คุณนิญห์ ทิ เดียน หนึ่งในครัวเรือนที่เชี่ยวชาญด้านการทำบั๋นโจแบบดั้งเดิม กล่าวว่า ในอดีต ในวันที่ 5 ของเดือนจันทรคติที่ 5 ผู้คนที่นี่จะทำเค้กเพื่อบูชาปู่ย่าตายายและบรรพบุรุษของพวกเขา ด้วยรสชาติเค้กที่อร่อยและน่าดึงดูดใจ ทำให้ลูกค้าจำนวนมากต่างหันมาซื้อเค้กจิโอเพื่อรับประทาน ดังนั้น ตั้งแต่ปี 2022 ครอบครัวของฉันจึงเริ่มทำเค้กเพื่อขายทุกวัน โดยเฉลี่ยแล้วครอบครัวของฉันทำบั๋นโจได้ประมาณ 1,500 ถึง 2,000 ชิ้นต่อเดือน ในช่วงเดือนพีค (เมษายนและพฤษภาคมตามปฏิทินจันทรคติ) ของทุกปี จะมีวันที่ครอบครัวนี้จะห่อเค้กเกือบ 1,000 ชิ้น โดยขายได้ในราคาชิ้นละ 20,000 ดอง จากอาชีพทำขนมข้าวเหนียวแบบดั้งเดิม ครอบครัวนี้มีรายได้มากกว่า 100 ล้านดอง/ปี
เช่นเดียวกับครอบครัวของนางสาวเดียน ที่ตระหนักดีถึงความต้องการของนักทานหลายๆ คนที่ต้องการลิ้มลองบั๋นโจแบบดั้งเดิมของอำเภอนี้ หลายครัวเรือนในตัวเมืองดิ่ญลัปและตำบลดิ่ญลัป เกวงลอย และไทบิ่ญก็ผลิตบั๋นโจทุกวันเพื่อขายปลีกและส่งให้ลูกค้า ในปัจจุบันทั้งอำเภอมีครัวเรือนที่ผลิตและจำหน่ายบั๋นโจแบบดั้งเดิมอยู่ประมาณ 10 ครัวเรือน ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวท้องถิ่นและนักท่องเที่ยว ลูกค้าขายส่งในจังหวัดต่างๆ เช่น กว๋างนิญ, บั๊กซาง , บั๊กนิญ...
ตามคำบอกเล่าของครัวเรือนที่เชี่ยวชาญในการทำและขายจิโอ ในการทำเค้กที่อร่อย เนื้อแน่น และมีสีสวยงาม ปัจจัยสำคัญอยู่ที่การเลือกข้าว จากนั้นจึงใช้น้ำจิโอแช่ข้าว และใบสำหรับห่อเค้ก ดังนั้นข้าวที่นำมาใช้ห่อเค้กก็คือข้าวเหนียวมูลนั่นเอง ลมที่ใช้ในการกรองน้ำแช่ข้าวจะต้องมาจากลมเผาของต้นไม้ป่าบางชนิด เช่น ต้นขนุน ต้นขนุน ต้นขนุนอ่อน และต้นขนุนแดง ล้างข้าวสารให้สะอาด สะเด็ดน้ำ และแช่น้ำสะอาด เมื่อแช่ไว้ประมาณ 8-10 ชั่วโมง คนๆ นั้นจะตักข้าวออกมาเพื่อห่อเค้ก ลักษณะเด่นของขนมเค้กดินห์ลัปคือมีขนาดใหญ่ (หนักชิ้นละ 4-5 ออนซ์) ห่อด้วยใบไม้ฤดูหนาว (ใบเล็กๆ เหมือนหญ้าคาที่เก็บจากเนินเขาสูง) โดยต้องนำใบห่อขนมมาเรียงไขว้กันอย่างชำนาญเพื่อให้พอดีกับชามข้าว 1 ชาม จากนั้นใช้ไม้ไผ่ 6 แท่งมัดปลายทั้ง 2 ข้างและตรงกลางเค้กให้แน่น ยิ่งมัดไม้ไผ่ให้แน่นเท่าไหร่ เค้กจะยิ่งแน่นเมื่อต้ม และไม่แฉะอีกด้วย
เมื่อต้มเค้ก คนจะใช้น้ำเดือดอ่อนๆ ต้มให้เดือด เวลาในการต้มเค้กใช้เวลาประมาณ 10 ถึง 12 ชั่วโมง บั๋นโจที่แสนอร่อยคือเค้กที่เมื่อลอกออกแล้วจะมีสีเหลืองทอง เมื่อรับประทานความรู้สึกแรกคือรสชาติที่เข้มข้นและเย็นเล็กน้อย ตามมาด้วยความหวานของน้ำผึ้งผสมกับความเหนียวของข้าวเหนียว
นางสาวฮวง ถิ ถวน แขวงเกียงดาย เมืองฮาลอง จังหวัด กวางนิญ กล่าวว่า เมื่อปี 2566 เมื่อฉันไปเล่นบ้านเพื่อน ฉันได้เพลิดเพลินกับอาหารบั๋นโจแบบดั้งเดิมของเขตดิ่ญลับ ความประทับใจแรกของฉันคือเค้กชิ้นใหญ่ ห่อด้วยใบไม้เล็กๆ เหมือนใบไม้ฟาง เนื้อนุ่มและยืดหยุ่นได้ มีสีคาราเมลสวยงามมาก เมื่อรับประทานคู่กับน้ำเชื่อมรสหวานหอม จะทำให้ได้เมนูที่สดชื่นและดีต่อสุขภาพ ตั้งแต่นั้นมาฉันก็สั่งเค้กเป็นประจำเพื่อเป็นของขวัญให้ครอบครัวของฉันเพื่อรับประทาน เพื่อเชิญเพื่อน ๆ และเป็นของขวัญสำหรับญาติ ๆ
นางสาวหวู่ ถิ เฮือง รองหัวหน้ากรม เกษตร และสิ่งแวดล้อม อำเภอดิ่ญหล่ำ กล่าวว่า "บั๋นโจเป็นผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิมของคนในท้องถิ่น" ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ครัวเรือนบางครัวเรือนทำเค้กตลอดทั้งปีเพื่อขาย ซึ่งถือเป็นการช่วยอนุรักษ์งานหัตถกรรมแบบดั้งเดิม และเพิ่มรายได้ให้กับครอบครัว ในอนาคต กรมฯ จะให้คำแนะนำและอบรมให้ความรู้ประชาชนในการจัดทำและพัฒนาผลิตภัณฑ์ banh gio ดั้งเดิมของอำเภอไปเป็นผลิตภัณฑ์ OCOP (โครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์) พร้อมกันนี้สนับสนุนและอำนวยความสะดวกในการเข้าร่วมงานแสดงสินค้าและนิทรรศการทั้งภายในจังหวัดและนอกจังหวัด จึงมีส่วนช่วยเผยแพร่และพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้แพร่หลาย ช่วยให้ประชาชนเพิ่มรายได้จากอาชีพดั้งเดิมได้
จะเห็นได้ว่าจากอาชีพทำเค้กแบบดั้งเดิม ผู้คนไม่เพียงแต่รักษาวิธีการทำเค้กแบบดั้งเดิมของบ้านเกิดของตนไว้เท่านั้น แต่ยังช่วยให้ผู้คนมีรายได้เพิ่มขึ้นและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นอีกด้วย
ที่มา: https://baolangson.vn/thanh-mat-huong-vi-banh-gio-dinh-lap-5046154.html
การแสดงความคิดเห็น (0)