โห่ ฮุ่ย ซอน เขียนหนังสือสำหรับเด็ก และคิดถึงความสุขที่จะก้าวไปข้างหน้า

การเขียนหนังสือสำหรับเด็กๆ เป็นการเดินทางที่ยาวนานและต่อเนื่อง ดังนั้นสำหรับฉันนี่คืองานที่มอบความสุขและความยินดีมากกว่า ถ้ามันไม่สนุก ฉันคงไม่ได้ทำจนถึงตอนนี้ เพราะถ้ามีอุปสรรคอะไรก็มักจะคิดถึงความสุขเพื่อก้าวเดินต่อไป

โฮ ฮุย ซอน

ขณะนี้ผู้เขียนหนุ่มคนนี้กำลังเขียนและทำงานให้กับหนังสือพิมพ์ในนครโฮจิมินห์

จนถึงปัจจุบันมรดกทางวรรณกรรมของเขาได้แผ่ขยายไปยังผลงานต่างๆ มากมาย เช่น Sons and Daughters (สำนักพิมพ์ Kim Dong, 2007), Going through the golden seasons (สำนักพิมพ์ Kim Dong, 2017), Fragrant lamps (สำนักพิมพ์ Literature, 2022)...

* จาก ชื่อ ที่สวยงาม ภาษาที่เรียบง่าย เพราะคุณมุ่งงานนี้ไปที่เด็กๆใช่ไหม?

- เมื่ออ่านหนังสือที่มีจิตวิญญาณแห่ง “ชาวเวียดนามผู้เป็นที่รัก” โดยสำนักพิมพ์คิมดอง ฉันเพลิดเพลินกับวิธีการทำงานร่วมกับเด็กๆ ที่ใกล้ชิด ปฏิบัติได้จริง และเป็นประโยชน์

หลายๆ คนคิดว่าหนังสือเกี่ยวกับภาษาและภาษาเวียดนามจะต้องเขียนโดยผู้เชี่ยวชาญด้านวัฒนธรรมหรือผู้เชี่ยวชาญด้านภาษา

แน่นอนว่าสิ่งพิมพ์ทางวิชาการมีความจำเป็น แต่เพื่อให้เข้าถึงผู้อ่านรุ่นเยาว์ สิ่งพิมพ์เหล่านี้จำเป็นต้องนำเสนอในรูปแบบที่แตกต่างออกไป ได้แก่ เป็นกันเอง สวยงาม และแน่นอนว่าต้องน่าสนใจ

จากนั้นเราจึงสามารถสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กๆ เรียนรู้ สำรวจ และรักภาษาเวียดนามมากยิ่งขึ้น

*ในความคิดของคุณ การเขียนหนังสือสำหรับเด็กมีข้อยากอย่างไรบ้าง?

- ในช่วงนี้ผมเห็นว่าบรรยากาศการเขียนหนังสือเด็กมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น หนังสือเด็กไม่เพียงแต่มีเนื้อหาที่เป็นเอกลักษณ์เท่านั้น แต่ยังมี "คะแนน" ในรูปแบบอีกด้วย

ซึ่งต้องยกความดีความชอบให้กับผู้จัดพิมพ์ที่กล้าลงทุนและเข้าใจรสนิยมของผู้อ่านรุ่นเยาว์ในปัจจุบัน เมื่อเทียบกับหนังสือเด็กต่างประเทศ หนังสือเด็กในประเทศก็ไม่ด้อยไปกว่ากัน

อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปแล้วกำลังในการอ่านและกำลังซื้อยังคงต่ำ ส่งผลให้ผู้เขียนโดยทั่วไปและผู้เขียนที่เขียนหนังสือสำหรับเด็กโดยเฉพาะในเวียดนามไม่มีแรงจูงใจมากนัก

มีสิ่งพิมพ์เพียงไม่กี่รายการที่มียอดจำหน่ายที่โดดเด่น โดยส่วนใหญ่หยุดที่ 1,000 - 2,000 เล่มต่อการพิมพ์หนึ่งครั้ง

ประชากรของประเทศเรามีมากกว่า 100 ล้านคน กลุ่มอายุ 0-14 ปี คิดเป็น 23.9% (ข้อมูลปี 2566) เห็นได้ชัดว่าจำนวนหนังสือ 1,000 - 2,000 เล่มนั้นน้อยมากเมื่อเทียบกับเด็กๆ ในเวียดนามกว่า 20 ล้านคน

ฉันเพิ่งอ่าน The Runaway Hen ของ Hwang Sun Mi อีกครั้ง นี่เป็นหนึ่งในหนังสือที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในวรรณกรรมสำหรับเด็กของเกาหลี แต่ในความคิดของฉัน ในเวียดนามมีงานดีๆ หรือดีกว่านี้ไม่กี่ชิ้น

ตัวอย่างเช่น The Adventures of a Cricket และต่อมา Eyes Closed, Window Opened, A Dreaming Story

แม้ว่า The Runaway Hen จะได้รับการแนะนำให้อ่านโดยกระทรวง ศึกษาธิการ ของเกาหลี และได้รับการตีพิมพ์ซ้ำหลายครั้งเมื่อตีพิมพ์ในเวียดนาม แต่ตัวเราเองกลับไม่มีนโยบายหรือความโปรดปรานที่เหมือนกันเลย! ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันคิดว่ามันจะสร้างการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกให้กับทั้งนักเขียนและผู้อ่าน

Cuốn sách Từ những tên riêng — หนังสือจากชื่อเฉพาะ

* ในส่วนของบทกวีสำหรับเด็ก จริงหรือไม่ที่บทกวีในปัจจุบันมีบทกวีที่น่าประทับใจน้อยกว่าบทกวีที่เขียนสำหรับเด็กๆ ในอดีต?

- จนกระทั่งถึงตอนนี้ หลังจากผ่านไปหลายสิบปี ฉันและเพื่อนๆ ยังคงพึมพำบทกวีที่เราเรียนรู้ด้วยความรู้สึกคิดถึง

รักเธอ (ตู่ โม), คุยกัน (หวู่ กวาน ฟอง), สวัสดีชั้นประถม 1 (หยู เติง), คุณครู (ฟาม โฮ), ฟานนิ่งส่งคุณยายเข้านอน (แทค กวี) ... ในอดีต เราถูกบังคับให้เรียนรู้ด้วยใจ บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมบทกวีจึงฝังแน่นอยู่ในใจของฉันมาก

ในปัจจุบันความบันเทิงมากเกินไปทำให้สมาธิขาดความสมดุล การอ่านและท่องจำบทกวีอาจดูเหมือนเป็นเรื่องฟุ่มเฟือยสักหน่อย ดูเหมือนจะไม่ยุติธรรมเลยหากจะพูดว่าบทกวีในปัจจุบันไม่น่าประทับใจเท่าในอดีต

เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันเห็นว่าบทกวีสำหรับผู้ใหญ่ถูกพิมพ์เป็นของขวัญ แต่ในทางตรงกันข้าม บทกวีสำหรับเด็ก ๆ จะถูกสำนักพิมพ์ลงทุนซื้อพร้อมภาพประกอบที่สวยงามและการพิมพ์สี และแน่นอนว่าเผยแพร่ออกไปอย่างกว้างขวาง

เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนไป การอ่านบทกวีก็ได้รับผลกระทบอย่างมากเช่นกัน ความยุ่งทำให้ผู้คนไม่มีเวลาฟังบทกวีมากนัก หรืออาจแค่อ่านผ่านๆ ไปเท่านั้น

* โห่ ฮุ่ย ซอน มีหนังสือรวมบทกวีสำหรับเด็กไหม?

- ฉันเขียนหนังสือสำหรับเด็กมาตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียนเกือบ 25 ปีแล้ว

งานวรรณกรรมสำหรับเด็ก (รวมทั้งบทกวีและร้อยแก้ว) ที่ฉันชอบมักเขียนโดยนักเขียนที่รักเด็กมาก และมักเป็นผู้ที่ยังคงรักษาความบริสุทธิ์ของตนเองไว้ แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายก็ตาม

ฉันเตือนตัวเองทุกวันให้พยายามอิจฉาน้อยลง คำนวณน้อยลง และรักษาความบริสุทธิ์ให้มากที่สุด เพื่อที่ฉันจะได้เขียนหนังสือสำหรับเด็กได้

ถ้าไม่มีความบริสุทธิ์ ฉันคิดว่าการเขียนหนังสือสำหรับเด็กคงเป็นเรื่องยาก เดี๋ยวนี้ผู้อ่านฉลาดขึ้นมาก พวกเขาสามารถตรวจจับได้ทันทีที่อ่านมัน มันยากที่จะซ่อน!

Trong một thế giới trẻ trung luôn đổi khác

ในโลก ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

ฉันคิดว่านักเขียนมักจะมีชีวิตต่ำกว่าอุณหภูมิร่างกายของสังคมเล็กน้อย ดังนั้นพวกเขาจึงมีสติเพียงพอที่จะรับรู้ถึงปัญหานี้ การที่ต้องดำเนินชีวิตแบบช้าๆ หรือเร็วๆ แต่ไม่อาจก้าวให้ทันชีวิต นั้นเป็นคุณลักษณะของศิลปิน

แหล่งที่มา