Tuoi Tre Zondagredactie met medewerkers

Ik heb meer dan 20 jaar als redacteur voor het wekelijkse tijdschrift Tuoi Tre Sunday (nu Tuoi Tre Weekend) gewerkt, van 1983 tot aan mijn pensioen...

Met schrijver Nguyen Huy Thiep (links) op het kantoor in Hanoi in 1987

Ik heb min of meer bijgedragen aan het imago van een krant die ooit tienduizenden exemplaren per week publiceerde. Die bijdrage is grotendeels te danken aan de inspanningen van de medewerkers die al sinds de begindagen van Tuoi Tre Sunday betrokken zijn.

Een week lang met een vrachtwagen vol printpapier naar Hanoi rijden om collaborateurs te vinden

Toen ik de baan aannam, dacht ik dat de krant een team van bekende schrijvers uit verschillende vakgebieden nodig had die aan de redactie zouden bijdragen om de kwaliteit van de inhoud van elke uitgave te waarborgen.

In die tijd waren er geen vertegenwoordigingen van Tuoi Tre in de regio's, inclusief het kantoor in de hoofdstad. In het zuiden was het gemakkelijk om veel auteurs te ontmoeten en met hen te praten om artikelen te bestellen, maar in het noorden was dat moeilijker. Dus moesten we "naar het noorden", zoals mijn vriend Tran Chien zei, terugdenkend aan mijn reis naar Hanoi die dag.

Tijdens de vrije dagen vóór het Chinese Nieuwjaar van 1985 maakte ik gebruik van een familiebijeenkomst in mijn geboorteplaats Thanh Oai (destijds nog in de provincie Ha Tay). Daar combineerde ik mijn persoonlijke werk met redactioneel werk: ik zocht naar medewerkers.

De reis was onvergetelijk omdat het mijn eerste reis door Vietnam over de weg was. Destijds was het niet makkelijk om een ​​vliegticket te kopen, maar gelukkig liet een kennis me meeliften op een vrachtwagen met printpapier naar Hanoi. De vrachtwagen deed er bijna een week over om in de hoofdstad aan te komen!

Dankzij de ontmoeting en vriendschap met een aantal collega's en kunstenaars uit Hanoi, die eind jaren zeventig naar het zuiden gingen om te werken (zoals Thanh Chuong en Luong Xuan Doan), werd ik op hartelijke wijze voorgesteld aan beroemdheden uit allerlei vakgebieden.

Met lef (en een beetje professionele nieuwsgierigheid) zocht ik ouderen op zoals To Hoai, Luong Xuan Nhi, Van Cao, Tran Dan, Le Dat, Hoang Cam, Bui Xuan Phai…, namen die ik had gelezen, kende en liefhad toen ik nog student was in Saigon, vóór 1975.

Verrassend genoeg was iedereen erg blij en oprecht om met een junior te praten die uitkeek naar de samenwerking met de krant. Zo schreef schrijver To Hoai vele artikelen voor Tuoi Tre Chu Nhat, stuurde schrijver Le Dat het korte verhaal Cowardly (later de titel van zijn verhalenbundel), stuurde dichter-muzikant Van Cao gedichten, en deed dichter Hoang Cam hetzelfde...

Vroeger in Hanoi kon ik er overnachten, maar natuurlijk geen hotels (want de uitgaven van de krant waren heel bescheiden!). Het was het uniek ontworpen huis in de Quynh-steeg van kunstenaar Thanh Chuong, waar ik altijd als familielid werd verwelkomd.

En het appartement op de eerste verdieping in het wooncomplex nr. 8 Trang Tien, de woning van vertaler Nguyen Trung Duc, de eerste vertaalmedewerker van Tuoi Tre Chu Nhat (hij stuurde verschillende verhalen vertaald uit het Spaans en een hoofdstuk uit de roman De generaal in het doolhof, die nogal lang was en daarom in twee delen door de redactie werd gepubliceerd).

Dat appartement was een ontmoetingsplaats voor de literaire en journalistieke kringen van de hoofdstad. Daar ontmoette en leerde ik Duong Tuong, Thanh Thao, Pham Vinh Cu en Nguyen Thuy Kha kennen.

Tuoi Tre Chu Nhat publiceerde een artikel over de schilderijen van Duong Tuong. Wat Thanh Thao betreft, was er naast poëzie ook een artikel over Quang-dichters, essays en vele andere literaire onderwerpen. Wat Nguyen Thuy Kha betreft, zijn manuscripten waren altijd handgeschreven.

Ik zal me die koude winterochtend in Hanoi nooit meer herinneren. Ik werd wakker van het geluid van de wekker. Meneer Nguyen Trung Duc was wakker en hielp me mijn bagage naar beneden te dragen.

We verlieten het appartement terwijl het nog donker was en liepen door de straten, nog nat van de nachtdauw, stil en koud, naar het kantoor van Vietnam Airlines, waar ik een auto naar de luchthaven van Noi Bai nam. Trung Duc stond erop me uit te zwaaien, ook al was hij op dat moment zo blij om in een warme katoenen deken gewikkeld te zijn!

Medewerkers Nguyen Huy Thiep, Dang Nhat Minh

Een onvergetelijke herinnering was de ontmoeting met schrijver Nguyen Huy Thiep in 1987, die ik uitnodigde voor een samenwerking. Nadat Tuoi Tre Chu Nhat het korte verhaal De Generaal Gepensioneerd had heruitgegeven, ging ik naar Hanoi om de auteur te ontmoeten, bezocht hem in zijn toen verlaten huis in het dorp Co, op de kruising met So, en fietste met hem naar vele plaatsen in Hanoi.

Daarna stuurde Nguyen Huy Thiep enkele van zijn korte verhalen en literaire essays naar Tuoi Tre Chu Nhat . De redactie besloot "Flow, my river", "Truong Chi", "The Sawmill workers" en "The songs " te publiceren. Vanaf dat moment werden we vrienden en ontmoetten we elkaar vaak, soms in Hanoi, soms in Ho Chi Minh City.

Een auteur uit Hanoi die al lang samenwerkt met Tuoi Tre Chu Nhat is regisseur Dang Nhat Minh. Ik ontmoette hem na het zien van Bao gio cho den thang 10 en Thi tra trong tanh tay , en nam hem mee voor een interview over de huidige stand van zaken in de Vietnamese cinema in die tijd, gepubliceerd in Tuoi Tre Chu Nhat nummer 48-1987 met de titel "Prestaties zijn nog steeds schaars en worden steeds minder."

Interview met regisseur Dang Nhat Minh

Dat "openhartige en eerlijke" interview sloeg aan bij de publieke opinie. Nadat meneer Minh was verkozen tot secretaris-generaal van de Vietnam Cinema Association, had ik nog een gesprek met hem over de nieuwe baan van een getalenteerde filmmaker.

Sindsdien is Dang Nhat Minh een vaste medewerker geworden van Tuoi Tre Chu Nhat. Hij schrijft in diverse genres: van recensies van nieuwe, ietwat lastige films zoals The Wandering Circus van regisseur Viet Linh tot literaire memoires over personages uit Vietnam, zoals Madeleine Riffaud en Oliver Stone, inclusief korte verhalen ( Adult Stories - Tuoi Tre Chu Nhat nr. 14-1991).

Je zou kunnen zeggen dat hij niet alleen een medewerker is die altijd aan de krant verbonden is geweest, maar dat meneer Minh ook een goede vriend van me is. Ik denk dat meneer Dang Nhat Minh als een voorbeeld van samenwerking voor Tuoi Tre Sunday kan worden beschouwd.

Nguyen Duy's poëzie in Tuoi Tre zondag nr. 25-1987

Oude man van het Zuiden Son Nam en vele andere zuidelijke gunsten

Wat de collaborateurs in het Zuiden betreft, bewonder ik vooral de ervaren schrijvers Vo Hong en Son Nam. Meneer Son Nam heeft regelmatig tijd om te schrijven voor Tuoi Tre Sunday , van verhalen over gebruiken, erediensten en sterfdagen in het Zuiden tot plaatsen en streken zoals Ben Tre , Cu Lao Pho, Ben Suc..., en dan de keuken van de pionierstijd in het Zuiden...

"De Oude Man van het Zuiden" werkte nauw samen met Tuoi Tre Sunday toen de redactie een fotowedstrijd organiseerde ter ere van het 300-jarig bestaan ​​van Saigon-Ho Chi Minhstad (1998). In die tijd kwam hij elke dag naar de redactie om de ingezonden foto's te bekijken, hielp hij bij het selecteren van foto's voor publicatie en schreef hij commentaar, waarna hij de jury leidde die de beste fotoseries selecteerde om prijzen uit te reiken.

Met schrijver Son Nam op de redactie (bespreking van de fotowedstrijd 300 jaar Saigon - Ho Chi Minhstad)

Tijdens de jaren van samenwerking met Tuoi Tre Chu Nhat stuurde schrijver Vo Hong uit Nha Trang tientallen korte verhalen (die allemaal werden geselecteerd voor publicatie) en veel artikelen vol menselijkheid over vaders, moeders, leraren, kinderlijke plichten en de relatie tussen leraar en leerling... zoals Een roos voor vader ( Tuoi Tre Chu Nhat nr. 24-1990), Denken aan moeder ( Tuoi Tre Chu Nhat nr. 35-1990), Een krijtje vasthouden ( Tuoi Tre Chu Nhat nr. 45-1992); De derde dag van Tet voor leraren ( Tuoi Tre Xuan 1993).

Denk maar eens aan de prachtig handgeschreven brieven die hij naar de redactie stuurde, waarin hij onderwerpen en artikelen besprak die hij wilde schrijven. Hij stopte er pas mee toen zijn gezondheid als een stervende olielamp aan het afnemen was!

Leraar Tran Huu Ta is een enthousiaste medewerker van Tuoi Tre Chu Nhat . Hij schrijft uitgebreid en regelmatig over zuidelijke stedelijke literatuur, over schrijvers zoals Vu Trong Phung, Thanh Tinh, To Hoai en Nguyen Tuan, met name portretten van zuidelijke schrijvers zoals Tham The Ha en To Nguyet Dinh, en vele artikelen over onderwijs en toelating – onderwerpen waar hij zich altijd intensief mee bezighoudt wanneer hij de gelegenheid heeft om met de redactie te praten.

Van de beroemde schrijvers die met de zondagskrant Tuoi Tre hebben samengewerkt, heb ik vooral goede herinneringen aan Nguyen Khai.

In de jaren tachtig en negentig ontmoette ik Nguyen Khai vaak wanneer hij naar de redactie kwam om artikelen in te sturen, meestal korte verhalen of memoires. Later vroeg de redactie hem ook om recensies te schrijven over werken in Tuoi Tre Sunday en nodigde hem uit om mee te doen aan de selectie van de beste korte verhalen van het jaar.

Artikel door professor Tran Huu Ta in Tuoi Tre zondag nr. 42-1990

Zijn commentaren en beoordelingen zijn kort, bondig en diepgaand en zeer aangenaam om te lezen. Bijvoorbeeld bij het lezen van het korte verhaal " Regen op de verre bergtop " van Hoa Ngo Hanh ( Tuoi Tre zondagnummer 45-1998). Hij schreef "Een kort verhaal dat lang herinnerd zal worden" met de passage: "de woorden van vandaag, bondig, oogverblindend, die rechtstreeks in de waarneming van de lezer schijnen, nog steeds regen, riet, rode bananenbloemen en bladeren die in de regen zijn opgerold. Deze beelden zullen ongetwijfeld nog lang in mijn geheugen gegrift staan".

Het zou onmogelijk zijn om alle bijdragen van andere schrijvers aan Tuoi Tre Chu Nhat te vermelden, zowel qua artikelen als composities, zoals die van auteurs als Nguyen Quang Sang, Tran Huyen An en Nguyen Duy. Onder hen ook de veteraan Trang The Hy, die, hoewel hij geen schrijver is, in 1986 jurylid werd voor de wedstrijd voor korte verhalen en memoires van Tuoi Tre Chu Nhat .

Daarna kwam de volgende generatie talenten, met name Nguyen Ngoc Tu, die haar eerste korte verhalen in kranten publiceerde nadat ze de eerste prijs had gewonnen in de twintig jaar oude Literature Writing Contest (georganiseerd door de krant Tuoi Tre en Tre Publishing House).

We mogen de bijdragen van kunstenaars als Nguyen Trung, Dinh Cuong, Luong Xuan Doan en Buu Chi aan de kunstpagina van Tuoi Tre Chu Nhat in die jaren niet vergeten. Ook mogen we de prachtige illustraties van korte verhalen van Nguyen Trung, Nguyen Trong Khoi, Ca Le Thang, Hoang Tuong en Nguyen Thuyen niet vergeten, die de krant een artistieke uitstraling gaven.

In mei 2025, op de verjaardag van Dang Nhat Minh, stuurde ik Zalo een felicitatiebericht en kreeg meteen zijn antwoord: "Dankjewel, Chuc. Ik mis je met Tuoi Tre Sunday... onvergetelijke herinneringen." Als iemand die op de redactie werkt, is er niets wat me meer raakt!

NGUYEN TRONG CHUC

Bron: https://tuoitre.vn/toa-soan-tuoi-tre-chu-nhat-voi-cong-tac-vien-2025072906334131.htm