ช่องเขา “คดเคี้ยว” ผ่านป่าเก่า

ช่องเขาไดนิญไม่ใช่จุดสูงสุดของภูเขาและป่าไม้พันเซินและพันเลิม แต่เป็นจุดสูงสุดของทางหลวงหมายเลข 28B ที่เชื่อมต่อจังหวัด บิ่ญถ่วน และลามดง จุดเริ่มต้นอยู่ที่เมืองเลืองเซิน อำเภอบั๊กบิ่ญ จุดสิ้นสุดอยู่ติดกับทางหลวงหมายเลข 20 ในตำบลนิญซา อำเภอดึ๊กจ่อง (ลามดง) โดยมีความยาวเกือบ 70 กม.

เส้นทางนี้เริ่มต้นในกลางปี พ.ศ. 2546 หลังจากก่อสร้างมา 5 ปี เส้นทางก็เสร็จสมบูรณ์และนำไปใช้ในการก่อสร้างโรงไฟฟ้าพลังน้ำไดนิญ ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2557 ถนนเลืองเซิน-ไดนิญถูกดัดแปลงเป็นทางหลวงหมายเลข 28B เส้นทางนี้มีทางลาดชันและทางโค้งหักศอกมากมาย ซึ่งทางผ่านไดนิญมีความยาว 12 กิโลเมตร มีทั้งทางโค้ง โค้ง และทางลาดชันอันตรายมากมาย เส้นทางนี้ยังเป็นทางผ่านที่สวยงามที่สุดที่ซ่อนตัวอยู่ในเมฆบนที่ราบสูงพานเซิน เมื่อปลายปี พ.ศ. 2566 กระทรวงคมนาคม ได้อนุมัติการลงทุนในโครงการปรับปรุงและพัฒนา โดยมีเป้าหมายเพื่อสร้างระบบขนส่งของทั้งสองจังหวัดให้เสร็จสมบูรณ์ เสริมสร้างความเชื่อมโยงในภูมิภาคให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น เพื่อตอบสนองความต้องการด้านการขนส่งบนเส้นทางคมนาคมตะวันออก-ตะวันตกที่เชื่อมต่อที่ราบสูงภาคกลางกับจังหวัดภาคกลาง โครงการนี้มีความยาว 68 กิโลเมตร แบ่งเป็น 51 กิโลเมตร ผ่านจังหวัดบิ่ญถ่วน และ 17 กิโลเมตร ผ่านจังหวัดเลิมด่ง ความกว้างของผิวถนน 12 เมตร และความกว้างผิวถนน 7 เมตร งบประมาณโครงการทั้งหมด 1,435 พันล้านดอง จากงบประมาณแผ่นดิน คาดว่าการก่อสร้างจะแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2568 และจะแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2569

ช่องเขาไดนิญเป็นจุดแวะพักของนักท่องเที่ยว

นับตั้งแต่มีการสร้างทางหลวงหมายเลข 28B นักท่องเที่ยว จากเลิมด่งไปยังบิ่ญถ่วนเพื่อพักผ่อน หรือนักท่องเที่ยวจากบิ่ญถ่วนเพื่อมาเยี่ยมชมและชื่นชมทัศนียภาพของดาลัตต่างเดินทางผ่านช่องเขาไดนิญ แม้ว่าผิวถนนจะไม่สวยงามและไม่กว้างนัก แต่ทิวทัศน์ของช่องเขาไดนิญก็งดงามราวกับภาพวาดสีน้ำ ซึ่งหาได้ยากในที่อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูหนาว เมื่อถึงยอดเขาช่องเขาไดนิญ นักท่องเที่ยวจะรู้สึกเหมือนเดินอยู่บนก้อนเมฆ เป็นจุดแวะพักที่ดีเยี่ยมสำหรับนักท่องเที่ยวที่จะได้ชื่นชมทัศนียภาพอันงดงามของภูเขาและป่าไม้อันตระการตา

คุณเหงียน ฮวง ลอง นักท่องเที่ยวจากดาลัดที่มาเที่ยวฟานเทียต เล่าว่า “ผมเคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว แต่ตอนนี้ผมมีโอกาสได้หยุดอยู่บนยอดเขา มองออกไปและสัมผัสความงามราวกับสรวงสวรรค์ ภูเขาและป่าไม้อันสง่างาม ในระยะไกล ป่าเก่าแก่สีเขียวขจีปรากฏขึ้นและหายไปในเมฆสีขาวที่ลอยละล่องราวกับปุยฝ้าย ทั้งสองฟากฝั่งของยอดเขามีดอกไม้ป่าระยิบระยับมากมายแข่งกันอวดสีสัน บางครั้งก็สลับกับสวนกาแฟที่บานสะพรั่งไปด้วยดอกไม้สีขาว... ทิวทัศน์ของยอดเขาไดนิญนั้นราวกับภาพที่ยากจะบรรยายเป็นคำพูด...”

แหล่งที่มา