ความยากลำบากในช่วงแรกๆ
คุณดาวใฝ่ฝันอยากยืนบนเวทีมาตั้งแต่เด็ก ภาพลักษณ์ของครูที่จริงจังและทุ่มเทสร้างความประทับใจอย่างลึกซึ้งให้กับเธอ สมัยเรียนมัธยมปลาย เธอหลงใหลในภาษาอังกฤษและหวังว่าสักวันหนึ่งจะได้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ช่วยให้เด็กๆ ในบ้านเกิดของเธอเพลิดเพลินกับการฟังเพลง ดูหนัง หรือเข้าใจเรื่องราวในภาษาใหม่ ความฝันนั้นเป็นจริง แต่ก็ไม่ง่ายนัก “ในช่วงแรกๆ ของการสอนในพื้นที่ที่มีนักเรียนชนกลุ่มน้อยจำนวนมาก ฉันต้องเผชิญกับความยากลำบากมากมาย เช่น นักเรียนไม่กล้าพูด แม้กระทั่งกลัวภาษาอังกฤษ ตอนแรกฉันรู้สึกท้อแท้” คุณดาวเล่า
ด้วยความรักที่มีต่อนักเรียน คุณดาวไม่ยอมแพ้ เธอเริ่มต้นจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เช่น การพูดคุยและแบ่งปันกับนักเรียน เพื่อลดช่องว่างระหว่างเธอกับนักเรียน ในชั้นเรียน เธอสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ที่สนุกสนาน สร้างสรรค์เกมและกิจกรรมที่น่าสนใจเพื่อกระตุ้นความสนใจของนักเรียน ขณะเดียวกันก็ชื่นชมและให้กำลังใจเมื่อนักเรียนมีความก้าวหน้า เมื่อเกิดความไว้วางใจ นักเรียนก็เริ่มกล้าแสดงออกและรักในวิชานี้มากขึ้น
คุณเต้าสอนนักเรียนมาหลายรุ่นแล้ว แต่มีนักเรียนคนหนึ่งที่เธอจะจดจำไปตลอดชีวิต นั่นคือ เป่า นักเรียนจากกลุ่มชาติพันธุ์ม้ง เป่าเป็นคนเชื่อฟัง สุภาพ และต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก เขาไม่เคยแตะคอมพิวเตอร์เลย ดังนั้นเขาจึงไม่รู้วิธีเรียนภาษาอังกฤษออนไลน์ อย่างไรก็ตาม ด้วยความพยายามของทั้งครูและนักเรียน เป่าจึงค่อยๆ เรียนรู้ภาษาอังกฤษและได้รับเลือกให้เข้าร่วมทีมเพื่อเตรียมตัวสอบโอลิมปิกภาษาอังกฤษออนไลน์ เธอสอนภาษาอังกฤษและวิธีการใช้คอมพิวเตอร์ให้เขา โดยเริ่มจากการใช้งานง่ายๆ เช่น การใช้เมาส์ การพิมพ์บนแป้นพิมพ์ และการเข้าถึงเว็บไซต์เพื่อทำข้อสอบ “เป่าใช้เวลาทุกวิถีทางในการนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ที่โรงเรียน เมื่อไม่มีคอมพิวเตอร์ที่บ้าน เขาจึงขอเวลาจากครูและเพื่อนๆ เพื่อฝึกฝนเพิ่มเติม” คุณเต้าเล่า
ความพยายามนั้นประสบผลสำเร็จ เป่าได้รับรางวัลนักเรียนที่มีพรสวรรค์ด้านภาษาอังกฤษระดับเขตชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และรางวัลโอลิมปิกภาษาอังกฤษ ปัจจุบันเขาเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ในภาควิชาภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยการค้าต่างประเทศ เรื่องราวของเป่าเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงบทบาทของครูในการสร้างแรงบันดาลใจและช่วยเหลือนักเรียนให้เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตนเอง
นางสาวเหงียน ถิ บิช ดาว และลูกศิษย์
ความเข้าใจ ความอดทน และความจริงใจ
“ครูในพื้นที่ภูเขาไม่เพียงแต่ต้องเก่งในวิชาชีพของตนเท่านั้น แต่ยังต้องเข้าใจ อดทน และจริงใจที่จะดูแลนักเรียนด้วย” คุณดาวกล่าวสรุปหลังจากทำงานในวิชาชีพนี้มาหลายปี ด้วยแนวคิดนี้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา คุณดาวจึงใช้เวลาทำความรู้จักนักเรียนแต่ละคนอยู่เสมอ แบ่งนักเรียนออกเป็นกลุ่มตามความสามารถ ออกแบบสถานการณ์จริง และเปลี่ยนบทเรียนให้เป็นกิจกรรมที่ใกล้ชิดกัน สำหรับนักเรียนที่เรียนดี เธอให้งานมอบหมายเพิ่มเติมและส่งเสริมการแข่งขัน สำหรับนักเรียนที่เรียนไม่เก่ง เธอคอยติวเตอร์หลังเลิกเรียนอย่างอดทน โดยมอบหมายงานตามความสามารถ เพื่อให้นักเรียนสามารถพัฒนาฝีมือได้ เธอพบปะกับผู้ปกครองเพื่อดูแลนักเรียน ทำให้เกิด “สามเหลี่ยม” ที่ยั่งยืนระหว่างครู นักเรียน และครอบครัว
ท่ามกลางความขาดแคลนสิ่งอำนวยความสะดวก คุณดาวไม่ได้รอช้า แต่กลับริเริ่มสร้างสรรค์สื่อการสอนจากกระดาษแข็ง ไม้ไผ่ และขวดพลาสติก เพื่อสร้างอุปกรณ์การสอนด้วยภาพ เธอใช้คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลเพื่อแสดงภาพ และสร้างการบรรยายที่มีชีวิตชีวา และเหนือสิ่งอื่นใด คุณดาวยังคงเรียนรู้อยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นหนังสือ เวทีวิชาการ สัมมนา หรือบทเรียนตัวอย่าง เธอแบ่งปันประสบการณ์กับเพื่อนร่วมงาน เรียนรู้จากผู้อื่นเพื่อพัฒนาตนเองในทุกๆ วัน
ภายใต้การดูแลของคุณดาโอ นักเรียนชาวเผ่าม้งหลายคนได้รับรางวัลชนะเลิศในการแข่งขันภาษาอังกฤษ เช่น ดิญหง็อกคานห์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6A ได้รับรางวัลชนะเลิศในการแข่งขันภาษาอังกฤษระดับเขต และห่าฮวงเยน ได้รับรางวัลชนะเลิศอันดับที่ 3 ในการแข่งขันภาษาอังกฤษระดับเขต ก่อนหน้านี้มีนักเรียนบางคนที่ขี้อายและขี้อาย แต่ปัจจุบันพวกเขาได้กลายมาเป็นตัวแทนของโรงเรียนในโครงการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและศิลปะ พูดภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วและมั่นใจ ความสำเร็จของเธอไม่เพียงแต่ได้รับการยกย่องว่าเป็น "ครูที่ยอดเยี่ยม" เป็นเวลาหลายปีเท่านั้น แต่ยังได้รับการยกย่องจากนักเรียนหลายรุ่นที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้สำเร็จ ซึ่งหลายคนสำเร็จการศึกษาและกลายเป็นเพื่อนร่วมงานของคุณดาโอ สานต่อเส้นทางการเผยแพร่ความรู้ในดินแดนที่ยากลำบาก
ที่มา: https://phunuvietnam.vn/co-giao-muong-sowing-tri-thuc-chap-canh-uoc-mo-noi-ban-nho-20250518172953883.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)