นักดนตรี ฮวง เฮียป ชื่อจริง ลู ตรัน เงียป เกิดเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2474 ที่ตำบลหมี่เฮียป อำเภอโชมอย จังหวัดอานซาง นักดนตรีท่านนี้เข้าร่วมการปฏิวัติในปี พ.ศ. 2488 และเริ่มแต่งเพลงในปี พ.ศ. 2491 เขาอาศัยอยู่ทางภาคเหนือเป็นเวลา 20 ปี (พ.ศ. 2498-2518) จากนั้นทำงานที่สำนักพิมพ์ดนตรีนคร โฮจิมินห์ สมาคมดนตรีนครโฮจิมินห์ และดำรงตำแหน่งเลขาธิการสมาคม ในปี พ.ศ. 2543 นักดนตรี ฮวง เฮียป ได้รับรางวัลวรรณกรรมและศิลปะโฮจิมินห์จากรัฐบาล เขาเป็นหนึ่งในนักดนตรีที่เป็นตัวแทนของแนวเพลงปฏิวัติของเวียดนามได้ดีที่สุด โดยมีผลงานมากมายที่สะท้อนถึงช่วงการเปลี่ยนแปลงของชาวเวียดนามในศตวรรษที่ 20 เช่น "Cau ho ben bo Hien Luong", "La do", "Truong Son Dong, Truong Son Tay", "Co gai vot thorn" (บทกวีโดย Moly Clavy), "Em van doi anh ve"...
ย้อนเวลากลับไปในช่วงที่นักดนตรีอาศัยอยู่ทางภาคเหนือ ในเวลา 20 ปี เขาได้ผลิตเพลงประมาณ 100 เพลง ทั้งการแต่งเพลงและเรียบเรียงดนตรีเป็นบทกวี โดยมีเพลงที่สะท้อนชีวิตการสู้รบในช่วงสงคราม เช่น "ยามยืนตะเกียง" (บทกวีโดย Chinh Huu), "ผ่านสะพาน Tuy Coc", "Truong Son Dong, Truong Son Tay", "หน่วยรถไร้กระจก" (บทกวีโดย Pham Tien Duat), "ฉันยังรอเธอกลับมา" (บทกวีโดย Le Giang), "ใบไม้แดง" (บทกวีโดย Nguyen Dinh Thi) ... เพลงรักที่ต่อมาได้รับความนิยมจากผู้รักเสียงเพลง เช่น "เส้นทางใบมะขามปลิว", "กุหลาบ", "ที่ฉันพบเธอ"...
เพลง "Remembering Hanoi" ประพันธ์โดยนักดนตรีท่านนี้ในปี 1983 นักดนตรีท่านนี้เคยกล่าวไว้ว่า "หลังจากปี 1975 ผมได้พาครอบครัวกลับมาอยู่ทางใต้ จนกระทั่ง 8-9 ปีต่อมา ขณะที่ผมกำลังรำลึกถึงช่วงเวลาในฮานอย ความรู้สึกบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในใจ ทำให้ผมเขียนว่า "ถึงแม้จะได้ไปทั่วโลก หัวใจของผมก็ยังคงจดจำฮานอย..." จนกระทั่งบัดนี้ เมื่อผมได้ฟังเพลงนี้ ความรู้สึกที่ผมมีต่อฮานอยยังคงเหมือนเดิม"
เนื้อเพลงหลายท่อนในเพลง “Remembering Hanoi” เป็นเรื่องราวจริงใจเรียบง่ายเกี่ยวกับฮานอยในช่วงเวลาที่เกิดระเบิดและกระสุนปืน ซึ่งใกล้ชิดกับครอบครัวและภรรยาที่รักของเขา: “นึกถึงฝนที่ตกยาวนานในช่วงปลายฤดูหนาว เมื่อเสื้อผ้าและผ้าห่มยังไม่อบอุ่นพอ/ และนึกถึงช่วงเวลาที่ระเบิดตกลงมาในช่วงสงคราม แผ่นดินสั่นสะเทือนและกระเบื้องแตก/ คุณยังคงขี่จักรยานของคุณไปตามถนน ฉันยังคงค้นหาเสียงใหม่ๆ/ บทเพลงของเราเป็นเพลงทหาร ความฝันอันห่างไกลสู่บาดิญ เต็มไปด้วยศรัทธา...”
ครั้งหนึ่งเขาเคยเล่าว่า “นั่นคือเสียงคุ้นเคยที่ทุกเช้าวันอาทิตย์ เธออุ้มลูกขึ้นรถรางไปยังถนนถวีเคว ไปยังถนนโกงู ท่ามกลางเสียงกระสุนปืนและระเบิด “ฉันยังคงปั่นจักรยานไปที่ถนน”... นั่นคือความรักที่ฉันมีต่อเธอ”
ในจดหมายที่เขียนถึงคอลัมน์ "คุณรักดนตรีและแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับดนตรี" ของรายการดนตรีตาม YCTG เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 2545 เกี่ยวกับเพลง "Remembering Hanoi" ของนักดนตรี Hoang Hiep, Vu Dinh Thuy จากทีม 6, Hop Thanh, Trieu Son, Thanh Hoa เขียนไว้ว่า "ผมไม่ทราบว่าตั้งแต่เมื่อใดที่ท่วงทำนองอันไพเราะของเพลง "Remembering Hanoi" ได้เข้าไปสัมผัสหัวใจของคนรักดนตรีหลายล้านคน ดูเหมือนว่าทุกคนจะพบความทรงจำอันล้ำค่าของฮานอยในเพลงนี้ ความทรงจำของเมืองหลวงอันเป็นที่รักของพวกเขาเอง เพลงนี้ได้ทิ้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไว้ในใจของผู้คน แม้จะผ่านกาลเวลาและสถานที่มามากมาย
" ถึงจะไปกันถึงสี่มุมโลกก็ตาม
ยังจำฮานอยได้
ฮานอยของเรา
เมืองหลวงอันเป็นที่รัก
เป็นเวลาของระเบิดและกระสุน เป็นเวลาแห่งสันติภาพ
การรำลึกถึงฮานอยไม่ได้หมายถึงแค่การรำลึกถึงพระอาทิตย์ตกดินเหนือทะเลสาบซีหู ยามเช้าที่ซ่อนตัวอยู่ในสายหมอกเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการรำลึกถึงช่วงเวลาแห่งสงครามที่งดงามและเปี่ยมไปด้วยวีรกรรมอีกด้วย และในความทรงจำเหล่านั้น ซึ่งก็คือความทรงจำของเราเอง...
" รำลึกถึงถนนถ้ำเงียมที่เรียงรายไปด้วยต้นไม้
จั๊กจั่นกล่อมยามบ่ายในฤดูร้อน
และจำสวนสาธารณะที่เพิ่งสร้างใหม่
รอยเท้าของฉันยังไม่ทำให้เส้นทางหมดไป
โอ้ ช่างเป็นที่รักยิ่งนักสำหรับบรรดาผู้ที่เคยอาศัยและผูกพันกับฮานอย... มุมถนนที่ดังก้องกังวานไปด้วยเสียงจักจั่นทุกฤดูร้อน หรือถนนที่เรียงรายไปด้วยต้นมะขาม หรือกลิ่นหอมฉุยของดอกนมทุกฤดูใบไม้ร่วง... ทั้งหมดนี้กลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับนักดนตรีผู้เปี่ยมพรสวรรค์ บางทีบทกวีและดนตรีอาจผสมผสานกันเพื่อมอบท่วงทำนองอันไพเราะแก่ผู้ฟัง
“Remembering Hanoi” โดยนักดนตรี Hoang Hiep เปรียบเสมือนข้อความระหว่างอดีตและปัจจุบัน ระหว่างสงครามและสันติภาพ ที่สัมผัสหัวใจของผู้คนมาหลายชั่วอายุคน… สงครามสามารถทำลายกระเบื้องและอิฐได้ แต่ไม่สามารถทำลายศรัทธาและความคิดในแง่ดีได้ - ศรัทธาของผู้ชนะ
“ … จำได้ไหมเมื่อระเบิดถูกทิ้งลงในกองไฟแห่งสงคราม
แผ่นดินสั่นสะเทือน กระเบื้องแตก อิฐแตก
ฉันยังคงขี่จักรยานของฉันออกไปบนถนน
ฉันยังคงมองหาเสียงใหม่ๆ
เพลงของเราเป็นเพลงทหาร
เป็นความฝันอันไกลโพ้นสู่บาดิญ
เต็มไปด้วยศรัทธา ”
เยาวชนของฮานอยและเยาวชนของประเทศทั้งในปัจจุบันยังคงรักษาความศรัทธาอันมั่นคงและสมบูรณ์ในฮานอยอันเป็นที่รักในอดีตและอนาคตอยู่เสมอ
" ถึงจะไปกันถึงสี่มุมโลกก็ตาม
ยังจำฮานอยได้
ฮานอยของเรา
เมืองหลวงอันเป็นที่รัก
เป็นเวลาของระเบิดและกระสุน เป็นเวลาแห่งสันติภาพ
นักวิจารณ์เพลง Nguyen Thi Minh Chau ได้แสดงความคิดเห็นในหนังสือของเธอเรื่อง "Vietnamese Music: Authors - Works" ว่าไม่มีเพลงท้องถิ่นที่แต่งโดยนักดนตรี Hoang Hiep (รวมถึงบ้านเกิดของเขาในภาคใต้) ใดที่ได้รับความนิยมเท่ากับเพลง "Remembering Hanoi"
ในปี 2000 นักดนตรี Hoang Hiep ได้รับรางวัลโฮจิมินห์สาขาวรรณกรรมและศิลปะจากผลงานของเขา "Cau ho ben bo Hien Luong", "Co gai vot trot", "Ngon den truc canh", "Truong Son Dong, Truong Son Tay", "Vieng Mausoleum of Uncle Ho" และ "Nho ve Ha Noi"
ที่มา: https://vov.vn/van-hoa/am-nhac/nho-ve-ha-noi-ca-khuc-lam-rung-dong-trieu-trai-tim-nguoi-yeu-nhac-post1127176.vov
การแสดงความคิดเห็น (0)