Straatverkopers omsingelen en lichten toeristen op

Alle soorten straatverkopers

De clip filmde de scène waarin een vrouw appels verkocht op een fiets in Thuy Khue Street, Buoi Ward, Tay Ho District, Hanoi . Onlangs nodigde ze twee buitenlandse toeristen uit om appels te proeven en vervolgens "sneed ze ze af", wat veel mensen boos maakte. Nadat ze het geprobeerd had, wilde de klant ze kopen, dus nam de verkoper een klein zakje appels en vroeg er 200.000 VND voor. De klant was het echter niet eens met deze prijs, weigerde herhaaldelijk en vroeg zijn geld terug, maar de verkoper weigerde te betalen. De twee partijen discussieerden een tijdje, totdat een jonge bewaker in de buurt hem "redde". Hij zei dat het aantal appels te klein was in verhouding tot het geldbedrag en dat het geld aan de klant moest worden teruggegeven.

Het Buoi Ward People's Committee greep in en besloot, omdat het geld was terugbetaald, de straatverkoper een administratieve boete van 150.000 VND op te leggen.

Kleine zak appels voor 200.000 VND zorgt voor verontwaardiging

Hoi An wordt al lang door internationale toeristen geprezen als de veiligste plek van Vietnam, maar het is niet ontsnapt aan de "draaikolk" van irritante straatverkopers. Straatverkopers verschenen op straat bij de Japanse Overdekte Brug, waar ze toeristen volgden om hun aankopen te verkopen. Onlangs hebben toeristen geklaagd in socialemediagroepen omdat straatverkopers in Le Loi Street hen "wegstuurden" en obscene taal gebruikten. De autoriteiten van Hoi An bevestigden later dat ze de frietkraam hadden verwijderd omdat deze zich op een verboden terrein bevond.

Terwijl Hanoi beroemd is om zijn fruitkraampjes en fruitfietsen die toeristen te veel geld kosten, wordt Ho Chi Minhstad al jaren bekritiseerd om zijn kokosnotenverkopers. Veel mannen dragen kokosnoten rond bij toeristische trekpleisters zoals het Herenigingspaleis, het park bij de Notre Dame, het Oorlogsmuseum... om toeristen te onderscheppen en hen te dwingen kokosnoten te kopen voor 5 tot 7 keer de marktprijs.

Vorig jaar ging mevrouw Becky Chan, een Taiwanese die in Ho Chi Minhstad werkt, op excursie om een ​​video te maken waarin ze waarschuwde voor het "frauduleuze" gedrag van kokosnotenverkopers en schoenpoetsers in District 1. De video "ontmaskerde" de trucs van kokosnotendragers om klanten in "vallen" te lokken. Eerst door vrienden te maken, vervolgens lieten ze de dragers het proberen en dwongen ze de klant tot een prijs van 150.000 VND voor een kokosnoot. Als de klant weigerde, werd de prijs verlaagd naar 50.000 VND.

Een kokosnoot van 150.000 VND in District 1; in de verte zie je hoe toeristen hun schoenen 'uitgetrokken' krijgen op straat.

Ze filmde ook een scène waarin een schoenpoetser willekeurig de schoenen van een buitenlands gezin uittrok en ze op straat poetste, zonder de klant de kans te geven te weigeren. De prijs voor elk paar schoenen na het poetsen was 350.000 VND, maar de klant was het daar niet mee eens, dus werd de prijs verlaagd naar 50.000 VND. Het gezin zei ook dat ze twee kokosnoten hadden gekocht voor 150.000 VND.

Eenmalige bezoekers

Op socialemediaplatforms verschijnt veel content over straatverkopers die toeristen in Vietnam oplichten. De meesten prijzen de prachtige landschappen van Vietnam, maar de aanhoudende intimidatie van de straatverkopers kan ertoe leiden dat ze nooit meer terugkomen.

Zak Cadogan, een Amerikaanse toerist die in Thailand woont, heeft net zijn reis door Vietnam afgerond. Zijn gevoelens na de reis waren een mengeling van tevredenheid en teleurstelling. De belangrijkste reden voor zijn teleurstelling was dat de straatverkopers hem bleven achtervolgen, en toen hij niets kocht, gaven ze hem de schuld en scholden hem uit voor een "slecht persoon".

"In Hoi An en Sa Pa duwden mensen je met wat ze ook maar verkochten en boden constant dingen aan om te kopen. Ze volgden je vijf tot tien minuten lang. Het was een heel vreemde ervaring, want je zei natuurlijk steeds maar weer 'nee, nee, nee' en je voelde je er slecht bij om nee te zeggen tegen dingen die je eigenlijk niet wilde," zei hij.

Veel straatverkopers volgen groepen toeristen in Sa Pa

Volgens hem bestaat er in Thailand niet zoiets als ronselen. Mensen nodigen toeristen ook uit om dingen te kopen, nemen taxi's, maar vallen toeristen niet lastig en zetten hen niet onder druk. En dat is het mooie aan deze bestemming, die hem en andere internationale toeristen zo geliefd maakt en er vaak voor terugkomt.

De heer Nguyen Van My, voorzitter van de raad van bestuur van Lua Viet Tourism Company, zei dat straatverkopers niet de schuld dragen, maar dat de lokale overheid en de beheersinstanties de schuld dragen van de afglijden van een populaire handelscultuur naar een negatieve activiteit. "Straatverkopers die toeristen te veel laten betalen, komen al lang voor in Vietnam, maar we hebben het niet goed aangepakt. Als er een incident plaatsvindt, straffen we ze gewoon en dat is alles. Straatverkopers bezetten bijvoorbeeld de Nguyen Hue-straat in District 1, maar na het opruimen keren ze terug naar hun oorspronkelijke staat," zei de heer My, benadrukkend dat de belangrijkste reden waarom internationale toeristen zelden naar Vietnam terugkeren, is dat straatverkopers zich aan toeristen vastklampen en hen te veel laten betalen.

Als iemand die toeristen rechtstreeks naar veel plaatsen begeleidt, zei meneer My dat de drijvende markten in het Westen, van Ha Long tot Da Lat, vol zitten met straatverkopers. Onder water, op de rivier, wanneer een groot schip met passagiers aankomt, komt er een kleine boot aan om te verkopen. Op de drijvende markt van Cai Rang vormen straatverkopers een prachtige culturele attractie, maar verliezen ze geleidelijk hun karakter wanneer verkopers tegen veel verschillende prijzen kunnen verkopen: hoge prijzen in de vroege ochtend en lage prijzen rond het middaguur wanneer klanten terugkomen. Kopers kunnen zich na het vergelijken van prijzen bedrogen voelen.

Straatverkopers volgen toeristen in de Ha Longbaai

"De laatste tijd zijn er te veel incidenten geweest waarbij straatverkopers toeristen te veel lieten betalen. Toeristen hebben hierover op sociale media bericht. Dit heeft een negatieve invloed op het imago van de bestemming waar we zo hard aan hebben gewerkt en draagt ​​bij aan het terugdringen van het concurrentievermogen. Dat dwingt de toeristische organisatie om samen te werken met de autoriteiten om straatverkopers effectief te beheren en te reguleren, net zoals de omringende landen dat doen", voegde de heer My eraan toe.

De heer My zei dat alle landen straatverkopers hebben, maar dat de manier waarop ze die beheren de werving en overbelasting tot een minimum beperkt. Bijvoorbeeld, straatverkopers in Angkor, Cambodja, durven niet in te stappen als ze door reisleiders of chauffeurs worden uitgenodigd om aan toeristen te verkopen, uit angst voor boetes. Ze zijn namelijk beperkt tot hun eigen straatverkopersgebied en hoeven alleen maar te vrezen voor touwen die over de grond gespannen zijn.

Bronlink: https://thanhnien.vn/hang-rong-bua-vay-chat-chem-du-khach-185240319111205566.htm