“เราต้องใช้ชีวิตเหมือนฤดูร้อนนั้น”

(VHQN) - ความสงบแทบจะปกคลุมทุกสิ่งรอบตัวฉัน ในช่วงเวลาที่สงบสุขที่สุด ฤดูร้อนที่ผ่านมาก็กลับมาสดใสอีกครั้ง "ฉันต้องใช้ชีวิตเหมือนฤดูร้อนนั้น" - ฤดูร้อนที่ฉันใช้ชีวิตได้เต็มที่ยิ่งกว่าวัยเยาว์และความฝันของฉัน!

การเดินทางกับเพื่อนทำให้ผู้หญิงนึกถึงความรู้สึกวัยเยาว์ของตนเอง ภาพ: XH

รู้สึกอิสระ

มีบางเช้าที่ฉันตื่นก่อนคนทั้งบ้าน ก่อนที่แสงสลัวๆ สาดส่องผ่านต้นฝรั่งนอกหน้าต่างรอที่จะสาดเข้ามาในห้องนอนของฉัน ก่อนคนอื่นๆ ในเมือง

ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความฝันที่ยังไม่เสร็จสิ้น การผจญภัยไปยังท่าเรือที่มีหมอกหนาพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่ง…

ฉันค่อยๆ ย่องไประหว่างบ้านที่หลับใหล เมืองนี้ดูเงียบเหงากว่าฉันเสียอีก ทุกครั้งที่ปั่นจักรยานก็ช้าๆ... ลมในตอนเช้าพัดแรงด้วยความชื้น ฉันปั่นไปตามตรอกซอกซอย แล้วจึงปั่นออกไปบนถนนสายหลัก ฉันเสียบหูฟัง เสียงเพลงดังกระหึ่ม จิตใจฉันคึกคัก ขณะที่ฉันปั่นจักรยานบนถนนที่พลุกพล่าน

เมื่อดนตรีบรรเลงเป็นเพลง “We must live like that summer” ฉันจะสร้างฉากในภาพยนตร์ที่ฉันซึ่งเป็นตัวเอกล้มลงเสมอ โดยกล้องจะแพนช้าๆ ในขณะที่ฉันกระแทกเข้ากับถนนคอนกรีต...

เพลง The Summer ของ Josh Pyke บรรเลงขึ้นบนหน้าจอ เต็มไปด้วยภาพของฉันในช่วงฤดูร้อนนั้น ขณะยังเด็ก กำลังหัวเราะ ขณะขี่มอเตอร์ไซค์ไปตามช่องเขา และแวะพักแรมที่ชายหาดแห่งนี้และแห่งนั้น ในภาพเก่าๆ มีความรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง...

ฉันขโมยของใช้ส่วนตัวในตอนเช้าตรู่ของฤดูร้อนอย่างอ่อนโยนและไร้กังวล ไม่มีความรักต่อเสียงอ้อแอ้ในตอนเช้าตรู่เมื่อลูกชายตื่นขึ้นและคุยกับแม่ ไม่มีความวุ่นวายจากข้าวต้ม ไม่มีเสียงป้อนอาหารลูก ไม่มีกลิ่นในครัว ไม่มีเสียงน้ำเดือดที่กรองจากกาต้มน้ำ... ไม่มีเสียงแม่บ่นเรื่องราคากลับมาจากตลาด ไม่มีเสียงชีวิตที่ปะทะกันอย่างประหลาดระหว่างผนัง

เช้าตรู่ของตัวฉันเองที่ไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนัก เมื่อล้อรถเคลื่อนตัวช้าๆ เลียบไปตามทางแยกต่างๆ ฉันซึ่งมีอายุมากกว่า 30 ปี ผมตรง ผมสั้น ใส่กางเกงยีนส์และเสื้อยืด บอกตัวเองว่า "ฉันต้องใช้ชีวิตเหมือนฤดูร้อนนั้น" ซึ่งเป็นฤดูร้อนที่ฉันใช้ชีวิตได้อย่างเต็มที่มากกว่าวัยเยาว์และความฝันของฉัน

ฤดูร้อนที่หวนนึกถึงอยู่เสมอคือการได้เดินเล่นใต้ต้นไม้ในเมืองที่พลุกพล่านและอบอ้าว ไม่ใช่การปฏิเสธความจริงหรือปฏิเสธตัวเอง แต่เพียงว่าเมื่อฉันได้บิน ฉันจะนึกถึงความรู้สึกที่เป็นอิสระในอากาศแบบนั้น ได้ไปที่ที่ฉันต้องการ ได้พบปะผู้คนที่ฉันชอบ ได้ทำกิจกรรมต่างๆ อย่างเป็นธรรมชาติ...

เวลาที่ถูกขโมย

เมื่อผู้หญิงกลับบ้าน พวกเธอจะทิ้งตัวตนเดิมของตนไว้ที่ไหนสักแห่งนอกประตู นอกระเบียงอิฐ นอกบันได

อิสรภาพบนท้องถนน ภาพ: XH

พวกเขาผูกพันตัวเองกับความรักที่คุ้นเคยและใกล้ชิด บางทีในช่วงเวลาที่ไม่รู้จบของชีวิตครอบครัว อาจมีบางคนที่ลืมของขวัญที่ทิ้งไว้หน้าประตู ไม่มีวันจำได้ หรือไม่มีเวลาพอที่จะหยิบมันขึ้นมา เปิดมัน ปล่อยให้ตัวเองวิ่งเข้าไป สัมผัสกลิ่น ความทรงจำ แสงแดด ความหยาบกระด้างของวันเก่าๆ

แต่ก็มีคนอย่างฉันที่ต้องการใช้ชีวิตอย่างเต็มที่เพื่อรักษาความรักที่มีต่อชีวิตให้คงอยู่... ฉันขโมยเวลาเล็กๆ น้อยๆ ไปบ้าง เพื่อที่ฉันจะได้เห็นว่าฉันยังคงอยู่ที่นั่น เยาว์วัยเหมือนฤดูร้อนนั้น เป็นอิสระเหมือนฤดูร้อนนั้น... เพื่อที่ฉันจะได้ดื่มด่ำกับรสชาติของสายลมบนท้องถนน และตื่นเต้นเล็กน้อยกับพายุในช่วงบ่ายทุกครั้งที่จุดหมายปลายทางของการเดินทางยังอีกไกล ฉันได้เปิดความทรงจำมากมายเกี่ยวกับเวลาที่ขโมยมาอย่างเอื้อเฟื้อ

ในที่สุด ในอีกช่วงเวลาหนึ่ง ในอีกฉากหนึ่งของภาพยนตร์ที่ฉันสร้างขึ้นในหัว ฉันใส่ชุดสีสันสดใสแต่ละชุดลงในกระเป๋าเดินทางและออกเดินทาง… ผู้ชมจะเห็นฉันก้าวเดินยาวๆ บนผืนทราย ทะเลสีฟ้า กล้องแพนลงมาตามทุกส่วนโค้งของไหล่และแขนของฉัน… มือของฉันจับมือเล็กๆ อีกข้าง เพื่อนวัย 2 ขวบที่ไว้ใจได้

เรานอนลงข้างๆ กันบนชายหาด...พระอาทิตย์กำลังขึ้น เป็นวันใหม่ ตอนนี้ หลังจากผ่านไปหนึ่งวัน ฉันกำลังปั่นจักรยานกลับบ้านท่ามกลางผู้หญิงที่เหมือนกับฉันอย่างเร่งรีบ ฉันพบว่าตัวเองอยากใช้ชีวิตแบบนี้ เหมือนฤดูร้อนนี้ ในเมืองนี้ และไปเที่ยวชายหาดในฉากนั้นของภาพยนตร์

ฉันใช้ชีวิตช่วงซัมเมอร์แบบนี้อีกแล้ว!

ที่มา: https://baoquangnam.vn/minh-phai-song-nhu-mua-he-nam-ay-3156143.html