โห่ ฮุย ซอน เขียนหนังสือสำหรับเด็ก และคิดถึงความสุขที่จะก้าวไปข้างหน้า

การเขียนหนังสือให้เด็กเป็นการเดินทางที่ยาวนานและต่อเนื่อง ดังนั้นสำหรับฉันแล้ว นี่คืองานที่นำมาซึ่งความสุขและความเพลิดเพลินยิ่งกว่า หากไม่สนุก ฉันคงไม่ทำจนถึงตอนนี้ เพราะหากมีปัญหาใดๆ ฉันมักจะคิดถึงความสุขที่จะก้าวเดินต่อไป

โฮ ฮุย ซอน

ปัจจุบันนักเขียนหนุ่มคนนี้กำลังเขียนและทำงานให้กับหนังสือพิมพ์ในนครโฮจิมินห์

จนถึงปัจจุบัน มรดกทางวรรณกรรมของเขาได้แผ่ขยายไปยังผลงานมากมายหลายสิบชิ้น รวมถึง Sons and Daughters (สำนักพิมพ์ Kim Dong, 2007), Going Through the Golden Seasons (สำนักพิมพ์ Kim Dong, 2017), Fragrant Lamps (สำนักพิมพ์ Literature Publishing House, 2022)...

* จากชื่อที่มีศิลปะงดงาม ภาษา เรียบง่าย เพราะคุณมุ่งเป้าไปที่เด็กๆ ใช่ไหม?

- เมื่ออ่านหนังสือที่มีจิตวิญญาณของ "Beloved Vietnamese" โดยสำนักพิมพ์ Kim Dong ฉันสนุกกับการทำงานกับเด็กๆ แบบใกล้ชิด ปฏิบัติได้จริง และเป็นประโยชน์

หลายๆ คนคิดว่าหนังสือเกี่ยวกับภาษาและเวียดนามจะต้องเขียนโดยผู้เชี่ยวชาญด้านวัฒนธรรมหรือภาษา

แน่นอนว่าสิ่งพิมพ์ทางวิชาการมีความจำเป็น แต่หากต้องการเข้าถึงผู้อ่านรุ่นเยาว์ จำเป็นต้องนำเสนอในรูปแบบที่แตกต่างออกไป คือ ต้องเป็นกันเอง สวยงาม และแน่นอนว่าต้องน่าสนใจ

จากนั้นเราจึงสามารถสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กๆ เรียนรู้ สำรวจ และรักภาษาเวียดนามมากขึ้น

* ในความคิดเห็นของคุณ การเขียนหนังสือสำหรับเด็กมีความยากลำบากอะไรบ้าง?

- ช่วงนี้ผมเห็นว่าบรรยากาศการเขียนและเรียบเรียงหนังสือสำหรับเด็กมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น หนังสือเด็กไม่เพียงแต่มีเนื้อหาที่โดดเด่นเท่านั้น แต่ยัง "โดดเด่น" ในด้านรูปแบบอีกด้วย

ต้องขอบคุณสำนักพิมพ์ที่กล้าลงทุนและเข้าใจรสนิยมของผู้อ่านรุ่นเยาว์ในปัจจุบัน เมื่อเทียบกับหนังสือเด็กต่างประเทศ หนังสือเด็กในประเทศก็มีศักยภาพในการแข่งขันไม่แพ้กัน

อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปแล้ว กำลังการอ่านและกำลังซื้อยังคงต่ำ ส่งผลให้ผู้เขียนโดยทั่วไปและผู้เขียนที่เขียนหนังสือสำหรับเด็กโดยเฉพาะในเวียดนามไม่มีแรงจูงใจมากนัก

มีสิ่งพิมพ์เพียงไม่กี่ฉบับเท่านั้นที่มียอดจำหน่ายที่โดดเด่น โดยส่วนใหญ่หยุดจำหน่ายที่ 1,000 - 2,000 ฉบับต่อการพิมพ์หนึ่งครั้ง

ประเทศเรามีประชากรมากกว่า 100 ล้านคน โดยกลุ่มอายุ 0-14 ปี คิดเป็น 23.9% (ข้อมูลปี 2023) เห็นได้ชัดว่าจำนวนหนังสือ 1,000-2,000 เล่มนั้นไม่น้อยเมื่อเทียบกับจำนวนเด็กกว่า 20 ล้านคนในเวียดนาม

ฉันเพิ่งอ่าน The Runaway Hen ของฮวาง ซุน มี อีกครั้ง หนังสือเล่มนี้เป็นหนึ่งในหนังสือเด็กที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของเกาหลี แต่ในความคิดของฉัน ในเวียดนามมีผลงานดีๆ มากมายที่ทั้งดีและดีกว่า

ตัวอย่างเช่น The Adventures of a Cricket และต่อมาคือ Eyes Closed, Window Opened, A Dreaming Story

แม้ว่า The Runaway Hen จะได้รับการแนะนำจากกระทรวง ศึกษาธิการ เกาหลี และได้รับการตีพิมพ์ซ้ำหลายครั้งเมื่อตีพิมพ์ในเวียดนาม แต่ดูเหมือนว่าตัวเราเองกลับไม่มีนโยบายหรือการสนับสนุนที่คล้ายคลึงกัน! หากเราทำเช่นนั้น ฉันคิดว่ามันจะสร้างกระแสเชิงบวกให้กับทั้งนักเขียนและผู้อ่าน

Cuốn sách Từ những tên riêng — หนังสือจากชื่อเฉพาะ

* ในส่วนของบทกวีสำหรับเด็ก จริงหรือไม่ที่บทกวีในปัจจุบันมีบทกวีที่น่าประทับใจน้อยกว่าบทกวีที่เขียนสำหรับเด็กในอดีต?

- จนกระทั่งบัดนี้ หลังจากผ่านไปหลายสิบปี ฉันและเพื่อนๆ ยังคงพึมพำบทกวีที่เราเรียนรู้ด้วยความรู้สึกคิดถึง

รักเธอ (ตู่โม่), คุยกับฉัน (หวู่ กวน ฟอง), ส่งคำอวยพรถึงชั้นประถมหนึ่ง (หยู่ เติง), คุณครู (ฝัม โฮ่), ส่งคำอวยพรให้คุณยายหลับ (ทาช กวี)... ในอดีตเราถูกบังคับให้ท่องจำ บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมบทกวีจึงฝังแน่นอยู่ในใจเรา

ทุกวันนี้ มีกิจกรรมบันเทิงมากมายจนทำให้สมาธิกระจัดกระจาย การอ่านและจดจำบทกวีดูเหมือนจะเป็นเรื่องฟุ่มเฟือยไปเสียหน่อย ดูเหมือนจะไม่ยุติธรรมนักที่จะบอกว่าบทกวีในปัจจุบันไม่น่าประทับใจเท่าเมื่อก่อน

เมื่อเร็วๆ นี้ ฉันเห็นว่าบทกวีสำหรับผู้ใหญ่มักถูกพิมพ์เป็นของขวัญ แต่ในทางกลับกัน สำนักพิมพ์ต่างๆ กลับลงทุนซื้อบทกวีสำหรับเด็ก ซึ่งมีภาพประกอบสวยงามและพิมพ์สี และแน่นอนว่ายังมีการจัดจำหน่ายอย่างกว้างขวางอีกด้วย

แค่กาลเวลาเปลี่ยนไป การอ่านบทกวีก็ได้รับผลกระทบมากเช่นกัน ความยุ่งทำให้คนเราไม่มีเวลาฟังบทกวีมากนัก หรือบางทีก็อ่านผ่านๆ เฉยๆ

* โห่ฮุยซอนมีรวมบทกวีสำหรับเด็กไหม?

- ฉันเขียนหนังสือสำหรับเด็กมาตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียน ตอนนี้ก็เกือบ 25 ปีแล้ว

ผลงานวรรณกรรมสำหรับเด็ก (รวมทั้งบทกวีและร้อยแก้ว) ที่ฉันชอบมักเขียนโดยนักเขียนที่รักเด็กๆ มาก และมักเป็นคนที่ยังคงรักษาความบริสุทธิ์ของตนเองเอาไว้ แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายก็ตาม

ทุกๆ วัน ฉันเตือนตัวเองให้พยายามอิจฉาให้น้อยลง คำนวณให้น้อยลง และรักษาความบริสุทธิ์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อที่ฉันจะได้เขียนหนังสือสำหรับเด็กๆ ได้

ถ้าไม่มีความบริสุทธิ์ใจ ฉันคิดว่าคงยากที่จะเขียนให้เด็กๆ อ่านได้ ผู้อ่านสมัยนี้ฉลาดมาก รับรู้ได้ทันที ยากที่จะซ่อน!

Trong một thế giới trẻ trung luôn đổi khác

ในโลก ยุคใหม่ที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

ฉันคิดว่านักเขียนมักจะมีชีวิตอยู่ต่ำกว่าอุณหภูมิร่างกายของสังคมอยู่บ้าง พวกเขาจึงมีสติพอที่จะรับรู้ถึงปัญหาได้ การต้องทำงานให้ช้าลงหรือเร็วขึ้นหนึ่งจังหวะ การไม่สามารถตามทันชีวิตได้ นั่นแหละคือลักษณะนิสัยของศิลปิน

แหล่งที่มา