กฎระเบียบใหม่เกี่ยวกับการจ่ายเงินล่าช้าและการหลีกเลี่ยงประกันสังคมและประกันการว่างงาน

พระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 274/2025/ND-CP ให้รายละเอียดเกี่ยวกับการจัดการการชำระเงินล่าช้าและการหลีกเลี่ยงการชำระเงินประกันสังคมและประกันการว่างงาน และกรณีที่ไม่ถือเป็นการละเมิด

รัฐบาล ได้ออกพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 274/2025/ND-CP ลงวันที่ 16 ตุลาคม 2568 ซึ่งมีรายละเอียดเกี่ยวกับกฎหมายประกันสังคมหลายมาตราเกี่ยวกับการจ่ายล่าช้า การหลีกเลี่ยงการจ่ายเงินประกันสังคมภาคบังคับ ประกันการว่างงาน การร้องเรียนและการกล่าวโทษเกี่ยวกับการประกันสังคม

พระราชกฤษฎีกาดังกล่าวมี 4 บทและ 16 มาตรา รวมถึงบทบัญญัติที่สำคัญหลายข้อที่เกี่ยวข้องกับการจ่ายเงินล่าช้าและการหลีกเลี่ยงประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงาน

กรณีที่ไม่ถือเป็นการหลบเลี่ยงประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงาน

พระราชกฤษฎีกาฯ กำหนดว่า กรณีตามมาตรา 39 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม ไม่ถือเป็นการหลีกเลี่ยงประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงาน เมื่อมีเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้ ตามที่หน่วยงานผู้มีอำนาจหน้าที่ประกาศกำหนดเกี่ยวกับการป้องกันและควบคุมภัยธรรมชาติ ภาวะฉุกเฉิน การป้องกันพลเรือน และการป้องกันและควบคุมโรค ได้แก่

1. พายุ น้ำท่วม น้ำท่วมขัง แผ่นดินไหว ไฟไหม้ครั้งใหญ่ ภัยแล้งที่ยาวนาน และภัยพิบัติทางธรรมชาติอื่นๆ ส่งผลโดยตรงและร้ายแรงต่อกิจกรรมการผลิตและการดำเนินธุรกิจ

2. โรคระบาดร้ายแรงที่ประกาศโดยหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้อง ส่งผลกระทบร้ายแรงต่อกิจกรรมการผลิตและการประกอบธุรกิจ และศักยภาพทางการเงินของหน่วยงาน องค์กร และนายจ้าง

3. ภาวะฉุกเฉินตามที่กฎหมายกำหนดซึ่งกระทบต่อการดำเนินงานของหน่วยงาน องค์กร และนายจ้างอย่างกะทันหันและไม่คาดคิด

4. เหตุสุดวิสัยอื่น ๆ ตามที่กฎหมายแพ่งกำหนด

จำนวนเงิน จำนวนวันล่าช้าของการจ่ายประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงาน

พระราชกฤษฎีกากำหนดจำนวนและจำนวนวันของการชำระค่าประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงานล่าช้าตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 40 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม ดังต่อไปนี้

1. จำนวนเงินที่ชำระล่าช้าของประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงาน

ก) การจ่ายเงินล่าช้าตามมาตรา 38 วรรค 1 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม: จำนวนเงินประกันสังคมภาคบังคับที่จ่ายล่าช้า คือ จำนวนเงินที่นายจ้างต้องรับผิดชอบตามบทบัญญัติในมาตรา 13 วรรค 4 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม และยังคงต้องจ่ายตามจำนวนที่ขึ้นทะเบียนภายหลังพ้นกำหนดเวลาการจ่ายเงินประกันสังคมภาคบังคับครั้งล่าสุดตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 34 วรรค 4 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม; จำนวนเงินประกันการว่างงานที่จ่ายล่าช้า คือ จำนวนเงินที่นายจ้างต้องรับผิดชอบตามจำนวนที่ขึ้นทะเบียนภายหลังพ้นกำหนดเวลาการจ่ายเงินประกันการว่างงานครั้งล่าสุดตามที่กำหนดไว้ในบทบัญญัติของกฎหมายประกันการว่างงาน

ข) การจ่ายเงินล่าช้าตามมาตรา 38 วรรค 2 ข้อ 3 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม จำนวนเงินประกันสังคมภาคบังคับที่จ่ายล่าช้า คือ จำนวนเงินที่นายจ้างต้องรับผิดชอบตามมาตรา 13 วรรค 4 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม จ่ายให้แก่ลูกจ้างที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียนเข้าร่วมโครงการประกันสังคมภายใน 60 วัน นับแต่วันสิ้นสุดระยะเวลาที่กำหนดในมาตรา 28 วรรค 1 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม จำนวนเงินประกันการว่างงานที่จ่ายล่าช้า คือ จำนวนเงินที่นายจ้างต้องรับผิดชอบจ่ายให้แก่ลูกจ้างที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียนเข้าร่วมโครงการประกันการว่างงานภายใน 60 วัน นับแต่วันสิ้นสุดระยะเวลาเข้าร่วมโครงการประกันการว่างงานตามกฎหมายว่าด้วยการประกันการว่างงาน

คนงานยื่นคำร้องขอประกันการว่างงาน (ภาพ: Anh Tuan/VNA)

ค) กรณีตามที่กำหนดไว้ในข้อ ก และข้อ ข มาตรา 39 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม แต่ไม่ถือเป็นการเลี่ยงการจ่ายตามพระราชกฤษฎีกานี้ ได้แก่ จำนวนเบี้ยประกันสังคมภาคบังคับที่จ่ายล่าช้า คือ จำนวนเบี้ยประกันที่นายจ้างต้องรับผิดชอบตามที่กำหนดไว้ในข้อ 4 มาตรา 13 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคมและต้องจ่ายให้แก่ลูกจ้างในระหว่างที่ยังไม่เข้าร่วมโครงการประกันสังคม จำนวนเบี้ยประกันการว่างงานที่จ่ายล่าช้า คือ จำนวนเบี้ยประกันที่นายจ้างต้องรับผิดชอบตามที่กำหนดไว้ในกฎหมายว่าด้วยการประกันการว่างงานในระหว่างที่ยังไม่เข้าร่วมโครงการประกันการว่างงาน

ง) กรณีตามที่กำหนดไว้ในข้อ ค ข้อ ง ข้อ ง ข้อ จ ข้อ ช ข้อ 1 มาตรา 39 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม แต่ไม่ถือเป็นการเลี่ยงการจ่ายเงินตามพระราชกฤษฎีกานี้ ให้กำหนดจำนวนเงินที่จ่ายเงินประกันสังคมภาคบังคับและประกันว่างงานล่าช้าตามบทบัญญัติในข้อ ก วรรค 1 ข้างต้น

2. จำนวนวันล่าช้าในการชำระเงินประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงาน

กำหนดจำนวนวันชำระค่าประกันสังคมและประกันว่างงานล่าช้า โดยนับแต่วันถัดจากวันสุดท้ายของการขึ้นทะเบียนเข้าร่วมระบบประกันสังคมและวันสุดท้ายของการชำระค่าประกันสังคมตามที่กำหนดไว้ในวรรคหนึ่ง วรรคสอง มาตรา 28 และวรรคสี่ มาตรา 34 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม หรือหลังจากวันสุดท้ายของการชำระค่าประกันว่างงานตามกฎหมายว่าด้วยการประกันว่างงาน

ลูกค้าเข้าทำหัตถการที่สำนักงานประกันสังคมเมือง ดานัง (ภาพ: Van Dung/VNA)

จำนวนเงิน จำนวนวันเลี่ยงประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงาน

พระราชกฤษฎีกาได้กำหนดจำนวนและจำนวนวันในการหลีกเลี่ยงการจ่ายเงินประกันสังคมและประกันการว่างงานภาคบังคับ ตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 41 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม ไว้ดังต่อไปนี้

1. จำนวนเงินประกันสังคมภาคบังคับและประกันการว่างงานที่ถูกเลี่ยง

ก) การเลี่ยงการจ่ายเงินตามข้อ ก และ ข วรรค 1 มาตรา 39 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม: จำนวนเงินประกันสังคมภาคบังคับที่เลี่ยงได้ คือ จำนวนเงินที่นายจ้างมีหน้าที่ต้องจ่ายตามบทบัญญัติในวรรค 4 มาตรา 13 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม สำหรับลูกจ้างที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียนเข้าร่วมโครงการประกันสังคมหลังจากครบ 60 วัน นับแต่วันสิ้นสุดระยะเวลาที่กำหนดในวรรค 1 มาตรา 28 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม; จำนวนเงินประกันการว่างงานที่เลี่ยงได้ คือ จำนวนเงินที่นายจ้างมีหน้าที่ต้องจ่ายให้แก่ลูกจ้างที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียนเข้าร่วมโครงการประกันการว่างงานหลังจากครบ 60 วัน นับแต่วันสิ้นสุดระยะเวลาเข้าร่วมโครงการประกันการว่างงานตามกฎหมายว่าด้วยการประกันการว่างงาน

ข) การเลี่ยงการจ่ายเงินตามข้อ c, d วรรค 1 มาตรา 39 แห่งกฎหมายประกันสังคม: จำนวนเงินประกันสังคมภาคบังคับที่เลี่ยงได้ คือ จำนวนเงินที่นายจ้างมีหน้าที่ต้องจ่ายตามบทบัญญัติในวรรค 4 มาตรา 13 แห่งกฎหมายประกันสังคม และยังต้องนำส่งเข้ากองทุนประกันสังคม เนื่องจากเงินเดือนที่ขึ้นทะเบียนเป็นฐานการจ่ายเงินประกันสังคมภาคบังคับต่ำกว่าบทบัญญัติในวรรค 1 มาตรา 31 แห่งกฎหมายประกันสังคม; จำนวนเงินประกันการว่างงานที่เลี่ยงได้ คือ จำนวนเงินที่นายจ้างมีหน้าที่ต้องจ่ายเข้ากองทุนประกันการว่างงาน เนื่องจากเงินเดือนที่ขึ้นทะเบียนเป็นฐานการจ่ายเงินประกันการว่างงานต่ำกว่าบทบัญญัติในกฎหมายประกันการว่างงาน

ค) การเลี่ยงการจ่ายเงินตามข้อ d และ e วรรค 1 มาตรา 39 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม: จำนวนเงินประกันสังคมที่เลี่ยงได้ คือ จำนวนเงินที่นายจ้างต้องรับผิดชอบตามบทบัญญัติในวรรค 4 มาตรา 13 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม และยังคงต้องจ่ายตามทะเบียนหลังจากครบ 60 วัน นับแต่วันที่จ่ายเงินประกันสังคมบังคับอย่างช้าที่สุดตามที่กำหนดไว้ในวรรค 4 มาตรา 34 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม และได้รับการร้องขอจากผู้มีอำนาจตามบทบัญญัติในมาตรา 35 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม มาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกานี้ จำนวนเงินประกันการว่างงานเลี่ยง คือ จำนวนเงินที่นายจ้างต้องรับผิดชอบตามการขึ้นทะเบียนภายหลัง 60 วัน นับแต่วันที่จ่ายเงินประกันการว่างงานอย่างช้าที่สุดตามที่กฎหมายว่าด้วยการประกันการว่างงานกำหนด และได้รับการเรียกร้องจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตามบทบัญญัติมาตรา 35 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม มาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกานี้

2. จำนวนวันเลี่ยงการจ่ายประกันสังคมและประกันการว่างงานภาคบังคับ

ก) กำหนดจำนวนวันหลบเลี่ยงการจ่ายเงินประกันสังคมและประกันว่างงานภาคบังคับ โดยเริ่มนับจากวันถัดจากวันสุดท้ายของกำหนดเวลาจ่ายเงินประกันสังคมครั้งหลังสุดที่กำหนดไว้ในวรรคหนึ่ง วรรคสอง มาตรา 28 และวรรคสี่ มาตรา 34 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม หรือหลังจากวันสุดท้ายของกำหนดเวลาจ่ายเงินประกันว่างงานครั้งหลังสุดตามกฎหมายว่าด้วยประกันว่างงาน

ข) การหลีกเลี่ยงการชำระเงินตามข้อ ค และ ง วรรคหนึ่ง มาตรา 39 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม

สำหรับวิธีการชำระเงินรายเดือน: จำนวนวันหลบเลี่ยงการจ่ายเงินประกันสังคมและประกันการว่างงานภาคบังคับ จะพิจารณาจากวันสุดท้ายของเดือนถัดจากเดือนที่เงินเดือนที่ขึ้นทะเบียนเป็นฐานการจ่ายเงินประกันสังคมภาคบังคับต่ำกว่าที่กำหนดไว้ในมาตรา 31 วรรค 1 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม

สำหรับวิธีการชำระเงินทุก 3 เดือน หรือทุก 6 เดือน ให้กำหนดจำนวนวันหลบเลี่ยงการจ่ายเงินประกันสังคมและประกันการว่างงาน โดยเริ่มตั้งแต่วันสุดท้ายของเดือนถัดจากรอบการจ่ายเงินที่จดทะเบียนเป็นฐานการจ่ายเงินประกันสังคมภาคบังคับ ต่ำกว่าที่กำหนดไว้ในมาตรา 31 วรรค 1 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม

ค) การเลี่ยงการจ่ายเงินตามข้อ d และ e วรรค 1 มาตรา 39 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม

สำหรับนายจ้างที่ได้รับการเรียกร้องจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตามระเบียบภายใน 45 วัน นับแต่วันครบกำหนดชำระเงินประกันสังคมและประกันว่างงานครั้งสุดท้ายตามที่กำหนดในมาตรา 34 วรรค 4 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม ให้กำหนดจำนวนวันเลี่ยงการชำระเงินประกันสังคมและประกันว่างงานภาคบังคับ โดยเริ่มนับตั้งแต่ 60 วัน นับแต่วันครบกำหนดชำระเงินประกันสังคมครั้งสุดท้ายตามมาตรา 34 วรรค 4 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม หรือนับแต่วันครบกำหนดชำระเงินประกันว่างงานครั้งสุดท้ายตามกฎหมายว่าด้วยประกันว่างงาน

สำหรับนายจ้างที่ถูกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเร่งรัดให้ชำระเงินเบี้ยประกันสังคมตามที่กำหนด หลังจากพ้นกำหนด 45 วัน นับแต่วันพ้นกำหนดชำระเบี้ยประกันสังคมตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 34 วรรค 4 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม ให้นับจำนวนวันเลี่ยงการชำระเบี้ยประกันสังคมและประกันว่างงานภาคบังคับ นับตั้งแต่วันที่ 15 นับแต่วันที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องออกหนังสือเร่งรัดให้

องค์กรจะเรียกเก็บเงินจำนวนเท่ากับ 0.03% ต่อวัน โดยคำนวณจากจำนวนเงินที่ชำระล่าช้าหรือหลีกเลี่ยงการชำระเงิน

สำนักงานประกันสังคมที่ดูแลโดยตรงแก่ผู้เข้ารับการประกันสังคมภาคบังคับและประกันว่างงาน มีหน้าที่พิจารณาวินิจฉัยการกระทำอันเป็นการชำระล่าช้าหรือหลีกเลี่ยงการชำระเงินประกันสังคมภาคบังคับและประกันว่างงาน ตลอดจนยื่นคำร้องหรือยื่นคำร้องต่อหน่วยงานที่มีอำนาจหน้าที่เพื่อพิจารณาดำเนินการเกี่ยวกับการกระทำอันเป็นการชำระล่าช้าหรือหลีกเลี่ยงการชำระเงินประกันสังคมภาคบังคับและประกันว่างงาน

ทุกเดือน สำนักงานประกันสังคมที่ดูแลผู้ประกันตนที่เข้าร่วมโครงการประกันสังคมและประกันว่างงานโดยตรง จะกำหนดจำนวนเงินที่จ่ายล่าช้าของโครงการประกันสังคมและประกันว่างงาน จำนวนวันจ่ายล่าช้าของโครงการประกันสังคมและประกันว่างงาน จำนวนวันจ่ายล่าช้าของโครงการประกันสังคมและประกันว่างงาน จำนวนเงินที่นายจ้างต้องจ่ายคือ 0.03% ต่อวันของจำนวนเงินที่จ่ายล่าช้าของโครงการประกันว่างงาน แจ้งให้นายจ้างทราบเพื่อเปรียบเทียบ และจัดการการจัดเก็บและบริหารจัดการตามระเบียบ

พระราชกฤษฎีกานี้มีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568 เป็นต้นไป

(เวียดนาม+)

ที่มา: https://www.vietnamplus.vn/quy-dinh-moi-ve-viec-cham-dong-tron-dong-bao-hiem-xa-hoi-bao-hiem-that-nghiep-post1070992.vnp