นี่เป็นครั้งที่สามที่ศิลปินชาวเวียดนาม-ออสเตรเลียกลับมายังประเทศเพื่อแนะนำงานเขียนและภาพวาดแบบเซน หลังจากจัดนิทรรศการสองครั้งในปี 2010 ที่นครโฮจิมินห์และดาลัต
เมื่อพูดถึงเส้นทางการสร้างสรรค์ผลงาน ศิลปิน Tram Kim Hoa เล่าว่า สำหรับเขาแล้ว ภาพวาดเซนไม่ได้เน้นที่รูปทรง “ภาพวาดเซนเน้นที่ความคิด รูปทรงเป็นเรื่องรอง” นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1990 หลังจากศึกษาเซนมาระยะหนึ่ง เขาค่อยๆ ละทิ้งสีสันต่างๆ ออกไป เหลือเพียงหมึก น้ำ และช่องว่าง ความเรียบง่ายนี้ได้กลายเป็นสไตล์ของเขาเอง ซึ่งสอดคล้องกับปรัชญาที่ว่า “รูปทรงคือความว่างเปล่า ความว่างเปล่าคือรูปทรง”
ผลงานหลายชิ้นใช้การเขียนอักษรแบบหวัด โดยเลือกคำหรือวลีเซนมาประกอบเป็นองค์ประกอบภาพใหม่ “Thư trong hữu tranh” (คำกลายเป็นภาพวาด ภาพวาดกลับคืนสู่คำ) คือจิตวิญญาณหลักของผลงานชุดนี้
ตามที่นักวิจัยศิลปะ Quach Cuong กล่าวว่า "Tram Kim Hoa เลือกเส้นทางแห่งความเงียบ วาดภาพด้วยหมึกสีดำบนกระดาษสีขาวโดยตระหนักถึงลมหายใจแต่ละครั้ง และในขณะที่ทุกคนกำลังมองหาภาพ เขากลับมองหาเพียงพื้นที่ว่างเปล่าเท่านั้น"
พื้นที่ว่างไม่ใช่ส่วนที่ถูกทิ้ง แต่เป็นพื้นที่ให้ผู้ชมก้าวเข้าไปและครุ่นคิด ลายเส้นหมึก – บางครั้งเป็นครึ่งวงกลม บางครั้งก็เป็นเส้นโค้งอ่อนๆ เหมือนหลังคาภูเขา – เปิด “พื้นที่ไร้ขอบเขต” ให้จิตใจได้สงบลง
Tram Kim Hoa ยังคงใช้ภาพทิวทัศน์ นก ดอกไม้ ใบไม้... แต่ไม่ได้มีความสมจริงหรือเป็นบุคคลเหมือนแต่ก่อน เขา “ทำให้เป็นมนุษย์” ด้วยการใส่อารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ลงไปในภาพแต่ละภาพ เพื่อสื่อถึงความหมายของการทำสมาธิ
ดร. Mae Anna Pang (หอศิลป์วิกตอเรีย ออสเตรเลีย) ให้ความเห็นว่า “ผลงานของ Tram Kim Hoa ถือเป็นการเดินทางสู่การตรัสรู้ทางจิตวิญญาณ แสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญา ความเรียบง่าย และอารมณ์ขันของพุทธศาสนานิกายเซน”
ตามที่ภัณฑารักษ์และนักสะสมในประเทศจำนวนมากกล่าวไว้ แม้ว่างานวิจิตรศิลป์ในโฮจิมินห์จะพัฒนาอย่างแข็งแกร่งในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา โดยมีรูปแบบและรูปแบบที่หลากหลาย แต่การจัดนิทรรศการที่ยังคงรักษาแนวทางแนวคิดและภาพที่เป็นเอกลักษณ์ เช่น เซนในชีวิตนั้น "ยังค่อนข้างหายาก" ดังนั้น การกลับมาของ Tram Kim Hoa จึงเป็น "สิ่งเสริมที่จำเป็น" สำหรับชีวิตงานวิจิตรศิลป์ในปัจจุบัน
ภาพวาดของ Tram Kim Hoa ไม่ได้มุ่งหมายที่จะยืนยันหรืออธิบาย แต่เป็นเหมือน “ประสบการณ์เซน” ที่เขาสัมผัสและอยากแบ่งปันให้ผู้ชม บางครั้งเป็น “ก้อนเมฆ กิ่งไผ่ เส้นทางเล็กๆ นกกระเรียน”... บางครั้งเป็น “ความคิด ความชรา ความเจ็บป่วย ความปรารถนา” ในตอนแรกผู้ชมมีความคิดมากมาย แต่ยิ่งมองมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากอยู่เงียบๆ ยืนอยู่หน้าพื้นที่ว่างเปล่า
ที่มา: https://www.sggp.org.vn/hoi-hoa-va-hanh-trinh-tro-ve-noi-tam-post826106.html
การแสดงความคิดเห็น (0)