Από το χωριό Άο Μπον στην κεντρική κυβέρνηση: Το ταξίδι μιας γυναίκας από την οικογένεια Τάι για να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις

(Chinhphu.vn) - Με την ευκαιρία της Ημέρας της Γυναίκας του Βιετνάμ στις 20 Οκτωβρίου, η κυβερνητική ηλεκτρονική εφημερίδα είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με την κα Hoang Thi Hanh - πρώην Υφυπουργό, Αντιπρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής. Σε μια ιστορία γεμάτη αναμνήσεις, η μικροκαμωμένη γυναίκα Tay μας γύρισε πίσω στο χρόνο, στο φτωχό χωριό Ao Bon, όπου ξεκίνησε το ταξίδι της για να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις και στη συνέχεια έγινε μια από τις λίγες γυναίκες εθνοτικών μειονοτήτων που κατείχαν σημαντικές ηγετικές θέσεις σε κεντρικό επίπεδο.

Η πρώην Υφυπουργός, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εθνοτικών Μειονοτήτων (νυν Υπουργείο Εθνικών Μειονοτήτων και Θρησκευμάτων ) Χοάνγκ Θι Χαν συνομιλεί με μαθητές εθνοτικών μειονοτήτων - Φωτογραφία: NVCC

«Τα κορίτσια στο χωριό μου, όλα πρέπει να το αποδεχτούν, αλλά όχι εγώ.»

Γεννημένη και μεγαλωμένη στο χωριό Άο Μπον, στην κοινότητα Τσαν Θιν, στην περιφέρεια Βαν Τσαν, στην επαρχία Γεν Μπάι (τώρα κοινότητα Τσαν Θιν, στην επαρχία Λάο Κάι), μια απομακρυσμένη και φτωχή ορεινή περιοχή, τη δεκαετία του '70 του περασμένου αιώνα, η κα Χοάνγκ Θι Χαν σύντομα συνειδητοποίησε ότι, ανάμεσα στα απαλά λαϊκά τραγούδια, στα σπίτια με τους ξυλοπόδαρους κρυμμένα στους πρόποδες του βουνού, τα κακά έθιμα και οι προκαταλήψεις ήταν σαν αόρατα νήματα που έδεναν τις ζωές των γυναικών.

«Μερικές γυναίκες στο χωριό μου υπηρετούν τους συζύγους τους άνευ όρων, ξεχνώντας τον εαυτό τους, ειδικά μετά τα πανηγύρια του χωριού, όταν οι άντρες είναι μεθυσμένοι και διατάζουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους με κάθε είδους άδικους τρόπους... ενώ οι γυναίκες είναι υποταγμένες σε σημείο ταπείνωσης. Αλλά εκείνη τη στιγμή, μου ήρθε μια σκέψη στο μυαλό: Πρέπει να σπουδάσω για να αλλάξω. Να σπουδάσω για να καταλάβω, να βοηθήσω τους ανθρώπους, να καταρρίψω τις άδικες προκαταλήψεις κατά των γυναικών, ειδικά των γυναικών εθνοτικών μειονοτήτων», μοιράστηκε η κα Hoang Thi Hanh.

Εκείνη τη χρονιά, η κοινότητα Chan Thinh είχε μόνο 1-2 κορίτσια που τελείωσαν το λύκειο. Η κα Hanh ήταν ένα από αυτά τα σπάνια κορίτσια. Ήταν καλή μαθήτρια και έγινε δεκτή απευθείας στο Λύκειο Van Chan, 18 χλμ. από το σπίτι της. Κάθε εβδομάδα, αυτή και οι συμμαθητές της κουβαλούσαν στους ώμους τους ρύζι, μανιόκα, λαχανικά και αλάτι και περπατούσαν στο σχολείο τα απογεύματα της Κυριακής και επέστρεφαν σπίτι τα απογεύματα του Σαββάτου.

«Κάθε άτομο κουβαλούσε περίπου 4-5 κιλά: 1 κιλό ρύζι, 2 κιλά μανιόκα, μερικά λαχανικά, αλάτι, πάστα γαρίδας, γκαλανγκάλ, αρκετά για όλη την εβδομάδα. Μείναμε σε σπίτια ντόπιων. Αργότερα, όταν έκανα πολιτικές για τους μαθητές εθνοτικών μειονοτήτων, συνειδητοποίησα ότι οι φίλοι μου κι εγώ ήμασταν φοιτητές που φοιτούσαν σε οικοτροφεία και υποστηρίζονταν από τους ντόπιους», είπε η κα Χαν.

Αυτά τα σχολικά χρόνια δεν ήταν μόνο η μάχη με την πείνα και το κρύο, αλλά και το θάρρος να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις λόγω φύλου, τα κουτσομπολιά «γιατί τα κορίτσια διαβάζουν τόσο πολύ» και την πίεση από την ίδια τους την οικογένεια. Οι γονείς υποστήριζαν, αλλά πολλές φορές έπρεπε να υπομείνουν την πίεση από συγγενείς και την κοινότητα επειδή «άφηναν τις κόρες τους να πάνε σχολείο αντί να τις παντρεύουν νωρίς».

Το 1979, εισήχθη στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο Ι του Ανόι, στη Σχολή Λογοτεχνίας, χωρίς να χρειαστεί να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις. Εκείνη τη χρονιά, για πρώτη φορά, το Υπουργείο Πανεπιστημίων και Επαγγελματικών Λυκείων εξέδωσε ειδική πολιτική για τους μαθητές της εθνικής ομάδας αριστούχων μαθητών, επιτρέποντάς τους να εισαχθούν απευθείας στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο Ι με στόχο την εκπαίδευση βασικών εκπαιδευτικών - των «βασικών μηχανισμών» για την ολοκληρωμένη εκπαίδευση της χώρας.

«Ένα καλοκαίρι, έφερα τους συμμαθητές μου σπίτι για επίσκεψη. Είδα τον πατέρα μου να καλωσορίζει χαρούμενα τους καλεσμένους, μετά πήρα ήσυχα μια υφασμάτινη σακούλα και βγήκα έξω να δανειστώ ρύζι για να τους μαγειρέψω. Εκείνη την ημέρα, τρώγοντας ένα μπολ με ρύζι ανακατεμένο με μανιόκα, πνιγόμουν και είπα στον εαυτό μου ότι έπρεπε να μελετήσω πολύ σκληρά και επιμελώς για να μην απογοητεύσω την αγάπη των γονιών μου», θυμήθηκε συγκινημένη η κα Hanh.

Κα. Hoang Thi Hanh: «Κανείς δεν επιλέγει πού γεννήθηκε. Αλλά έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε πώς θα ζήσουμε. Επιλέγω να ζήσω μια αξιοπρεπή και αφοσιωμένη ζωή, για να κάνω τα χρώματα των γυναικών Tay πιο λαμπερά» - Φωτογραφία: NVCC

Όχι μόνο μεταδίδουν γνώσεις, αλλά και εμπνέουν

Μετά την αποφοίτησή της, η κα Χοάνγκ Τι Χαν είχε μια εύκολη επιλογή σε ένα ευνοϊκό μέρος, αλλά αποφάσισε να επιστρέψει στην πόλη της επειδή σκέφτηκε: «Με χρειάζονται περισσότερο. Καταλαβαίνω τι λένε, ξέρω πώς να μεταφέρω τις πολιτικές του Κόμματος και του Κράτους σε συγκεκριμένες δράσεις για τον λαό».

11 χρόνια ως διευθύντρια και δασκάλα στα Highlands, διδάσκοντας από μαθητές λυκείου, συμπληρωματικής εκπαίδευσης έως δασκάλους δημοτικού... είναι ένα ταξίδι όχι μόνο μετάδοσης γνώσης, αλλά και έμπνευσης και καθοδήγησης γενεών μαθητών (ειδικά κοριτσιών) ώστε να έχουν την πίστη να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις λόγω φύλου, ώστε τα όνειρά τους να μην πνιγούν σε απομακρυσμένες περιοχές.

Το 1991, η χώρα αντιμετώπιζε προβλήματα, οι μισθοί των εκπαιδευτικών ήταν χαμηλοί και έτρωγαν 13 κιλά ρύζι το μήνα. Οι μαθητές πήγαιναν σχολείο σε κοινότητες της περιοχής, πολλοί από αυτούς έμεναν σε οικοτροφεία γύρω από το σχολείο. Κάθε φορά που αργούσαν στο μάθημα, μετά την 4η ή 5η ώρα, οι δάσκαλοι και οι μαθητές έπρεπε να δουλεύουν σκληρά για να μαγειρέψουν. Το ρύζι ήταν αναμεμειγμένο με μανιόκα μέχρι τα 2/3, άγρια ​​λαχανικά και αλάτι. Τα γέλια ήταν ακόμα δυνατά.

«Ένα απόγευμα, ένας κοντός μαθητής Tay ήρθε ήσυχα να δει τον δάσκαλο για να ζητήσει άδεια από το σχολείο: Η μητέρα του ήταν άρρωστη και δεν μπορούσε να σκάψει για κασάβα, το ρύζι στο χωράφι ήταν ακόμα κοκκινολαίμηδο και δεν είχε συλλεχθεί ακόμα, και δεν είχε χρήματα να πληρώσει τα δίδακτρα και να αγοράσει χαρτί και τετράδια. Κοιτάζοντας τον μαθητή, ήταν αφηρημένος, τα δάκρυα ήταν έτοιμα να κυλήσουν. Όταν γύρισε, έτρεξα πίσω του, τον κάλεσα να έρθει σπίτι για να ζήσει με την οικογένεια, για να μοιραστούμε ένα γεύμα αναμεμειγμένο με κασάβα, νεροσπανάκι, πάστα γαρίδας και σκόνη από δέντρο Dao (δέντρο Bang - ένα πιάτο της φυλής Tay κατά την περίοδο του λιμού). Αργότερα, αποφοίτησε, πήγε σε σχολή εκπαίδευσης δασκάλων και τώρα είναι διευθυντής ενός δημοτικού σχολείου στο Thuong Bang La, Lao Cai. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνα τα μπολ με ανάμεικτο ρύζι, μερικούς κόκκους αλατιού και τα ειλικρινή χαμόγελα των μαθητών εκείνη την ημέρα», θυμήθηκε συγκινημένη η κα Hanh.

Έχει εμφανιστεί σε όλες σχεδόν τις παραμεθόριες περιοχές Βιετνάμ - Λάος, Βιετνάμ - Κίνας, από το Χουόι Κον έως το Μέο Βακ, το Χα Τζιανγκ... - Φωτογραφία: NVCC

Ξεπεράστε τα εμπόδια, αδράξτε τις ευκαιρίες και συνεχίστε το ταξίδι της ανάπτυξης της κοινότητας

Μετά από 11 χρόνια εργασίας στον τομέα της εκπαίδευσης, η κα Hoang Thi Hanh εξακολουθεί να έχει πολλές σημαντικές αρμοδιότητες: από Αναπληρώτρια Γραμματέας της Ένωσης Νέων της Περιφέρειας, Αντιπρόεδρος της πόλης Nghia Lo, Διευθύντρια του Τμήματος Πολιτισμού, Αντιπρόεδρος της Επαρχιακής Λαϊκής Επιτροπής, Επικεφαλής της Επιτροπής Μαζικής Κινητοποίησης, Επικεφαλής του Τμήματος Εθνικών και Θρησκευτικών Υποθέσεων, έως Αναπληρώτρια Επικεφαλής της Συντονιστικής Επιτροπής Βορειοδυτικών περιοχών και στη συνέχεια Αναπληρώτρια Υπουργός - Αντιπρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής.

Στο ταξίδι της στο έργο της για εθνοτικές μειονότητες, ήταν παρούσα σε όλες σχεδόν τις παραμεθόριες περιοχές Βιετνάμ - Λάος, Βιετνάμ - Κίνας, από το Χουόι Κον μέχρι το Μέο Βακ, το Χα Τζιάνγκ... Κάθε ταξίδι, κάθε συνάντηση ενίσχυσε ένα πράγμα που την απασχολούσε πάντα: η ανάπτυξη των εθνοτικών μειονοτήτων και των ορεινών περιοχών εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, εκ των οποίων η εκπαίδευση είναι η μεγαλύτερη ανησυχία.

Παρόλο που το κράτος έχει εφαρμόσει πολλές ισχυρές επενδυτικές πολιτικές, μέχρι σήμερα περίπου το 15% των εθνοτικών μειονοτήτων δεν μιλούν άπταιστα βιετναμέζικα (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο και εκείνων που είναι αναλφάβητοι).

Ο λόγος δεν οφείλεται μόνο στις δύσκολες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, αλλά και στην επίγνωση του ρόλου της μάθησης στη σύγχρονη ζωή από τους ανθρώπους. Εάν η κοινότητα δεν κατανοήσει την αξία της μάθησης, θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί συναίνεση στη διατήρηση και την ανάπτυξη της εκπαίδευσης.

Επιπλέον, εξακολουθεί να υπάρχει ανισότητα στην πρόσβαση στην εκπαίδευση. Οι μαθητές που προέρχονται από εθνοτικές μειονότητες, ιδίως οι μαθήτριες από τις εθνοτικές ομάδες Μονγκ, Ταϊλάνδης και Χμερ, παρά το γεγονός ότι ανήκουν σε μεγάλες εθνοτικές ομάδες, εξακολουθούν να έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά εγγραφής σε λύκεια.

Οι τρέχουσες εκπαιδευτικές πολιτικές επικεντρώνονται κυρίως στις επενδύσεις στην Περιφέρεια III (ιδιαίτερα στις μειονεκτούσες περιοχές), ενώ οι μαθητές εθνοτικών μειονοτήτων στην Περιφέρεια I και την Περιφέρεια II, οι οποίοι είναι παιδιά φτωχών νοικοκυριών, δεν έχουν επαρκή υποστήριξη. Πολλά παιδιά, λόγω οικογενειακών συνθηκών, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο ή ολοκληρώνουν μόνο το γυμνάσιο.

Αυτή η κατάσταση επηρεάζει άμεσα την ανάπτυξη των στελεχών των εθνοτικών μειονοτήτων, ιδίως των γυναικών, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη βιώσιμη ανάπτυξη της κοινότητας. Για να αλλάξει, είναι απαραίτητο να εντοπιστούν, να καλλιεργηθούν και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για τους μαθητές των εθνοτικών μειονοτήτων ήδη από την αρχική εκπαιδευτική βάση.

«Αν θέλουμε οι φοιτητές να έχουν το κίνητρο και την ευκαιρία να σπουδάσουν, χρειαζόμαστε πρακτικές πολιτικές υποστήριξης. Πάντα αναρωτιέμαι πώς να παρέχουμε στους φοιτητές ασφαλή στέγαση και επαρκή γεύματα, ώστε να μπορούν να επικεντρωθούν στις σπουδές τους χωρίς να χρειάζεται να ανησυχούν για φαγητό και ρούχα», δήλωσε η κα Hanh.

Αυτές οι ανησυχίες έχουν σταδιακά συγκεκριμενοποιηθεί στις τρέχουσες εκπαιδευτικές πολιτικές για τους μαθητές εθνοτικών μειονοτήτων. Συγκεκριμένα, και τα τρία Εθνικά Προγράμματα-Στόχοι θέτουν την εκπαίδευση στις ορεινές περιοχές ως σημαντικό περιεχόμενο. Οι τοπικές αρχές καταβάλλουν επίσης προσπάθειες για την κινητοποίηση πόρων για τη διατήρηση και τη βελτίωση της ποιότητας της καθολικής εκπαίδευσης και την εξάλειψη του αναλφαβητισμού σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο.

Η κα Hanh μοιράστηκε συναισθηματικά: «Είμαι τυχερός που με ανακάλυψε, με εκπαίδευσε, μου έδωσε ευκαιρίες και μου ανέθεσε καθήκοντα το Κόμμα και το Κράτος. Από δασκάλα στα ορεινά, είχα την ευκαιρία να συνεισφέρω σε πολλές θέσεις, από περιφερειακό, επαρχιακό έως κεντρικό επίπεδο. Χωρίς την προσοχή της οργάνωσης και τις δικές μου προσπάθειες, θα ήταν δύσκολο για μένα να διανύσω τόσο μεγάλη απόσταση».

Το Κόμμα και το Κράτος προσπαθούν πάντα να διασφαλίσουν ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω. Αλλά για να μπορέσει να φτάσει μακριά, κάθε άτομο - ειδικά η νέα γενιά των εθνοτικών μειονοτήτων - πρέπει να ξεπεράσει με τόλμη τα δικά του εμπόδια, να αρπάξει τις ευκαιρίες και να συνεχίσει προληπτικά το ταξίδι ανάπτυξης της κοινότητάς του.

Στις 30 Νοεμβρίου 2022, η Εθνική Επιτροπή πραγματοποίησε επίσημη τελετή απονομής του Μεταλλίου Ανεξαρτησίας Τρίτης Τάξης στην πρώην Υφυπουργό και Αντιπρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής, Χοάνγκ Τι Χαν.

« Ανθίζει σαν λουλούδι, ακόμα και ανάμεσα σε ξερούς βράχους »

Στέλνοντας ένα μήνυμα στους νέους, ειδικά στα κορίτσια εθνοτικών μειονοτήτων, η κα Hanh συμβούλεψε: «Ζήστε μια ουσιαστική και πολύτιμη ζωή. Μην περιμένετε κανέναν να σας στηρίξει, μην περιμένετε ευνοϊκές συνθήκες για να δράσετε. Άνθισε σαν λουλούδι, ακόμα και στη μέση ξερών βράχων».

Πρόσθεσε, με τη φωνή της να μαλακώνει αλλά τα μάτια της να σφίγγονται: «Θα είναι πιο δύσκολο για τα κορίτσια παρά για τους άντρες να περπατήσουν το ίδιο μονοπάτι. Αλλά εσύ θα είσαι και πιο δυνατή αν το ξεπεράσεις».

Συνταξιούχος για περισσότερα από 2 χρόνια, η κα Hoang Thi Hanh εξακολουθεί να εργάζεται σκληρά για να διδάξει, να εμπνεύσει και να συμβουλεύσει πολλούς εγχώριους και ξένους οργανισμούς σχετικά με εθνοτικές πολιτικές, την ισότητα των φύλων και την ανάπτυξη των ορεινών περιοχών.

«Κανείς δεν επιλέγει πού γεννιέται. Αλλά έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε πώς θα ζήσουμε. Επιλέγω να ζήσω μια ευγενική και αφοσιωμένη ζωή, να κάνω τα χρώματα των γυναικών Tay πιο φωτεινά», είπε, χαμογελώντας με ένα χαμόγελο που είναι ταυτόχρονα απαλό και γεμάτο εσωτερική δύναμη.

Σον Χάο

Πηγή: https://baochinhphu.vn/tu-lang-ao-bon-den-trung-uong-hanh-trinh-vuot-len-dinh-kien-cua-mot-nguoi-phu-nu-tay-102251020082345846.htm