Gaz i LNG są kluczowe dla rozwoju Wietnamu

Według badań rynku energetycznego i doradztwa firmy Wood Mackenzie, popyt na gaz w Wietnamie ma rosnąć średnio o 12% rocznie, a do połowy lat 30. XXI wieku może się nawet potroić.

Rano 5 września, podczas seminarium „Skroplony gaz ziemny (LNG): wspieranie zrównoważonego rozwoju w Wietnamie”, pan Joshua Ngu, wiceprezes Wood Mackenzie na region Azji i Pacyfiku , stwierdził, że powodem wzrostu zapotrzebowania Wietnamu na gaz jest fakt, że kraj ten jest na dobrej drodze do osiągnięcia zerowej emisji netto dwutlenku węgla do 2050 roku, zgodnie z zobowiązaniem rządu podjętym na konferencji COP26.

Aby jednak zrealizować to zobowiązanie, Wietnam musi wdrożyć strategię stopniowej transformacji energetycznej. W związku z tym wzrost gospodarczy Wietnamu zależy od strategicznych inwestycji, takich jak infrastruktura spalarni, kontrakty na LNG oraz kluczowe reformy polityczne.

Według Joshuy Ngu, zużycie gazu ziemnego w Wietnamie wzrośnie z 8 milionów ton ekwiwalentu ropy naftowej (Mtoe) w 2020 r. do 20 Mtoe w 2035 r. W trakcie tej transformacji udział zużycia węgla zmniejszy się o 7 Mtoe do 2050 r. Co istotne, sektor energetyczny nadal będzie liderem w zużyciu gazu ziemnego, a szacuje się, że do 2030 r. paliwo to będzie stanowiło do 14% całkowitej produkcji energii elektrycznej.

Oprócz prognozowanego wzrostu zapotrzebowania na gaz, Wietnam stoi również przed szeregiem wyzwań związanych z wydobyciem krajowym. Istniejące złoża gazu, zlokalizowane głównie w regionie południowo-wschodnim, wchodzą w fazę wyczerpywania się, co doprowadziło do 25% spadku podaży gazu w kraju w ciągu ostatnich pięciu lat.

Biorąc pod uwagę ostatnie projekty rozwojowe, takie jak Finansowe Przyjęcie (FID) dla Bloku B w Basenie Malajskim, które ma zwiększyć produkcję gazu o dodatkowe 0,4 miliarda stóp sześciennych (co odpowiada 11,3 miliona m3) dziennie do 2030 roku, oraz budowę gazociągu z bloków Tuna (Indonezja) i Natuna Offshore Production Sharing Contract, przewiduje się, że gaz będzie transportowany do Wietnamu od lat 30. XXI wieku. W związku z tym Wood Mackenzie przewiduje, że w przyszłości rezerwy gazu Yet-To-Find (YTF) po 2030 roku będą rozproszone zarówno w północnym, jak i południowym Wietnamie.

Jednak oprócz tych korzyści, Wietnam stoi również w obliczu ryzyka wahań cen na rynku gazu z powodu braku gwarantowanych dostaw LNG. Badania Wood Mackenzie pokazują, że Wietnam jest obecnie w pełni zaangażowany jedynie w rynek spot LNG i nie podpisał żadnych długoterminowych umów na zakup LNG.

Według Raghava Mathura, dysproporcje między ceną energii elektrycznej wytwarzanej z LNG, umowami zakupu energii, a także brak postępów w projektach dotyczących elektrowni LNG stały się poważnymi przeszkodami w podpisywaniu umów na dostawy LNG w Wietnamie.

Aby zaradzić tej sytuacji, Wood Mackenzie sugeruje, że rozwój nowej infrastruktury gazowej złagodziłby obawy dotyczące niedoborów gazu. Jest to całkowicie wykonalne, ponieważ główna sieć rurociągów Wietnamu koncentruje się obecnie na południu kraju, gdzie znajduje się centrum gospodarcze Ho Chi Minh .

Ponadto na południu kraju zbudowano dwa terminale LNG. Terminal Thi Vai LNG jest już operacyjny, a terminal Hai Linh ma zostać oddany do użytku we wrześniu 2024 r. Kilka innych projektów terminali LNG znajduje się w fazie studium wykonalności i oczekuje się, że zostaną oddane do użytku na początku lat 30. XXI wieku.

Według analizy Wood Mackenzie, Wietnam powinien dalej rozwijać relacje współpracy z dostawcami rozwiązań zdolnymi do spełnienia potrzeb kraju. Obecnie w Wietnamie działa wielu renomowanych dostawców, w tym Petronas, jeden z największych na świecie zintegrowanych producentów LNG, z produkcją ponad 36 milionów ton LNG rocznie i zakładami w Bintulu w Australii, Egipcie, a wkrótce także w Kanadzie.

Według raportu informacyjnego

Źródło: https://doanhnghiepvn.vn/kinh-te/khi-dot-va-lng-la-mau-chot-cho-su-phat-trien-cua-viet-nam/20240906093739281