คิดถึงพ่อในวันที่ฝนตก

BPO - บ่ายวันนี้ขณะกำลังเดินทางกลับบ้านจากที่ทำงาน จู่ๆ ก็มีฝนตกลงมาอย่างหนัก ฉันรีบจอดรถที่ร้านกาแฟริมถนนเพื่อหลบฝน ผ่านกระจกที่พร่ามัว ฉันเห็นชายวัยกลางคนจอดรถไว้ข้างถนน พยายามหาเสื้อกันฝนมาคลุมเด็กที่นั่งอยู่เบาะหลัง ทั้งสองคนนั่งขดตัวอยู่ใต้ระเบียง ลมพัดแรงและหนาวเหน็บ ฝนทำให้เสื้อของชายคนนั้นเปียก แต่เด็กน้อยยังคงแห้งและอบอุ่น ซ่อนตัวอยู่หลังแผ่นหลังที่กว้างของเขา วินาทีนั้นทำเอาหัวใจฉันจมดิ่งลงทันทีและรู้สึกแสบจมูก ภาพนั้นดูเหมือนจะกระทบความทรงจำอันลึกซึ้งในตัวฉัน ในชนบทอันห่างไกล พ่อคอยปกป้องฉันอย่างเงียบๆ ตลอดฤดูฝนและลมแรงหลายๆ ฤดู

บ้านของฉันอยู่ริมทุ่งนา ห่างจากโรงเรียนประมาณ 3 กิโลเมตร ในวันที่อากาศแจ่มใส ถนนดินแดงจะแห้ง และมีฝุ่นฟุ้งกระจายขึ้นไปในท้องฟ้าทุกครั้งที่มีรถวิ่งผ่าน แต่พอฝนตก เส้นทางก็จะกลายเป็นแอ่งน้ำโคลนลื่นทันที อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าแดดจะแผดเผาหรือพายุจะเป็นอย่างไร พ่อของฉันก็ไม่เคยชักช้าที่จะพาฉันไปโรงเรียนเลยแม้แต่ครั้งเดียว โดยเฉพาะในวันฝนตก ฝนปรอยๆ อย่างต่อเนื่องทำให้ผู้คนอยากอยู่แต่ในบ้าน พ่อของฉันไม่เคยให้ฉันรอใต้ระเบียงที่ชื้นนานเกินไป เวลานั้นฉันไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแค่กอดหลังพ่อไว้แน่นๆ หลบลมหนาว แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าความชื้นที่พ่อได้รับในวันนั้นมีไว้เพื่อให้ฉันแห้งและปลอดภัย

พ่อของฉันเป็นทหารของลุงโฮ ในช่วงหลายปีหลังสงคราม เขากลับบ้านเพื่อเริ่มต้นธุรกิจ บางทีเพราะเขาเคยผ่านความยากลำบากและอันตรายมา เขาจึงไม่กลัวลมและฝน แต่ตั้งแต่ฉันเกิดมาพ่อของฉันก็กลัวฝน ไม่ใช่เพื่อตัวเขาเอง แต่เพื่อลูกสาวตัวน้อยของเขาที่มักจะเป็นหวัดเมื่อเปียกฝน เมื่อเวลาผ่านไป ฉันก็ค่อยๆ เติบโตขึ้น ในวันที่ฝนตก แม้ว่าฉันจะรู้วิธีใส่เสื้อกันฝนและขี่จักรยานไปโรงเรียน แต่พ่อของฉันก็ยังเดินตามฉันจากด้านหลัง ครั้งหนึ่งฉันล้มจากจักรยานเพราะถนนลื่น และเมื่อฉันกลับถึงบ้านก็เปียกโชก พ่อของฉันไม่ได้ดุฉัน แต่เขาแค่เอาผ้าขนหนูมาเช็ดหัวฉันเงียบๆ จากนั้นก็จุดเตาเพื่อต้มน้ำขิง ฉันนั่งขดตัวอยู่ข้างเตาฟังเสียงฝนที่ตกลงมาข้างนอก ขณะที่พ่อกำลังยุ่งอยู่กับการรวบรวมฟืนด้วยแววตาที่กังวล ความหนาวเย็นภายนอกดูเหมือนจะไม่อาจแทรกซึมเข้ามาในห้องครัวเล็กๆ ได้ เนื่องจากความอบอุ่นจากชามน้ำขิงและมือหยาบกร้านของพ่อทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างอบอุ่นขึ้น

จากนั้นฉันก็ไปเรียนมหาวิทยาลัย ฝนในเมืองไม่ตกหนักเท่าฝนในต่างจังหวัดอีกต่อไป แต่ฝนจะเบาลงและตกต่อเนื่องมากขึ้น แต่ทุกครั้งที่ฝนตกฉันก็คิดถึงพ่อ ฉันจำถนนที่เป็นโคลน รูปร่างของพ่อที่สวมหมวกกันน็อค ช่วงบ่ายที่พ่อกับฉันนั่งใต้ระเบียงดูฝนตกและเล่าเรื่องราวให้กันฟังโดยไม่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด... ช่วงเวลาที่ดูเหมือนไม่มีความหมายเหล่านั้นกลายมาเป็นความทรงจำที่ลึกซึ้งที่สุดในตัวฉันตอนนี้

หลายปีต่อมาฉันต้องไปทำงานที่ไกลมาก ไม่ค่อยบ่อยนักที่ฉันกลับมา ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงฝนตกเสมอ พ่อของฉันอายุมาก ผมหงอก และการเดินไม่เร็วเหมือนก่อน แต่พ่อของฉันยังคงมีนิสัยตื่นเช้า มองดูท้องฟ้าเพื่อพยากรณ์ฝน ออกไปที่สนามหญ้าเพื่อดูทุ่งนา จากนั้นก็เดินกลับเข้าบ้านอย่างเงียบๆ ทุกครั้งที่เห็นฉันกลับบ้าน พ่อก็จะยิ้มให้ด้วยรอยยิ้มที่คุ้นเคยและอ่อนโยนเหมือนเช่นเคย จากนั้นก็ถามฉันเบาๆ ว่า “คุณเอาเสื้อกันฝนมาไหม ช่วงนี้เป็นฤดูฝนในชนบท… ถ้าเปียกฝน อย่าลืมทำให้ร่างกายอบอุ่นนะ” คำถามนี้ฟังดูง่าย แต่ทำเอาฉันหายใจไม่ออก เพราะผมเข้าใจว่า เบื้องหลังคำแนะนำเหล่านั้นคือโลกแห่งความรักและความปรารถนาดี คือหัวใจของพ่อที่คอยเดินตามรอยเท้าของลูกทุกย่างก้าว...

ฝนหยุดตกแล้วเมื่อช่วงบ่ายนี้ ชายคนนั้นและเด็กก็ออกไปเช่นกัน ร้านกาแฟแห่งนี้เงียบเหงา มีเพียงเสียงเพลงไพเราะอ่อนๆ และกลิ่นกาแฟที่ลอยอบอวลในอากาศชื้น แต่ใจของฉันเต็มไปด้วยความทรงจำเก่าๆ ฉันอยากกลับบ้านเกิดขึ้นมาทันที ไปนั่งเล่นกับพ่อใต้ระเบียงเล็กๆ จิบชาอุ่นๆ มองดูฝนตก และเราสองคนกระซิบเรื่องราวต่างๆ โดยไม่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด....

สวัสดีความรัก ซีซั่น 4 ธีม "พ่อ" เปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันที่ 27 ธันวาคม 2567 บนสื่อสิ่งพิมพ์ 4 ประเภทและโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลของวิทยุ-โทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ บิ่ญเฟื้อก (BPTV) สัญญาว่าจะนำคุณค่ามหัศจรรย์ของความรักอันศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งของพ่อมาสู่ประชาชน
กรุณาส่งเรื่องราวสุดซึ้งเกี่ยวกับพ่อของคุณมาที่ BPTV โดยการเขียนบทความ เขียนความรู้สึก บทกวี เรียงความ วิดีโอ คลิป เพลง (พร้อมบันทึกเสียง) ... ทางอีเมล chaonheyeuthuongbptv@gmail.com สำนักงานเลขานุการบรรณาธิการ สถานีวิทยุโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์บิ่ญเฟื้อก เลขที่ 228 Tran Hung Dao เขต Tan Phu เมือง Dong Xoai จังหวัดบิ่ญเฟื้อก หมายเลขโทรศัพท์ 0271.3870403 กำหนดส่งผลงานคือวันที่ 30 สิงหาคม 2568
บทความคุณภาพจะได้รับการตีพิมพ์ จ่ายค่าลิขสิทธิ์ และได้รับรางวัลพิเศษ 1 รางวัล และรางวัลยอดเยี่ยมอีก 10 รางวัลเมื่อจบหัวข้อ
เรามาเขียนเรื่องของพ่อต่อกับ “Hello Love” ซีซั่น 4 กันเถอะ เพื่อให้เรื่องราวของพ่อได้แพร่หลายไปสัมผัสหัวใจของทุกๆ คน!

ที่มา: https://baobinhphuoc.com.vn/news/19/173108/นโฮ-ชา-งาย-มูอา