แม่จัดการเอาน้ำตาล บดข้าว และค้นหาเมล็ดงา ถั่วลิสง และถั่วต่างๆ ในกล่องได้อย่างละเอียด ห้องครัวสว่างไสวในตอนกลางคืน ไฟร้อนจัด กลิ่นของน้ำตาลคาราเมล แป้ง และขิงผสมกันหอมฟุ้ง แม่คนส่วนผสมอย่างรวดเร็วเพื่อให้ติดกันโดยไม่ทำให้หม้อไหม้
ตะแกรงที่รองด้วยใบตองสดสะอาดถูกกางออก แม่รีบเทหม้อแกงหวานลงไป แล้วใช้ทัพพีเกลี่ยให้ทั่ว สีทองปรากฏขึ้น ดวงตาของเด็กๆ สว่างขึ้น เทศกาลตรุษจีนเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข มีซุปหวานให้กิน เด็กๆ รีบวิ่งออกไปกิน กลับมากินอย่างมีความสุข หม้อแกงหวานเต็มไปด้วยความรัก ราคาถูกแต่สร้างความสุขและความยินดีให้กับทั้งครอบครัว
ภาพประกอบ : เหงียน กุ้ย.
ในความทรงจำของฉัน ไม่เคยมีปีไหนเลยที่ครอบครัวของฉันไม่ห่อเค้กชุง ในตอนแรก แม้ว่าทั้งครอบครัวจะไม่มีหม้อใหญ่พอที่จะต้มเค้กชุงได้เพียงพอ แต่พ่อแม่ของฉันจะยืมหม้อจากละแวกบ้านเพื่อที่เราจะได้ชมเค้กชุงในช่วงเทศกาลเต๊ด
ควันจากเตาฟางแรงมากจนตาของฉันแสบร้อน และมันเทศย่างกับข้าวโพดก็ถูกยัดเข้าไปในฟืนที่กำลังเผาไหม้ ตาของฉันแสบร้อนจากควัน ปากของฉันดำเพราะกินมันเทศแห้งไหม้ ตาของฉันสดใส จิตใจของฉันตื่นเต้น จนถึงตอนนี้ ฉันยังคงคิดว่าเตาเล็กๆ นั้นสวยงาม และมันทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยและมีความสุขที่สุด
แยมเทศกาลเต๊ดที่ห่อด้วยกระดาษสีแดงบางห่อด้วยเซลโลเฟน วางอยู่บนแท่นบูชาและเด็กๆ ในบ้านจะวิเคราะห์ เขย่า เขย่า และตรวจดูอย่างระมัดระวังเพื่อประเมินน้ำหนัก มีขนมถั่ว มะพร้าวขูด สควอช คัมควอตหมักน้ำตาล ขิง ฯลฯ เด็กๆ ตั้งตารอที่จะกินขนมเหล่านี้ตั้งแต่วันที่ 29 ของเทศกาลเต๊ดจนถึงวันที่ 1
ที่บ้านไม่มีใครเปิดกล่องแยมเพราะว่าแยมนั้นมีค่ามากและพ่อแม่ก็เอาแยมไปให้ปู่ย่าตายายและลุงของพวกเขาในวันตรุษจีน เด็กๆ รู้สึกผิดหวังและเสียใจแต่พวกเขาเข้าใจเหตุผลและไม่กล้าถามพ่อแม่เลย
ความสุข ความเบิกบานใจ เป็นเพียงความปรารถนาที่ได้รับการเติมเต็มและไม่มีอะไรจะเปรียบเทียบได้อีกแล้ว
เด็กๆ แทบไม่มีของขวัญ เค้ก น้ำตาล หรือนมตลอดทั้งปี ของขบเคี้ยวมีเพียงฝรั่ง ส้มโอ เมล็ดแอปเปิล และเมล็ดหมากบดเพื่อกินเนื้อครีมด้านใน เด็กๆ ขุดเกาลัดน้ำดำขึ้นมา ล้าง และกิน แม้ว่าจะมีรสขมก็ตาม
พ่อแม่ต้องคอยกังวลใจตลอดปีว่าจะต้องปะเสื้อผ้าขาดๆ ของลูกๆ ปะเข่ากางเกงให้มิดชิดเพื่อไม่ให้ผิวโดนลมหนาว บางทีสิ่งแรกที่พ่อแม่นึกถึงหลังจากตื่นนอนมาในคืนหนึ่งก็คือ “จะทำอย่างไรให้ทั้งครอบครัวได้กินอะไรในวันนี้ กินกี่มื้อ” ในช่วงเทศกาลเต๊ด พ่อแม่ต้องกังวลว่าจะให้ลูกๆ ได้เสื้อผ้าใหม่ บั๋นจุง ซุปหวาน เนื้อสัตว์ติดมันเล็กน้อย กินได้ไม่เพียงแค่สามมื้อต่อวัน แต่เมื่อไหร่ก็ได้ที่ทำให้พ่อแม่มีความสุข ภูมิใจ และซาบซึ้งใจ
ในสมัยก่อน เทศกาลเต๊ตเป็นเทศกาลที่เน้นเรื่องวัตถุเป็นหลัก แต่ความรู้สึกและจิตวิญญาณนั้นหาประมาณมิได้ ในปัจจุบันเรามีวัตถุมากมาย แต่ทำไมเทศกาลเต๊ตจึงดูเหมือนขาดความรู้สึกเหมือนในสมัยก่อน… ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม?
กว้าช ทัน ลุค
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)