อัน Ngu Tuyen บน Tao Dan คือใคร?
ผู้เขียน Nhu Hoa ผู้เชี่ยวชาญคอลัมน์ "ภาพวาดสังคม" บนหน้าแรกของหนังสือพิมพ์ไซง่อน เป็นเพียงนามปากกาของ Hong Tieu Nguyen Duc Huy ในหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ Hong Tieu ยังมีนามปากกาผู้หญิงว่า Nhat Chi Mai เมื่อเขียนให้กับ Tieu Thuyet Thu Nam Luu Trong Lu ใช้นามปากกาว่า Luu Than
ข้างต้นเป็นเพียงตัวอย่างของนามปากกาและนามแฝงในความเป็นจริง เมื่อพูดถึงนามปากกาและนามแฝง ในนิตยสาร วรรณกรรม "ศึกษานามปากกาและนามแฝงของศิลปินยุคก่อนสงครามสมัยใหม่" ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2516 วู บัง อธิบายว่า "นามปากกาที่คนเราตั้งขึ้นเพื่อแสดงความสนใจ ความทะเยอทะยาน และความตั้งใจของตนเอง [...] คือชื่อของนักเขียน โดยปกติแล้ว เฉพาะผู้ที่ทำงานเป็นนักเขียนอย่างแท้จริงเท่านั้นที่จะมีชื่อนี้" ตวง โฟ มีชื่อเสียงจากบทความเรื่อง "น้ำตาแห่งฤดูใบไม้ร่วง" ที่ตีพิมพ์ในนิตยสาร Nam Phong ฉบับที่ 231 กรกฎาคม พ.ศ. 2471 แต่ชื่อจริงของเธอคือ โด ทิ ดัม ส่วนทัม ทัม ซึ่งคุ้นเคยใน หนังสือ Tieu Thuyet Thu Bay ชื่อจริงของเธอคือ ตวน ตรัง... นั่นแสดงให้เห็นว่าหลายครั้งผู้อ่านจำผู้เขียนได้จากนามปากกา นามแฝง แต่ชื่อจริงมักไม่ชัดเจน
เหงียน ดึ๊ก ฮุย ใช้ชื่อปากกาว่า เหงียว ฮวา ในคอลัมน์ “ภาพวาดสังคม” ของหนังสือพิมพ์ไซง่อน
แม้แต่หวู่ บัง เมื่อเขียนบทความลงหนังสือพิมพ์ ก็มีนามปากกาเป็นของตัวเองเมื่อเขียนบทความในหนังสือพิมพ์ ด่งเตย ของฮวง ติช ชู ในปี 1930 นามปากกาว่า Tieu Lieu ที่หวู่ บังบอกกับ Ta Ty นั้น ได้มาจากประโยคหนึ่งใน Trang Tu บทที่ว่า “Tieu Dao” ที่ว่า “นก Tieu Lieu สร้างรังอยู่ในป่า แต่มีเพียงกิ่งเดียว เหมือนกับหนูนาที่ดื่มน้ำแม่น้ำ แต่กินอิ่มแค่ท้องเล็กๆ เท่านั้น” ซึ่งบันทึกไว้ใน วรรณกรรมสิบหน้าของ Ta Ty
เหงียน กง ฮวน เป็นนักเขียนและนักข่าวเพียงไม่กี่คนที่ใช้ชื่อจริง แต่เมื่อหนังสือของเขาถูกห้ามโดยฝรั่งเศส นักเขียนเรื่องสั้นสำหรับเด็กจึงใช้ชื่อว่า ง็อก โออันห์ ชื่อดังกล่าวเป็นคำที่สลับอักษรจากชื่อจริง กง ฮวน ผู้เขียนหนังสือเรื่อง ทาม ลอง หวาง ได้เล่าเรื่องราวในบันทึกความทรงจำของเขา ชื่อว่า นโฮ กิ กิ งาย ซึ่งเทียน ตวง ได้กล่าวถึงกรณีนี้ในบทความ เรื่อง ความเข้าใจเกี่ยวกับที่มาของชื่อเล่น ในนิตยสารข้างต้นว่า "นามปากกาที่สลับอักษรในชื่อจริง" หลายคนใช้กลวิธีนี้ รวมทั้ง คาย หุง ซึ่งสลับอักษร ข่าน กิว (ตรัน ข่าน กิว) ส่วนลู สลับอักษร ธู เล (เหงียน ธู เล) เหงียน ตวน ผู้เขียนบทความที่ตีพิมพ์ในนิตยสาร Tao dan ได้ใช้นามปากกาว่า อัน นกู เตวียน ตั้งแต่ฉบับที่ 1 (16 กุมภาพันธ์ 1939) เป็นต้นมา นี่เป็นตัวอักษรที่ได้มาจากคำว่า Nguyen Tuan ตามที่ Nguyen Khanh Dam เจ้าของร้านหนังสือ Nguyen Khanh Dam ในไซง่อน ซึ่งเป็นน้องชายของ Nguyen Tuan เปิดเผยเรื่องนี้ให้ Dong Ho และ Mong Tuyet ฟังว่า "และนับแต่นั้นเป็นต้นมา Nguyen Tuan ไม่ได้ใช้คำว่า An Ngu Tuyen อีกต่อไป" ซึ่งเป็นบันทึกความทรงจำของ Ho ที่ Mong Guong Mountain บันทึกไว้
แกล้งเป็นเป็ดบนเป็ดตัวผู้ ฉบับที่ 2 ตีพิมพ์เมื่อวันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2481 ลงนามโดย ลูกเป็ด
เอกสารของดินห์บา
นางสาวลี เล วัน เติง
เมื่อพูดถึงนามปากกาของเขา เหงียน กง ฮวน ยังเปิดเผยที่มาของนามปากกาของเพื่อนร่วมงานของเขาอีกด้วย ชื่อเล่นจากตำนานอย่าง เหงียน ดึ๊ก ฟอง เจ้าของ หนังสือพิมพ์ Cau Am ซึ่งมีชื่อเล่นว่า Thai Phi มาจากคำว่า rau phi หรือ rau phong ในขณะเดียวกัน เล ดู ซึ่งรู้จักกันอีกชื่อหนึ่งว่า โซ เกวง เป็นที่เข้าใจว่าเป็นคนบ้าของดินแดนโซ ชื่อดู
ได ดึ๊ก ตวน เขียนบทความลงหนังสือพิมพ์ รู้จักกันในนามปากกาว่า Tchya ซึ่งฟังดูเป็นตะวันตกมากแต่มีต้นกำเนิดมาจากภาษาเวียดนาม มาจากคำย่อของคำว่า "ฉันไม่รักใคร" ซึ่งเพื่อนๆ ของเขาเรียกเล่นๆ ว่า Tay Xia ได ดึ๊ก ตวนเคยเป็นผู้ช่วยของกรมศึกษาธิการ เป็นนักเขียนที่ดีและมีความสามารถ ตามที่ Vu Bang กล่าวไว้ในบันทึกความทรงจำของเขา เรื่อง Forty Years of "Lying" ศิลปิน NGYM ซึ่งมีชื่อเสียงจากภาพประกอบและภาพวาดเสียดสีใน Cau Am ชื่อ Bac Ky The Thao ... มีชื่อจริงว่า Tran Quang Tran ชื่อ NGYM มาจากตัวอักษรใน "Nguoi yeu mo" คำว่า Mo ในที่นี้ต้องอยู่ในบริบทของช่วงเวลานั้นโดยมีความหมายว่าภรรยา
นอกจากนี้ยังมีวิธีการอื่นๆ ในการใช้นามปากกาของนักข่าวตามการจำแนกของ Thien Tuong เช่น การนำนามปากกามาจากลักษณะทางกายภาพหรือจิตวิญญาณ พบใน Doan Ke Thien ซึ่งนำนามปากกาว่า Bat Ac มาใช้ ซึ่งมีความหมายว่า ดี ซึ่งเป็นบุคลิกที่อ่อนโยนของเขาด้วย, นามปากกาที่เกี่ยวข้องกับแหล่งกำเนิดทางภูมิศาสตร์ มักเกี่ยวข้องกับชื่อสถานที่ เช่น Nguyen Khac Hieu มาใช้นามปากกาว่า Tan Da, Ngo Tat To มาใช้นามปากกาว่า Coi Giang หรือ Duong Phuong Duc มาใช้นามปากกาว่า Dong Linh, นามปากกาที่เลียนแบบกัน พบในกลุ่ม Tu Luc Van Doan เมื่อ Nguyen Tuong Tam มาใช้นามปากกาว่า Nhat Linh, Tran Khanh Giu มาใช้นามปากกาว่า Nhi Linh, Nguyen Tuong Long มาใช้นามปากกาว่า Tu Linh; นามปากกามีที่มาจากลักษณะส่วนตัว เช่น Bui Xuan Hoc - บรรณาธิการ ของ Ngo Bao, Loa มี นามปากกาว่า Bui Soan Oc เพราะมีผมหยิก แต่เพื่อนๆ ล้อเขาว่า Bui Xoan Oc และต่อมาเขาก็ใช้นามปากกาว่า Soan Oc เช่นกัน
นอกจากวิธีการตั้งชื่อปากกาที่กล่าวถึงข้างต้นแล้ว ยังมีวิธีการตั้งชื่อปากกาอื่นๆ ที่เทียน เติง กล่าวถึงอีกมากมาย เช่น นามปากกาที่แสดงความรักชาติ ตัวอย่างนี้พบในนามปากกาของโง ตั๊ด โต ซึ่งใช้นามปากกาว่า ธุ๊ก ดิว โดยเปรียบเทียบตัวเองกับนกกาเหว่าที่รักประเทศชาติ นามปากกานี้เกี่ยวข้องกับเรื่องเล่าต่างๆ เช่น เล วัน ตรัง เซ็นชื่อโค ลี ใน Trung Bac Tan Van, Dong Duong Tap Chi, Nhat Tan เพราะเขาเคยสังเกตเห็นโค ลี ซึ่งทำงานที่ Trung Bac Tan Van...
การใช้นามปากกายังขึ้นอยู่กับลักษณะของหนังสือพิมพ์ด้วย เมื่อครั้งที่เขาดำรงตำแหน่งบรรณาธิการบริหารของหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ Vit dai นั้น Lang Nhan Phung Tat Dac ได้ใช้นามปากกาว่า Vit Con ในขณะที่ Vu Bang ได้เซ็นชื่อบทความในหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ว่า Co Nga Dinh Hung ได้แยกแยะสาขาต่างๆ อย่างชัดเจนเมื่อเซ็นชื่อของตนเอง โดยเขียนเรื่องราวต่างๆ ที่เขาเซ็นชื่อว่า Hoai Diep Thu Lang เขียนบทกวีเสียดสีที่เขาเซ็นชื่อว่า Than Dang และเขียนบทกวีรักที่เขาเซ็นชื่อจริงของเขาว่า Dinh Hung (โปรดติดตามตอนต่อไป)
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)