Godziny zajęć szkolnych są „niezręczne”, mąż i żona kłócą się o odbieranie i odwożenie dzieci

Godziny zajęć szkolnych są niekomfortowe, mam dwójkę dzieci w domu, muszę wozić je przez cały dzień do szkoły i nie mogę nic zrobić.

Taka jest rzeczywistość pani Nguyen Kim Thoa (postać, której imię poproszono o zmianę), mieszkającej w trudnej sytuacji w prowincji Dong Nai (dawniej Binh Phuoc ), gdzie 80-90% ludności utrzymuje się z uprawy drzew kauczukowych i pracuje przy zbieraniu kauczuku. Pani Kim Thoa opowiedziała reporterowi gazety Thanh Nien o swoim codziennym harmonogramie – osoba, która odgrywa główną rolę w domu, odbiera i odwozi dzieci, gotuje, zajmuje się domem – a oprócz tego pracuje na własny rachunek, pomagając mężowi w utrzymaniu gospodarki i wychowywaniu dzieci na studia.

„Moja rodzina ma dwójkę dzieci. Starsze chodzi do gimnazjum, starsze do liceum. Dwa dni w tygodniu, młodsze chodzi do szkoły tylko rano i kończy o 11:20. Przez pozostałe 5 dni dzieci chodzą do szkoły dwa razy dziennie. Rano dzieci kończą szkołę o 10:30, odbieram je i wracam do domu, żeby coś ugotować. O 11:30 wracam do szkoły, żeby odebrać starsze dziecko. O 12:15 odwożę dzieci do szkoły, żeby uczyły się do popołudnia. O 15:55 kończy się popołudniowa szkoła, a cykl odbierania i odwożenia dzieci trwa nadal”.

Giờ tan học 'tréo ngoe', vợ chồng lục đục vì đưa đón con - Ảnh 1. — Rodzice odbierają i odwożą swoje dzieci po zajęciach w szkole podstawowej w Ho Chi Minh City.

„Problem polega na tym, że niezależnie od tego, czy dziecko kończy szkołę o 10:30 czy 15:55, rodzice nadal pracują, wylewając lateks. Jestem freelancerem, ale wielu moich kolegów musi prosić o pozwolenie w miejscu pracy, aby zostawić wylewany lateks i odebrać dzieci. Lepiej, jeśli spotkają kogoś życzliwego, ale jeśli spotkają nieżyczliwego szefa, nikt nie odważy się wyjść z pracy w środku dnia, aby odebrać dzieci” – powiedziała matka.

Pani Thoa dodała również, że rodziny z dziećmi w szkole podstawowej i średniej mają większe trudności, a czas odbioru i odwożenia jest bardziej stresujący. Szkoła podstawowa ma bowiem dwa zajęcia dziennie, od poniedziałku do piątku. Zajęcia rozpoczynają się o 7:00, kończą o 10:30, rozpoczynają o 14:00 i kończą o 16:00.

„Żeby odebrać dziecko o 10:30, muszę wyjść o 10:00. Po południu, o 15:30, czasami muszę śpieszyć się do szkoły, czekając, aż dziecko skończy zajęcia. Przez cały dzień martwię się o godzinę odbioru dziecka, zaniedbuję pracę, nie mogę tego zrobić efektywnie. Wiele osób nie może poprosić o wcześniejsze wyjście pod pretekstem odbioru dziecka, więc nawet jeśli dziecko kończy zajęcia o 10:30, 16:00 czy 16:30, i tak musi czekać na rodziców. Widziałam wielu uczniów czekających na rodziców godzinami, aż rodzice skończą pracę, zanim przyjdą do szkoły, żeby ich odebrać. Najgorzej jest w południe, kiedy wracają późno do domu, ich dzieci czekają, aż rodzice skończą gotować, jedzą w pośpiechu, a rodzice odwożą je z powrotem do szkoły na popołudnie” – dodała pani Thoa.

Giờ tan học 'tréo ngoe', vợ chồng lục đục vì đưa đón con - Ảnh 2. — Rodzice spieszą się, żeby odebrać swoje dzieci. Dzieci, które uczą się 2 razy dziennie i nie jedzą w szkole, muszą być odbierane i odwożone 4 razy dziennie. Dzieci z dwójką dzieci muszą być odbierane i odwożone 8 razy dziennie, nie wspominając o dojazdach na zajęcia dodatkowe.

„Ten harmonogram zajęć szkolnych jest bardzo niewygodny. Mam nadzieję, że moje dzieci będą kończyć zajęcia o 16:30 lub 17:00, żeby dopasować godziny pracy rodziców, ale jeśli tak dalej pójdzie, rodzice będą w tarapatach. Jeśli w rodzinie jest dwoje lub więcej dzieci, jedno z rodziców musi robić coś wolnego poza szkołą, żeby móc elastycznie odbierać i odwozić dzieci. Jeśli oboje rodzice pracują w firmie, szef nie zaakceptuje żadnego rodzica, który „prosi o spóźnienie i wcześniejsze przybycie, żeby odebrać dzieci”. W ten sposób rodzice nie będą mogli opiekować się swoimi dziećmi” – zwierzyła się matka dwójki dzieci.

Wiele osób zastanawia się, dlaczego oboje dzieci są już dorosłe, dlaczego nie chodzą pieszo lub nie jeżdżą rowerem do szkoły. Pani Thoa powiedziała, że tylko rodzice mogą zrozumieć te uczucia. Ruch uliczny jest teraz o wiele bardziej skomplikowany niż kiedyś. Jeśli rodzice pozwolą dzieciom iść i wrócić same, czasami pokonując nawet 16 km dziennie, nie mogą być spokojni.

Mąż i żona kłócą się o odbiór i odwiezienie dziecka

Pani Thoa opowiedziała również historię swojego brata i bratowej, którzy mieszkają w gminie Hong Quang w prowincji Ninh Binh (dystrykt Nam Truc, dawna prowincja Nam Dinh ). Problem dowożenia dzieci do szkoły o nietypowych godzinach przysparza trudności wielu rodzinom.

Mój brat i ja mamy troje dzieci, wszystkie trzy klasy szkoły: trzecią, ósmą i jedenastą. Każde dziecko kończy szkołę o innej godzinie rano i po południu, co zazwyczaj nie pokrywa się z godzinami pracy. Moja szwagierka pracuje w fabryce odzieży w gminie, od rana do 17:00. Mój brat jeździ taksówką, zazwyczaj podejmując „zajęcia” w godzinach szkolnych dzieci, czekając na odpowiedni moment, aby je odebrać. Zdarzają się jednak nieprzewidziane dni, na przykład o 10:30, kiedy dzieci kończą szkołę, ale wciąż jadą po pasażerów, dzwoni do siostry i prosi, żeby wpadła do szkoły i je odebrała. Moja szwagierka musi przejść przez ogrodzenie fabryki, samochód stoi zaparkowany na zewnątrz. Każdego dnia, gdy zostanie złapana przez ochronę, można ją puścić; jeśli samochód jest lekki, dostaje naganę, jeśli ciężki, potrącane są jej punkty za udział w konkursie, pensja i premia. Więc kiedy wraca do domu, para… kłótnie, takie rzeczy zdarzają się często, jak na przykład spożywanie posiłków” – wyraziła swoją opinię matka.

Giờ tan học 'tréo ngoe', vợ chồng lục đục vì đưa đón con - Ảnh 3. — Nie każda rodzina ma dziadków, którzy pomagają odbierać i odwozić dzieci. Wiele rodzin akceptuje jedną osobę pracującą w firmie i jedną osobę pracującą na zlecenie, która odbiera i odwozi dzieci ze szkoły.

Trzeba pogodzić się z koniecznością pracy poza domem, aby móc opiekować się dziećmi.

Pan TVH, mieszkający w gminie Binh Tuyen w prowincji Phu Tho (dawniej Vinh Phuc), jest niezależnym kierowcą i ma troje dzieci na wszystkich trzech poziomach edukacji: w przedszkolu, szkole podstawowej i średniej. Jego żona pracuje w firmie produkującej części samochodowe, wychodzi z domu o 7:30 i wraca o 20:00. Jej godziny pracy są bardzo rygorystyczne i nie może wychodzić w środku dnia. Dlatego jest on praktycznie jedyną osobą odpowiedzialną za dowożenie dzieci do i ze szkoły oraz gotowanie w domu.

W tym roku jego pierwsze dziecko, które jest w szóstej klasie, może samodzielnie jeździć rowerem do szkoły, dzięki czemu pan H. czuje się mniej zmęczony. W zeszłym roku był zajęty przez cały dzień, martwiąc się pracą i odwożąc dziecko do szkoły.

„Rano karmię dzieci śniadaniem, jedno zawożę do przedszkola, a dwoje do szkoły podstawowej. W południe odbieram dwójkę dzieci ze szkoły podstawowej, przygotowuję im posiłki, wczesnym popołudniem zawożę dwójkę do szkoły, a o 16:00 wracam do szkoły, żeby odebrać trójkę dzieci. Dzieci z przedszkola również kończą zajęcia bardzo wcześnie i muszą je odebrać o 16:00. Pewnego razu, będąc tak zajętą, przyszłam do szkoły o 16:15 i zobaczyłam, jak nauczyciele gaszą wszystkie światła, zostawiając tylko moje dzieci. Byłam tak zajęta, że w południe mogłam przygotować tylko jedno danie: smażone mięso z gotowaną kapustą. Teraz moja najstarsza córka mówi: „Tato, mam już dość smażonego mięsa z gotowaną kapustą”. To dla niej takie żałosne i smutne” – powiedziała TVH.

Pan H. powiedział: „Byłoby wspaniale, gdyby wszystkie szkoły podstawowe i przedszkola pozwalały swoim dzieciom kończyć zajęcia w godzinach 16:30-17:00. Nie każda rodzina ma bowiem dziadków, którzy mogliby pomóc. Tak jak w mojej rodzinie, muszę pracować na zlecenie, żeby opiekować się dziećmi. Gdybyśmy oboje pracowali na etacie, z pewnością nie bylibyśmy w stanie posłać naszych dzieci do szkoły”.

Source: https://thanhnien.vn/gio-tan-hoc-treo-ngoe-vo-chong-luc-duc-vi-dua-don-con-185250913153858617.htm