Huu Thinh, poeta o głębokiej filozoficznej kontemplacji

Huu Thinh dorastał w czasach wojny z Ameryką, ale w swojej poezji nie wyrażał tonu heroicznego, lecz spokojny, humanistyczny styl poetycki, przepełniony filozofią i głęboką refleksją nad ludzkim życiem w tamtych czasach.

Poeta Huu Thinh, którego imię i nazwisko brzmi Nguyen Huu Thinh, urodził się w 1942 roku w Tam Duong, Vinh Phuc i jest członkiem Komunistycznej Partii Wietnamu. W 1963 roku wstąpił do Korpusu Pancernego i przez wiele lat walczył na polach bitewnych Khe Sanh, Route 9 - Południowy Laos, Quang Tri, Wyżyny Centralne i w kampanii Ho Chi Minha. Po 1975 roku studiował na Uniwersytecie Kultury (Szkoła Pisania Nguyen Du, kurs I) oraz w klasie zaawansowanego szkolenia Międzynarodowej Akademii Literatury Gorkiego. Od 1981 roku jest zastępcą redaktora naczelnego Army Literature Magazine; następnie od 1990 roku jest redaktorem naczelnym Literature Weekly. Poeta Huu Thinh przez wiele kadencji zasiadał w Komitecie Wykonawczym Stowarzyszenia Pisarzy, pełnił funkcję przewodniczącego Wietnamskiego Związku Stowarzyszeń Literackich i Artystycznych oraz przewodniczącego Wietnamskiego Stowarzyszenia Pisarzy.

Poeta Huu Thinh

Zdjęcie: Dokument

Język poezji Huu Thinha jest często prosty, nienachalny, lecz zawiera głębokie emocje i symbole życia. W wielu wierszach unikalne obrazy skojarzeniowe i humanistyczne myśli w poezji Huu Thinha często przynoszą zaskakujące odkrycia, sprawiając, że jego wiersze magicznie rozbłyskają w różnych wymiarach: „ O matko, chmury zwiędły, błagam cię/Pozwól mi wstąpić, by pocieszyć smutny księżyc/Targ się skończył, droga też się skończyła jak targ/Czy możesz sprzedać smutek, czy kupić więcej smutku/Pożyczam cień, ale go nie oddaję/Niebo rozumie, dlaczego żniwa się nie udały/Przeszedłem przez niebezpieczne stoły/Mądrzy królowie utknęli w suchej słomie ”. A wybitną nowością w poezji Huu Thinha są żywe i filozoficzne dialogi poety z naturą, z życiem, z ludźmi... mające na celu kultywowanie piękna prawdy, dobra, piękna, do którego poezja zawsze dążyła.

Z DROGI DO MIASTA DO SZKOŁY MORSKIEJ

Huu Thinh ma spokojny, głęboki i filozoficzny styl poetycki. Nie pisze po to, by „opowiadać historie” o wojnie czy bieżących wydarzeniach, lecz by medytować nad ludźmi w zmiennych kolejach historii i czasu. Jego poetyckie emocje są zawsze dojrzałe, spokojne i pełne refleksji. Huu Thinh odnosi szczególne sukcesy w gatunku długich poematów, z których dwa wybitne to „Droga do miasta” i „Epos morski” .

Kiedyś przeprowadziłem wywiad z poetą Huu Thinhem na temat dwóch wyżej wymienionych poematów epickich.

– Drogi poecie, jaka jest nowa struktura i poetyka obrazów i technik artystycznych poematu epickiego „Morze”? Co zmieniło się w porównaniu ze strukturą i obrazami artystycznymi poprzedniego poematu epickiego „Droga do miasta”?

- Poemat epicki Droga do miasta to patriotyzm w czasie wojny, podczas gdy poemat epicki Morze to patriotyzm w czasie pokoju. Ze względu na ten ideologiczny temat struktura obu poematów epickich jest różna. Strukturę poematu epickiego Droga do miasta śledzę bardzo uważnie proces i wydarzenia kampanii Ho Chi Minha , traktując rozwój historii jako artystyczny punkt zwrotny poezji. Struktura artystyczna poematu epickiego Morze jest strukturą horyzontalną, teraźniejszością na poziomie ogólnym, to bitwa tocząca się jednocześnie na wyspie, na kontynencie, podczas burz w Truong Sa, a jednocześnie jest wsparciem kontynentu wobec wyspy. Tak więc od osi pionowej w wojnie do osi poziomej w pokoju .

Droga do miasta , która kurczowo trzyma się wydarzenia wyzwolenia narodowego, jakkolwiek trudna, zacięta czy mozolna, ostatecznie dobiegnie końca, może za 10, 20 lat, ale skończy się chwalebnie, jak wiemy. Ale walka o obronę Ojczyzny, o ochronę naszej integralności terytorialnej na Morzu Wschodnim nigdy się nie kończy, trwa z pokolenia na pokolenie, przez tysiące lat, równolegle z istnieniem, rozwojem i ochroną kraju. To jest najważniejsza różnica, którą wykorzystałem jako główny temat ideologiczny w Eposie o morzu.

– Można więc powiedzieć, że „Epopeja morska ” to wielka symfonia poetycka z perspektywy lat 70. i 80. ubiegłego wieku, kiedy to dostrzegał Pan zagrożenia dla suwerenności Ojczyzny na morzu. Dlaczego odkrył Pan ten problem tak wcześnie?

- Właściwie pisałem o kwestiach morza i wysp w Truong Sa od 1977 roku. Wtedy kwestia morza i wysp nie była poruszana tak zaciekle jak teraz. Ale myślałem tylko o jednym: jeśli nasz naród chce się rozwijać, musimy zwrócić się ku naszemu Morzu Wschodniemu, musimy zwrócić się ku największemu morzu świata, musimy mieć gospodarkę morską. To jest nieunikniony rozwój krajów z morzami. Z innej perspektywy, kontynent i morze są naszą całkowitą suwerennością, nie możemy zapominać o morzu, ponieważ morze zajmuje ponad połowę naszego terytorium narodowego, gdy nasza Ojczyzna znajduje się na szelfie kontynentalnym, nasza Ojczyzna jest na wyspach przybrzeżnych, jest ściśle związana z kontynentem. A Długi Poemat Morza to nowy dodatek do naszej literatury i sztuki. Wcześniej pisanie o tradycji, kulturze i tożsamości na kontynencie było bardzo bogate, ale bardzo niewiele dzieł literackich napisano o morzu. Jednak ostatnio dzieła literackie o morzu i wyspach otwierają nowe, niezwykle żywe i głębokie rozdziały, stanowiąc trwałe, wieczne i niekończące się źródło inspiracji. ( ciąg dalszy nastąpi )

Opublikowane prace: Poezja: Droga do miasta , Z okopów do miasta , Pieśni w lesie , Listy zimowe , Epos o morzu, Wytrzymałość ziemi , Negocjacje z czasem , Dzicz pod niebem, Notatki zza chmur, Księżyc Tan Trao ; Eseje, krytyka: Powody nadziei (2010); Nabrzeże literatury i fale (2020).

Nagrody: Otrzymał wiele nagród od czasopisma Literature and Arts Newspaper, Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, Nagrodę Literacką ASEAN, Nagrodę Państwową w dziedzinie literatury i sztuki, faza I (2001) oraz Nagrodę Ho Chi Minha w dziedzinie literatury i sztuki, faza IV (2012).

Source: https://thanhnien.vn/huu-thinh-nha-tho-cua-suy-tu-tram-lang-giau-triet-ly-185250825225607364.htm