ช่องเขาไดนิญไม่ใช่จุดที่สูงที่สุดของเทือกเขาฟานซอนและฟานลัม แต่เป็นจุดสูงสุดของทางหลวงหมายเลข 28B ซึ่งเชื่อมต่อสองจังหวัด คือบิ่ญถวน และลำดง โดยเริ่มต้นที่เมืองหลวงซอน อำเภอบัคบิ่ญ และสิ้นสุดที่จุดตัดกับทางหลวงหมายเลข 20 ในตำบลนิงเกีย อำเภอดึ๊กตรอง (จังหวัดลำดง) มีความยาวเกือบ 70 กิโลเมตร
การก่อสร้างถนนสายนี้เริ่มต้นขึ้นในช่วงกลางปี 2546 และหลังจากนั้นห้าปีก็แล้วเสร็จและเปิดใช้งานเพื่อรองรับการก่อสร้างโรงไฟฟ้าพลังน้ำไดนิง ในเดือนมีนาคม 2557 ถนนหลวงซอน-ไดนิงได้รับการยกระดับเป็นทางหลวงหมายเลข 28B ถนนสายนี้มีทางขึ้นเขาที่ลาดชันและโค้งหักศอกหลายแห่ง โดยเฉพาะทางขึ้นเขาไดนิงที่มีความยาว 12 กิโลเมตร มีหลายช่วงที่คดเคี้ยว ลาดชัน และอันตราย แต่ก็เป็นทางขึ้นเขาที่สวยงามที่สุด ซ่อนตัวอยู่ในหมอกบนภูเขาสูงของจังหวัดฟานซอน ในช่วงปลายปี 2566 กระทรวงคมนาคม ได้อนุมัติการลงทุนในโครงการปรับปรุงและยกระดับถนน โดยมีเป้าหมายเพื่อพัฒนาระบบคมนาคมของทั้งสองจังหวัดให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น เสริมสร้างการเชื่อมต่อระดับภูมิภาคเพื่อตอบสนองความต้องการด้านการขนส่งบนเส้นทางตะวันออก-ตะวันตกที่เชื่อมต่อที่ราบสูงตอนกลางกับจังหวัดภาคกลาง โครงการนี้ครอบคลุมระยะทาง 68 กิโลเมตร โดย 51 กิโลเมตรผ่านจังหวัดบิ่ญถวน และ 17 กิโลเมตรผ่านจังหวัดลำดง ถนนมีความกว้าง 12 เมตร และผิวถนนกว้าง 7 เมตร โดยใช้งบประมาณจากรัฐบาลรวม 1,435,000 ล้านดอง คาดว่าจะก่อสร้างแล้วเสร็จในปี 2025 และแล้วเสร็จสมบูรณ์ในปี 2026
นับตั้งแต่มีการเปิดใช้ทางหลวงหมายเลข 28B นักท่องเที่ยว จากลำดงที่เดินทางไปพักผ่อนที่บิ่ญถวน หรือจากบิ่ญถวนที่ไปเที่ยวเมืองดาลัด ต่างก็ต้องผ่านด่านไดนิญ แม้ว่าสภาพถนนจะไม่สมบูรณ์และช่องทางเดินรถไม่กว้างนัก แต่ทิวทัศน์ตลอดด่านไดนิญนั้นงดงามราวกับภาพวาดสีน้ำ ซึ่งเป็นภาพที่หาชมได้ยากในที่อื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูหนาว การขึ้นไปถึงยอดเขาไดนิญจะทำให้ผู้เดินทางรู้สึกเหมือนกำลังเดินอยู่บนก้อนเมฆ ทำให้ที่นี่เป็นจุดแวะพักที่เหมาะสำหรับนักเดินทางทั้งทางเหนือและทางใต้ เพื่อชื่นชมทิวทัศน์ภูเขาอันงดงามตระการตา
คุณเหงียน ฮว่าง ลอง นักท่องเที่ยวจากดาลัดที่มาเที่ยวฟานเถียตในช่วงวันหยุด เล่าว่า “ผมเคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว แต่เพิ่งจะมีโอกาสได้หยุดอยู่บนยอดเขา มองออกไปสัมผัสความงดงามราวกับสวรรค์ ภูเขาและป่าไม้ที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ในระยะไกล ป่าเขียวขจีโบราณทอดยาวปรากฏและหายไปท่ามกลางเมฆขาวฟูฟ่อง สองข้างทางเต็มไปด้วยดอกไม้ป่าที่ส่องประกายและเบ่งบาน สลับกับไร่กาแฟที่ออกดอกสีขาวโพลน… ทิวทัศน์ของช่องเขาไดนิงนั้นราวกับภาพวาดที่ยากจะบรรยายเป็นคำพูด…”
แหล่งที่มา










การแสดงความคิดเห็น (0)