Phan Thiet, de rivier met veel herinneringen

1. “Soi bong Ca Ty” is de naam van een dichtbundel met de medewerking van 24 auteurs van de Phan Thiet City Literature Association, gelicentieerd door de Ho Chi Minh City Culture and Arts Publishing House voor publicatie in het derde kwartaal van 2020. De bundel bevat 120 gedichten van vele genres.

2. Door langzaam elke pagina van "Soi bong Ca Ty" te openen en je hart de poëtische woorden van de gedichten te laten volgen, kunnen lezers gemakkelijk herkennen: het landschap van het thuisland van Phan Thiet, de smaak van het thuisland, de bezigheden van de mensen in de kuststreek en van de hele rijstvelden, historische figuren, kustcultuur, liefde tussen koppels, gedachten over het leven... die de pagina's van poëzie doordringen.

"Soi bong Ca Ty" heeft lezers en poëzieliefhebbers de meest karakteristieke dingen van Phan Thiet laten ontdekken. Misschien is dit wel een van de lokale literaire werken die rijk is aan landschappen en culturele kenmerken, en die lezers moeiteloos doet denken aan de mooie dingen van Phan Thiet, vroeger en nu.

De Ca Ty-rivier komt, samen met de Quan-brug, de watertoren en de trompetbloemen uit vroeger tijden, veelvuldig voor in de dichtbundel, met name in de gedichten: De zingende nacht van de Ca Ty-rivier, De maanverlichte rivier van Phan Thiet (Nguyen Thi Lien Tam), Poëzie in de handgeschreven dichtbundel "Berg" (Nguyen Nhu May), De dag van de wederkeer van Phan Thiet (Ho Viet Khue), De dag van de wederkeer van Phan Thiet (Nguyen Van Minh), Bij de Ca Ty-rivier (Vo Nguyen), De schaduw van Ca Ty weerspiegelen, U uitnodigen om vandaag terug te keren naar de lente, Verandering (Thanh Tam), Hoop in de lente (Le Thi Tam Thu), De wind van de Muong-rivier (La Van Tuan), Januari van Ca Ty (Mai Viet)... Dit is iets heel unieks in de literatuur van Binh Thuan , aangezien de Ca Ty-rivier en de watertoren de hoogtepunten zijn van de vredige kuststad.

Laat me een paar dichtregels citeren ter herinnering aan de lezers en de auteurs van die gedichten: "De rivier zingt 's nachts, het geluid van giechelende echo's / De groene Ca Ty. De boot is aantrekkelijk voor mensen van alle kanten" / ... "Mijn Muong Man! De ene kant erodeert, de andere verzandt / De zoute stroom is rusteloos. De zoete stroom wiegt de wieg" (De rivier zingt 's nachts - Nguyen Thi Lien Tam). "Hoeveel veerboottochten gaan er stroomopwaarts en stroomafwaarts / Is er een golf zo zacht als de golven van de Muong-rivier / Is er een wind die de zoute smaak van Phan Thiet waait" (De wind van de Muong-rivier - La Van Tuan).

"Op de Muong Man-rivier keer ik terug/ Anker de boot om te slapen in de maanverlichte zomernacht/ De wind dwaalt over beide oevers/ Nodigt me uit om wat gouden maanlicht te drinken en dan dronken te worden" (Gedicht in de handgeschreven dichtbundel "Mountain" – Nguyen Nhu May). "Drukkelijk terug naar de oude stad/ Langs Ca Ty op zoek naar de Quan-brug van die dag" (Nostalgie naar lentedagen... – Le Thi Tam Thu).

Als we het over Phan Thiet hebben, is het onmogelijk om vissaus niet te noemen. Vissaus uit Phan Thiet staat immers al lang bekend om zijn heerlijke smaak. En als we het over Phan Thiet hebben, is het ook moeilijk om het eten van verse zeevruchten te vergeten. Veel gedichten in de dichtbundel "Soi bong Ca Ty" zijn geschreven over vissaus, over verse zeevruchten, over de rijkdom aan producten uit het kustlandschap. Dichter La Van Tuan stuurde lezers een gedicht doordrenkt met de zoute, zoete geur van gegrilde en gestoomde zeevruchten, de karakteristieke, gepassioneerde geur van heerlijke vissaus: "De bruine kleur van het hemd van de moeder roept de oude tijd op / Je danst met je lange haar in het oude windseizoen / Onschuldig, de regen van Con Cha / De pot met gestoomde vis ruikt nog steeds / Je opent hem en de wind voert hem mee naar de hemel", "Maar de geur van de visser / de geur van de vier seizoenen van Phan Thiet" (Muong River Wind - La Van Tuan).

De heerlijke vissaus van Phan Thiet, Binh Thuan, komt ook voor in de gedichten van andere auteurs: "Vanmiddag kwam ik thuis om met mijn moeder te eten / Heerlijke vissaus met pittige chili / Geluk als een klein bootje / De wind laten samenkomen aan de rivieroever" (Die plek om terug te keren - Dao Van Chu). Ook hier: "Ik zwierf rond, inhaleerde de geur... stilte / Con Cha-kade, voelde de zilte smaak van mijn voeten / peinsde Van Thuy Tu, bewaarde de gratie / De zwervende wezens van de zee / De weg rook voor altijd zoet en sterk / Geïncubeerd in het resterende zonlicht van de dag" (Phan Thiet, de zilte geur van de zee - Nguyen Thi Lien Tam).

Binh Thuan is niet alleen beroemd om zijn heerlijke vissaus, maar ook landelijk bekend om zijn bijzondere drakenvrucht. Dichter Vuong Dai Loi schreef over deze bijzondere plant: "De draak bloeit met gouden zijde / Lenterijst is goudbrons / Groene draak danst / Parels eromheen" (Mooie Draak, Rijpe Rijst); samen met andere gedichten in de dichtbundel over de drakenvrucht uit zijn thuisland.

In een ander onderwerp is het beeld van oom Ho en meneer Nguyen Thong, via het uiterst respectvolle en bewonderende hart van de dichter, ook in de gedichten van dichter Do Quang Vinh terechtgekomen. De auteur gaf zijn oprechte gevoelens aan de lezers weer toen hij schreef over het bestuderen en volgen van de geliefde oom Ho: "Oom Ho is teruggekeerd/ In elk werk dat we doen/ Herinnerend, adviserend, zorgzaam, genereus.../ Hij leerde ons nooit nalatig te zijn/ "Kaders zijn dienaren van het volk..." (Oom Ho is teruggekeerd - Do Quang Vinh). De dichter wijdde ook respectvolle verzen aan meneer Nguyen Thong: "De zaken van het leven "de zee verandert in moerbeivelden"/ Schitteren nog steeds met een genereuze ziel/ De officiële zaken, ik ben hulpeloos.../ Bij het volk heb ik een hart vol pijn" (Voor het graf van Nguyen Thong - Do Quang Vinh).

De culturele kenmerken van het geliefde land Phan Thiet, Binh Thuan, zijn bewaard gebleven in de gedichten van dichter Dao Van Chu. "Het Vietnamese hart van duizend jaar geleden / Is versmolten met de uitgestrekte oceaan / De tempels van de Heilige Moeder Thien YA Na / Het Thien Hau Paleis en het mausoleum van Ong Nam Hai", "De zeesedimenten, de lagen van zeecultuur / Voeden mijn ziel en de zielen van bezoekers van over de hele wereld / De zee begraaft de schepen en oorlogsschepen / Verwelkomt de groene schepen – groen als de oceaan..." (Zeesedimenten – Dao Van Chu). Het gedicht draagt ​​het geloof in de ontwikkeling van Phan Thiet, Binh Thuan uit, met name de focus op het benutten van de culturele kenmerken in het toerisme, een van de drie pijlers van de economische ontwikkeling van de provincie.

Daarnaast komen in de dichtbundel ook andere onderwerpen aan bod: de liefde voor het vaderland, de liefde voor echtparen, het beroep van zeeman, de liefde voor Tang-poëzie van de Bong Vong Tang-dichtgroep, levensgedachten en de herinneringen van elke auteur aan Phan Thiet, herinneringen die altijd stilletjes in de harten van Phan Thiets kinderen vloeien.

3. Als de stad Phan Thiet de lezers in 1988 de dichtbundel “Phan Thiet zoute wind” stuurde, dan stuurde de literatuurvereniging van de stad Phan Thiet deze keer met “Ca Ty schaduw” gedichten met hun eigen unieke schoonheid.

In sommige gedichten heeft de dichter de verzen en beelden zo geordend dat ze het esthetische effect en de expressieve kracht van de verzen vergroten. Bijvoorbeeld de regels: "Hoewel de zee woelig is, is het hart kalm/ De grond is stil, maar te hobbelig" (Middag in Phu Hai – La Van Tuan).

In een ander geval gebruikte de dichter contrasterende woorden dicht bij elkaar in de verbonden regels van dezelfde strofe om de contrasterende aard te benadrukken en zo bondigheid te creëren, en de onvergetelijke gevoelens tussen de lyrische personages in het gedicht uit te drukken: "'s Ochtends kust D'Ran mollige bloemen met dauw/ Jullie zijn de drijvende wolken die wachten om regen te maken/ 's Middags zijn de bloemen van D'Ran bedekt met dauw/ Ik verlang ernaar dat het basaltland wacht" (De liefde bekennen aan D'Ran - Ho Viet Khue).

Dichter Thanh Tam liet ook zijn sporen na in "Soi bong Ca Ty", toen de naam van een van zijn gedichten als algemene naam voor de bundel werd gebruikt. Daarbij horen prachtige, metaforische verzen: "Herinnerend aan de zijden jurk van het gedicht / Mijn ziel vasthoudend te midden van het gouden zonlicht" (Een dag terug naar Phu Long – Thanh Tam).

Uit liefde voor de zee en de eilanden van het vaderland, uit liefde voor de soldaten die dag en nacht de soevereiniteit van de zee en de eilanden van het vaderland bewaken, schreef dichter Vo Thi Hong To deze dichtregels vol liefde: “De druppels sterren aan de hemel zijn als de ogen van een kind / Elke nacht fonkelend, leunend naar het kleine eiland / Na de storm / Is de nacht uitgeput... de zee ademt / Er is een ster rustend op de schouder van een persoon / Uit liefde voor de kust zijn de sterren wakker in de open zee. (De sterren van de zee)…

4. Het vaderland is altijd in de harten van de kinderen van Phan Thiet. Vanuit de warme gevoelens komt de vorm van het vaderland terug in de gedichten van dichters. De nostalgie naar het vaderland roept altijd een gevoel op in de harten van degenen die ver van huis zijn, zelfs van degenen die het hele jaar door aan hun vaderland verbonden zijn.

Terugkijkend op “Soi bong Ca Ty” zou de auteur graag de regels van dichter Mai Viet willen lenen in plaats van de conclusie: “Januari Ca Ty weerspiegelt de schaduw van de toren bij de brug/ Waar is de oude kleur van de katoenbomen die branden in mijn jeugd/ Iedere keer dat ik terugkeer om het verleden te ontmoeten/ Is er een deel van mij dat bij de liefde blijft” (Januari Ca Ty).

Bron: https://baobinhthuan.com.vn/phan-thiet-dong-song-cung-bao-noi-nho-123958.html