มีความสุขที่ได้กลับบ้าน

ครั้งหนึ่งฉันเคยได้ยินเพลงหนึ่งที่ร้องว่า “ถ้ายังมีพ่อกับแม่ ก็ยังมีบ้านให้กลับ ถ้าสูญเสียพ่อกับแม่ไป ก็ทำได้แค่กลับบ้าน” ชีวิตเต็มไปด้วยเรื่องราวขึ้นๆ ลงๆ ที่แต่ละคนต้องเผชิญและฝ่าฟันไปด้วยตัวเอง หลังจากผ่านเรื่องราวขึ้นๆ ลงๆ มามากมาย พอได้กลับบ้านพร้อมพ่อกับแม่ หัวใจก็รู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด เพราะมีเพียงที่นั่นเท่านั้นที่เราจะสัมผัสได้ถึงความหมายของคำว่า “ความสุข” ได้อย่างเต็มที่

ฉันจำได้ว่าตอนเด็กๆ พ่อจะขี่จักรยานไปรอหน้าประตูโรงเรียนเพื่อมารับฉันกลับบ้าน ถึงแม้ระยะทางจากโรงเรียนถึงบ้านจะไม่ไกลนัก แต่ฉันก็อยากไปกับเพื่อนๆ นะ ถึงอย่างนั้น พ่อก็ยังอยากพาฉันกลับบ้านเพื่อให้รู้สึกปลอดภัย

นั่งอยู่หลังจักรยาน โซ่แต่ละรอบกระทบกัน เสียงกระทบกันของโซ่แต่ละรอบฟังดูเหมือนเพลงเพี้ยนๆ ท่ามกลางเสียงชีวิตนับไม่ถ้วน ตอนนั้นฉันรู้สึกละอายใจเล็กน้อย เพราะพ่อของฉันไม่เหมือนพ่อของ “คนอื่น” ที่ไม่ได้ขับรถยี่ห้อดังๆ ให้ลูกๆ

เมื่อพ่อกับลูกชายกลับมาถึงบ้าน พวกเขาเห็นแม่รออยู่หน้าระเบียงบ้าน แม่วิ่งมารับฉันจากรถและถามฉันเรื่องเรียนในห้องเรียน เหมือนที่แม่คนอื่นๆ มักจะถามลูกๆ พอโตขึ้น ฉันก็ตระหนักว่าคำถามนี้ไม่ใช่แค่คำถามง่ายๆ แต่ยังมีความรักและความห่วงใยจากแม่ด้วย

ฉันจำอาหารเย็นง่ายๆ ที่แม่ปรุงอย่างพิถีพิถันได้ ปลาดุกตุ๋น ปลาแมคเคอเรลทอดน้ำปลา และแกงส้มปลาแอนโชวี่ อาหารจานนี้ไม่ซับซ้อนแต่อร่อยอย่างน่าประหลาดใจ รสชาติอาจมาจากเครื่องปรุงของแม่ หรืออาจมาจากเครื่องเทศ “สุขสันต์” เมื่อทุกคนมารวมตัวกันอย่างมีความสุข

ช่วงเวลาระหว่างพ่อแม่กับลูกเปรียบเสมือนเส้นขนานสองเส้นที่พาดผ่านกันไปคนละทิศละทางและไม่มีวันบรรจบกัน ทุกคนย่อมมีช่วงเวลาที่ไม่กล้ากลับบ้านโดยไม่มีพ่อแม่อยู่เคียงข้าง ดังนั้นเราทุกคนจึงหวงแหนทุกช่วงเวลาที่ได้ใช้เวลาร่วมกับพ่อแม่

เท้าของฉันกระหายที่จะกลับบ้าน เพื่อฟังคำสอนของพ่อ เพื่อลิ้มรสอาหารอร่อยๆ ที่แม่ทำให้ ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกเหมือนเป็นเด็กอีกครั้ง ได้อยู่ในอ้อมกอดของพ่อแม่ตลอดไป เพลิดเพลินกับความรู้สึกแห่งความสุขในบ้านที่อบอุ่นและเปี่ยมไปด้วยความรักตลอดไป

ดึ๊กเป่า

ที่มา: https://baodongnai.com.vn/van-hoa/chao-nhe-yeu-thuong/202510/hanh-phuc-khi-tro-ve-nha-16f3e52/