Kolorowe, kleiste ciastka ryżowe wśród ludzi

[reklama_1]

Ciekawostką jest, że na Południu można kupić kleiste ciastka ryżowe, które są bardzo podobne do tych z sąsiednich krajów.

W kulturze wietnamskiej ciastka z kleistego ryżu są bardzo popularne. Wśród nich najpopularniejsze są banh chung i banh tet, a także wiele innych rodzajów ciast, które są niezwykle różnorodne. Niewiele osób wie jednak, że banh nep jest powszechnym elementem kultury w regionie Azji Wschodniej, gdzie ciasta te są do siebie bardzo podobne.

Wszystkie trzy rodzaje popularnych w Wietnamie ciastek z kleistego ryżu, czyli banh chung, banh tet i banh ú, są dostępne w Chinach. W kulturze chińskiej ciastka z kleistego ryżu są zazwyczaj nazywane song (粽) lub song tu (粽). Jednak najczęściej nazwa ta odnosi się do banh ú. Dodatkowo, dla rozróżnienia, każdy rodzaj ciastek ma swoją własną nazwę, zależną od kształtu.

Banh chung nazywa się phuong tong (方粽), gdzie „phuong” oznacza kwadratowy, a „phuong tong” oznacza kwadratowy kleisty placek ryżowy. Uważa się, że ten rodzaj ciasta pochodzi ze starożytnej kultury Baiyue. Obecnie w Chinach banh chung występuje tylko w niektórych regionach lub grupach etnicznych, które w przeszłości były pod wpływem kultury Baiyue. Ponadto, ponieważ banh chung jest typowym ciastem kultury wietnamskiej, Chińczycy nazywają go również wietnamskim phuong tong.

Ciasto nazywa się „giac tong” (角粽), gdzie „giac” oznacza kąt, ponieważ ciasto ma ostry róg. Ma również inną nazwę „giac thu” (角黍), ale wyjaśnienie jest nieco inne. W tej nazwie „giac” oznacza róg, „thu” oznacza kleisty ryż, więc „giac thu” oznacza kleisty placek ryżowy w kształcie rogu. Według legendy, w chińskim folklorze istnieje zwierzę, które wyhodowało boga o imieniu Giai Trai. Jest to koza jednorożna (jednorożec), która żyje pod wodą. Być może dlatego, że ciasto jest często używane do czczenia boga Giai Trai podczas święta Duanwu, ludzie przygotowują je w kształcie rogu i nazywają je „giac thu”.

Banh tet nazywany jest truong tong (長粽), gdzie „truong” oznacza długi, lub dong tong (筒粽), gdzie „dong” oznacza rurkę, ponieważ ten rodzaj ciasta ma długie ciało i wyglądem przypomina rurkę. Wielu wietnamskich badaczy wyjaśnia, że banh tet na południu jest odmianą banh chung na północy. Istnieje nawet wyjaśnienie, że w wyniku kontaktu Wietnamczyków z kulturą Ćampańską, czczącą boga Śiwę, banh chung przekształcił się w okrągły kształt symbolizujący lingę – symbol boga Śiwy. Jednak ponieważ banh tet nie występuje tylko w Wietnamie, hipotezy te stają się mniej przekonujące.

W przeciwieństwie do Wietnamczyków, którzy jedzą kleiste ciastka ryżowe podczas Nowego Roku Księżycowego, Chińczycy jedzą je głównie podczas święta Duanwu, znanego również jako Święto Smoczych Łodzi.

Khao tom mat lub khao tom to popularne ciasto w Tajlandii i Laosie. Cechą charakterystyczną tego ciasta jest gruba warstwa kleistego ryżu zawinięta w liście bananowca. Kleisty ryż można wymieszać z niewielką ilością czarnej fasoli. Nadzienie zazwyczaj składa się z banana, czasem z dodatkiem zielonej fasoli, taro, wieprzowiny itp. Podczas zawijania dwa ciasta są ze sobą związywane, tworząc parę.

Khao tom mat jest zatem symbolicznym ciastem dla par w krainie pagód. Tajowie wierzą, że gdy mnisi rozpoczynają trzymiesięczny okres odosobnienia w porze deszczowej, para, która ofiaruje im khao tom mat, zapewni im trwałą miłość.

Khao tom mat jest również związany z festiwalem Mahachat, obchodzonym 15. dnia 12. miesiąca księżycowego w Tajlandii. Według buddyjskiej legendy, tego dnia obchodzi urodziny księcia Vessantary, poprzedniej inkarnacji Buddy Siakjamuniego. Był on pełen współczucia i gotów oddać wszystko, co miał. Dlatego w krajach wyznających buddyjską tradycję therawady, w tym w Tajlandii, święto to jest uznawane za święto charytatywne.

Ketupat to bardzo popularne ciasto ryżowe w wyspiarskich krajach Azji Południowo-Wschodniej, takich jak Malezja, Indonezja, Singapur, Brunei i Filipiny. Głównym składnikiem ciasta jest ryż lub kleisty ryż namoczony w wodzie z kasztanów. Ciasto jest zawijane w liście splecione w kształt rombu. Dodatkowo, do kleistego ryżu można dodać odrobinę czarnej lub zielonej fasoli.

Istnieje wiele interesujących wyjaśnień dotyczących kształtu ciasta. Niektórzy uważają, że splecione liście na zewnątrz symbolizują ludzkie błędy, a biały kleisty ryż w środku – oczyszczoną duszę. Inni tłumaczą, że liście owinięte na zewnątrz mają funkcję odpędzania pecha, a kleisty ryż w środku symbolizuje obfitość i szczęście, więc powieszenie ciasta ketupat przed domem może odstraszać złe duchy.

Co roku, na początku dziesiątego miesiąca kalendarza islamskiego, muzułmanie na całym świecie obchodzą święto Eid al-Fitr, kończące miesiąc postu Ramadan. W krajach wyspiarskich Azji Południowo-Wschodniej muzułmanie przygotowują w dużych ilościach ciasta ketupat, aby uczcić to ważne święto.

Ciekawostką jest, że w Wietnamie Południowym produkują kleiste ciastka ryżowe, które są dość podobne do ciastek z sąsiednich krajów. Banh cap to rodzaj ciastka podobnego do banh tet, ale o płaskim i krótkim miąższu, z nadzieniem zazwyczaj bananowym lub fasolowym. Każde ciastko ma dwa boki – jeden płaski i jeden zaokrąglony. Po zawinięciu ciastka są ze sobą wiązane, dwa płaskie boki są dociskane do siebie, a dwa zaokrąglone boki są na zewnątrz. Słowo „cap” oznacza połączenie w parę. Banh cap jest podobne do banh khao tom mat w Tajlandii.

Ciasto z liści kokosa to kleisty ryż wymieszany z niewielką ilością fasoli, zazwyczaj banana. Ciasto jest prostokątne, płaskie z obu stron i owinięte liśćmi kokosa. Można zauważyć, że ciasto z liści kokosa jest podobne do ciasta ketupat z wysp Azji Południowo-Wschodniej.

Khmerowie z południa kraju słyną z ciastek katum lub katom, popularnych w prowincji An Giang , które przypominają ciastka ketupat. Ciastka katum są robione z kleistego ryżu zmieszanego z odrobiną fasoli. Z zewnątrz ciastko jest owinięte w splecione liście palmowe, a na wierzchu ułożone są płatki. Ogólnie rzecz biorąc, ciastko wygląda jak granat, ale ma kwadratowy kształt.

Banh ba trang to wietnamska nazwa chińskiego ciasta ryżowego z dodatkiem kleistego ryżu. Pierwotnie nazywało się nhuc tong, co oznacza kleisty placek ryżowy z mięsem, gdzie „nhuc” oznacza mięso, a „tong” – kleisty ryż. Chińczycy z Południowego Zachodu pochodzą głównie z grupy dialektów Teochew, więc ich wymowa „huc tong” to „bah tsàng”, z czego Wietnamczycy błędnie wymawiają „ba trang”.

Prowincja Tra Vinh słynie ze specjalności o nazwie Tra Cuon, czyli kleisty ryżowy placek o charakterystycznym trójkolorowym kleistym ryżu. Do tej pory większość badaczy uważała, że danie to wywodzi się z kultury khmerskiej. Jest jednak bardzo prawdopodobne, że wywodzi się z kultury chińskiej, ponieważ w Chinach również występuje zupełnie podobny placek. Z drugiej strony, należy zauważyć, że ten rodzaj kleistego ryżowego placka wykorzystuje solone jajka. Jest to składnik rzadko spotykany w kuchni wietnamskiej i khmerskiej, ale bardzo popularny w kuchni chińskiej. Solone jajka są obecne w wielu chińskich potrawach, zwłaszcza w pierogach, ciastach pia, ciasteczkach księżycowych itp. Tra Vinh, Soc Trang i Bac Lieu to trzy prowincje z dużą populacją Chińczyków z grupy Chaozhou. Możliwe, że przywieźli oni ten trójkolorowy kleisty ryżowy placek z Chin do Wietnamu, gdzie następnie został on przyjęty przez Khmerów i Wietnamczyków.

Źródło