- มีท็อปปิ้งอะไรเพิ่มมั้ย?
รู้ว่าสาวถามว่าอยากใส่อะไรในชานมไข่มุก เช่น ไข่มุก เยลลี่... มั้ย แต่ฉันก็แกล้งไม่รู้แล้วถามกลับว่า
- Topping คืออะไร?
- นั่นแหละของที่มากับชานมไข่มุก! ระหว่างที่พูด เด็กน้อยก็โชว์กล่องใส่ไข่มุกกับเค้กปอนด์ให้ฉันดู
- เข้าใจแล้ว ทำไมคุณไม่พูดเวียดนามล่ะ ฉันจะได้ไม่ต้องถามอีก
เด็กสาวเหลือบมองฉันราวกับเป็นมนุษย์จากสวรรค์แต่ไม่ได้พูดอะไร ฉันถือแก้วชานมพลางนึกถึงวิธีที่วัยรุ่นใช้คำต่างๆ มันช่างครึ่งอ้วน ครึ่งผอม ครึ่งเวียดนาม ครึ่งตะวันตก จนน่ารำคาญ เพราะการใช้คำแบบนี้ คนแก่หลายคนอย่างฉันเลยไม่กล้าออกไปข้างนอก เพราะเวลาเช็คอินรถไฟ ขึ้นเครื่องบิน หรือใช้บริการต่างๆ พวกเขาต้องฟังประโยคที่มีคำต่างประเทศไม่กี่คำที่ตัวเองไม่เข้าใจ
การใช้ภาษาที่ผิดเพี้ยนและสับสนกำลังแพร่หลายมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่เพียงแต่ในการสื่อสารในชีวิตประจำวันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในเพจและกลุ่มขายของบนแพลตฟอร์มดิจิทัลต่างๆ อีกด้วย สถานการณ์การใช้ภาษาเวียดนามแบบ “ผสม” กับภาษาต่างประเทศกำลังแพร่หลาย ไม่เพียงแต่ทำให้เสียความบริสุทธิ์ของภาษาเวียดนามเท่านั้น แต่ยังสร้างความไม่พอใจและความไม่สบายใจให้กับผู้รับอีกด้วย ข้อความบนเพจขายของออนไลน์ หรือแม้แต่บนป้ายประกาศตามร้านค้าต่างๆ เช่น “แพ็คเกจคอมโบราคาประหยัดสำหรับนักเรียน ใครสนใจกรุณาส่งข้อความมา” หรือ “โปรโมชั่นใหญ่แห่งปี อย่าพลาด”... มีอยู่ทั่วไป คำต่างๆ เช่น ทีม, ท็อปปิ้ง, คอมโบ, กล่องจดหมาย, ลดราคา... มีความหมายว่า กลุ่ม, ประเภทของอาหารที่รวมอาหาร/เครื่องดื่มอื่นๆ, รูปแบบการซื้อสินค้าที่รวมสินค้าหลายรายการไว้ในแพ็คเกจเดียว หรือโปรโมชั่นลดราคา... ถูกแทนที่ด้วยคำภาษาอังกฤษที่มีความหมายใกล้เคียงกัน ซึ่งทั้งแปลกและไม่มีความหมาย ในพื้นที่ ท่องเที่ยว และรีสอร์ทอย่างฟานเที้ยต ฟูก๊วก ฮอยอัน และดานัง ป้ายภาษาต่างประเทศมากมายดูเหมือนจะ “บดขยี้” ป้ายภาษาเวียดนาม เมื่อพูดถึงเมืองมุยเน่ (ฟานเทียต) บางคนคิดว่าตัวเองอยู่ในรัสเซียด้วยซ้ำ!?
ในร้านกาแฟ โรงภาพยนตร์ หรือสถานที่สาธารณะ กลุ่มวัยรุ่นชาวเวียดนามจำนวนมากพูดคุยกัน และผู้คนคิดว่าพวกเขากำลังพูดภาษาต่างประเทศ เพราะพวกเขามักจะแทรกคำภาษาอังกฤษเข้าไปมากมาย เช่น check mail, cool, pro, good, crazy, crazy หรือที่แปลว่า too cool to believe, shipper, ship, out date, out meta... สถานที่สาธารณะบางแห่งในเมืองใหญ่ เช่น ที่ทำการไปรษณีย์ สถานีรถไฟ โรงพยาบาลเอกชน... มักมีป้ายภาษาอังกฤษเขียนไว้โดยไม่มีข้อความภาษาเวียดนาม ช่างเป็นความขัดแย้งที่แปลก! แม้แต่ในสถานที่ที่มีแต่คนเวียดนามหรือในพื้นที่ชนบทห่างไกล ก็ยังมีร้านค้าจำนวนมากที่เขียนแต่ภาษาอังกฤษเพื่อแสดงถึงความมีระดับและความมีระดับของเจ้าของร้าน สถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นมานานหลายปี และเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการถึงวิถีชีวิตที่ใช้ภาษาของเราในอนาคต
ไม่เพียงแต่ในการสื่อสาร ในชีวิตจริงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในหนังสือพิมพ์และโทรทัศน์ด้วย การผสมภาษาต่างประเทศกับภาษาเวียดนามนั้นไม่ใช่เรื่องแปลก ในรายการโทรทัศน์บันเทิงอย่าง Paradise Island, Beautiful Sister Who Rides the Wind and Waves, 2 Days and 1 Night... นักแสดง นางแบบ พิธีกร แต่งกายแปลกตา เปิดเผย จนดูหยาบคาย พูดติดอ่าง และพูดภาษาเวียดนามครึ่งๆ กลางๆ แบบตะวันตกครึ่งๆ มักจะสร้างความรำคาญให้กับผู้ชมที่มีอายุมากกว่า น่าขันที่กลุ่มคนเหล่านี้กลับใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการดูทีวี ในหนังสือพิมพ์ โดยเฉพาะหนังสือพิมพ์ออนไลน์ การใช้ภาษาอังกฤษในทางที่ผิดในข่าวไม่ใช่เรื่องแปลก หนังสือพิมพ์หลายฉบับมีพาดหัวข่าวว่า "ประเด็นที่น่ากังวลสำหรับวัยรุ่น" หรือ "บริษัท A พัฒนาทัวร์ VIP" คำบางคำ เช่น แฟนคลับ ฮอต อื้อฉาว... ก็มักถูกใช้ในข่าวเช่นกัน
ภาษาเวียดนามเป็นหนึ่งในภาษาที่ร่ำรวยที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีคำศัพท์มากมาย มีความหมายเฉพาะเจาะจงและงดงามที่สุดในโลก ชาวต่างชาติจำนวนมากได้เดินทางมาศึกษาและค้นคว้าเกี่ยวกับภาษาเวียดนาม ด้วยความหลากหลายของเสียง ทำให้ชาวต่างชาติจำนวนมากยกย่องว่าการฟังภาษาเวียดนามนั้นเปรียบเสมือนการฟังเสียงนกร้อง ภาษาเวียดนามไม่เพียงแต่ไพเราะและพิเศษเท่านั้น แต่ยังมีชีวิตนิรันดร์ แม้จะต้องเผชิญกับการปกครองของจีนมานานกว่า 1,000 ปี และได้รับอิทธิพลอย่างมากจากระบบศักดินาทางเหนือ บรรพบุรุษของเราไม่ยอมรับภาษาจีนเป็นภาษาประจำชาติ แต่กลับทุ่มเทอย่างหนักเพื่อสร้างอักษรนอม นับตั้งแต่ประเทศได้รับเอกราช (2 กันยายน ค.ศ. 1945) อักษรนอมได้กลายเป็นภาษาประจำชาติ ซึ่งสามารถถ่ายทอดถ้อยคำและความคิดอันไพเราะของชาวเวียดนามได้โดยไม่ต้องยืมภาษาผสมใดๆ มาผสมผสานเข้ากับภาษาเวียดนาม!
ในกระแสโลกาภิวัตน์และกระแสการบูรณาการ การมีภาษาต่างประเทศอย่างน้อยหนึ่งภาษาไม่เพียงแต่ส่งเสริมให้ทุกคนมีโอกาสในการทำงานและมีรายได้มากขึ้นเท่านั้น แต่ยังเป็นเงื่อนไขสำคัญอย่างยิ่งที่จะช่วยให้ทุกคนมีโอกาสในการทำงานและมีรายได้มากขึ้นอีกด้วย กระแสการใช้ภาษาต่างประเทศในการสื่อสาร เราอาจยอมรับวิธีการเพิ่มบันทึกภาษาอังกฤษควบคู่ไปกับภาษาเวียดนามในเอกสาร หรือการตั้งชื่อสินค้า ร้านค้า และแบรนด์ต่างๆ เมื่อจำเป็น แต่เราไม่สามารถนำภาษาต่างประเทศมาผสมกับภาษาเวียดนามอย่างสับสน ไร้ระเบียบ และไม่สมเหตุสมผลเหมือนในปัจจุบันได้ การใช้ภาษาต่างประเทศในทางที่ผิดในการสื่อสาร ในชีวิต และในสื่อต่างๆ ไม่ได้ทำให้เราดู "มีระดับ" หรือ "มีระดับ" มากขึ้น แต่กลับแสดงให้เห็นถึงการดูถูกเหยียดหยามภาษาแม่ของเรา ซึ่งเป็นการลดคุณค่าของภาษาเวียดนามที่งดงามของเรา!
ที่มา: https://baobinhphuoc.com.vn/news/9/173381/xin-dung-tron-tieng-nuoc-ngoai-vao-tieng-viet
การแสดงความคิดเห็น (0)