ, μέσω σχέσεων με συντρόφους και φίλους, ο αντάρτης Quang Nam ανέπτυξε μια αγάπη για τον Tran Ngoc, έναν στρατιώτη από το Dien Bien Phu. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Dien Bien Phu, ο Tran Ngoc ανήκε στο Σύνταγμα 141, πολεμώντας στην πρώτη μάχη του Him Lam, δίπλα σε στρατιώτες όπως οι Mac Ninh, Tran Trong Tuyen, Dao Dinh Luyen και άλλοι όπως οι Ha Van Noa και Phan Dinh Giot...

Αυτός ο στρατιώτης από το Ντιεν Μπιεν Φου, με τα λαμπρά του επιτεύγματα και την όμορφη εμφάνισή του, ήταν πολύ ευγενικός. Χωρίς τη στρατιωτική συμπεριφορά των συντρόφων του, οι πλατιοί ώμοι του δεν θα μπορούσαν ποτέ να αντέξουν το βάρος μιας ρομαντικής σχέσης, παρόλο που η μονάδα του ήθελε απεγνωσμένα να βοηθήσει αυτόν τον αξιωματικό προπαγάνδας να χτίσει μια οικογένεια. Και τελικά, ένας επίσημος γάμος, υπό την ιεραρχία του Υποστράτηγου Λε Σουάν, μεταξύ του Χουίν Θι Ντιπ και του Τραν Νγκοκ, άνθισε και απέδωσε καρπούς χάρη στις προσπάθειες των συντρόφων του!

Η Χουίν Τι Ντιέπ ανατέθηκε να σπουδάσει και να εργαστεί στο Ανόι. Έτσι, αυτή και ο σύζυγός της εγκαταστάθηκαν στην οδό Ονγκ Ιτς Κιέμ, αριθμός 3, – ένα στρατιωτικό συγκρότημα κατοικιών. Ωστόσο, η ηρωική επαναστατική παράδοση της επαρχίας Κουάνγκ Ναμ είχε βαθιά ριζώσει στο μυαλό της Χουίν Τι Ντιέπ, οπότε εξακολουθούσε να διατηρεί τη φιλοδοξία να επιστρέψει στην πατρίδα της για να πολεμήσει.

Τις μέρες που ο στρατιώτης του Ντιέν Μπιέν Φου, Τραν Νγκοκ, έμπαινε σε μια νέα μάχη, κατευθυνόμενος προς την πρώτη γραμμή, η σύζυγός του, Ντιέπ, έλαβε ταυτόχρονα στο σπίτι δύο αποφάσεις: μία από τον Υπουργό Βιομηχανίας, «Λαμβάνοντας υπόψη τις ικανότητες και την ωριμότητα της συντρόφου Χουίν Θι Ντιέπ», προάγοντάς την σε αναπληρώτρια διευθύντρια ενός εργοστασίου της βιομηχανίας, και μια άλλη από την Κεντρική Επιτροπή Ενοποίησης που την ανέθετε σε μια ειδική αποστολή (την οποία κατάλαβε ότι σήμαινε την επιστροφή στην πατρίδα της για να πολεμήσει).

Χωρίς ούτε μια στιγμή δισταγμού, η Ντιπ επέλεξε αμέσως τη δεύτερη επιλογή: να επιστρέψει στην πατρίδα της για να πολεμήσει. Επειδή η καρδιά της ήταν πάντα γεμάτη ανησυχία για τον αγώνα της πατρίδας της, είχε ήδη σχεδιάσει τι θα έκανε πρώτα και τι θα έκανε στη συνέχεια αν της διέταζαν να επιστρέψει. Ως εκ τούτου, έδρασε γρήγορα: κρατώντας την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Ενοποίησης στο ένα χέρι, οδήγησε τα τρία μικρά παιδιά της στην παιδική κατασκήνωση της Επιτροπής Ενοποίησης για να εγγραφούν εκ των προτέρων. Η Ντιπ ανέπνευσε με ανακούφιση όταν οι επόπτες του στρατοπέδου είπαν: «Αυτό το στρατόπεδο ιδρύθηκε αποκλειστικά για να εξυπηρετήσει στελέχη που πήγαν στην πρώτη γραμμή και επέστρεψαν στην πατρίδα τους για να πολεμήσουν». Η Χουίν Θι Ντιπ ήταν ένα πρότυπο γυναίκας από το Κουάνγκ Ναμ: Το είπε και το έκανε. Πολέμησε μέχρι το τέλος!

Διαβάζοντας μέχρι τη σελίδα 94, δεν μπορούσα παρά να κλάψω επειδή το ζευγάρι δεν ξέχασε ποτέ τους δεσμούς αίματος. Το βράδυ πριν ο σύζυγός της, ο Tran Ngoc, φύγει για την πρώτη γραμμή, συζήτησαν για την επιστροφή των λειψάνων των προγόνων τους στο προγονικό τους σπίτι στο Ha Tinh, Thanh Hoa. Εκείνη έψαξε τα πάντα, από τη βέρα της μέχρι τις πενιχρές οικονομίες της, για να βεβαιωθεί ότι είχε αρκετά χρήματα για να φέρει πίσω τα λείψανα με ασφάλεια. Είναι πραγματικά ένα βαθύ μάθημα για τις μελλοντικές γενιές.

Όχι μόνο αυτό, αλλά αυτό το βιβλίο μεταφέρει επίσης βαθιές ανθρωπιστικές αξίες σε όλους τους αναγνώστες. Γινόμαστε μάρτυρες του βαθύ και διορατικού χαρακτήρα της Huynh Thi Diep, μιας γυναίκας από την επαρχία Quang Nam, και κατανοούμε το ταλέντο και την αρετή της Tran Ngoc, ενός στρατιώτη από το Dien Bien Phu. Νιώθουμε ζεστασιά στις καρδιές μας μέσα από την ιστορία αγάπης τους και την ευτυχία της οικογένειάς τους...

Δεν θα πω πολλά περισσότερα για τα γραπτά του Châu La Việt, τα οποία απεικονίζουν με γλαφυρό τρόπο τους ανθρώπους και τα γεγονότα των δύο αντιστασιακών πολέμων της χώρας μας και τον λαό του έθνους μας· τον πλούτο του υλικού, το διαποτισμένο συναίσθημα σε κάθε λέξη. Οι αναγνώστες αισθάνονται σαν ο συγγραφέας να είναι μέρος της οικογένειας των χαρακτήρων. Επιπλέον, ο Châu La Việt είναι ένας συγγραφέας που γράφει σχεδόν αποκλειστικά για στρατιώτες, επομένως είναι πολύ καλός στη στρατιωτική γλώσσα. Γράφει εξαιρετικά καλά για τους στρατιώτες στην εκστρατεία Điện Biên Phủ.

Με αυτό το νέο μυθιστόρημα, ο Chau La Viet, με όλη του την καρδιά και την ψυχή, έχει αφιερώσει όλη του την καρδιά σε αυτό, διασχίζοντας κάθε διάσταση και πτυχή για να διασφαλίσει ότι το έργο «Το Φεγγάρι πάνω από Αυτόν, το Λαμ και τα Νερά του Ποταμού Thu» θα φτάσει στους αναγνώστες όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και ελκυστικά.

Αυτό που θέλω να μοιραστώ είναι ότι η εικόνα του στρατιωτικού πολιτικού αξιωματικού, και συγκεκριμένα του αξιωματικού προπαγάνδας —ενός μέλους των δικών μου τάξεων και κάποιου με τον οποίο ήμουν πολύ κοντά, όπως οι Le Nam, Mai Quoc Ca, Quoc Bao, κ.λπ.— απεικονίζεται στο έργο πολύ έντονα και ηρωικά. Ειδικά η τελική εικόνα τους να θυσιάζουν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης μου έφερε δάκρυα στα μάτια, επειδή μόλις λίγες μέρες πριν, το θίασό μας είχε εμφανιστεί εδώ για αυτούς.

Αυτό το γεγονός, μαζί με την ηρωική θυσία αυτών των ανδρών, είναι, ειλικρινά, η πρώτη φορά που βλέπω τη λογοτεχνία και την τέχνη να αντικατοπτρίζουν κάτι τέτοιο. Για άλλη μια φορά, ευχαριστώ τον συγγραφέα Châu La Việt όχι μόνο για την πολύ ρεαλιστική και όμορφη απεικόνιση της γυναίκας από την επαρχία Quảng - της συζύγου ενός πεσόντος στρατιώτη - αλλά και για την έντονη αναδημιουργία της εικόνας των πολιτικών αξιωματικών που βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή, σαν θαρραλέα, δυναμικά στρατεύματα κρούσης, έτοιμα να υπομείνουν οποιαδήποτε θυσία. Πέρασαν από το Điện Biên Phủ, μέσω του Khe Sanh στον αυτοκινητόδρομο 9, πετυχαίνοντας ένδοξες νίκες και χρησιμεύοντας ως λαμπρά παραδείγματα.

Είναι γνωστό ότι πρόσφατα, ο συγγραφέας Chau La Viet επέστρεψε στο Dien Bien για να δωρίσει τα έργα του για το Dien Bien στα βουνά και τα χωριά του βορειοδυτικού Βιετνάμ. Ίσως αυτή η ιερή αγάπη να κάνει τα γραπτά του ακόμα πιο ιερά, συγκινητικά και πάντα συγκινητικά στις καρδιές μας;

Διευθυντής Khac Tue

(Πρώην Επικεφαλής του Συγκροτήματος Τραγουδιού και Χορού του Γενικού Πολιτικού Τμήματος)

Πηγή