นั่นคือการอำลาอันซาบซึ้งของ Vu Gia Bao นักเรียนชั้น 12A12 ต่อหน้านักเรียนหลายพันคนจากโรงเรียนมัธยม Kim Lien ( ฮานอย )
การอำลาครั้งนี้ทำให้ทั้งโรงเรียนเงียบงัน ทุกคนต่างหลั่งน้ำตา เพราะยังคงรู้สึกเสียใจเมื่อต้องบอกลาชีวิตนักเรียน ทิ้งโรงเรียน ครู และเพื่อนๆ
“โรงเรียนมีนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ทั้งหมด 676 คน แม้ว่านักเรียนในปีนี้จะประสบปัญหาในการเรียนมากมายจากการระบาดของโควิด-19 ที่ผ่านมา แต่พวกเขาก็สามารถทำภารกิจต่างๆ ของปีการศึกษาได้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี ไม่มีนักเรียนคนใดถูกทิ้งไว้ข้างหลัง” คุณเหงียน ถิ เหียน ผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมปลายกิมเหลียน กล่าว
หวู่ เจีย เป่า นักเรียนชั้น ม.6A12 โรงเรียนมัธยมกิมเหลียน (ภาพ: TN)
คำกล่าวอำลาของนักเรียนทำให้ทุกคนน้ำตาไหล
"ถึงคิมเหลียนและรักที่ดีที่สุดของฉัน!
3 ปีในโรงเรียนมัธยมผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีเวลาที่จะยึดถือสิ่งใดไว้ได้เลย เหมือนกับชุดอ่าวหญ่ายสีขาวที่พาดผ่านหัวใจแห่งความปรารถนา จากนั้นก็หายไปตลอดกาล!
ยังมีความรักอีกมากมายที่ยังไม่ได้แสดงออกมาด้วยคำพูด พร้อมคำสัญญาที่ยังไม่เสร็จสิ้นมากมาย และความปรารถนาที่จะอยู่ที่นี่ต่ออีกนิด แม้เพียงเล็กน้อย เพื่อวิ่งอย่างรวดเร็วผ่านโถงทางเดินไปรับออด เพื่อคึกคักไปด้วยกันทุกครั้งที่เข้าชั้นเรียน และเพื่อล้มตัวลงเหมือนกล้วยหลังฝนตกทุกๆ ห้านาทีที่ออดดังขึ้น
วันแรกที่โรงเรียน แสงแดดสดใสและแจ่มใส เพลง "โรงเรียนกิมเหลียนอันเป็นที่รักของเรา" ดังขึ้นด้วยความภาคภูมิใจและถือเป็นการเริ่มต้นปีแห่งวัยเยาว์ที่สดใสที่สุด
ตอนนี้ที่ฉันกำลังจะออกไป แสงแดดก็ยังคงเหมือนเดิม แต่ดูเหมือนว่าจะเพิ่มความรู้สึกเศร้าเล็กน้อยให้กับสีม่วงของ Lagerstroemia และความตื่นเต้นสีแดงและชมพูของ Royal Poinciana!
ฉันจะคิดถึงมันเหลือเกิน คิดถึงต้นไม้ทุกต้น ม้านั่งหิน สนามหญ้า คิดถึงแม้กระทั่งถนนที่กลายเป็นนิสัยทุกเช้าที่ตื่นนอน ทันใดนั้นฉันก็เห็นว่าเวลาผ่านไปอย่างไม่ปรานี หยุดเถอะ หยุดเถอะ หยุดเขียนข้อความสักสองสามบรรทัดในสมุดลายเซ็นให้เพื่อนสนิทของฉัน แล้วรีบเก็บเศษความทรงจำที่ฉันเผลอทำหล่นใส่ผม รอยยิ้มของเธอ และบนหน้าต่างที่สะท้อนภาพท้องฟ้ายามราตรี
ขอบคุณคิมเหลียน ขอบคุณบัวทอง ที่โอบกอดและปกป้องพวกเรามาตลอด 3 ปี
ขอขอบคุณคุณครูทุกท่านที่อุทิศตน เข้มงวด อดทน และอดกลั้น คอยดูแลพวกเราเติบโตขึ้น ทิ้งความวุ่นวายภายนอกประตูโรงเรียนไว้เบื้องหลัง เพื่อว่าทุกครั้งที่เราขึ้นไปบนเวที เราจะได้เห็นคุณพ่อคุณแม่คนที่สองของเราที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นอันศักดิ์สิทธิ์ในอาชีพของพวกเขา เพื่อที่ทุกๆ ปีที่ผ่านไปจะเป็นฤดูกาลแห่งดอกบัวที่บานสะพรั่ง
คำอวยพรที่เขียนอย่างเร่งรีบบนปกเสื้อเชิ้ตสีขาวจะเป็นความทรงจำอันงดงามที่จะติดตามเด็กๆ ตลอดการเดินทางของพวกเขา (ภาพ: TN)
ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ภารโรง และเหล่าวิญญาณอันเงียบงัน ที่ผูกพันกับโรงเรียนอย่างเหนียวแน่น และคิมเหลียนคงไม่งดงามเช่นนี้ หากปราศจากภาพลักษณ์ของพวกเขาที่เกาะกำแพงหรือไม้กวาดที่แข็งแรงคอยดูแลพื้นให้สะอาด ขอขอบคุณเพื่อน สหาย และเพื่อนร่วมทีมของเราที่ยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กัน
วัยเยาว์คงว่างเปล่าไร้เสียงโห่ร้อง น่าเบื่อหน่ายหากปราศจากการเต้นรำอย่างบ้าคลั่งกลางกองไฟยามค่ำคืน ท่ามกลางเสียงดนตรีอันดังกึกก้องและแสงแดดสีแดงแผดเผาท้องฟ้าและผืนดินแห่งฮานอย มีหัวใจอยู่คู่เคียง ท่ามกลางท่วงทำนองแห่งวัยเยาว์ ความรักยิ่งร้อนแรงและเดือดพล่าน...
วินาทีที่นักเรียนเงียบงันด้วยอารมณ์ (ภาพ: TN)
ความคิดถึงและความกตัญญูที่มากเกินไป บีบคั้นอารมณ์จนแทบหายใจไม่ออก มีบางครั้งที่เราเงียบงันลงอย่างกะทันหัน รู้จักแต่เพียงการยืนมองเงียบๆ ในมุมหนึ่ง จดบันทึกทุกอย่างไว้ในใจ แม้จะไม่เต็มใจนัก แต่เราก็ยังต้องเติบโต เหมือนนกน้อยที่ต้องออกจากรังเพื่อกระพือปีกและโบยบิน เราจากคิมเหลียนไปเพื่อก้าวเดินต่อไปตามปณิธานอันยิ่งใหญ่และเปี่ยมไปด้วยพลัง
แต่ละคนย่อมเลือกทางเดินของตัวเอง หวังเพียงว่าเราจะจดจำไว้เสมอ มุมหนึ่งของลานบ้าน ท้องฟ้า ความรักที่จะอยู่ตรงนี้เสมอ ความทรงจำที่เต็มเปี่ยม ขออวยพรด้วยหัวใจทั้งดวงให้นำพาดวงวิญญาณแห่งกลีบดอกบัวสีทอง บานสะพรั่งสู่ชีวิต เพื่อทุกหนแห่งจะมีกิมเหลียนอยู่ "ชาวเวียดนามแดงผิวเหลือง ชาวกิมเหลียนแดงใส่เสื้อเหลือง"...
การสอบ การสอบ
มีประโยชน์
อารมณ์
ความคิดสร้างสรรค์
มีเอกลักษณ์
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)