ເຕດຢູ່ບ້ານຫວຽດຂອງຍີ່ປຸ່ນ, ເຕັ້ນໄມ້ໄຜ່ທີ່ເບີກບານມ່ວນຊື່ນ, ນ້ຳຕາໃນໃຈໄດ້ຟັງເພງປະເທດ

ສະເຫຼີມສະຫຼອງ Tet ກັບຊຸມຊົນຕ່າງປະເທດ

ນາງ ເຟືອງງາ (ອາຍຸ 44 ປີ, ປະເທດຍີ່ປຸ່ນ) ໄດ້ໃຊ້ເວລາຮຽນ ແລະ ເຮັດວຽກຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ 22 ປີ. ປະຈຸບັນນາງເຮັດວຽກຢູ່ບໍລິສັດໄອທີຂອງຫວຽດນາມທີ່ມີຫ້ອງການຢູ່ນະຄອນຫຼວງໂຕກຽວ.

ໂດຍດຳລົງຊີວິດຢູ່ຍີ່ປຸ່ນເປັນເວລາ 22 ປີ, ນາງງາໄດ້ກັບຄືນເມືອຫວຽດນາມຄັ້ງດຽວເພື່ອສະຫຼອງບຸນປີໃໝ່ປະຈຳຊາດ. ປີທີ່ຍັງເຫຼືອ, ນາງບໍ່ສາມາດກັບຄືນມາໄດ້ເພາະວ່າວັນປີໃຫມ່ກົງກັບເວລາຂອງນາງໄປຮຽນແລະເຮັດວຽກຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ.

ນາງງາອາໄສຢູ່ເຂດ Kasai, ເມືອງ Edogawa. ນີ້ແມ່ນຫນຶ່ງໃນບັນດາສະຖານທີ່ທີ່ມີປະຊາກອນຫວຽດນາມໃຫຍ່ທີ່ສຸດຢູ່ ໂຕກຽວ.

ຮູບ 2 tet o kasai.jpg — ແມ່ຍິງນຸ່ງຊຸດຍາວພື້ນເມືອງພາລູກຫຼານໄປສະຫຼອງບຸນເຕັດຢູ່ໝູ່ບ້ານກາໄຊ. ພາບ: Doan Sy Long

Kasai Hamlet ແມ່ນຄຳສັບທີ່ຊາວຫວຽດນາມອາໄສຢູ່ທີ່ນີ້ມັກໃຊ້ເມື່ອເວົ້າເຖິງຊຸມຊົນ. ແທ້ຈິງກັບວິຖີຊີວິດຂອງໝູ່ບ້ານ, ຊາວບ້ານກາໄຊດຳລົງຊີວິດ ແລະ ພົວພັນມິດຕະພາບທີ່ເປັນມູນເຊື້ອ ແລະ ເປັນເອກະພາບກັນ.

ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ຄອບຄົວຊາວຫວຽດນາມຢູ່ໝູ່ບ້ານກາໄຊ ໄດ້ພົວພັນຮ່ວມມືກັນເປັນກຸ່ມນ້ອຍ. ຕໍ່ມາ, ຜ່ານການເຄື່ອນໄຫວຕ່າງໆເຊັ່ນມາລາທອນ, ບຸນກາງລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ, ງານບຸນຄຼິດສມາດແລະອື່ນໆ, ຫຼາຍຄອບຄົວໄດ້ມີໂອກາດເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ສ້າງປະຊາຄົມທີ່ເຂັ້ມແຂງ.

ໃນຊຸມຊົນນີ້, ຄອບຄົວທີ່ມີເດັກນ້ອຍໃນໄວຮຽນເປັນສ່ວນໃຫຍ່. ພໍ່ແມ່ຫຼາຍຄົນມີສະຕິໃນການອະນຸລັກຮັກສາວັດທະນະທຳຫວຽດນາມໃຫ້ຄົນລຸ້ນຫຼັງ. ຢູ່ບ້ານໃກ້ເຮືອນຄຽງ, ຫຼາຍຄອບຄົວຮັກສາການເຄື່ອນໄຫວອ່ານນິທານຫວຽດ, ບາງຄົນກໍ່ເຮັດໜ້າທີ່ເປັນຄູສອນ, ເປີດຫ້ອງຮຽນຫວຽດໃຫ້ເດັກນ້ອຍ. ອັນນີ້ພໍ່ແມ່ເຕືອນລູກຫຼານບໍ່ໃຫ້ລືມພາສາປະຈຳຊາດ.

ຄວາມມານະພະຍາຍາມຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຢູ່ໝູ່ບ້ານ ກາໄຊ ເພື່ອຖ່າຍທອດວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ນາງງາພູມໃຈທີ່ສຸດ. ສືບຕໍ່ມານະພະຍາຍາມດັ່ງກ່າວ, ໃນຕົ້ນເດືອນມັງກອນ 2024, ທ່ານນາງ ຫງວຽນຊວນຟຸກ ແລະເພື່ອນມິດບາງຄົນສະເໜີຈັດຕັ້ງຊຸມຊົນຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ ກາໄຊ. ແນວຄວາມຄິດຂອງນາງໄດ້ຮັບການຕອບຮັບຢ່າງກະຕືລືລົ້ນຈາກບັນດາຄອບຄົວ, ລວມທັງທ່ານ Tu ແລະນາງ Thu Van.

ທ່ານນາງ ຫງວຽນທິກິມເງິນ ແບ່ງປັນວ່າ: “ຄອບຄົວຂ້າພະເຈົ້າມີລູກໃນໄວອະນຸບານ, ສະນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າ ຍາມໃດກໍ່ຖືເປັນສຳຄັນການສ້າງກາລະໂອກາດ ແລະ ສະຖານທີ່ໃຫ້ເດັກນ້ອຍໄດ້ສຳຜັດກັບວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ, ພິເສດແມ່ນການແລກປ່ຽນວັດທະນະທຳ, ເວົ້າພາສາຫວຽດນາມ ໃນໂອກາດພິເສດຄື: ບຸນປີໃໝ່ປະຈຳຊາດ.

ໃນຂະນະນັ້ນ, ຜ່ານບັນດາການເຄື່ອນໄຫວຮີດຄອງປະເພນີ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າປາດຖະໜາໃຫ້ຊາວຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ຫ່າງໄກຈາກບ້ານ ເຂົ້າໃຈວ່າ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຢູ່ຕ່າງປະເທດຄົນດຽວ.”

ຄອບຄົວຂອງນາງງາໄດ້ອາໄສຢູ່ເຂດກາໄຊເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າສິບປີ, ດັ່ງນັ້ນເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຄຸ້ນເຄີຍກັບເຂດດັ່ງກ່າວ. ສະນັ້ນ, ແມ່ຍິງໃນບ້ານຈຶ່ງມັກໄວ້ເນື້ອເຊື່ອໃຈ ແລະ ມອບໝາຍໃຫ້ນາງງ່າ ໃນວຽກງານ “ໂທອອກ” ໃນຂໍ້ຄວາມ.

ພາຍຫຼັງໄດ້ເຫັນດີນຳແຜນການຈັດຕັ້ງ ແລະ ສະຫຼຸບຈຳນວນຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມແລ້ວ, ຄະນະຈັດຕັ້ງໄດ້ແບ່ງອອກເປັນຄະນະໜ່ວຍນ້ອຍຫຼາຍຄະນະ, ແຕ່ລະຄະນະໄດ້ມອບໜ້າທີ່ທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.

ຮູບ 6 tet ໃນ kasai.jpg — ບັນດາການເຄື່ອນໄຫວຂອງໝູ່ບ້ານກາໄຊ ໄດ້ດຶງດູດປະມານ 30 ຄອບຄົວເຂົ້າຮ່ວມ. ພາບ: Doan Sy Long

ທີມງານຕົບແຕ່ງເວທີໄດ້ສ້າງຕົວແບບຂອງຕົນເອງຄືບັ້ງຈູງ, ບັ້ງໄຟດອກ, ຖາດໝາກໄມ້ທີ່ກຽມໄວ້, ແລະ ຂອງຂວັນເງິນໂຊກໃຫ້ເດັກນ້ອຍ. ທີມງານຮັບຜິດຊອບຂອງງານລ້ຽງແສງສະຫວ່າງຍັງໄດ້ພະຍາຍາມສຸດຄວາມສາມາດຂອງເຂົາເຈົ້າໃນການດູແລ ແຕ່ ລະແຜ່ນຂອງເຂົ້າຫນົມອົມ, jam, ແລະອື່ນໆ.

"ເຖິງແມ່ນວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນນັກສມັກເລ່ນ, ແຕ່ເອື້ອຍນ້ອງທຸກຄົນເຮັດທຸກຢ່າງຢ່າງມີຄວາມຮັບຜິດຊອບແລະປະສານງານໄດ້ດີທີ່ສຸດ," ນາງງາເວົ້າດ້ວຍຄວາມພູມໃຈ.

ຮູບ 1 tet ໃນ kasai.jpg — ແມ່ຍິງຂອງຫມູ່ບ້ານ Kasai ເຮັດວຽກຫນັກແລະຫຼິ້ນຢ່າງແຂງແຮງ. ພາບ: Doan Sy Long

ຍ້ອນຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການເຊົ່າສະຖານທີ່, ໂຄງການສະເຫຼີມສະຫຼອງບຸນເຕັດຕ້ອງຈັດຂຶ້ນໃນຕອນບ່າຍຂອງວັນທີ 2/11/2024.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການປະກົດຕົວຂອງປະຊາຊົນເກືອບ 100 ຄົນ, ໃນນັ້ນມີຜູ້ໃຫຍ່ ແລະ ເດັກນ້ອຍນຸ່ງຊຸດອາພອນພື້ນເມືອງ, ເຮັດໃຫ້ຫ້ອງໂຖງຄຶກຄື້ນ, ບໍ່ແຕກຕ່າງກັບວັນທຳອິດຂອງເດືອນ.

"ຂ້ອຍຈະກັບມາ Tet ນີ້"

ທ່ານນາງ Thu Van ແລະຄອບຄົວໄດ້ອາໄສຢູ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນ 10 ກວ່າປີແລ້ວ. ເວລາສຸດທ້າຍຂອງຄອບຄົວຂອງນາງກັບຄືນເມືອຫວຽດນາມເພື່ອສະຫຼອງບຸນເຕັດແມ່ນປີ 2016. ພາຍຫຼັງມາຈາກບ້ານເປັນເວລາຫຼາຍປີ, ນາງ Van ຮູ້ສຶກຄິດຮອດບ້ານທຸກຄັ້ງທີ່ບຸນເຕັດປະເພນີມາເຖິງ. ສະນັ້ນ, ນາງໄດ້ຕອບສະໜອງໃນທັນທີເມື່ອນາງງາສະເໜີໃຫ້ຈັດຕັ້ງບຸນເຕັດໃຫ້ແກ່ປະຊາຄົມຊາວຫວຽດນາມຢູ່ Kasai.

script ສໍາລັບລາຍການສິລະປະ Tet ໄດ້ຖືກປ່ອຍອອກມາຢ່າງໄວວາແລະອຸດົມສົມບູນດ້ວຍການສະແດງທີ່ລົງທະບຽນຫຼາຍ, ຈາກ solo, duets ກັບ choruses ...

ບັນດາເດັກນ້ອຍສະແດງຄວາມສາມາດຂັບຮ້ອງຫວຽດນາມ ໃນການສະແດງລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ. ພາບ: Doan Sy Long

ທ່ານນາງ Thu Van ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ຢູ່ກາໄຊ, ເດັກນ້ອຍສາມາດສື່ສານພາສາຫວຽດນາມ ໄດ້ແຕ່ຂັ້ນພື້ນຖານຫາຄ່ອງແຄ້ວ, ດັ່ງນັ້ນ, ຄະນະຈັດຕັ້ງຊຸກຍູ້ໃຫ້ເດັກນ້ອຍເລືອກເອົາບັນດາບົດເພງ ຫວຽດນາມ ເພື່ອສະແດງ, ເປັນການລະນຶກເຖິງຊາວຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ຫ່າງໄກບ້ານ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາພາສາ ແລະ ຮາກຖານຂອງຊາດ.”

ໃນວັນບຸນເຕັດຢູ່ກາໄຊ, ເດັກນ້ອຍບໍ່ພຽງແຕ່ຮ້ອງເພງ “Xuc xac xuc xe” ແລະ “Con co be” ແຕ່ພໍ່ແມ່ຍັງສະແດງຄວາມຮູ້ສຶກໃນບັນດາບົດເພງ “Doan xuan ca” ແລະ “Tet binh an”...

ຫຼາຍເພງໄດ້ຈັບອົກຈັບໃຈຜູ້ຟັງ, ໃນນັ້ນມີ Gia Bach (ອາຍຸ 16 ປີ, ລູກຊາຍ Van) ໄດ້ທຳການຮ້ອງເພງ “Tet ນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຈະກັບຄືນມາ” ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຟັງບາງຄົນນ້ຳຕາໄຫລ.

ນອກຈາກລາຍການສະແດງແລ້ວ, ລາຍການຍັງປະກອບດ້ວຍພາກສ່ວນທີ່ເອີ້ນວ່າ "ເລົ່ານິທານກ່ຽວກັບເຕິດ". ນາງວັນໄດ້ເລືອກເອົາປຶ້ມ “ນັ້ນແມ່ນເເຕັກ” ໂດຍສຳນັກພິມຢານາມ ແລະ ຮ່າໂນ້ຍ ໄດ້ນຳສະເໜີດ້ວຍຮູບແບບປັອບອັບ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເດັກມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນ ໃນການຄົ້ນຫາ ເຕິດ.

ພວກເດັກນ້ອຍໄດ້ຮັບຟັງດ້ວຍຄວາມເອົາໃຈໃສ່, ວາດພາບເຖິງເທດໃນບ້ານເກີດເມືອງນອນຜ່ານສີບົວຂອງດອກກຸຫຼາບ, ສີເຫຼືອງຂອງດອກກຸຫຼາບ, ສີຂຽວຂອງໃບດົງທີ່ໃຊ້ຫໍ່ບັ້ງຈູງ...

ພວກເດັກນ້ອຍມ່ວນຊື່ນໄດ້ຟັງນາງ Thu Van ເລົ່ານິທານກ່ຽວກັບເທດ ແລະ ຕື່ນເຕັ້ນເຕັ້ນ. ພາບ: Doan Sy Long

ເມື່ອມາຮອດງານວາງສະແດງເງິນໂຊກ, ເດັກນ້ອຍໄດ້ພາກັນລຽນແຖວຢ່າງເຊື່ອຟັງ ແລະ ຂອບໃຈຢ່າງແຮງເມື່ອໄດ້ຮັບຈົດໝາຍອວຍພອນ.

ພິເສດ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ລາຍການເປັນເທສການຫຼາຍຂຶ້ນ, ບັນດາພໍ່ແມ່ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຊອກຫາໄມ້ໄຜ່ຍາວ, ຫໍ່ດ້ວຍສີສັນຢ່າງລະມັດລະວັງ, ເພື່ອຈັດຕັ້ງຟ້ອນໄມ້ໄຜ່. ໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນ, ໄມ້ໄຜ່ຍາວແມ່ນຂ້ອນຂ້າງຫາຍາກແລະຫາຍາກ. ສະນັ້ນ, ການເຕັ້ນລຳຂອງໄມ້ໄຜ່ທັງຕື່ນຕາຕື່ນໃຈທຸກຄົນ ແລະ ລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍຊົມເຊີຍຕໍ່ຜົນງານອັນໜັກໜ່ວງຂອງຜູ້ຈັດຕັ້ງ.

ສິ່ງທີ່ບັນດາຄອບຄົວຮ່ວມກັນສະຫຼອງບຸນເຕັດຢູ່ກາໄຊ ລ້ວນແຕ່ມີຄວາມເອກອ້າງທະນົງໃຈທີ່ສຸດແມ່ນການສ້າງຄວາມປະທັບໃຈໃນຈິດໃຈຂອງລູກຫຼານ. ຜ່ານບັນດາການເຄື່ອນໄຫວມ່ວນຊື່ນ, ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຢູ່ໝູ່ບ້ານກາໄຊ ໄດ້ຕັກເຕືອນລູກຫຼານວ່າ ບໍ່ວ່າຈະດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃສ, ໃນຖານະເປັນຊາວຫວຽດນາມ ກໍ່ຕ້ອງລະນຶກເຖິງການເຕົ້າໂຮມຄອບຄົວຂອງຊາວເຜົ່າໄຕ.

15 ປີຢູ່ຕ່າງປະເທດ, 8X ຫາຍຟ່ອງ ເຮັດໃຫ້ແມ່ເຖົ້າຊາວເກົາຫຼີຕົກໃຈກັບເຍື່ອງອາຫານຫວຽດນາມ

ເມື່ອເຕິດມາ, ແມ່ເຖົ້າຊາວສ.ເກົາຫຼີກະຕືລືລົ້ນແຊ່ຖົ່ວ, ລ້າງເຂົ້າໜຽວ, ຈູດໄຟ… ໃຫ້ລູກຫຼານຊາວຫວຽດນາມ ເຮັດອາຫານບັ້ງຈຸງ. ເຄັກພື້ນເມືອງຂອງຫວຽດນາມໄດ້ກາຍເປັນຂອງຂວັນອັນລ້ຳຄ່າໃນດິນແດນກິມຈິ.

ເມຍງົງໝົດມື້ ເຕືອນຜົວໃຫ້ໄດ້ເງິນຄືນຈາກແມ່ຕູ້

ມັນເປັນພຽງແຕ່ເງິນຈໍານວນນ້ອຍໆທີ່ຜູ້ໃດຜູ້ນຶ່ງໃຫ້ເປັນເງິນໂຊກດີກັບລູກຂອງເຂົາເຈົ້າ, ແລະນາງລືມເກັບຮັກສາມັນ. ເມຍຂອງຂ້ອຍຄິດວ່າແມ່ເຖົ້າຂອງລາວໂລບ ແລະຢາກໄດ້ມັນຄືນໂດຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍທັງໝົດ.