آموزش زبان انگلیسی از کلاس اول اجباری است: به یک نقشه راه مناسب و روش‌های تدریس انعطاف‌پذیر نیاز است

آموزش اجباری زبان انگلیسی از کلاس اول، هدفی است که عزم راسخ دولت را در ارتقای ظرفیت نسل جوان نشان می‌دهد، اما این امر همچنین نیازمند راهکارهای روشمند و نقشه راهی مناسب برای اجرای مؤثر و عملی است.

معلمان نه تنها باید در موضوع خود خوب باشند.

دولت به تازگی پروژه «تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم مدارس برای دوره 2025-2035، با چشم‌اندازی تا سال 2045» را تصویب کرده است. هدف این پروژه تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم در مدارس ویتنام است. زبان انگلیسی به طور گسترده، منظم و مؤثر در تدریس و ارتباط در مدارس استفاده می‌شود. نکته قابل توجه در این پروژه این است که از سال 2030، تمام مدارس عمومی در سراسر کشور، زبان انگلیسی را به عنوان یک درس اجباری از کلاس اول به جای کلاس سوم فعلی تدریس خواهند کرد.

خانم نگوین هوین ترانگ، مدیر دبیرستان زبان‌های خارجی، دانشگاه زبان‌های خارجی (دانشگاه ملی هانوی ) اظهار داشت: «این تغییر، عزم دولت را برای بهبود ظرفیت زبان‌های خارجی ملی و ارتقای ادغام بین‌المللی نشان می‌دهد. پروژه «تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم در مدارس» یک سیاست صحیح و مناسب است.»

به گفته مدیر مدرسه زبان‌های خارجی دوره متوسطه، مردم تحت استرس و فشار هستند و فکر می‌کنند مدارسی که از کلاس اول به کودکان زبان انگلیسی آموزش می‌دهند، باعث می‌شوند معلمان و دانش‌آموزان مجبور شوند بیشتر درس بخوانند، در سطح بالاتری تدریس کنند و فشار یادگیری بیشتری داشته باشند. با این حال، این سیاست با هدف فراتر بردن زبان انگلیسی از مرزهای یک موضوع درسی تدوین شده است.

در آن زمان، زبان انگلیسی دیگر یک موضوع درسی نیست، بلکه به زبانی تبدیل می‌شود که در مدارس استفاده می‌شود، زبانی برای رویکرد به سایر موضوعات درسی. این پروژه برای هر مرحله یک نقشه راه دارد، به خصوص که مدارس را ملزم به آموزش برنامه یکسان نمی‌کند، سطح اجرا نیز متفاوت است.

مدرسه متوسطه زبان‌های خارجی کتابی در مورد ساخت یک مدرسه ESL که توسط معلمان مدرسه نوشته شده بود، منتشر کرد.

طبق اعلام وزارت آموزش و پرورش، برای اجرای مؤثر این پروژه، به حدود ۲۲۰۰۰ معلم زبان انگلیسی دیگر در مقاطع پیش‌دبستانی و ابتدایی نیاز خواهد بود. خانم نگوین هوین ترانگ در مورد این محتوا گفت که به طور کلی، تعداد معلمان زبان انگلیسی مورد نیاز در مقیاس فعلی عدد بزرگی است.

خانم ترانگ گفت: «با این حال، با توجه به تعداد معلمانی که دانشگاه‌های علوم تربیتی هر ساله آموزش می‌دهند و ما یک پروژه و یک نقشه راه مشخص داریم، تعداد ۲۲۰۰۰ معلم می‌تواند تقاضا را برآورده کند. معلمان نه تنها باید در حرفه خود خوب باشند، بلکه باید به مهارت‌های زبانی و روش‌های تدریس به زبان انگلیسی نیز مجهز باشند. این یک عامل مهم برای تضمین کیفیت تدریس در هنگام اجرای این پروژه است.»

علاوه بر این، به گفته خانم نگوین هوین ترانگ، این پروژه نه تنها معلمان را ملزم به تدریس زبان انگلیسی در مدارس می‌کند، بلکه معلمان را ملزم به استفاده از زبان انگلیسی برای تدریس سایر دروس نیز می‌کند. با این حال، دوره اجرای پروژه تا سال ۲۰۴۵ است، بنابراین هدف پروژه قابل اجرا است.

راهکارهای روشمند و نقشه راه مناسب

خانم نگوین هوین ترانگ با تبدیل چالش‌ها به فرصت‌ها، گفت که اولاً، بخش آموزش و پرورش باید سیاست‌های مشخصی در مورد مقیاس‌های ارزیابی و مدل‌های آموزشی داشته باشد که در هر مرحله غنی، انعطاف‌پذیر و متمایز باشند تا در مناطق مختلف قابل اجرا باشند.

خانم هوین ترانگ افزود: «به جای اعمال یکسان آن، مناطقی که شرایط کافی ندارند می‌توانند فرم خودگزینشی را در مرحله اولیه، همراه با پشتیبانی برای سرمایه‌گذاری در امکانات، تجهیزات و آموزش معلمان، حفظ کنند. اگر یک مقیاس ارزیابی و سفارشی‌سازی‌های مختلف بین مدل‌های مدرسه داشته باشیم، مناطقی مانند مناطق دورافتاده نیز می‌توانند آن را به طور مؤثر اعمال کنند.»

خانم هوین ترانگ در توضیح دیدگاه فوق گفت که در حال حاضر، این پروژه فقط سطوح را ارائه می‌دهد و هیچ چارچوب ارزیابی و معیاری برای انتخاب سطوح وجود ندارد. بنابراین ما می‌توانیم سطوحی را برای کودکان پیش‌دبستانی ارائه دهیم که کودکان فقط باید از طریق آهنگ‌ها و تماشای نمایش‌ها به آنها نزدیک شوند. برای دانش‌آموزان دبستانی، دانش‌آموزان می‌توانند از رنگ‌های پایه یا واژگان شروع کنند و به تدریج الزامات را افزایش دهند. اگر بخش آموزش چنین نقشه راهی را دنبال کند، بار کارکنان آموزشی کاهش می‌یابد و به نتایجی که در پروژه پیشنهاد شده است، دست می‌یابد.

هدف این پروژه ایجاد یک اکوسیستم برای استفاده از زبان انگلیسی در موسسات آموزشی ویتنام است.

مورد دوم، سیاست آموزش معلمان و توسعه معلمان است. ما باید گام به گام به این پروژه نزدیک شویم و آن را به آرامی اجرا کنیم، و از یک نقشه راه برای دستیابی به اثربخشی پیروی کنیم. به موازات «سفارش» کادر آموزشی زبان انگلیسی، معلمان سایر دروس با توانایی تدریس به زبان انگلیسی برای دانشگاه‌های علوم تربیتی، بخش آموزش باید معلمان موجود را آموزش دهد.

در نهایت، این سیاست باید نقش والدین و جامعه را بسیج کند. والدین باید هدایت شوند تا در فعالیت‌های یادگیری زبان انگلیسی در خانه با فرزندانشان همراهی کنند و محیطی مثبت و بدون فشار ایجاد کنند. خانم نگوین هوین ترانگ اظهار داشت، وقتی والدین و دانش‌آموزان حمایت کنند، مدرسه در اجرای پروژه راحت‌تر عمل خواهد کرد.

سه مرحله اصلی پروژه

پروژه تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم در مدارس برای دوره 2025 تا 2035، با چشم‌اندازی تا سال 2045، سه مرحله اصلی را برای اجرا تعیین می‌کند:

مرحله ۱ (۲۰۲۵ - ۲۰۳۰) : این بنیاد ساخته و استاندارد خواهد شد تا زبان انگلیسی به طور منظم و سیستماتیک در محیط آموزشی استفاده شود. ۱۰۰٪ مؤسسات آموزش عمومی در سراسر کشور موظفند زبان انگلیسی را از کلاس اول آموزش دهند. در سطح پیش‌دبستانی، ۱۰۰٪ مؤسسات آموزشی در شهرها و مناطق شهری در مناطق مساعد، شرایط لازم را برای آشنایی کودکان با زبان انگلیسی فراهم خواهند کرد.

مرحله ۲ (۲۰۳۰ - ۲۰۳۵) : گسترش و تقویت، و ترویج استفاده بیشتر از زبان انگلیسی.

مرحله ۳ (۲۰۳۵ - ۲۰۴۵) : تکامل و تقویت، زبان انگلیسی به طور طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد و یک اکوسیستم از کاربرد زبان انگلیسی در محیط آموزشی، ارتباطات و مدیریت مدرسه ایجاد می‌شود.

منبع: https://phunuvietnam.vn/day-tieng-anh-bat-buoc-tu-lop-1-can-lo-trinh-phu-hop-va-cach-day-linh-hoat-20251113163901987.htm