Cultuur brengen naar de harten van jonge schrijvers

Gedurende 2 weken ontdekten en leerden 45 kampeerders met een passie voor literatuur en kunst, afkomstig van middelbare scholen, hogescholen en de Phu Yen Ethnic Boarding High School, over het pottenbakken van de etnische groep M'nong, de traditionele lange huizen van het Ede-volk, het leven van olifanten, de gongcultuur van het Ede-volk, het Thaise volk...

Kampeerders in het Ha Xanh-kamp kregen de kans om getuige te zijn van traditionele ambachten die alleen in herinnering leken te bestaan, en om hier zelf aan mee te doen.

In het dorp Dong Bak (gemeente Lien Son Lak) werd het beeld van jonge mannen en vrouwen met grote ogen, luisterend naar de verhalen van ambachtslieden over het pottenbakkersberoep van de M'nong Rlam, een emotioneel moment. M'nong Rlam-aardewerk heeft geen draaischijf nodig, wordt niet geglazuurd, maar volledig met de hand gekneed en in de open lucht gebakken. Het is een proces van ruwe artistieke arbeid, gedrenkt in zweet en de adem van de aarde.

Door met je eigen handen een blok klei te kneden en geleidelijk een pot of kruik te vormen, kunnen veel jongeren de filosofie van het M'nong Rlam-volk over leven in harmonie met de natuur beter begrijpen.

Met haar handen bedekt met klei vertrouwde Pham Ngoc Anh (student aan de rechtenfaculteit van Hanoi in Dak Lak) me toe: "Vroeger kende ik aardewerk alleen uit boeken en uit de kunstvoorwerpen die in musea te zien waren. Maar toen ik dit blok klei zelf kneedde, begreep ik dat elke pot en kruik niet zomaar een object is, maar de ziel van het dorp. Het gevoel van de koude klei onder mijn handen, die dan geleidelijk opwarmt wanneer ik hem tot leven wek, is een emotioneel materiaal dat ik nergens anders vind. Het helpt me om eerlijker te schrijven, net zo rustiek als de klei en het vuur zelf."

Kampeerders genoten van de ervaring van het maken van aardewerk samen met de M'nong Rlam-bevolking.

Naast aardewerk is het onmogelijk om de gongs niet te noemen - het geluid van het grote bos. Leren over de gongcultuur in het longhouse van het Ede-volk of tijdens het vuuraanbiddingsritueel van het M'nong-volk is voor veel kampeerders een interessante ervaring. Je staat niet alleen buiten te kijken, maar wordt ook aangemoedigd om te kloppen, het ritme te proberen en mee te zingen met de xoang-melodie om de intense trilling van koper en bamboe te voelen.

De verdienstelijke kunstenaar Vu Lan vertelt over de unieke culturele waarden van het Ede-volk, over de langhuizen, gongs en de manier waarop de gemeenschap de nationale identiteit verenigt en bewaart. Het lijkt erop dat de kampeerders een wereld binnenstappen die zowel vertrouwd als vreemd is, waar elk detail en elk object een historisch verhaal en waardevolle volkskennis herbergt.

De verdienstelijke kunstenaar Vu Lan vertelde ook over de betekenis van traditionele festivals, gebruiken, praktijken en volksverhalen van de etnische groepen in de Centrale Hooglanden.

Hij benadrukte hoe deze waarden van generatie op generatie worden doorgegeven en hoe jongeren hierdoor beseffen dat cultuur niet alleen erfgoed is, maar ook een bron van creatieve inspiratie die het verleden met het heden verbindt.

Dankzij de kennis van de verdienstelijke kunstenaar Vu Lan konden de kampeerders de ziel van de cultuur van de Centrale Hooglanden 'raken', wat waardevol materiaal opleverde voor toekomstige literaire en artistieke creaties.

Voor het eerst leerden de kampeerders over de gongcultuur en de vuurofferceremonie van het M'nong-volk in de gemeente Lien Son Lak.

Met stralende ogen keek ambachtsman Aê Thư, hoofd van het dorp Cư Dluê (gemeente Hoa Phú), vol passie naar de jonge generaties die zich verdiepen in het culturele erfgoed van zijn volk. Hij was ontroerd: "We zijn erg blij om te zien dat jonge Kinh, Thai, Tay... mensen hier komen, zitten en luisteren naar onze verhalen, en proberen op de gong te spelen. De klank van de gong is de stem van de Yang, de ziel van het dorp. Ik ben bang dat morgen niemand zich dat meer herinnert, dat niemand meer op de gong zal spelen. Ik hoop dat deze verhalen goed geschreven en gecomponeerd zullen worden door de kinderen van het dorp, zodat ook mensen ver weg de schoonheid van de cultuur van de Centrale Hooglanden kunnen begrijpen."

De verdienstelijke kunstenaar Vu Lan deelt kennis over de etnische cultuur van Ede met kampeerders in het traditionele langhuis van Ede.

De erfgoedervaring van Trai Ha Xanh is niet compleet zonder dat u meer te weten komt over de keuken en het brokaat van etnische minderheden.

Voor het eerst konden jonge mannen en vrouwen de verfijnde patronen bewonderen, het verhaal horen van elke draad en elke natuurlijke kleurstof, dat de dromen en overtuigingen van Thaise en Edese vrouwen weergaf, en werden ze ondergedompeld in de wereld van de smaken van de bergen en de bossen. Ook konden ze de kennis van de inheemse bevolking over het selecteren van ingrediënten en het bereiden van hun gerechten beter begrijpen.

Het is deze culturele uitwisseling en expansie die toekomstige 'kunstenaars' heeft doen beseffen dat de Vietnamese culturele identiteit een prachtig mozaïek is, samengesteld uit een veelvoud aan verschillende kleuren en materialen.

Schrijver Nie Thanh Mai, hoofd van het organisatiecomité van Green Summer Camp, benadrukte: "Een schrijver of kunstenaar kan niet goed over iets schrijven als zijn of haar hart er niet echt in is geraakt. Door kampeerders naar de dorpen in de Centrale Hooglanden te brengen, zodat ze de ontberingen en verfijning van aardewerk en de heiligheid van gongs kunnen zien, zullen ze niet alleen meer materialen krijgen, maar ook liefde en diep respect voor de inheemse cultuur ontwikkelen. Zo behouden we erfgoed op de meest duurzame manier: via de harten en pennen van de jonge generatie."

Bron: https://baodaklak.vn/tin-noi-bat/202512/dua-van-hoa-cham-den-trai-tim-cua-nhung-cay-but-tre-88305a3/