เมื่อตอนผมยังเด็ก ผมและพี่ชายทั้งเจ็ดคนอาศัยอยู่ด้วยกันในบ้านเก่าที่ปูด้วยกระเบื้อง ครอบครัวที่ยากจน มีลูกหลายคน อาหารส่วนใหญ่มาจากทุ่งนาและสวน เราเติบโตขึ้นและใช้ชีวิตแตกต่างกันไป ตอนนั้นพ่อของฉันเป็นที่รู้จักกันว่าเป็น “นักฆ่าปลา” แทบทุกวันเมื่อพ่อกลับมาจากที่ทำงานในทุ่งนา เขาจะมีอาหารเพียงพอให้แม่ทำอาหารหลายๆ อย่าง ทั้งรสเค็มและรสซุป ฉันชอบเห็นตะกร้าปลาของพ่อทุกครั้งที่เขากลับบ้าน มีปลานานาชนิด ทั้งปลาช่อน ปลาดุก ปลาเก๋า ปลาไหลญี่ปุ่น และแม้กระทั่งปู หอยทาก... ปลาที่นำไปตุ๋นน้ำปลาหรือต้มใบเตยก็อร่อยทั้งนั้น บ้านเกิดของฉันทางภาคตะวันออกมีใบเกียงป่ามากมาย ถ้าจะเก็บมาทำซุปก็แค่ไปหาที่ดินโล่งๆ แถวจอมปลวก...ก็เจอแล้ว ครอบครัวของฉันทานมันบ่อยๆ พ่อจึงขุดรากขึ้นมาปลูก เขาไม่ได้ดูแลพวกมันมาก แค่ต้องการฝนและแสงแดดเพื่อให้มีใบไม้ไว้ทำซุปได้ตลอดทั้งปี ฉันไม่ทราบว่าตะกร้าปลาน้ำจืดของพ่อกลายมาเป็นแหล่งอาหารหลักของครอบครัวฉันตั้งแต่เมื่อใด หากฉันมีความสุขทุกครั้งที่เห็นแม่กลับมาจากตลาด ฉันก็มีความสุขเช่นกันเมื่อเห็นพ่อกลับบ้านพร้อมกับตะกร้าปลาในมือ
ที่ผมจำได้มากที่สุดคือตอนบ่ายที่มีฝนตกหนักจนน้ำท่วมพื้นบ้านและสวนกล้วยก็ท่วมมากจนมองไม่เห็นรากไม้ด้วย พ่อลุยข้ามสนามพร้อมกับถือตะกร้าที่เต็มไปด้วยปลาช่อน ปลาดุก และบางครั้งก็มีปูและกบด้วย โดยปกติเมื่อฝนตกฉันก็สามารถจับได้มาก แม่ของฉันถือตะกร้าปลาแล้วเดินไปทำความสะอาดรางน้ำ ถึงแม้ว่าฝนจะตกหนัก แต่พ่อของฉันก็ไม่ลืมที่จะไปที่สวนหลังบ้านเพื่อเก็บใบเปรี้ยว ใบมันเทศ และพริกสักสองสามเม็ด ปลาสดมาก แม่ของฉันจึงแบ่งปลาส่วนหนึ่งไว้ต้มในน้ำปลา และอีกส่วนหนึ่งไว้ต้มซุป เมื่อปลานึ่งส่งกลิ่นหอมและหม้อซุปบนเตาเดือด ฉันและพี่ชายก็ได้ยินเสียงท้องร้องโครกครากด้วย
ข้าวและซุปสุกแล้ว แม่ของฉันเสิร์ฟบนโต๊ะ ซุปปลายังคงเดือดอยู่ในหม้อดิน กลิ่นหอมฟุ้งไปทั่ว ชามซุปปลาพร้อมใบเจียงกำลังนึ่งอยู่ ซุปปลาสูตรโบราณนั้นแท้จริงแล้วมี "น้ำซอส" เพราะมีเกลืออยู่ด้านข้างหม้อดิน เพียงจุ่มชิ้นหนึ่งแล้วกินกับข้าวก็ฟินแล้ว มันทั้งเข้มข้นและเผ็ด มีผักต้มสำหรับจิ้มด้วย อร่อยลงตัวมาก หลังจากทานอาหารรสเค็มเสร็จแล้วจิบซุปเปรี้ยวอีกสักชาม ความหวานของปลาน้ำจืด รสเปรี้ยวของใบเชียง และความเผ็ดของพริกช่วยให้ช่วงบ่ายวันฝนตกอบอุ่นขึ้น กลืนไปที่ไหนก็ได้ที่อุ่นที่นั่น ที่หวานที่นั่น ฉันกับพี่ชายกินข้าวและเช็ดเหงื่อ ก่อนจะกลืนน้ำลาย แต่รสชาติยังคงติดค้างอยู่บนริมฝีปาก
อาหารร้อนๆ เติมเต็มหัวใจของเด็กยากจนในช่วงบ่ายวันฝนตก อาหารที่ทำจากตะกร้าปลาของพ่อและทำโดยฝีมือแม่ฝังแน่นอยู่ในความทรงจำในวัยเด็กของฉัน และติดตัวฉันมาจนกระทั่งฉันเติบโตขึ้น พ่อแก่แล้ว ไม่ได้ไปตกปลานานแล้ว แม่ก็เสียแล้ว อาหารมื้อเที่ยงกับตะกร้าปลาในอดีตเหลือเพียงความทรงจำเท่านั้น....
สวัสดีความรัก ซีซั่น 4 ธีม "พ่อ" เปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันที่ 27 ธันวาคม 2567 บนสื่อสิ่งพิมพ์ 4 ประเภทและโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลของวิทยุ-โทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ บิ่ญเฟื้อก (BPTV) สัญญาว่าจะนำคุณค่ามหัศจรรย์ของความรักอันศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งของพ่อมาสู่ประชาชน |
ที่มา: https://baobinhphuoc.com.vn/news/19/172815/gio-ca-dong-cua-ba
การแสดงความคิดเห็น (0)