การเดินทางอันแสนลำบากไปโรงเรียนโดยเรือของนักเรียนในตะวันตก

ทุกวัน เด็กๆ ในตำบลหมี่เฟื้อก เมืองเกิ่นเทอ (เดิมชื่อตำบลหมี่เฟื้อก อำเภอหมี่ตู จังหวัดซ็อกตรัง) เดินทางไปโรงเรียนโดยเรือ แม้จะต้องเผชิญกับความยากลำบาก แต่พวกเขาก็ยังคงมุ่งมั่นไล่ตามความฝันในการเรียนรู้

เด็กสามคนไปโรงเรียนโดยมี...เปลญวนสามอัน

ทุกเช้า คุณเหงียน ถิ เธ (อายุ 60 ปี อาศัยอยู่ในหมู่บ้านฟืก อัน อา ตำบลมี ฟืก) จะตื่นมาเตรียมอาหารและเตรียมของใช้ให้หลานสามคน จากนั้นจึงพาหลานไปนั่งเล่นที่บีนแบ็กหน้าบ้านเพื่อส่งไปโรงเรียน สิ่งของที่ขาดไม่ได้คือเปลญวนสามตัว ซึ่งถือเป็น "บ้านเคลื่อนที่" ให้เด็กๆ ได้พักผ่อนหลังเลิกเรียน เปลหนึ่งตัวอยู่ชั้นอนุบาล เปลชั้นประถมหนึ่ง และเปลชั้นประถมสอง

ค่ายเรือริมฝั่งแม่น้ำเป็นสถานที่ที่นักเรียนในชุมชนหมีเฟือกมาพักผ่อนหลังเลิกเรียน

ภาพถ่าย: DUY TAN

คุณนายเธกล่าวว่า จากบ้านของเธอไปยังโรงเรียนประถมมีฟุกเอนั้น ระยะทางโดยทางเรือเกือบ 6 กิโลเมตร การเดินทางไปกลับแต่ละครั้งใช้เวลามากกว่า 2 ชั่วโมง ตอนเที่ยง เด็กๆ จะรับประทานอาหารกลางวันบนเรือ นอนเปลญวนใต้ร่มเงาของต้นไม้ และรอจนถึงบ่ายจึงค่อยเรียนหนังสือต่อ เมื่อกลับมาถึง พระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าหลังต้นมะพร้าวไปแล้ว

“พ่อแม่ของเด็กๆ ทำงานเป็นพนักงานโรงงานที่โฮจิมินห์ซิตี้ ฉันจึงต้องส่งพวกเขาไปโรงเรียนทุกวัน ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน ฉันก็จะพยายามอย่างเต็มที่ ตราบใดที่เด็กๆ จะได้รับการศึกษาที่ดี” คุณนายเธกล่าว

บ้านนักเรียนส่วนใหญ่อยู่ห่างจากโรงเรียนประมาณ 6 กม. ทางเรือ ดังนั้นผู้ปกครองจึงต้องทำอาหารและเตรียมอาหารกลางวันมาเองในขณะที่รอเรียนภาคบ่าย

ภาพถ่าย: DUY TAN

ในแม่น้ำสายเดียวกันนี้ คุณดัง ถิ มี เตียน (อายุ 38 ปี อาศัยอยู่ในหมู่บ้านฟวก อัน อา) อาศัยอยู่บนเรือลำนี้มานานกว่า 4 ปีแล้ว ทุกวันเธอจะตื่นนอนเวลา 4 โมงเช้าเพื่อหุงข้าว เตรียมอาหารกลางวัน และพาลูกไปโรงเรียน แม่และลูกจะกินข้าวและพักผ่อนด้วยกันบนเรือ รอเรียนภาคบ่าย

ค่าน้ำมันแค่ประมาณ 30,000 ดองต่อวัน แต่สำหรับคุณเตี่ยนแล้ว นั่นเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงมาก เธอป่วยเป็นมะเร็งเต้านมมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว “บางวันฉันก็เหนื่อย แต่พอเห็นลูกตั้งใจเรียน ฉันก็พยายามมากขึ้น ฉันแค่หวังว่าลูกจะเรียนเก่ง จะได้ลำบากน้อยกว่าฉันในอนาคต” คุณเตี่ยนเล่า

หลังเลิกเรียน เด็กๆ จะรับประทานอาหารกลางวันและพักผ่อนบนเรือ

ภาพถ่าย: DUY TAN

ลูกสาวของคุณเตี่ยน คือ เหงียน ถิ ญา กี นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่โรงเรียนประถมมี เฟือก อา เธอเป็นนักเรียนที่เก่งมากมาหลายปีแล้ว เด็กหญิงตัวเล็กและอ่อนโยนพูดเบาๆ ว่า "ฉันอยากเป็นครูในอนาคต เพื่อสอนเด็กๆ ในละแวกบ้าน"

รับประทานอาหารและพักผ่อนที่แคมป์เรือ

โรงเรียนประถมศึกษามีฟุกเอมีสองวิทยาเขตในหมู่บ้านฟุกอานบีและฟุกนิญ ในแต่ละวันมีนักเรียนมากกว่า 60 คนที่ต้องเดินทางไปเรียนโดยเรือ เรือสำปั้น หรือเรือข้ามฟาก เฉพาะที่ฟุกอานบีเพียงแห่งเดียว มีนักเรียน 20 คนอาศัยอยู่ไกลออกไป และต้องรับประทานอาหารกลางวันและพักผ่อนที่ค่ายเรือสำปั้นเพื่อศึกษาเล่าเรียนในช่วงบ่าย

คุณนายขับเรือไปส่งหลานๆไปโรงเรียน

ภาพถ่าย: DUY TAN

คุณเหงียน วัน เฮา ผู้อำนวยการโรงเรียนประถมศึกษามีเฟื้อก เอ กล่าวว่า ในปีการศึกษา 2568-2569 โรงเรียนเฟื้อก เอ มีนักเรียน 146 คน หลายคนมาจากครอบครัวที่ยากจน พ่อแม่ทำงานไกล ปล่อยให้ลูกๆ อยู่กับปู่ย่าตายาย “เด็กๆ ตั้งใจเรียนมาก แม้จะอยู่ไกลและฝนตก แต่พวกเขาก็ยังมาเรียนสม่ำเสมอ” คุณเฮากล่าว

นอกจากการเดินทางจะลำบากแล้ว โรงเรียนฟุกอานบียังมักถูกน้ำท่วมในช่วงน้ำขึ้นสูงอีกด้วย บางครั้งระดับน้ำสูงขึ้นเป็นเดือน โรงเรียนต้องเร่งสูบน้ำอย่างต่อเนื่องแต่ก็ไม่เพียงพอ ทุกครั้งที่ระดับน้ำสูงขึ้น นักเรียนต้องลุยน้ำเพื่อไปเรียน ครูต้องสอนวิชาพลศึกษาในห้องเรียน

บริเวณโรงเรียนฟุ้กอันบี - โรงเรียนประถมศึกษามีฟุ้กเอ มักถูกน้ำท่วมในวันที่น้ำขึ้นสูง

ภาพถ่าย: DUY TAN

“เราหวังว่าจะมีน้ำใจแบ่งปันกันมากขึ้น เพื่อให้ครูและนักเรียนมีสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่ปลอดภัยและสะอาดยิ่งขึ้น การสนับสนุนทุก ๆ ครั้ง ไม่ว่าจะเล็กน้อยเพียงใด ล้วนเป็นกำลังใจอันยิ่งใหญ่ที่จะช่วยให้นักเรียนไปโรงเรียนได้อย่างมั่นใจ” คุณครูเหงียน วัน ห่าว กล่าว

ที่มา: https://thanhnien.vn/gian-nan-duong-den-truong-bang-vo-lai-cua-hoc-sinh-mien-tay-18525102409092448.htm