ห้องพักครึ่งหนึ่งว่างอยู่
ที่ดินของนางฮวาค ถิ เหงียต (ในตำบลกวางเจา จังหวัด บักเกียง ) อยู่ค่อนข้างใกล้กับโรงงานและสถานที่ผลิตในเขตอุตสาหกรรม ด้วยความตระหนักถึงความต้องการที่พักให้เช่าสำหรับแรงงานต่างถิ่น นางเหงียตและสามีจึงสร้างบ้านพักให้เช่าขนาดสิบห้องเมื่อประมาณสิบปีที่แล้ว
เมื่อนิคมอุตสาหกรรมกวางเจาเจริญรุ่งเรืองและดึงดูดคนงานจำนวนมาก ครอบครัวของนางเหงียนจึงตัดสินใจ "ขยายธุรกิจ" โดยกู้เงินจากธนาคารเพื่อขยายกิจการเพิ่มขึ้นถึง 15 เท่า อาคาร 5 ชั้นที่สร้างเป็นห้องเช่า 150 ห้องนั้น ลงทุนไปถึง 5 พันล้านดองเวียดนาม
นางเหงียนกล่าวว่า "ก่อนเกิดการระบาดของโควิด-19 ห้องว่างมีน้อยมาก พอคนงานย้ายออกไป ก็จะมีคนงานคนอื่นมาเช่าและเข้าพักต่อทันที"

คุณเหงียนกังวลเพราะหอพักไม่มีคนงานให้เช่า (ภาพ: เกว่ ชิ)
ในเวลานั้น หลังจากหักค่าใช้จ่ายและดอกเบี้ยธนาคารแล้ว ครอบครัวของเธอสามารถประหยัดเงินได้หลายสิบล้านดองต่อเดือน ธุรกิจให้เช่าดำเนินไปอย่างมั่นคง จนกระทั่งเกิดการระบาดของโควิด-19 ซึ่งก่อให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมาก
“เรายังคงได้รับผลกระทบอย่างหนัก พนักงานเช่าห้องพักเพียงครึ่งหนึ่งของจำนวนห้องทั้งหมดที่เรามีอยู่ ยังมีห้องว่างในหอพักอีกมากมาย” นางเหงียนกล่าว
นับตั้งแต่ต้นปี 2023 ธุรกิจจำนวนมากได้รับผลกระทบจากคำสั่งซื้อที่ลดลง การผลิตที่หยุดชะงัก และจำนวนงานที่ลดลงสำหรับคนงาน คนงานจำนวนมากต้องย้ายถิ่นฐานไปหางานทำในพื้นที่ที่มีโอกาสงานมากกว่า เพื่อให้มีรายได้เพียงพอต่อการดำรงชีพในต่างแดน
ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา คุณเหงียนได้ตรวจสอบห้องพักอย่างต่อเนื่องก่อนที่คนงานจะออกไป หลายคนไม่สามารถอยู่ต่อได้ ต้องทำความสะอาด ย้ายไปที่อื่นเพื่อหางานทำ หรือกลับไปยังบ้านเกิดของตนเอง

ครอบครัวของนางสาวเหงียนลงทุนหลายพันล้านดองในการสร้างโมเตล (ภาพ: เกว จี)
ครอบครัวของนางเหงียนคอยติดตามความต้องการรับสมัครงานของธุรกิจต่างๆ อยู่เสมอ บริษัทผลิตชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่แห่งหนึ่งกำลังรับสมัครพนักงานหลายตำแหน่ง ซึ่งทำให้คุณนายเหงียนแอบดีใจ แต่ที่พักที่เธอเช่าอยู่ค่อนข้างไกลจากบริษัท จึงยังไม่มีคนมาเช่าที่พักที่นั่นมากนัก
นอกจากการติดป้าย "ให้เช่า" แล้ว เธอยังโพสต์ข้อมูลเกี่ยวกับบ้านเช่าของเธอในกลุ่มโซเชียลมีเดียต่างๆ เพื่อดึงดูดผู้เช่ามากขึ้น นี่คือวิธีที่เธอหารายได้เสริมเพื่อจ่ายค่าเช่า ค่าใช้จ่ายในการดำรงชีวิต และชำระดอกเบี้ยและหนี้สินจำนวนมากให้กับธนาคาร
คนงานหลายหมื่นคนมีรายได้ลดลง
จากข้อมูลของกรมแรงงาน ทหารผ่านศึก และกิจการสังคม จังหวัดบักเกียง ณ เดือนมิถุนายน มีธุรกิจในจังหวัดจำนวน 87 แห่ง (คิดเป็น 1.2% ของธุรกิจที่ยังดำเนินงานอยู่) ที่ต้องลดจำนวนพนักงานหรือเลิกจ้าง ส่งผลกระทบต่อตำแหน่งงานและรายได้ของคนงานกว่า 26,500 คน
ในจำนวนนั้น มีคนงานกว่า 17,000 คนถูกเลิกจ้าง คนงานกว่า 2,200 คนต้องหยุดทำงานหรือลาหยุดโดยไม่ได้รับค่าจ้าง คนงาน 862 คนถูกระงับสัญญาจ้างงานชั่วคราว และคนงานกว่า 6,200 คนถูกลดชั่วโมงการทำงาน
จำนวนคนงานที่ตกงานและลดจำนวนงานส่วนใหญ่อยู่ในอุตสาหกรรมสิ่งทอ การผลิต และการประกอบชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์
ตามข้อมูลจากกรมแรงงาน ทหารผ่านศึก และกิจการสังคม จังหวัดบักเกียง สาเหตุของสถานการณ์นี้คือ ธุรกิจบางแห่งที่ดำเนินงานในด้านการแปรรูปและประกอบชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ และสิ่งทอ กำลังประสบปัญหาขาดแคลนหรือคำสั่งซื้อลดลง ส่งผลให้ต้องลดจำนวนพนักงานหรือใช้ระบบลาพักร้อนแบบหมุนเวียนสำหรับพนักงาน

อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มเป็นอุตสาหกรรมที่มีความต้องการแรงงานลดลงอย่างรุนแรงที่สุด (ภาพ: ฟาม เหงียน)
ปัจจุบัน จังหวัดนี้มีแรงงานกว่า 285,300 คนที่ทำงานในธุรกิจต่างๆ ในช่วงที่ผ่านมา ในขณะที่บางธุรกิจต้องลดขนาดการผลิตและการดำเนินงานลง แต่หลายธุรกิจในจังหวัดก็เริ่มกลับมาดำเนินงานและขยายการผลิตอีกครั้ง
ในช่วงหกเดือนแรกของปี ธุรกิจต่างๆ ได้ว่าจ้างพนักงานไปแล้วกว่า 25,000 คน และคาดการณ์ว่าในช่วงหกเดือนสุดท้ายของปี พื้นที่ดังกล่าวจะต้องว่าจ้างพนักงานอีกประมาณ 60,000 คน
เมื่อไม่นานมานี้ เพื่อเป็นการสนับสนุนธุรกิจและแรงงานที่ได้รับผลกระทบจากการตกงาน กรมแรงงาน ทหารผ่านศึก และกิจการสังคมของจังหวัดบักเกียง ได้ติดตาม ตรวจสอบ และรายงานสถานการณ์ของธุรกิจต่างๆ อย่างสม่ำเสมอ โดยเฉพาะธุรกิจที่ได้รับผลกระทบจากการลดคำสั่งซื้อ ลดจำนวนพนักงาน ลดชั่วโมงการทำงาน และระงับการดำเนินงานชั่วคราว
จากนั้น ประสานงานเชิงรุกกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อเสนอและดำเนินการแก้ไขปัญหาเพื่อสนับสนุนการผลิตและการดำเนินธุรกิจขององค์กร ตรวจสอบและกำกับดูแลการปฏิบัติตามกฎหมาย การใช้แรงงาน และการจ่ายสวัสดิการให้แก่ลูกจ้างตามกฎหมายขององค์กร
ในขณะเดียวกัน กรมฯ ได้สั่งการให้ศูนย์บริการจัดหางานประจำจังหวัดและธุรกิจบริการจัดหางาน 20 แห่งในพื้นที่ ประสานงานกับธุรกิจต่างๆ อย่างสม่ำเสมอ เพื่อสนับสนุนการหางานของแรงงาน และช่วยเหลือธุรกิจในการสรรหาแรงงานให้เพียงพอต่อความต้องการในการพัฒนาการผลิต
[โฆษณา_2]
ลิงค์ที่มา










การแสดงความคิดเห็น (0)