Dziewczynka siedziała smutno przy drzwiach klasy i najbardziej przerażający temat eseju

Nguyen Thi Quynh Nga straciła ojca, gdy była jeszcze w łonie matki i żyła z dala od matki od momentu odłączenia jej od piersi – zdjęcie: VU TUAN

Czekając na nią przy drzwiach klasy i niepokojących tematach esejów

„Kiedy byłam dzieckiem, moja klasa miała tylko jedne drzwi” – ​​powiedziała Nga. „Po szkole nauczyciel często siadał przy tych drzwiach. Jeśli któryś z uczniów odbierał rodziców, nauczyciel pozwalał mu wrócić do domu. Ja siedziałam przy drzwiach do końca dnia. Marzyłam też o tym, żeby być jak uczniowie, których rodzice mnie odbierali. Moja babcia wciąż musiała pracować, więc mogła mnie odbierać tylko późnym popołudniem”.

Rosja powiedziała, a po policzkach popłynęły dwie strużki łez.

Nguyen Thi Quynh Nga, 12-letnia wzorowa studentka, zdała egzamin wstępny na Uniwersytet w Hanoi – zdjęcie: VU TUAN

Za każdym razem, gdy pada słowo „ojciec – matka”, okulary Nguyen Thi Quynh Ngi zacierają się od łez. Nga jest wzorową uczennicą od 12 lat. Jest również członkinią koła literackiego w liceum Quoc Oai.

Nga wyraźnie pamięta, że ​​najtrudniejszym tematem jej wypracowania ze szkolnych czasów był opis jej rodziców.

To było trudne, bo Nga nigdy nie widziała swojego ojca. Jedynym obrazem, jaki potrafiła sobie przypomnieć, było małe, wielkości dłoni zdjęcie, rozmazane przez lata, zrobione z rodziną. Jej ojciec był wtedy jeszcze nastolatkiem.

Marzenie Ngi o tym, by pewnego dnia pójść do szkoły i cieszyć się ciepłym i bezpiecznym uściskiem dłoni, takim jak rodzice jej przyjaciół, nigdy się nie spełniło. Chciała też, by ojciec ją karcił, matka ją uczyła i instruowała, ale nawet to jedno słowo istniało tylko w jej wyobraźni.

„Ze względu na obowiązek ucznia, nadal odrabiałam pracę domową – szlochała Nga – ale za każdym razem, gdy oddawałam pracę, czułam się skrępowana swoim pisaniem. Nie wiedziałam, co pomyślą nauczyciele, kiedy to przeczytają. Nie mam ojca, ale musiałam go opisać. Nie wiedziałam, czy nauczyciele pomyślą, że kłamię. Po prostu to sobie wyobraziłam i napisałam.”

Została matką dziecka, które nie miało już rodziców.

Nga straciła ojca, gdy jej matka była w ciąży od nieco ponad tygodnia. Gdy miała rok i nie była jeszcze odstawiona od piersi, matka oddała ją babci na wychowanie. Od tego dnia babcia stała się jej matką, samotnie wychowując wnuka. Babcia, mająca ponad 60 lat, żyła z trzech akrów pól ryżowych i dorabiała jako sadzarka i pielnik ryżu.

Pani Nguyen Thi Xa musiała sprzedać rodzinne pole ryżowe, aby wychować wnuki - Zdjęcie: VU TUAN

Dom pani Xa to parterowy dom położony głęboko w zaułku na końcu wioski Yen Noi w gminie Dong Quang (Quoc Oai, Hanoi). Dom został zbudowany w ramach programu likwidacji tymczasowych i zniszczonych domów dla rodzin zasłużonych. Babcia męża pani Xa była bohaterską matką Wietnamu. Jej teść był męczennikiem, a ona i jej mąż byli robotnikami na pierwszej linii frontu.

Pani Xa straciła męża w wieku 24 lat, zostawiając ją z dwójką dzieci. Jej najstarsza córka wyszła za mąż daleko, a syn zmarł nagle miesiąc po ślubie. Synowa pani Xa urodziła dziecko, wychowywała je przez rok, a następnie zostawiła je u siebie i odeszła.

Nieodstawiona od piersi wnuczka płakała w środku nocy, wtulając się pod pachę babci, żeby napić się mleka. Babcia Xa przygotowała mleko z kartonu i przywiązała jej sznurek do piersi, żeby ją nakarmić. Dziewczynka rosła z dnia na dzień. Gdy miała zaledwie 18 miesięcy, babcia wysłała Ngę do przedszkola, żeby mogła iść do pracy.

Sprzedam działkę, która była użytkowana przez 5 pokoleń

18 lat minęło w mgnieniu oka, wnuczka co roku była wzorową uczennicą. W tym roku Nga zdała egzamin wstępny na studia filologiczne. Czesne za przyjęcie wynosi ponad 18 milionów VND, o czym pani Xa nigdy nie śniła. Działka w domu nie jest warta więcej niż wentylator elektryczny. Pani Xa sprzedała pole, żeby mieć pieniądze na edukację wnuczki.

Studentka Nguyen Thi Quynh Nga (Wydział Niemiecki – Uniwersytet w Hanoi) była załamana, gdy jej babcia musiała sprzedać rodzinną ziemię. Do pokolenia Nga ziemia ta utrzymywała się przez 5 pokoleń. Pani Nguyen Thi Xa, babcia Ngi, nie miała innego wyboru.

Pani Nguyen Thi Xa straciła męża i dzieci i została sama, aby zająć się rolnictwem i pracować na zlecenie, by wychować wnuki - Zdjęcie: VU TUAN

Rodzina pani Xa ma trzy pola, każde o powierzchni jednego sao ( ^{360 m²} ). Jeśli uprawy są dobrze pielęgnowane i przynoszą obfite plony, rodzina pani Xa może zebrać ponad trzy kwintale ryżu. Po odliczeniu kosztów orki, zbiorów, pestycydów i łapania szczurów, ilość zebranego ryżu wystarcza dla nich dwojga i ponad dziesięciu kurczaków na cały rok.

Powódź nadeszła akurat wtedy, gdy ryż był już w kłosie, a ryż został zebrany i zostały z niego tylko płaskie łuski. Oboje spakowali dwa małe worki po ananasach na trzy sao pól ryżowych, co dawało około tuzina kilogramów. „W tym roku brakuje nam ryżu” – westchnęła pani Xa. „Jedno z moich oczu ma zapalenie rogówki i blizny. Lekarz powiedział, że muszę iść na operację, ale jeszcze jej nie zrobiłam, oszczędzam pieniądze na szkołę dla wnuka”.

Najtrudniejszym tematem eseju dla Ngi jest opisanie jej ojca, matki i rodzinnego posiłku - Zdjęcie: VU TUAN

Dostanie się na Uniwersytet w Hanoi: nauka, która nie będzie ciężarem dla innych

Kiedy była mała, Nga zapytała kiedyś babcię: „Gdzie jest moja mama?”. Pani Xa zawahała się i omal nie wybuchnęła płaczem w obecności wnuka. Nie winiła synowej, życie w jej małym domu było już i tak zbyt trudne. Nie chciała, żeby inna kobieta cierpiała tak jak ona.

Nga jest jedyną pociechą pani Xa i motywacją do jej determinacji w nauce - Zdjęcie: VU TUAN

Nga rzadko widywała matkę, zazwyczaj w okresie Tet. Jej matka założyła nową rodzinę w Hai Duong , miała czwórkę dzieci i wciąż była biedna. „Nie chcę być ciężarem dla mojej matki” – zwierzyła się Nga. „Kocham ją i muszę się pilnie uczyć, żeby móc ją utrzymać w przyszłości”.

Nga wahała się również między pracą w fabryce, aby utrzymać matkę, nauką zawodu a kontynuowaniem studiów. Za każdym razem, gdy widziała zgarbioną matkę na podwórku, była zdecydowana pójść na studia.

„Moje wyniki egzaminów pokazują, że istnieje wiele lepszych opcji. Jeśli pójdę do pracy lub do szkoły zawodowej, rozwiąże to tylko doraźne problemy. W dłuższej perspektywie muszę kontynuować naukę, aby zapewnić sobie lepszą przyszłość. Tylko wtedy będę mogła zadbać o swoje życie i życie mojej żony” – zapewniła Nga.

Zapraszamy do przyłączenia się do Wsparcia Szkoły.

Program wsparcia szkół gazety Tuoi Tre na rok 2024 wystartował 8 sierpnia. Oczekuje się, że zostanie przyznanych 1100 stypendiów o łącznym koszcie przekraczającym 20 miliardów VND (15 milionów VND dla nowych uczniów mających trudności w nauce, 20 specjalnych stypendiów o łącznej wartości 50 milionów VND na 4 lata nauki oraz sprzęt dydaktyczny, prezenty...).

Pod hasłem „Żaden młody człowiek nie może iść na uniwersytet z powodu ubóstwa” oraz „Jeśli nowi studenci napotykają trudności, Tuoi Tre jest na miejscu” - Tuoi Tre zobowiązało się do wspierania nowych studentów w ciągu ostatnich 20 lat swojej działalności.

Program uzyskał wsparcie finansowe od Funduszu „Towarzyszących Rolnikom” – spółki akcyjnej Binh Dien Fertilizer, Funduszu Promocji Edukacji Vinacam – spółki akcyjnej Vinacam Group oraz klubu „Quang Tri Affection” w Phu Yen; Klubu „Wspierania Uczniów w Szkole” w Thua Thien Hue, Quang Nam – Da Nang, Tien Giang – Ben Tre i Tien Giang, Klubu Przedsiębiorców Ben Tre w Ho Chi Minh, wietnamskiej spółki Dai-ichi Life, pana Duong Thai Sona oraz przyjaciół prowadzących działalność gospodarczą i licznej rzeszy czytelników gazety Tuoi Tre ...

Ponadto Vinacam Group Joint Stock Company ufundowała 50 laptopów dla nowych uczniów ze specjalnymi trudnościami i brakiem sprzętu do nauki o łącznej wartości około 600 milionów VND, a Nestlé Vietnam Company Limited ufundowała 1500 plecaków o łącznej wartości około 250 milionów VND.

System Języka Angielskiego Wietnamsko-Amerykańskiego Towarzystwa ufundował 50 bezpłatnych stypendiów językowych o wartości 625 milionów VND. Za pośrednictwem Banku Stanowego, Bank Handlowy Bac A ufundował 1500 książek na temat edukacji finansowej, wspierając w ten sposób nowych studentów w rozwijaniu umiejętności zarządzania finansami...

Przedsiębiorcy i czytelnicy mogą wspierać stypendia dla nowych studentów, przelewając pieniądze na konto gazety Tuoi Tre :

113000006100 Bank Przemysłowo-Handlowy ( VietinBank ), Oddział 3, Ho Chi Minh City.

Treść: Wesprzyj „ Wsparcie dla szkoły ” nowych uczniów lub podaj województwo/miasto, które chcesz wesprzeć.

Czytelnicy i firmy za granicą mogą przekazywać pieniądze na rzecz gazety Tuoi Tre :

Konto w USD 007.137.0195.845 Ho Chi Minh City Foreign Trade Bank;

Konto EUR 007.114.0373.054 Bank Handlu Zagranicznego, Ho Chi Minh City

z kodem SWIFT BFTVVNVX007.

Treść: Wesprzyj „ Wsparcie dla szkoły ” nowych uczniów lub podaj województwo/miasto, które chcesz wesprzeć.

Oprócz finansowania stypendiów czytelnicy mogą wspierać sprzęt edukacyjny, zakwaterowanie, pracę itp. dla nowych studentów.

Tuoitre.vn

Source: https://tuoitre.vn/co-be-ngoi-buon-ben-cua-lop-va-de-van-dang-so-nhat-20241031202439591.htm