Όμορφες αναμνήσεις από το μεγάλο δέντρο της λογοτεχνίας του Νότου

Προερχόμενος από μια οικογένεια με παράδοση αργυροχρυσοχόων, ο Nguyen Quang Sang αναμενόταν να ακολουθήσει τα βήματά του στο «κερδοφόρο» επάγγελμα του χρυσοχόου. Απροσδόκητα, ξέσπασε ο πόλεμος και κατατάχθηκε στον στρατό σε ηλικία 14 ετών, στη συνέχεια στράφηκε στη συγγραφή και έφτασε μέχρι τη λογοτεχνία με πολλά αθάνατα έργα. Τιμήθηκε με το βραβείο Ho Chi Minh το 2000.

Ο συγγραφέας Tram Huong μοιράζεται πληροφορίες για τη συγγραφέα Nguyen Quang Sang στο εργαστήριο

Σύμφωνα με τον συγγραφέα Hoai Huong, όταν ανέλυσε τις δύο λέξεις «Quang - Sang» στο όνομά του και το μεσαίο του όνομα, όταν ήταν ζωντανός, ο συγγραφέας Nguyen Quang Sang είπε κάποτε στους συναδέλφους του: «Quang σημαίνει λαμπερός, και Sang σημαίνει επίσης λαμπερός, αλλά οι γονείς μου δεν ήταν Κομφουκιανοί μελετητές, επομένως δεν είχαν μεγάλες προσδοκίες. Ήλπιζαν μόνο ότι τα παιδιά τους θα γίνονταν καλοί άνθρωποι, όχι μόνο ωφελώντας τη χώρα και την οικογένεια, αλλά και φέρνοντας δόξα στους προγόνους τους. Το αν θα το πετύχαιναν εξαρτάται από το αν οι ίδιοι γνώριζαν αυτή την προσδοκία ή όχι. Για πλάκα, οι Sang - Sang τοποθετημένοι το ένα δίπλα στο άλλο, στη γλώσσα σημαίνει όχι πολύ λαμπερός, και αυτό που δεν είναι πολύ λαμπερό μερικές φορές προσελκύει την περιέργεια των ανθρώπων».

Μιλώντας στο εργαστήριο, η Πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων της Πόλης Χο Τσι Μινχ, Τριν Μπιτς Νγκαν, επιβεβαίωσε: «Φέρνει στον λογοτεχνικό κόσμο μια ξεχωριστή νότια ποιότητα. Αυτή η νότια χροιά δεν σταματά στο νότιο τοπίο, αλλά εκφράζεται πιο καθαρά μέσω της νότιας γλώσσας και του νότιου χαρακτήρα. Διαβάζοντας τα γραπτά του, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς έναν νότιο χώρο γεμάτο ανοιχτότητα, φιλικότητα, γενναιοδωρία και ανοχή. Ο συγγραφέας Νγκουγιέν Κουάνγκ Σανγκ δεν είναι μόνο ένα «χρυσό πουλί» της νότιας λογοτεχνίας, αλλά και μια μοναδική καταχώρηση στο βιετναμέζικο λογοτεχνικό λεξικό».

Τον συνέκρινε με τόλμη με «έναν άνθρωπο που δεν μοιάζει με κανέναν άλλο», σύμφωνα με τον συγγραφέα Hoai Huong: «Ο Nguyen Quang Sang έχει έναν πολύ παράξενο τρόπο εργασίας: όταν γράφει, πρέπει να ακούει μουσική. Ίσως γι' αυτό ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο ο μουσικός Hoang Viet μοιράστηκε την αθάνατη μελωδία του Love Song όταν μόλις σχημάτιζε τα πρώτα μέρη, έτσι ώστε όταν ολοκληρώθηκε, ήταν και ο πρώτος που το απόλαυσε πριν από τη δημοσίευση. Είναι επίσης γνωστός ως συγγραφέας που γράφει για τη μοίρα των ανθρώπων του Νότου κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αλλά σε καιρό ειρήνης, δεν έμεινε έξω από τα εγκόσμια. Το τελευταίο του έργο πριν πεθάνει αφορούσε ακόμα την ανθρώπινη μοίρα. Ένας αγρότης μετά τον πόλεμο πήγε στην πόλη για να βιοποριστεί, μετά από δεκαετίες στην πόλη, έγινε κι αυτός διάσημος και έγινε άνθρωπος, επέστρεψε στην πόλη του, αντιμέτωπος με τις απώλειες - κέρδη και τις αδικίες της υπαίθρου, γι' αυτό ήθελε να αλλάξει ώστε η πόλη του να γίνει καλύτερη, οι χωρικοί να μπορούν να ζουν ειρηνικά και να έχουν δικαιοσύνη...».

Ο συγγραφέας Tram Huong μοιράστηκε μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τον συγγραφέα του Ivory Comb από μια άλλη οπτική γωνία, η οποία είναι το «άνοιγμα της αποθήκης» των επιστολών του κατά τη διάρκεια του πολέμου: «Με γοήτευσε η ανάγνωση και σταμάτησα για μεγάλο χρονικό διάστημα στις επιστολές του συγγραφέα Nguyen Quang Sang. Τις διάβαζα ξανά και ξανά, ήταν ενδιαφέρον και συγκινητικό να ανακαλύπτω πολλούς κρυμμένους παράγοντες που συνέθεταν τη διαχρονική αξία των έργων που έγραψε κατά τη διάρκεια του πολέμου και την ελκυστικότητα των έργων που έγραψε κατά τη διάρκεια της ειρήνης».

«Τα γράμματα από το πεδίο της μάχης μυρίζουν ακόμα μπαρούτι, όλα λερωμένα από τον χρόνο. Και βαθιά μέσα στα γράμματα, ξέρω ότι ακόμα έχει τύψεις και ανησυχίες για τα βιβλία που έχει λατρέψει από τον σκληρό πόλεμο, για τους συντρόφους του όπως ο Χοάνγκ Βιετ, ο Λε Αν Σουάν, ο Χοάνγκ Αν... που δεν είχε χρόνο να γράψει ακόμα», συγκινήθηκε ο συγγραφέας Τραμ Χουόνγκ.

Πηγή: https://thanhnien.vn/nhung-hoi-uc-dep-ve-cay-dai-thu-van-chuong-nam-bo-185241207002359231.htm