วันสุดท้ายของปีสำหรับแพทย์วิสัญญีและผู้ช่วยชีวิต

วันสุดท้ายของปี บรรยากาศคึกคักช่วงเทศกาลตรุษจีนยังไม่มาถึงแผนกวิสัญญีและการช่วยชีวิต โรงพยาบาลทหารกลาง 108

วันสุดท้ายของปี บรรยากาศคึกคักช่วงเทศกาลตรุษจีนยังไม่มาถึงแผนกวิสัญญีและการช่วยชีวิต โรงพยาบาลทหารกลาง 108

ห้องผ่าตัดที่มีแสงไฟผ่าตัด เสียงเครื่องจักรที่สม่ำเสมอ และกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อที่คุ้นเคย ดูเหมือนเป็นอีกโลก หนึ่ง แยกจากความวุ่นวายของถนนที่พลุกพล่าน วุ่นวาย และวุ่นวาย

บางทีช่วงปลายปีอาจไม่ใช่เวลาที่วิสัญญีแพทย์จะได้พักผ่อน แต่พวกเขายังคงเดินทางเพื่อปกป้องชีวิตต่อไป

ชีวิตที่นี่ถูกวัดด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจทุกครั้งบนหน้าจอ ลมหายใจทุกครั้งของคนไข้ ซึ่งเป็นช่วงเวลาอันเปราะบางระหว่างชีวิตและความตายที่ฉันซึ่งเป็นแพทย์วิสัญญีมีหน้าที่ต้องปกป้อง

ในฐานะผู้ทำให้คนไข้หลับและเป็นผู้ปลุกคนไข้ ฉันเข้าใจดีถึงความไว้วางใจที่คนไข้มีต่อฉัน เมื่อสิ้นปี ความไว้วางใจนั้นก็ยิ่งมีมากขึ้น

ทุกคนหวังว่าการผ่าตัดจะประสบความสำเร็จ คนไข้ฟื้นตัวได้เร็ว และสามารถกลับบ้านได้เร็วๆ นี้ และมีสุขภาพแข็งแรงเพื่อต้อนรับปีใหม่กับครอบครัว

ทุกครั้งที่เขาเหลือบมองฉันก่อนนอนก็เหมือนกำลังสวดมนต์เงียบๆ และฉันตั้งใจที่จะจดจ่อกับจังหวะชีวิตที่สม่ำเสมอเพื่อให้คนไข้ลืมตาได้อีกครั้งอย่างปลอดภัยและมีสุขภาพดี

ห้องผ่าตัดเป็นสถานที่ที่ไม่มีที่ว่างสำหรับข้อผิดพลาดไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใดก็ตาม ในขณะที่คนอื่นๆ กำลังยุ่งอยู่กับการจับจ่ายซื้อของหรือจัดทำปณิธานปีใหม่ ฉันและเพื่อนร่วมงานก็คอยจับตาดูทุกขั้นตอนของการผ่าตัด ทุกตัวเลขบนหน้าจอ และทุกการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ในการหายใจของคนไข้

เราทราบดีว่าการตัดสินใจที่ถูกต้องและปรับเปลี่ยนในเวลาที่เหมาะสมสามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้ ไม่ใช่เฉพาะสำหรับคนไข้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงครอบครัวที่กำลังรอคอยอย่างใจจดใจจ่ออีกด้วย

บางครั้งหลังจากการผ่าตัดหลายชั่วโมง ฉันมักจะเดินออกจากห้องผ่าตัดแล้วพบว่ามันมืดแล้ว เรามองกันด้วยความเหนื่อยล้าแต่มีความสุข และโดยไม่ต้องพูดอะไร เราต่างรู้ดีว่าการเสียสละครั้งนี้คุ้มค่า

ช่วงปลายปีโรงพยาบาลไม่มีการจุดพลุหรือร้องเพลงรื่นเริง แต่เต็มไปด้วยเรื่องราวที่น่าประทับใจ

ยืนมองเงียบๆ ผ่านหน้าต่างบานเล็ก ข้างนอก ไฟเทศกาลตรุษจีนติดอยู่ทุกที่ แต่ภายในห้องผ่าตัด ไฟจากเครื่องยังคงกะพริบ เตือนฉันว่างานยังไม่หยุด เพราะยังมีคนไข้คนอื่นรอเราอยู่

ในช่วงวันสุดท้ายของปี โรงพยาบาลไม่ได้มีการจุดพลุหรือร้องเพลงรื่นเริง แต่เต็มไปด้วยเรื่องราวที่น่าประทับใจ มีทั้งเสียงหัวเราะที่โล่งใจของคนไข้หลังจากการผ่าตัดสำเร็จ และแววตาที่ซาบซึ้งของครอบครัวเมื่อแพทย์บอกว่า "การผ่าตัดสำเร็จ" เราก็รู้สึกพึงพอใจ

บางทีช่วงปลายปีสำหรับแพทย์วิสัญญีอาจไม่ใช่เวลาพักผ่อน เรายังคงเดินทางเพื่อปกป้องชีวิตต่อไป

การผ่าตัดที่ประสบความสำเร็จและการนอนหลับอย่างสงบสุขทุกครั้งคือของขวัญที่ฉันมอบให้กับคนไข้ของฉัน และเป็นของขวัญที่เราให้กับตัวเองด้วยเช่นกัน นั่นคือของขวัญแห่งความสุข ความภาคภูมิใจ และความหมายในงานของเรา

เมื่อประตูห้องผ่าตัดปิดลง ฉันดึงเสื้อคลุมให้กระชับขึ้นและยิ้ม ปีใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว แม้ว่าการเดินทางข้างหน้าจะเต็มไปด้วยความท้าทาย แต่ฉันยังคงชื่นชมและรักงานของฉันในการดูแลและปกป้องสุขภาพของประชาชน

ที่มา: https://baodautu.vn/nhung-ngay-cuoi-nam-cua-y-bac-sy-gay-me-hoi-suc-d243373.html