'Dalam kelas Bahasa Inggeris selama 30 minit, seorang guru tadika perlu mengambil 104 gambar'

Dalam aktiviti pembelajaran bahasa Inggeris selama 30 minit untuk kanak-kanak prasekolah, seorang guru terpaksa mengambil 104 gambar untuk dihantar kepada ibu bapa. Ini menimbulkan persoalan: adakah kita mengajar berpusatkan kanak-kanak atau berpusatkan ibu bapa?

Kisah yang dikongsi oleh Cik Vu Thi Thu Hang, pengasas dan pembangun program M-Bahasa Inggeris untuk pembelajaran bahasa Inggeris melalui penceritaan dan muzik kreatif , dalam bengkel "Membina sekolah menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua: Amalan dan penyelesaian" yang berlangsung hari ini, 6 Disember, di Bandar Ho Chi Minh, membuatkan pemilik sekolah, guru dan tetamu semua mengangguk bersetuju kerana ianya benar. Ia menggambarkan kisah yang telah lama berlaku, di banyak sekolah dan tadika.

Master Vu Thi Thu Hang berkongsi di bengkel pada 6 Disember.

FOTO: THUY HANG

Ibu bapa perlu melihat banyak gambar anak-anak mereka dalam kelas Bahasa Inggeris untuk berasa selamat. Sudah menjadi kebiasaan bagi guru untuk membiarkan kanak-kanak duduk dalam satu baris di bawah, dan kanak-kanak yang lain melangkah ke hadapan seorang demi seorang, guru memegang kad imbas (kad pembelajaran) dengan warna pracetak, buah-buahan, haiwan, kanak-kanak membaca perkataan Inggeris dan guru merakam video dan menghantarnya kepada ibu bapa. Tetapi persoalannya, adakah cara ini berkesan dalam mewujudkan persekitaran bahasa Inggeris di tadika? Atau adakah kita hanya cuba menggembirakan ibu bapa, menggunakan ibu bapa sebagai pusat pendaftaran dan tidak memberi tumpuan kepada anak - matlamat sebenar pendidikan hari ini?

Dua cerita yang menggugah fikiran tentang bercakap bahasa Inggeris

Master Vu Thi Thu Hang bercerita, apabila seorang warga asing memberitahunya, di kalangan ramai orang Asia, untuk memeriksa sama ada seseorang itu Vietnam atau tidak, dia hanya perlu bertanya soalan "Apa khabar?". Jika jawapannya ialah "Saya tidak apa-apa, terima kasih, dan anda?", maka hampir 100% orang ini adalah orang Vietnam.

Atau ramai ibu bapa beranggapan bahawa kanak-kanak prasekolah juga belajar bahasa Inggeris dengan menghafal perbendaharaan kata, tahu menulis, membaca, contohnya, apabila mereka pulang ke rumah mereka bertanya kepada anak mereka "Apa itu epal dalam bahasa Inggeris?", tetapi mereka tidak nampak bahawa kanak-kanak itu tahu membaca "epal", lalu mereka pergi ke sekolah dan mengadu kepada guru prasekolah "anak saya belajar bahasa Inggeris tetapi tidak tahu apa-apa".

"Ramai orang Vietnam menggunakan bahasa Inggeris bukan sebagai bahasa tetapi sebagai mata pelajaran. Dan ini juga pemikiran ramai ibu bapa, bahasa Inggeris bukan sebagai bahasa dalam kehidupan tetapi sebagai subjek, jadi ibu bapa terutamanya mengambil berat tentang markah anak-anak mereka. Oleh itu, kita sering melihat, soalan biasa ramai ibu bapa apabila datang untuk mengetahui tentang sekolah untuk anak-anak mereka ialah "Berapa banyak pelajaran Bahasa Inggeris yang dilakukan oleh anak-anak anda dalam seminggu."

Doktor Pendidikan Nguyen Thi Thu Huyen, ketua jawatankuasa penganjur, memperkenalkan penceramah yang mengambil bahagian dalam persidangan itu.

FOTO: THUY HANG

Mengajar bahasa Inggeris kepada kanak-kanak prasekolah memerlukan kemahiran dalam pedagogi prasekolah.

Master Vu Thi Thu Hang juga menunjukkan realiti semasa bahawa ramai guru Bahasa Inggeris di prasekolah tidak mempunyai pengetahuan dan kemahiran dalam pedagogi prasekolah, oleh itu mereka tidak memahami ciri-ciri psikologi kanak-kanak prasekolah, tidak memahami bagaimana kanak-kanak menyerap pengetahuan daripada persekitaran harian mereka. Kanak-kanak prasekolah belajar melalui emosi, melalui hati mereka, daripada orang yang mereka percayai dan sayangi, bukan belajar seperti yang dilakukan pelajar sekolah menengah. Oleh itu, ada guru bahasa Inggeris yang pandai menyebut bahasa Inggeris, tetapi terlampau keliru apabila memasuki kelas kanak-kanak berumur 1 tahun yang tidak tahu bercakap pun, hanya merangkak di dalam kelas.

Guru Hang menekankan bahawa alangkah baiknya jika kita dapat mendidik anak-anak dalam dwibahasa dari prasekolah. Jendela emas untuk perkembangan bahasa, sebab mengapa kita harus memulakan dwibahasa dari prasekolah adalah kerana terdapat banyak kelebihan dalam mengembangkan kebolehan kognitif dan bahasa.

Menurut Master Hang, prinsip pelaksanaan pembinaan tadika di mana kanak-kanak menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua ialah memilih kaedah yang sesuai dengan konteks, mengelakkan terlalu banyak bahasa, dan memastikan keutamaan diberikan untuk mengembangkan bahasa ibunda. Pada masa yang sama, peranan ibu bapa adalah untuk mewujudkan persekitaran yang menyokong di rumah, menyelaras dengan sekolah untuk memperkukuh bahasa semula jadi, bukan untuk menganggap bahasa Inggeris untuk kanak-kanak prasekolah sebagai subjek.

Menurut Master Hang, model pendekatan untuk kanak-kanak prasekolah menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua ialah rendaman penuh, rendaman separa, guru dwibahasa - model pembantu pengajar bahasa Inggeris, model CLIL mudah (CLIL - singkatan "Content and Language Integrated Learning", bermaksud pembelajaran bersepadu kandungan dan bahasa).

Cikgu Hang juga menekankan bahawa pengulangan adalah asas pembelajaran bahasa. Namun begitu, bagi membolehkan kanak-kanak prasekolah mengekalkan motivasi dan menyerap secara mendalam, guru perlu mengaplikasikan ulangan tanpa jemu. Sebagai contoh, belajar tentang warna tidak bermakna menunjukkan kad imbas kepada kanak-kanak dan membacanya berulang kali. Guru boleh mengajar kanak-kanak menyanyi, menceritakan kisah kreatif dan membantu mereka mengembangkan bahasa semula jadi.

"Beri perhatian untuk menghubungkan emosi kanak-kanak dan beri perhatian kepada prinsip bahawa kanak-kanak perlu berasa selamat dahulu, mempunyai emosi positif dahulu, dan belajar bahasa kemudian. Kanak-kanak belajar bahasa terbaik daripada orang yang mereka rasa terikat. Berhati-hati untuk tidak membetulkan kesilapan serta-merta, menggalakkan anak-anak berusaha daripada menuntut kesempurnaan. Ingat, emosi dan pengalaman adalah bahasa yang paling mampan," kata Cik Hang. Ini juga sebab Cikgu Hang menceritakan kisah seorang guru yang terpaksa mengambil lebih 100 gambar dalam masa 30 minit anak-anak belajar bahasa Inggeris untuk dihantar kepada ibu bapa. Jadi adakah faktor emosi dan pengalaman guru dan anak-anak boleh terjamin?

Menjadi warga global tetapi jangan lupa identiti Vietnam

Bengkel "Membina sekolah menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua: Amalan dan penyelesaian" telah dianjurkan oleh Dr. Nguyen Thi Thu Huyen, seorang doktor pendidikan.

Dr Nguyen Quang Minh membentangkan persidangan itu

FOTO: THUY HANG

Selain Dr. Nguyen Thi Thu Huyen dan Master Vu Thi Thu Hang, bengkel itu turut disertai Dr. Nguyen Quang Minh; Dr. Nguyen Thanh Binh, Ketua Jabatan Bahasa Inggeris dan Timbalan Ketua Lembaga Pengurusan Projek Bahasa Asing Kebangsaan, Universiti Pendidikan Bandaraya Ho Chi Minh; Dr Nguyen Dong Hai.

Mesej sepanjang persidangan itu ialah "Dwibahasa bukan sahaja keupayaan bahasa tetapi juga keupayaan integrasi, membuka peluang kewarganegaraan global untuk pelajar Vietnam".

Menurut penceramah, faktor penentu kejayaan sekolah menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua ialah peranan dasar, kapasiti guru, kurikulum dan sumber pembelajaran. Dan trend global sedang beralih daripada "pembelajaran bahasa" dwibahasa kepada "pembelajaran melalui bahasa" dwibahasa (CLIL). Mengenai wawasan 10 tahun akan datang, penceramah mencadangkan hala tuju pembangunan pendidikan dwibahasa dalam konteks integrasi - bagaimana membantu pelajar menjadi warga global sambil mengekalkan identiti Vietnam.

Sumber: https://thanhnien.vn/gio-tieng-anh-30-phut-giao-vien-mam-non-phai-chup-104-buc-hinh-185251206125131022.htm