สายลมในสายลม: บทเพลงแห่งความเอื้ออาทรที่ยังคงก้องกังวานในยุคหลังสงคราม

"The Lute in the Wind" ของ Tu Nguyen Thach ปราศจากการสู้รบที่สะเทือนโลก ปราศจากการเน้นหนักที่การชนะหรือการพ่ายแพ้ สำรวจแง่มุมเรียบง่ายและมีมนุษยธรรมของผู้คนในสงคราม เกี่ยวกับวันแห่งสันติภาพที่ปราศจากความเกลียดชัง

Báo Tuổi Trẻ•29/04/2025

Đàn ngân trong gió: Những khúc ca độ lượng vang lên thời hậu chiến - Ảnh 1. — ผู้แต่ง Tu Nguyen Thach - ภาพถ่าย: HO LAM

ผู้แต่ง Tu Nguyen Thach ได้เปิดตัวนวนิยายเรื่อง "The Lute in the Wind " (ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สมาคมนักเขียน) เนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปีแห่งการปลดปล่อยภาคใต้และการรวมชาติอีกครั้ง

เขาแบ่งปันว่าควรอ่าน "พิณในสายลม" ด้วยแนวคิดที่จะปลูกฝังความรัก ขจัดความเกลียดชัง มุ่งสู่ความสมดุลและความปรองดอง โดยเริ่มจากครอบครัวเล็กๆ ก่อน

วันรวมญาติพร้อมรอยยิ้มและน้ำตา

ผู้เขียน Tu Nguyen Thach เริ่มเขียน “The Wind” ในปี 2022 ในเวลานั้น เขาเขียนไปได้ 2 บท จากนั้นก็หยุดเขียนเพราะคิดว่าหัวข้อสงครามมีความเกี่ยวข้องกับช่วงประวัติศาสตร์ของประเทศ ดังนั้นจึงต้องมีความซื่อสัตย์สูง

“ด้วยความรู้และความเข้าใจอันจำกัด ผมสงสัยว่าสิ่งที่ผมเขียนนั้นถูกต้องทั้งหมดหรือไม่ ดังนั้น ผมจึงหยุดเขียน” นายทาชเล่า

Đàn ngân trong gió - Ảnh 2. — หนังสือ : สายลมในพิณ - ภาพ : HO LAM

ในช่วงปลายปี 2023 เขาได้บังเอิญอ่านต้นฉบับอีกครั้ง แรงบันดาลใจในการเขียนของเขายังคงดำเนินต่อไป และครั้งนี้ เขาบอกกับตัวเองว่าให้เขียนด้วยความซื่อสัตย์จากหัวใจ

นายทาชกล่าวว่านักวิจารณ์วรรณกรรมให้กำลังใจเขาว่าปัจจุบันมีหนังสือเกี่ยวกับเรื่องสงครามเขียนอยู่ไม่น้อย

แต่ผู้เขียนส่วนใหญ่เข้าร่วมสงครามต่อต้านเพื่อปลดปล่อยประเทศโดยตรงหรือโดยอ้อมโดยแสดงมุมมองของ "ฝ่ายปฏิวัติ"

และขาดปลายปากกาของคนธรรมดาที่ถ่ายทอดสงครามผ่านมุมมองของตนเอง

"ด้วย The Lute in the Wind ฉันเขียนจากมุมมองของผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ที่เรียกว่า "ถูกยึดครองชั่วคราว"

“ผมไม่ได้มีส่วนร่วมโดยตรงในพายุแห่งประวัติศาสตร์ แต่ในครอบครัวและกลุ่มของผม มีผู้คนเข้าร่วมทั้งฝั่งนี้และฝั่งโน้น” นายธัชอธิบาย

ในวันที่สงครามสิ้นสุดลง ญาติพี่น้องของนายทัชจากทั้งสองฝ่ายก็กลับมานั่งด้วยกัน สิ่งแรกที่เขาเห็นก็คือไม่มีฝ่ายใดชนะ “วันแห่งการกลับมาพบกันมีทั้งรอยยิ้มและน้ำตา รอยยิ้มสำหรับผู้ที่กลับมาและน้ำตาสำหรับผู้ที่จากไปตลอดกาล...”

จากมุมมองของญาติพี่น้องและประชาชน ผู้เขียนกล่าวว่าเขาพยายามเขียนเกี่ยวกับครอบครัวและญาติพี่น้องของเขาอย่างซื่อสัตย์ที่สุด และเขาหวังว่าเรื่องราวนี้จะช่วยให้สมาชิกในครอบครัวของเขาเข้าใจและรักกันมากขึ้น

“ความเข้าใจผิดหรือความเกลียดชังใดๆ หากมี จะไม่มีอีกต่อไป ตั้งแต่ความสามัคคีในครอบครัวไปจนถึงความสามัคคีในชาติ ความปรองดองคือความฝันที่ผมปรารถนา” นายทาชกล่าว

สัญลักษณ์แห่งความปรารถนาสันติภาพและความปรองดอง

ใน 18 บทของคอลเลกชันนี้ ผู้เขียนเล่าเรื่องราวของครอบครัวหนึ่ง ซึ่งเป็นกลุ่มคนสามรุ่นที่อาศัยอยู่ในช่วงประวัติศาสตร์อันวุ่นวายของประเทศ

งานชิ้นนี้แสดงให้เห็นชะตากรรมอันตกอยู่ในวังวนของสงครามได้อย่างชัดเจน ประชาชนบางส่วนไปรวมตัวกันที่ภาคเหนือ บางส่วนเข้าร่วมในปฏิวัติต่อต้านอเมริกาเพื่อช่วยประเทศ บางส่วนทำงานให้กับระบอบสาธารณรัฐเวียดนาม

พายุสงครามในเรื่องไม่เพียงทำลายความสงบสุข เรียบง่าย และความรักใคร่เท่านั้น แต่ยังทำให้ความสัมพันธ์ทางสายเลือดศักดิ์สิทธิ์แตกแยกกันอีกด้วย เพราะสถานการณ์และเวลาที่ไม่พึงประสงค์ บางครั้งพวกเขาก็ต้องยอมรับการอยู่ห่างกัน

ในบท "พิณในสายลม" ฮี่ไอเป็นพี่น้องสองคนที่กลายมาเป็นสองคนที่อยู่คนละฝ่ายกันเพราะสงครามและกาลเวลา

เรื่องนี้เป็นเรื่องน่าขบขันและขัดแย้ง แต่ตามที่ผู้เขียนกล่าวไว้ว่า “สงครามเกิดขึ้นบ่อยมากในบ้านเกิดของฉัน และบางทีก็เกิดขึ้นบ่อยมากในบ้านเกิดอื่นๆ หลายแห่งในภาคกลางเช่นกัน”

จุดเด่นของนวนิยายเรื่องนี้อยู่ที่การใช้สัญลักษณ์เชิงเปรียบเทียบที่กระตุ้นความคิดถึงความปรารถนาสันติภาพและการปรองดองให้ได้มากที่สุด

ผู้แต่ง Tu Nguyen Thach ได้ใช้รายละเอียดเชิงสัญลักษณ์ เช่น เสียงของพิณ แผ่นหิน แก้วขอบทอง... เพื่อสนับสนุนและถ่ายทอดข้อความที่เขาต้องการจะสื่อ

เช่นเดียวกับแผ่นหินในบท ที่ แผ่นหินที่มีลายเส้นสีเทานี้ เปรียบเสมือนพยานถึงความกรุณาของปู่เมื่อเขาได้ฝัง "คนอีกฝั่งหนึ่ง" ไว้ในสวนของเขาเนื่องจากถูกยิงปืน และแล้วเขาก็ได้รับความกรุณาตอบแทนอย่างไม่คาดคิดเช่นกัน...

หรือว่าเฮีย - หลังสงคราม - ยังคงถือกีตาร์และร้องเพลงเหมือนพ่อของเขาในอดีต กีตาร์ยังคงสั่นสะเทือนด้วยโน้ตสูงต่ำ โน้ตยาวและสั้น โน้ตมีความสุขและเศร้า บางทีอาจจะเหมือนกับบทเพลงอันโอ่อ่าที่ดังก้องในช่วงหลังสงคราม

Tu Nguyen Thach เกิดในปี 1956 บ้านเกิด Thua Thien - Hue ในปีพ.ศ. ๒๕๑๘ เขาได้เดินทางไปไซง่อนเพื่อศึกษา ทำงาน และอาศัยอยู่ที่นั่นจนถึงปัจจุบัน ในปี พ.ศ. 2526 เขาทำงานเป็นบรรณาธิการให้กับนิตยสาร Van Hoa Song Be และ Van Nghe Song Be ในปี พ.ศ. ๒๕๓๔ เขาได้ย้ายไปทำงานที่หนังสือพิมพ์งุ้ยเหล่าดง จากนั้นจึงย้ายไปทำงานที่หนังสือพิมพ์ผาหลวต TP.HCM และปัจจุบันก็ได้เกษียณอายุแล้ว

กลับสู่หัวข้อ

ทะเลสาบแลม

ที่มา: https://tuoitre.vn/dan-ngan-trong-gio-nhung-khuc-ca-do-luong-vang-len-thoi-hau-chien-20250427004553123.htm