Kapitan straży granicznej spędził ponad 10 lat pomagając mieszkańcom górzystych terenów prowincji Thanh Hoa nauczyć się czytać i pisać.

Od 10 lat kapitan Ho Van Di z posterunku straży granicznej Trung Ly (dystrykt Muong Lat, prowincja Thanh Hoa) uczy lokalnej ludności umiejętności czytania i pisania. Nauczył setki osób czytać i pisać.

Mieszkańcy gminy Trung Ly nazywali kapitana Di (urodzonego w 1978 r.) „nauczycielem”, ponieważ w ciągu ostatnich 10 lat przeprowadził dziesiątki kursów czytania i pisania dla setek osób we wszystkich wioskach gminy.

Pan Ho Van Di mieszka we wsi Com, w gminie Pu Nhi, w dystrykcie Muong Lat. W wieku 22 lat złożył podanie o przyjęcie do wojska i został przydzielony do posterunku granicznego Quang Chieu (Muong Lat). W 2001 roku dowódca jednostki skierował go na studia. Po ukończeniu szkoły straży granicznej, do dziś pracuje na posterunku granicznym Trung Ly.

Kapitan Ho Van Di spędził ponad 10 lat prowadząc zajęcia z czytania i pisania dla osób należących do mniejszości etnicznych. Zdjęcie: CT

Jako syn mniejszości etnicznej, biegle władający językami mongolskim i tajskim, pan Di został powierzony przez jednostkę do prowadzenia zajęć z czytania i pisania dla mieszkańców. „Od 2014 roku zostałem przydzielony do prowadzenia zajęć i do tej pory otworzyłem około dziesięciu klas, ucząc setki osób czytania i pisania” – powiedział pan Di.

Według niego ludzie często mają kompleks niższości, boją się komunikować, przez co niechętnie chodzą na zajęcia. Aby zorganizować zajęcia, musiał odwiedzić każdy dom i przekonać ludzi.

„Na początku ludzie nie chcieli chodzić do szkoły, więc musiałem im to przekazać. Kiedy nauczą się czytać i pisać, będą wiedzieć, jak prowadzić biznes , poznają modele rozwoju hodowli zwierząt, a potem nauczą się, jak hodować zwierzęta, uprawiać rośliny i mieć co jeść. Dlatego ludzie chętnie chodzą na zajęcia” – powiedział pan Di.

„Nauczyciel” Di w klasie. Zdjęcie: CT

Aby wykorzenić analfabetyzm wśród mieszkańców, musiał udać się do odległych wiosek w gminie, takich jak Ta Com i Canh Cong, około 50 km od centrum gminy, niebezpiecznymi drogami górskimi i leśnymi. Aby dotrzeć do wioski, Di musiał podróżować prawie cały dzień. Wyjechał na początku tygodnia i został tam do soboty.

Według pana Di, zazwyczaj każde zajęcia trwają co najmniej 3 miesiące. W zależności od charakteru pracy jednostki, zajęcia mogą być „zawieszone” na kilka miesięcy. Ponieważ jego dom znajduje się prawie 100 km od miejsca prowadzenia zajęć, a praca dydaktyczna odbywa się w nocy, może odwiedzać żonę i dzieci tylko od czasu do czasu.

Uczniowie pana Di to głównie osoby starsze. Ich dłonie, w których przez cały rok trzymali motyki, mają nabazgrane litery, a ich usta dziwnie się układają podczas czytania.

Większość uczniów jest starsza, więc pan Di musi trzymać ich za ręce i uczyć, jak pisać każdą kreskę. Zdjęcie: CT

„Niektórzy przychodzili na zajęcia przez jeden dzień, ale uznali je za zbyt trudne i odchodzili. Następnego dnia poszedłem do nich do domu, żeby przekonać ich do kontynuowania nauki.

Większość osób uczestniczących w zajęciach potrafi czytać i pisać swoje imiona. Do tej pory likwidacja analfabetyzmu wśród starszych mieszkańców Mong w gminie Trung Ly stała się ruchem społecznym. Ci, którzy nie potrafią pisać ani czytać swoich imion, zapraszają się nawzajem na zajęcia – powiedział pan Di.

Według pana Di, w trakcie zajęć on, lokalna komórka partyjna i rząd podejmowali wiele działań mających na celu propagowanie polityki Partii i państwa wobec ludu Mong.

Ponadto mobilizujemy ludzi do wyeliminowania uprawy maku lekarskiego, uprawiania ryżu, kukurydzy i manioku, ochrony lasów, powstrzymania się od palenia opium, nie pozwolenia złym ludziom na podżeganie nas... przyczyniając się do działań na rzecz wyeliminowania głodu i redukcji ubóstwa oraz ochrony granic kraju.

Róg wioski na pograniczu Muong Lat. Zdjęcie: CT

Według przywódców gminy Trung Ly, teren gminy jest głównie górzysty, co utrudnia transport. Gmina składa się z 15 wiosek, z czego 11 zamieszkuje ludność Mong. Wskaźnik analfabetyzmu jest wysoki, a liczba ubogich gospodarstw domowych stanowi ponad 50% populacji gminy.

Odkąd wprowadzono zajęcia z czytania i pisania, ludzie są szczęśliwi i aktywnie uczęszczają do szkoły. Wiedzą, jak zarabiać na życie, a ich życie stopniowo się poprawia.

Kapitan Ho Van Di został uhonorowany certyfikatem pochwalnym od przewodniczącego Komitetu Ludowego prowincji Thanh Hoa za osiągnięcia w propagowaniu edukacji i eliminowaniu analfabetyzmu wśród ludności zamieszkującej tereny przygraniczne.

Source: https://vietnamnet.vn/dai-uy-bien-phong-hon-10-nam-giup-nguoi-vung-cao-thanh-hoa-biet-doc-viet-chu-2389124.html