Straatverkopers wemelen rond en vragen woekerprijzen aan toeristen.

Allerlei soorten streetfood

Een recent filmpje, waarop een straatverkoper op een fiets in de Thuy Khue-straat in de wijk Buoi, district Tay Ho, Hanoi, te zien is die twee buitenlandse toeristen uitnodigt om wat appels te proeven en hen vervolgens een woekerprijs vraagt, heeft tot grote verontwaardiging geleid. Nadat de toeristen appels wilden kopen, nam de verkoper een kleine zak en vroeg er 200.000 VND voor. De toeristen waren het echter niet eens met de prijs en weigerden herhaaldelijk het geld terug te geven, maar de verkoper bleef volhardend. Er ontstond een korte schermutseling totdat een bewaker in de buurt tussenbeide kwam en betoogde dat het aantal appels te klein was voor de prijs en dat het geld aan de toeristen moest worden teruggegeven.

Het Volkscomité van de wijk Buoi greep in en legde, nadat het geld was teruggegeven, een administratieve boete van 150.000 VND op aan de straatverkoper.

Een klein zakje appels van 200.000 VND zorgt voor grote verontwaardiging.

Hoi An wordt al lange tijd door internationale toeristen geprezen als een van de veiligste steden van Vietnam, maar het is niet ontsnapt aan het irritante probleem van straatverkopers. Straatverkopers zijn aanwezig bij de Japanse Brug, op straat en volgen toeristen hardnekkig om hen iets te verkopen. Onlangs klaagden toeristen op sociale media over verbale beledigingen van straatverkopers in de Le Loi-straat, die hen uitscholden met opmerkingen als "Rot op" en andere vulgaire taal. De autoriteiten van Hoi An bevestigden later dat ze een frietkraam hadden verwijderd omdat deze zich op een verboden plek bevond.

Terwijl Hanoi bekendstaat om zijn fruitstalletjes langs de weg en fietsen waarop fruit tegen woekerprijzen aan toeristen wordt verkocht, wordt Ho Chi Minh-stad al jaren bekritiseerd vanwege de mobiele kokosnootverkopers. Veel mannen dragen kokosnoten rond toeristische attracties zoals het Herenigingspaleis, parken in de buurt van de Notre-Damekathedraal en het Oorlogsherinneringsmuseum, wachtend om toeristen te overvallen, hen een proefje aan te bieden en hen vervolgens te dwingen kokosnoten te kopen voor prijzen die 5 tot 7 keer hoger liggen dan de marktprijs.

Vorig jaar maakte Becky Chan, een Taiwanese vrouw die in Ho Chi Minh-stad werkte, een veldbezoek om een ​​video te filmen waarin ze waarschuwde voor de oplichterijpraktijken van kokosnootverkopers en schoenpoetsers in District 1. De video onthulde de trucs van deze kokosnootverkopers die klanten in de val lokken: eerst maken ze vrienden met hen, dan laten ze hen proberen hun kokosnoten te dragen en uiteindelijk dwingen ze hen een kokosnoot te verkopen voor 150.000 VND. Als de klant weigerde, verlaagden ze de prijs naar 50.000 VND.

Een kokosnoot kost 150.000 VND in District 1; in de verte worden de schoenen van toeristen midden op straat uitgetrokken.

Ze filmde ook een scène waarin een buitenlands gezin hun schoenen op straat liet poetsen door een schoenpoetser die ze zonder pardon uittrok en poetste, zonder hen de kans te geven te weigeren. De prijs voor elk paar schoenen na het poetsen was 350.000 VND, maar de klanten waren het daar niet mee eens, dus werd de prijs verlaagd naar 50.000 VND. Het gezin vertelde ook dat ze twee kokosnoten hadden gekocht voor 150.000 VND.

Toeristen die één keer komen, keren nooit meer terug.

Op sociale media is een aanzienlijke hoeveelheid content te vinden over straatverkopers die toeristen in Vietnam lastigvallen en woekerprijzen vragen. De meeste berichten prijzen het prachtige landschap van Vietnam, maar waarschuwen dat de opdringerige straatverkopers bezoekers ervan kunnen weerhouden ooit nog terug te keren.

Zak Cadogan, een Amerikaanse toerist die in Thailand woont, heeft net zijn reis door Vietnam afgerond. Zijn gevoelens na de reis zijn een mengeling van tevredenheid en teleurstelling. De voornaamste reden voor zijn teleurstelling zijn de opdringerige straatverkopers die hem onophoudelijk lastigvielen en hem zelfs uitscholden en beledigden omdat hij niets kocht.

"In Hoi An en Sa Pa worden toeristen constant lastiggevallen met hun koopwaar, voortdurend aangespoord om iets te kopen en ze vijf tot tien minuten lang gevolgd. Het is een heel vreemde ervaring, want je zegt constant 'Nee, nee, nee', en je voelt je schuldig als je nee zegt tegen dingen die je niet eens wilt hebben," zei hij.

In Sa Pa volgen veel straatverkopers toeristengroepen.

Volgens hem komen dit soort agressieve verkooptechnieken in Thailand niet voor. De lokale bevolking biedt toeristen ook wel iets te koop aan of een taxi aan, maar ze vallen hen niet lastig en zetten hen niet onder druk. En dat is precies waarom hij en andere internationale toeristen zo dol zijn op deze bestemming en er graag vaker terugkomen.

De heer Nguyen Van My, voorzitter van de raad van bestuur van Lua Viet Tourism Company, is van mening dat straatverkopers niet de schuldigen zijn, maar dat de transformatie van straatverkoop van een normaal cultureel aspect van de handel naar een negatieve activiteit te wijten is aan de lokale autoriteiten en beheersinstanties. "Straatverkopers die toeristen te veel laten betalen, bestaat al lang in Vietnam, maar we pakken het niet goed aan. Als er zich een incident voordoet, geven we ze alleen een boete en dat is alles. Neem bijvoorbeeld de straatverkopers die de voetgangersstraat Nguyen Hue in District 1 bezetten; nadat we ze hebben weggestuurd, gaan ze gewoon weer verder met hun oude praktijken," aldus de heer My. Hij benadrukte dat een belangrijke reden waarom internationale toeristen zelden terugkeren naar Vietnam, het aanhoudende en uitbuitende gedrag van straatverkopers is.

Als iemand die toeristen rechtstreeks naar veel plaatsen begeleidt, vertelde meneer My dat er van Ha Long tot Da Lat, en overal op de drijvende markten van de Mekongdelta, straatverkopers hun waren aanprijzen. Op zee en op de rivieren meren kleinere boten aan om hun waren te verkopen zodra een grote boot met toeristen aankomt. Op de drijvende markt van Cai Rang is straatverkoop een charmant cultureel kenmerk, maar het verliest geleidelijk aan aan aantrekkingskracht omdat verkopers verschillende prijzen hanteren – hoge prijzen vroeg in de ochtend en lagere prijzen tegen het middaguur wanneer de toeristen vertrekken. Kopers kunnen zich na het vergelijken van de prijzen bedrogen voelen.

Straatverkopers vallen toeristen lastig in Ha Long Bay.

"De laatste tijd zijn er te veel incidenten geweest waarbij straatverkopers toeristen te veel in rekening brachten. Toeristen hebben hierover melding gemaakt op sociale media, wat een negatieve invloed heeft op het imago van de bestemming waar we zo hard aan hebben gewerkt en bijdraagt ​​aan het verminderen van de concurrentie. Dit heeft toerismebureaus ertoe aangezet om manieren te zoeken om samen te werken met de relevante autoriteiten om straatverkoop effectief te beheren en te reguleren, zoals buurlanden dat ook doen," voegde de heer My eraan toe.

De heer My betoogde dat hoewel veel landen straatverkopers hebben, hun beheermethoden intimidatie en woekerprijzen tot een minimum hebben beperkt. Straatverkopers in Angkor, Cambodja, zijn bijvoorbeeld terughoudend om in voertuigen te stappen die door gidsen of chauffeurs worden aangeboden om aan toeristen te verkopen, uit angst voor boetes. Ze blijven binnen hun aangewezen verkoopgebieden, simpelweg omdat ze bang zijn voor touwen die over de grond gespannen zijn.

Bronlink: https://thanhnien.vn/hang-rong-bua-vay-chat-chem-du-khach-185240319111205566.htm