Universitair hoofddocent Dr. Dinh Hong Hai en het verhaal van de Vietnamese identiteit in de integratieperiode

Aan het begin van het nieuwe jaar had de krant TG&VN een interessant gesprek met universitair hoofddocent Dr. Dinh Hong Hai, hoofd van de afdeling Culturele Antropologie van de Faculteit Antropologie (Universiteit voor Sociale Wetenschappen en Geesteswetenschappen), over het verhaal van de Vietnamese identiteit in de integratieperiode.

Werknemers gebruikten fietsen om de Dien Bien Phu-campagne te ondersteunen. (Bron: VNA)

Met zijn jarenlange onderzoek naar culturele antropologie is universitair hoofddocent Dr. Dinh Hong Hai ervan overtuigd dat Vietnamezen, tijdens hun integratieperiode, zich bewust moeten worden van wie ze zijn, hoe ze zouden moeten zijn en hoe ze 'het slechte van het goede kunnen scheiden'. Dat is de manier om de Vietnamese identiteit te vinden.

"Wat is de Vietnamese identiteit?" is geen nieuwe vraag, er is al veelvuldig over gediscussieerd op veel plaatsen en in veel fora. Wat is jouw mening?

Als we het over de Vietnamese identiteit hebben, hebben we het naar mijn mening over de kernpunten van de Vietnamese cultuur. Cultuur bestaat hier uit twee elementen: inheems (traditioneel) en geïntegreerd. Om de vraag "wat is de Vietnamese identiteit" te beantwoorden, moeten we daarom de twee bovenstaande culturele elementen begrijpen.

Als we het over de Vietnamese cultuur hebben (die in feite een duizenden jaren oude traditie kent), is het lastiger om precies te omschrijven wat voor traditie dat is. Dat geldt ook als we kijken naar de samoeraigeest in de Japanse cultuur of het religieuze element in de Indiase cultuur.

Wat de Vietnamese cultuur betreft, denk ik dat de meest passende verklaring de visie van professor Tran Quoc Vuong is, die zei dat de Vietnamese cultuur "een cultuur op het kruispunt" is. Het is een cultuur die zowel oosterse als westerse culturen heeft geïntegreerd en geaccepteerd. Al deze elementen zijn door het Vietnamese volk overgenomen.

Een ander belangrijk kenmerk van de Vietnamezen bij het accepteren van culturele elementen van buitenaf is echter dat bijna alles wordt aangepast aan de Vietnamese cultuur. De aanpassing creëert hier iets puur Vietnamees, hoewel het Chinese, Indiase en westerse cultuur bevat, maar uiteindelijk is het nog steeds Vietnamese cultuur.

Neem bijvoorbeeld het beeld van de Nghe in de Vietnamese cultuur. Sommigen noemen het een leeuw, anderen een hond, maar in feite is het een Nghe – een fictief dier. Net als de draak en de eenhoorn in de Chinese cultuur, combineert het, toen het in Vietnam werd geïntroduceerd, vele elementen om een ​​unieke mascotte voor het Vietnamese volk te creëren.

Universitair hoofddocent, dr. Dinh Hong Hai.

De chimaera is dus volledig Vietnamees, anders dan de leeuw uit China of India. Vooral in Vietnam heeft dit dier Vietnamese artistieke kenmerken. Het is dus de Vietnamese volkskunst die de schoonheid van de chimaera bepaalt.

Een ander voorbeeld: wanneer we het Vietnam Revolution Museum bezoeken, zien we een artefact: de Dien Bien-fiets. Die fiets werd in feite heel veel gebruikt in de Vietnamese landbouwcultuur . Mensen kunnen tonnen goederen vervoeren met zo'n fiets, maar westerlingen kunnen dat niet geloven. Vooral tijdens de Dien Bien Phu-campagne vervoerden soldaten en militieleden ook goederen over zeer ruw en gevaarlijk terrein.

Zo werd een product van de westerse cultuur een symbool van de Vietnamese cultuur. De gewone fiets werd Vietnamized tot een fiets die alleen in Vietnam te vinden is.

In het tijdperk van integratie herinneren we elkaar er vaak aan om te "integreren, maar niet op te lossen". Waarom zouden we volgens jou onze identiteit niet mogen verliezen?

In ons vakgebied kennen we de term 'culturele verandering'. Dit is een regel waar we niet omheen kunnen, want zoals de geschiedenis verandert, verandert ook de cultuur, en natuurlijk verandert de cultuur van elk tijdperk mee.

Bij zulke regels is het belangrijk hoe mensen zich aanpassen. "Integratie zonder op te lossen" betekent het behoud van de kenmerken van een cultuur, of het behoud van de traditionele cultuur. Elk land moet dit behouden, zoals professor Hoang Tuy zei: "cultuur verliezen is alles verliezen".

De factor 'het uitfilteren van het modderige' in cultuur houdt in dat je het nieuwe absorbeert, het oude eert en dit combineert om iets unieks te creëren.

Het kan worden vergeleken met hoe andere landen zich aanpassen. Zo is de Japanse Bushido-spirit verwerkt in technologische producten. De transparantie en hoge kwaliteit van Japanse producten zijn het antwoord op deze spirit, wat betekent dat ze een nieuwe culturele waarde hebben gecreëerd in de nieuwe context.

Waarop moeten de Vietnamezen, en dan met name de jonge generatie, zich richten, meneer, om hun identiteit te behouden en nieuwe waarden te creëren?

Het belangrijkste, zoals Phan Chu Trinh meer dan 100 jaar geleden zei in zijn korte werk Chi bang hoc.

Phan Chu Trinh zag toen dat het gebrek aan onderwijs de zwakte van ons land was.

Als jongeren vandaag de dag vooruit willen komen, moeten ze dus niet alleen nieuwe en goede dingen leren op het gebied van wetenschap en technologie, maar ook van de culturen van andere landen.

Zo werden de Japanners en Koreanen de draken en tijgers van Azië. Vietnam wil zich alleen ontwikkelen in de stijl van Phan Chu Trinh: beter studeren. De dingen die hij noemde, zoals "Verlicht de mensen, versterk de geest van de mensen, verbeter hun levensonderhoud", zijn ook gebaseerd op de basis van studeren als eerste factor.

Activiteiten ter promotie van de Vietnamese cultuur in Frankrijk. (Foto: Hoang Trang)

Wat zijn volgens jou de sterke punten van Vietnamezen tijdens de integratieperiode?

Ik hoor dat sommige mensen zeggen dat Vietnamezen slim zijn, maar er zijn ook mensen die dat niet beseffen.

Een opvallend punt is dat Vietnamezen in bepaalde omstandigheden een zeer sterke wil hebben om moeilijkheden te overwinnen. Bijvoorbeeld in oorlogstijd of moeilijke periodes kunnen Vietnamezen die dankzij die wil overwinnen.

Het is niet makkelijk om een ​​woord te vinden dat deze eigenschap nauwkeurig beschrijft, maar ik denk dat daarin de kracht van het Vietnamese volk ligt.

Wat is dan de zwakte van het Vietnamese volk?

De Vietnamezen hebben de zwakke plek om op hun lauweren te rusten als ze succes hebben. Ook het gebrek aan eenheid is een opvallend kenmerk.

Iedere Vietnamees moet zijn of haar sterke en zwakke punten kennen om zijn of haar potentieel te kunnen ontwikkelen en zijn of haar beperkingen onder controle te kunnen houden.

U woont al een tijdje in de VS. Kunt u uw ervaringen delen over het opvoeden van kinderen met behoud van de Vietnamese identiteit?

Hier is een kort verhaaltje. Toen mijn kind in de VS op de kleuterschool zat, was de klas heel divers met leerlingen van allerlei nationaliteiten. Mijn kind was heel goed bevriend met een Joods kind.

In een gesprek met zijn vriend vroegen we hem welke taal hij thuis sprak. Hij zei dat hij thuis Hebreeuws sprak, dat er in de les Engels werd gesproken en dat hij ook Spaans leerde.

Dit wijst erop dat het Joodse volk zijn identiteit in taal, cultuur en religie heeft behouden. Dit is een ervaring voor Vietnamese ouders die in het buitenland wonen!

Bron: https://baoquocte.vn/pgs-ts-dinh-hong-hai-va-cau-chuyen-ve-ban-sac-viet-thoi-hoi-nhap-260139.html