นั่นคือการอำลาอันซาบซึ้งของ Vu Gia Bao นักเรียนชั้น 12A12 ต่อหน้านักเรียนหลายพันคนจากโรงเรียนมัธยม Kim Lien ( ฮานอย )
การอำลาทำให้ทั้งโรงเรียนเงียบงัน ทุกคนซาบซึ้งจนน้ำตาไหล เพราะยังมีความเสียใจเมื่อต้องบอกลาโรงเรียน ทิ้งโรงเรียน คุณครู และเพื่อนๆ ไว้ข้างหลัง
“โรงเรียนมีนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ทั้งหมด 676 คน แม้ว่านักเรียนในปีนี้จะต้องเผชิญกับความยากลำบากในการเรียนมากมายเนื่องจากการระบาดของ COVID-19 ก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาก็สามารถทำภารกิจประจำปีการศึกษาของตนได้สำเร็จ โดยไม่มีนักเรียนคนใดถูกทิ้งไว้ข้างหลัง” นางสาวเหงียน ทิ เฮียน ผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายคิมเลียน กล่าว
หวู่ เกีย เป่า นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 12A12 โรงเรียนมัธยมคิมเลียน (ภาพถ่าย: TN)
คำพูดอำลาของนักเรียนทำเอาทุกคนน้ำตาซึม:
"ถึงคิมเหลียนและรักที่ดีที่สุดของฉัน!
3 ปีแห่งมัธยมปลายผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีเวลาให้ยึดติดสิ่งใดเลย เหมือนกับชุดอ่าวหญ่ายสีขาวที่พาดผ่านหัวใจแห่งความปรารถนา จากนั้นก็หายไปตลอดกาล!
ยังมีความรักอีกมากมายที่ยังไม่ได้แสดงออกมาด้วยคำพูด ด้วยคำสัญญาที่ยังไม่เป็นจริงมากมาย และความปรารถนาที่จะอยู่ที่นี่ต่ออีกนิด แม้เพียงเล็กน้อย เพื่อวิ่งอย่างรวดเร็วผ่านโถงทางเดินไปรับออด เพื่อพลุกพล่านไปด้วยกันทุกครั้งที่เข้าชั้นเรียน และเพื่อล้มลงเหมือนกล้วยหลังฝนตกทุกๆ ห้านาทีที่ออดดังขึ้น
วันแรกที่ไปโรงเรียน แสงแดดสดใสและแจ่มใส เพลง "โรงเรียนกิมเหลียนอันเป็นที่รักของเรา" ดังขึ้นด้วยความภาคภูมิใจและถือเป็นจุดเริ่มต้นของปีแห่งความสดใสที่สุดของวัยเยาว์
ตอนนี้ที่ฉันกำลังจะจากไป แสงแดดก็ยังคงเหมือนเดิม แต่ดูเหมือนว่าจะทำให้สีม่วงของดอก Lagerstroemia ดูเศร้าลงเล็กน้อย และดอก Royal Poinciana ดูตื่นเต้นขึ้นด้วยสีแดงและสีชมพู!
ฉันจะคิดถึงมันมาก คิดถึงแถวต้นไม้ทุกแถว คิดถึงม้านั่งหิน คิดถึงสนามหญ้า คิดถึงแม้แต่ถนนที่กลายเป็นนิสัยทุกเช้าเมื่อฉันตื่นนอน ทันใดนั้น ฉันรู้สึกเหมือนว่าเวลาผ่านไปอย่างไม่ปรานี หยุดเถอะ หยุดเถอะ โปรดเขียนสองสามบรรทัดในสมุดลายเซ็นของเพื่อนสนิทของฉันให้เสร็จก่อน แล้วรีบหยิบความทรงจำที่หายไปขึ้นมาจากผมของเธอ รอยยิ้มของเธอ และบนหน้าต่างที่สะท้อนท้องฟ้าอันแสนฝัน
ขอบคุณคิมเหลียน ขอบคุณดอกบัวทองที่โอบกอดและปกป้องพวกเรามาตลอด 3 ปี
ขอบคุณคุณครูที่ทุ่มเท เข้มงวด อดทน และอดกลั้น คอยเฝ้าดูเราเติบโตขึ้น ทิ้งความวุ่นวายนอกประตูโรงเรียนไว้เบื้องหลัง เพื่อที่ทุกครั้งที่เราขึ้นไปบนแท่น เราจะได้เห็นคุณพ่อคุณแม่คนที่สองของเราที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นอันศักดิ์สิทธิ์ในอาชีพของตน เพื่อที่ทุกๆ ปีที่ผ่านไปจะเป็นฤดูกาลของดอกบัวที่บาน
คำอวยพรที่เขียนไว้บนปกเสื้อเชิ้ตสีขาวจะกลายเป็นความทรงจำอันสวยงามที่จะติดตามเด็กๆ ตลอดการเดินทางของพวกเขา (ภาพ: TN)
ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ รปภ., ภารโรง และจิตอาสาทุกท่านที่ให้ความกรุณาต่อโรงเรียน คิมเหลียนคงไม่สวยงามอย่างที่เป็นอยู่นี้หากไม่มีภาพลักษณ์ของพวกเธอที่เกาะผนังหรือกวาดด้วยมือที่มั่นคงเพื่อทำความสะอาดพื้น ขอขอบคุณเพื่อนๆ เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนร่วมทีมที่ยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กัน
เยาวชนคงจะว่างเปล่าหากไม่มีเสียงโห่ร้องอันแหบแห้ง และคงจะน่าเบื่อมากหากไม่ได้เต้นรำอย่างบ้าคลั่งร่วมกันในคืนรอบกองไฟ ท่ามกลางเสียงดนตรีอันดังกึกก้องและแสงแดดสีแดงแผดเผาท้องฟ้าและแผ่นดินฮานอย มีหัวใจอยู่ พร้อมด้วยทำนองเพลงแห่งความเยาว์วัย ความรักที่ลุกโชนและเดือดพล่านยิ่งกว่า...
วินาทีที่นักเรียนต่างนิ่งเงียบด้วยอารมณ์ (ภาพ : TN)
มีความคิดถึงและความขอบคุณมากเกินไป อารมณ์ที่เอ่อล้นจนถึงขั้นหายใจไม่ออก และมีบางครั้งที่ฉันก็เงียบลงอย่างกะทันหัน รู้จักเพียงแต่ยืนอยู่ในมุมหนึ่ง เฝ้าดูอย่างเงียบๆ และบันทึกทุกอย่างไว้ในใจอย่างเงียบๆ แม้ว่าเราจะทนไม่ได้ แต่เราก็ยังต้องเติบโตขึ้น เหมือนลูกนกที่ต้องออกจากรังเพื่อกระพือปีกและบิน เราปล่อยให้คิมเลียนก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับความปรารถนาอันยิ่งใหญ่และเต็มไปด้วยอุปสรรคของเรา
ทุกคนย่อมเลือกทางของตนเอง เพียงหวังว่าเราจะจดจำมุมหนึ่งของสนาม ท้องฟ้า ความรักที่จะอยู่ที่นี่ตลอดไป ความทรงจำที่เต็มไปด้วยความสุขตลอดไป ฉันขออธิษฐานให้ดวงวิญญาณกลีบดอกบัวทองบานสะพรั่งให้มีชีวิต เพื่อให้ทุกที่มีคิมเหลียนอยู่ “คนเวียดนามตัวแดงผิวเหลือง คนกิมเหลียนตัวแดงใส่เสื้อเหลือง”
การสอบ การสอบ
มีประโยชน์
อารมณ์
ความคิดสร้างสรรค์
มีเอกลักษณ์
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)