คุณยายของฉันอธิบายว่า “กุ๊กตันเป็นยาแผนโบราณค่ะที่รัก” ท่านบอกว่าเป็นยาแผนโบราณที่ใช้รักษาอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ทุกครั้งที่แม่กลับมาจากนาหรือเกี่ยวข้าว ท่านก็จะขอให้เราเด็ดใบข้าวมาคั่วจนเหลืองทอง ฝังลงดิน แล้วนำมาประคบหลังเพื่อจะได้ทำงานต่อในวันรุ่งขึ้น เพียงเท่านี้ เวลาก็ผ่านไป แถวของกุ๊กตันก็ “หายไป” ไม่รู้เมื่อไหร่
ฉันกลับมาเยี่ยมบ้านอีกครั้งหลังจากถูกเนรเทศมาหลายปี ฉันคิดว่าทิวทัศน์และผู้คนเก่าๆ จะคงอยู่ตลอดไป แต่ฉันก็ค้นหาแล้วค้นหาอีก แต่ก็ไม่พบต้นเบญจมาศเลยสักต้น หรือหาที่ที่มันถูกพรากไป รั้วเบญจมาศฝังแน่นอยู่ในตัวฉันตลอดวัยเด็กและบ้านเกิด ฉันมองรั้วที่เพิ่งสร้างใหม่อย่างเหม่อลอย พลาดชมดอกเบญจมาศตั้งแต่สมัยที่ยาย แม่ และพ่อยังไม่กลับคืนสู่ผืนดิน
ตอนที่คุณยายยังมีชีวิตอยู่ ท่านปลูกต้นดาวเรืองจีนเป็นแนวรั้วเพื่อป้องกันไม่ให้ไก่และเป็ดเข้ามาในสวน และทำลายแถวผักคะน้าที่เพิ่งปลูกใหม่เพื่อปรุงแต่งอาหารประจำวันของท่าน และยังใช้เป็นยาแผนโบราณรักษาอาการปวดเมื่อยตามร่างกายเมื่ออากาศไม่ดีอีกด้วย ดอกดาวเรืองจีนมีกลิ่นไม่พึงประสงค์และไม่เหมาะสำหรับเด็ก ทำไมท่านไม่ปลูกต้นฝรั่ง ต้นแอปเปิล หรือต้นพุทราให้ออกผล แทนที่จะปลูกต้นไม้ที่ทำให้ต้องเสียน้ำล้างมือเมื่อสัมผัส และไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน กลิ่นฉุนรุนแรงก็จะตามมา
สมุนไพรชนิดนี้มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันออกไปในแต่ละภูมิภาค บางครั้งเรียกว่า "บี", "ไดงาย", "หัวไม้นาว" บางครั้งเรียกว่า "ไดบี", "ลูกอัน", "บางกำงาย" ไม่ว่าจะชื่ออะไร ชื่อ วิทยาศาสตร์ ก็ยังคงเป็นคำยืนยันที่ถูกต้องที่สุด นั่นคือ Pluchea indica
พืชชนิดนี้ปลูกง่ายและไม่ต้องดูแลหรือพยายามมากนัก คุณยายของฉันได้รากของเบญจมาศอินดิกามาบ้างตอนที่เธอทำงานเย็บผ้าด้วยมือให้กับครอบครัวหนึ่งในหมู่บ้าน เธอห่อรากด้วยใบดองเตยอย่างระมัดระวังแล้วซ่อนไว้ที่ก้นตะกร้าเย็บผ้า เธอบอกให้ฉันเอาจอบเล็กๆ ไปปลูกไว้ตรงแนวแบ่งที่ดินของฉันกับที่ดินของคุณเติง ตอนแรกฉันคิดว่าต้นไม้จะไม่งอกออกมาจากราก แต่จู่ๆ ก็มีหน่อเล็กๆ งอกออกมาเป็นกระจุก จากนั้นไม่กี่สัปดาห์ พวกมันก็รวมตัวกันขยายพันธุ์ ตอนแรกต้นอ่อนที่เพิ่งแตกหน่อก็งอกขึ้นมาราวกับโกรธใครบางคนที่ทำลายต้นแม่แล้วเอาไปไว้ที่อื่น
ต้นเบญจมาศไม่เรื่องมากเรื่องฤดูกาล ดูเหมือนจะมีใบเขียวขจีในทุกฤดูกาล ไม่ว่าจะเป็นฤดูหนาวที่หนาวเหน็บหรือฤดูร้อนที่ร้อนระอุ เมื่อเห็นต้นเบญจมาศครอบครองพื้นที่ เธอมักจะลับมีดคมๆ ฟาดให้สูงกว่าอกของผู้ใหญ่ และตัดตามแนวขวางทั้งสองข้าง เหลือรั้วกว้างครึ่งเมตรไว้ สามวันต่อมา หน่อใหม่ก็งอกออกมาจากลำต้นอย่างเป็นระเบียบและสวยงาม ใบเบญจมาศจะขึ้นสลับกันบนกิ่งก้าน ดูเหมือนไม่มีก้าน ขอบใบแต่ละใบมีรอยหยักเป็นสีเขียวอมเทา และมีขนละเอียดปกคลุม เมื่องอ ใบจะกรอบ ไม่แข็งเหมือนผักป่าชนิดอื่นๆ
เมื่อต้นไม้สูงและถูกตัดแต่งกิ่งหลายครั้งก็จะออกดอก ดอกจะเติบโตเป็นกระจุก สีม่วงอ่อนเหมือนสีม่วงของดอกมะฮอกกานี พวกมันจะรวมตัวกันเป็นกลุ่มละสองหรือสามดอก ซึ่งดูแปลกตาดี ขนสีขาวดูสกปรกเล็กน้อย ผู้คนคิดว่ามีคนโรยดินลงบนกระจุกดอกไม้ เมื่อดอกเหี่ยวเฉา ผลจะผลิบาน ในฤดูหนาว ประมาณต้นเดือนธันวาคม ต้นไม้จะออกดอกและออกผลเป็นกระจุก ผู้คนไม่ค่อยสนใจ จึงไม่มีใครสังเกตเห็นเมื่อผลร่วง
ฤดูกาลหนึ่งผ่านไป ฤดูกาลใหม่ก็มาถึง รั้วเบญจมาศยังคงเหี่ยวเฉา ก่อนจะกลับมาเขียวชอุ่มอีกครั้ง ไม่นานหลังจากคุณยายและพ่อแม่กลับคืนสู่ผืนดินอย่างเงียบๆ น้องชายของฉันก็นำรั้วเบญจมาศไปวางบนรถบรรทุกขยะเพื่อสร้างรั้วอิฐทดแทน ฉันเองก็ไม่ได้เห็นแผงขายยาแผนโบราณถูกบอกลา เพราะไม่ได้อยู่บ้านมานาน เมื่อหวนนึกถึงวันเก่าๆ ฉันยังคงนึกถึงกลิ่นฉุนฉุนของผักที่ลอยมาตามลานอิฐที่ปกคลุมไปด้วยมอส พร้อมกับคำพูดของคุณยาย และช่วงเวลาที่ท่านนวดหลังให้แม่เมื่อฤดูกาลเปลี่ยนไป
รั้วดอกดาวเรือง ต้นมะพร้าว ต้นแอปเปิล และต้นมะฮอกกานีในวัยเด็กของฉัน ได้ค้ำจุนชีวิตของฉัน คอยติดตามฉันเข้าสู่ห้วงนิทรา และค่อยๆ ปลุกความทรงจำของฉันขึ้นมา ฉันเงยหน้ามองแท่นบูชา มองปู่ย่าตายาย พ่อแม่ และเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย ฉันนึกถึงรั้วดอกดาวเรืองที่คุณยายปลูกไว้เพื่อให้ฉันมีชีวิตอยู่กับกาลเวลาชั่วนิรันดร์ ฉันคิดถึงอาการปวดหลังของแม่ที่โน้มตัวลงปลูกข้าว เลี้ยงดูฉันให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ ฉันนึกถึงยาสมุนไพรที่ปลูกไว้ตามรั้วไม้ ซึ่งโอบอุ้มวัยเด็กของฉันไว้ตลอดกาลตั้งแต่เมื่อนานมาแล้ว
ฟุง วัน ดิญ
ที่มา: https://baodongnai.com.vn/van-hoa/dieu-gian-di/202510/ba-toi-voi-hang-rau-bo-giau-bb618d5/
การแสดงความคิดเห็น (0)