Przed przystąpieniem do głosowania Zgromadzenie Narodowe wysłuchało sprawozdania przedstawionego przez Nguyena Dac Vinha, przewodniczącego Komisji Kultury i Edukacji Zgromadzenia Narodowego, w sprawie przyjęcia, wyjaśnienia i rewizji projektu ustawy o dziedzictwie kulturowym (ze zmianami).
Projekt ustawy o dziedzictwie kulturowym (zmienionej), uchwalony przez Zgromadzenie Narodowe , składa się z 9 rozdziałów i 95 artykułów, regulujących dziedzictwo kulturowe, zarządzanie, ochronę i promocję wartości dziedzictwa kulturowego, a także prawa, obowiązki i odpowiedzialność agencji, organizacji, społeczności i osób fizycznych w zakresie zarządzania, ochrony i promocji wartości dziedzictwa kulturowego Socjalistycznej Republiki Wietnamu.
W porównaniu z obecną ustawą projekt ustawy o dziedzictwie kulturowym (znowelizowany) zawiera 9 nowych punktów, w tym: szczegółowe regulacje dotyczące ustanawiania dziedzictwa kulturowego według rodzaju własności (własność państwowa, własność wspólna, własność prywatna) zgodnie z Kodeksem cywilnym i innymi stosownymi przepisami prawa; regulacje dotyczące polityki państwa w zakresie ochrony i promocji wartości dziedzictwa kulturowego, ze szczególnym uwzględnieniem przeznaczania środków budżetu państwa na działania o szczególnych cechach; oraz szkolenie i wspieranie zasobów ludzkich zaangażowanych w zarządzanie, ochronę i promocję wartości dziedzictwa kulturowego.
Projekt ustawy uściśla również listę czynów zabronionych w celu zapewnienia jej większej dokładności i kompletności, co stanowi podstawę do wdrażania, kontroli i postępowania w przypadku naruszeń w zakresie ochrony i promocji wartości dziedzictwa kulturowego; szczegółowo określa przypadki, w których należy dostosować granice ochrony zabytków, miejsc światowego dziedzictwa i stref buforowych miejsc światowego dziedzictwa; a także określa zasady i uprawnienia do dostosowywania granic obszarów chronionych w celu zapewnienia wykonalności w praktyce.
Przepisy te określają zasady naprawy, renowacji i budowy poszczególnych budynków i domów wewnątrz i na zewnątrz obszarów chronionych obiektów historycznych; przepisy dotyczące zarządzania artefaktami, antykami i narodowymi skarbami kultury; zasady postępowania z odkrytymi i przekazanymi artefaktami i antykami; zasady utworzenia Funduszu Ochrony Dziedzictwa Kulturowego; zasady ochrony i promowania wartości dziedzictwa dokumentacyjnego; a także zasady wspierania rozwoju systemu muzealnego.
Ustawa dotyczy agencji, organizacji, społeczności i obywateli Wietnamu zamieszkałych w Wietnamie; agencji, organizacji, społeczności i cudzoziemców zamieszkałych i działających w Wietnamie; a także obywateli Wietnamu zamieszkałych i działających za granicą, którzy wszyscy są zaangażowani w zarządzanie, ochronę i promocję wartości dziedzictwa kulturowego.
Prawo wyraźnie stanowi, że państwo odgrywa wiodącą rolę w zapewnianiu i rozwijaniu działań mających na celu ochronę i promowanie wartości dziedzictwa kulturowego, mobilizując zasoby społeczne na rzecz działań mających na celu ochronę i promowanie wartości dziedzictwa kulturowego regionów, obszarów i grup etnicznych;
Jednocześnie należy priorytetowo traktować przeznaczanie środków z budżetu państwa na działania mające na celu ochronę i promocję dziedzictwa kulturowego wpisanego lub uznanego przez UNESCO; ochronę i promocję wartości języków mówionych i pisanych wietnamskich grup etnicznych; ochronę i promocję wartości dziedzictwa kulturowego w regionach zamieszkiwanych przez mniejszości etniczne oraz na terenach górskich, przygranicznych i wyspiarskich…
Ustawa stanowi, że Fundusz Ochrony Dziedzictwa Kulturowego jest państwowym funduszem finansowym, pozabudżetowym, utworzonym i działającym zgodnie z prawem w celu zapewniania wsparcia finansowego na działania mające na celu ochronę i promowanie wartości dziedzictwa kulturowego, w które nie inwestowano, nie wspierano lub które nie otrzymały wystarczających środków z budżetu państwa (ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturowego zagrożonego zniknięciem lub utratą; realizacja projektów i obiektów mających na celu zachowanie, restaurację, ochronę i promowanie wartości miejsc historycznych; zakup i przywóz do kraju artefaktów, antyków, dóbr narodowych, dziedzictwa dokumentacyjnego i rzadkich dokumentów o niematerialnym dziedzictwie kulturowym pochodzenia wietnamskiego...).
Ustawa wyznacza Ministerstwo Kultury, Sportu i Turystyki jako centralną agencję wspierającą rząd w jednolitym zarządzaniu dziedzictwem kulturowym. Nakłada ona również na ministerstwa i agencje rządowe, w ramach swoich obowiązków i uprawnień, obowiązek koordynacji z Ministerstwem Kultury, Sportu i Turystyki w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym, zgodnie z postanowieniami niniejszej Ustawy i innych stosownych przepisów.
Ustawa o dziedzictwie kulturowym (zmieniona) wejdzie w życie 1 lipca 2025 r.
Source: https://kinhtedothi.vn/luat-di-san-van-hoa-sua-doi-duoc-thong-qua-voi-9-diem-moi.html
Komentarz (0)