Εύρεση λύσεων για την ανάπτυξη της παραδοσιακής όπερας

Η τετράωρη συζήτηση για τη μεταρρυθμισμένη κλασική όπερα (που διοργανώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, Αθλητισμού και Τουρισμού και την Ένωση Θεάτρων της Πόλης Χο Τσι Μινχ στο Θέατρο Tran Huu Trang το πρωί της 18ης Σεπτεμβρίου) δεν εξέφρασε όλες τις απόψεις των εμπλεκομένων.

Αυτή τη στιγμή, ενώ το παραδοσιακό Κάι Λουόνγκ αντιμετωπίζει κοινές δυσκολίες, καθώς εμφανίζεται μόνο περιστασιακά, το Κάι Λουόνγκ Τουόνγκ Κο φαίνεται να είναι πιο ζωντανό, κυκλοφορώντας τακτικά νέα έργα και πουλώντας εισιτήρια αρκετά καλά. Οι μονάδες που διατηρούν αυτή τη δραστηριότητα είναι ο θίασος Χουίν Λονγκ, ο θίασος Μιν Το, η σκηνή Τσι Λιν-Βαν Χα, η σκηνή Λε Νγκουγιέν Τρουόνγκ Γκιάνγκ και η σκηνή Κιμ Του Λονγκ. Όλες είναι κοινωνικοποιημένες σκηνές, που αγωνίζονται να κρατήσουν τα φώτα αναμμένα, κάτι που είναι επίσης αξιοσημείωτο. Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένα προβλήματα που κάνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται.

(Από αριστερά προς τα δεξιά) Οι καλλιτέχνες Xuan Truc, Tu Suong και Thanh Thao στο απόσπασμα "Το Ποίημα της Σέλας" που ερμήνευσαν στη συζήτηση το πρωί της 18ης Σεπτεμβρίου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Χονγκ Κονγκ

Αρχικά, η συζήτηση ανέφερε τις δύο λέξεις «παραδοσιακή όπερα», η οποία, σύμφωνα με τον Δρ. Mai My Duyen, «ήταν μια μεγάλη συμβολή του Λαϊκού Καλλιτέχνη Thanh Tong μετά το 1975». Επειδή απέφυγαν τη λέξη «Ho Quang», οι θίασοι στράφηκαν στη συγγραφή και σκηνοθεσία βιετναμέζικων ιστορικών σεναρίων και από εκεί τα ονόμασαν «παραδοσιακή όπερα» για ευκολότερη αποδοχή. Μάλιστα, σε αυτή τη συζήτηση, προβλήθηκε στο κοινό ένα απόσπασμα από το έργο Cau Tho Yen Ngua, που συνέθεσε και σκηνοθέτησε ο Thanh Tong, το οποίο έγινε πρότυπο για τον θίασο Minh To και ολόκληρο το χωριό Cai Luong. Όλοι αναγνώρισαν ότι το έργο ήταν πολύ ελκυστικό, παρακολουθώντας το ξανά και ξανά δεκάδες φορές για σχεδόν μισό αιώνα και εξακολουθώντας να συγκινούνται. Αυτό αποδεικνύει ότι η παραδοσιακή όπερα έχει μια αναμφισβήτητη δύναμη κατάκτησης. Στη συνέχεια, η τάση της συγγραφής βιετναμέζικων ιστορικών σεναρίων εξερράγη, και ο καλλιτέχνης Bach Mai του θιάσου Huynh Long ήταν ένα λαμπρό όνομα που ακολούθησε τον Thanh Tong με μια σειρά από πολύ καλά σενάρια.

Αλλά στη συνέχεια όλα ηρέμησαν όταν ο δημοσιογράφος Thanh Hiep, επικεφαλής του τμήματος κριτικής και θεωρίας του Συνδέσμου Θεάτρων της Πόλης Χο Τσι Μινχ, δήλωσε: «Τα τελευταία χρόνια, το παραδοσιακό Cai Luong έχει επιστρέψει στην παλιά του μορφή, που σημαίνει ότι το στοιχείο Ho Quang κυριαρχεί από το σενάριο μέχρι τη μουσική , τα κοστούμια, μερικές φορές παίρνοντας μια ταινία και ξαναγράφοντάς την σε θεατρικό έργο». Και κάθε σεζόν Tet, το πρόγραμμα παραστάσεων των παραδοσιακών θιάσων Tuong είναι πυκνό από την πρώτη έως τη δέκατη πέμπτη ημέρα του σεληνιακού μήνα, οι οποίες είναι όλες κινεζικές ιστορίες με μεγάλης κλίμακας επενδύσεις, γεγονός που αναπόφευκτα ανησυχεί τον κόσμο της τέχνης.

Αλλά η αναζήτηση λύσης από την ανησυχία δεν είναι απλή. Ο Καλλιτέχνης του Λαού Tran Minh Ngoc δήλωσε: «Πρέπει να εξαλείψουμε στοιχεία που δεν είναι πιστά στην εθνική ψυχή, δηλαδή στη μουσική του Ho Quang». Και ο Καλλιτέχνης του Λαού Que Tran απέδειξε πειστικά, ακριβώς στο απόσπασμα του ποιήματος Yen Ngua που μόλις παρακολούθησε το κοινό, υπάρχει η μελωδία Ly Cay Bong που εισήγαγε επιδέξια ο Καλλιτέχνης του Λαού Thanh Tong, και ο μουσικός Duc Phu την έχει μεταμορφώσει δημιουργικά, αλλά εξακολουθεί να ταιριάζει απόλυτα με την παραδοσιακή όπερα. Ο άξιος Καλλιτέχνης Ca Le Hong, πρώην Διευθυντής του Πανεπιστημίου Θεάτρου και Κινηματογράφου της πόλης Ho Chi Minh, συνέχισε: «Ο θησαυρός μας από μελωδίες Cai Luong είναι πολύ πλούσιος, αν έχουμε ταλέντο, θα τον χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα για να μειώσουμε τις μελωδίες του Ho Quang».

Μπορεί όμως η νεότερη γενιά να κάνει όπως οι Thanh Tong, Duc Phu, Thanh Dung των αρχαίων Tuong; Ο άξιος δάσκαλος Dieu Duc είπε: «Πρέπει να επενδύσουμε στην εκπαίδευση της βασικής δύναμης, που είναι τα παιδιά των αρχαίων καλλιτεχνών Tuong και θέλουν να ακολουθήσουν την καριέρα των γονιών τους. Όσο για τη μουσική που συνέθεσε και διασκεύασε ο μουσικός Duc Phu για να δημιουργήσει κομμάτια Ho Quang με βιετναμέζικους ήχους, πρέπει να μεταγραφεί και να διαδοθεί ευρέως».

Ωστόσο, το πιο δύσκολο εξακολουθεί να είναι η χρηματοδότηση για την επιβίωση κοινωνικοποιημένων θιάσων. Η πραγματικότητα είναι ότι όταν ανεβαίνουν κινεζικά θεατρικά έργα, τα εισιτήρια πωλούνται εύκολα επειδή είναι πολύχρωμα, ενώ η ανέβασμα βιετναμέζικων ιστορικών θεατρικών έργων έχει πάντα λιγότερο κοινό, μερικές φορές ακόμη και με απώλειες. Πολλοί άνθρωποι ελπίζουν ότι η κυβέρνηση θα έχει μια πολιτική που θα υποστηρίζει τη χρηματοδότηση βιετναμέζικων ιστορικών θεατρικών έργων που θα ανεβαίνουν σε λύκεια και πανεπιστήμια, ώστε να μπορεί να επιβιώσει ο θίασος και το νεαρό κοινό να μπορεί επίσης να μάθει ιστορία με έναν ενδιαφέροντα τρόπο.

Πηγή: https://thanhnien.vn/tim-giai-phap-phat-trien-cai-luong-tuong-co-185240918202518302.htm