ชาวจีนกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “เบื้องบนมีสวรรค์ เบื้องล่างมีซูโจวและหางโจว” (หางโจว ซูโจว) เพื่อยกย่องทัศนียภาพอันงดงามของประเทศ ชาวเจ้อเจียงภาคภูมิใจที่ไม่เพียงแต่มีหางโจวเท่านั้น แต่ยังมีภูมิทัศน์อันงดงามอื่นๆ อีกมากมาย พร้อมคุณค่าทางวัฒนธรรมดั้งเดิมอีกมากมาย ในบรรดาวัฒนธรรมเหล่านั้น แค่นับรวมวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับแม่น้ำก็นับว่าเป็นบทกวีที่งดงามแล้ว
ในช่วงสั้นๆ กรมวัฒนธรรมและ การท่องเที่ยว มณฑลเจ้อเจียงได้นำเสนอความงามแห่งบทกวีและดนตรี ข้างถ้วยชาหลงจิ่งที่ชงอย่างพิถีพิถัน กลิ่นหอมอบอวลของธูปหอม เสียงเพลงอันไพเราะ สายฝน (ฤดูใบไม้ผลิ) ทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซีเพิ่งเริ่มต้นขึ้น เสียงหัวเราะดังก้องกังวานไปตามสายลม เหล่าหญิงสาวผู้สง่างามกำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนานต่อหน้าแขก คุณโง ถิ หลาน เฟือง ผู้อำนวยการบริษัท กิมเหลียน อินเตอร์เนชั่นแนล ทราเวล จอยท์ สต็อก อธิบายว่า "นี่คือความงามของสายฝนพรำทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซี" เมื่อได้เพลิดเพลินกับระบำ "สายฝนพรำ" ของศิลปินจากโรงละครเพลงและนาฏศิลป์เจ้อเจียง เราสัมผัสได้ถึงความงามอันน่าอัศจรรย์ของสายฝนพรำ แท้จริงแล้ว ความงามของแม่น้ำในเจ้อเจียงได้แทรกซึมอยู่ในบทกวี ดนตรี และภาพวาดของหลายชั่วอายุคน หลี่ไป๋และตู้ฝูต่างก็แต่งบทกวีเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ เมื่อกวีเต๋อฮาญห์เดินทางมาถึงเจ้อเจียง เขาได้รับแรงบันดาลใจจากฉากดังกล่าว และทิ้งบทกวี "รักในหางโจว" ไว้ให้คนรุ่นหลังเมื่อเขาเดินทางมาถึงทะเลสาบตะวันตก
การแสดงเต้นรำ "หมอกฝน" ช่วยให้ผู้ชมเข้าใจวัฒนธรรมและผู้คนของเจ้อเจียงมากขึ้น |
ชาวเจ้อเจียงมีชื่อเสียงด้านแม่น้ำและทะเลสาบอันงดงามราวกับบทกวี อีกทั้งยังมีพรสวรรค์ในการนำเสนอความงดงามนั้นให้นักท่องเที่ยวได้รู้จัก เมื่อพูดถึงเจ้อเจียงแล้ว คงปฏิเสธไม่ได้ว่าต้องพูดถึงพิณพิณ ศิลปินพื้นบ้านเจิ้งอี้ฉิน เจ้าของเพลง “Flowing with the Water” ได้กระซิบบอกนักท่องเที่ยวถึงแม่น้ำในบ้านเกิดของเขา ซึ่งบางครั้งก็อ่อนโยนและสง่างาม ในฐานะอาจารย์ประจำวิทยาลัยดนตรีในเมืองหางโจว (เจ้อเจียง) เจิ้งอี้ฉินไม่ได้เรียนรู้พิณพิณจากหนังสือ แต่เรียนรู้จากการบอกเล่าปากต่อปากในครอบครัว ในรูปแบบของ “พ่อถึงลูก” ครูหนึ่งคนต่อนักเรียนหนึ่งคน มารดาของเธอก็เป็นศิลปินพิณพิณพิณเช่นกัน คุณเจิ้งอี้ฉินกล่าวว่า “ฉันเลือกเพลง “Flowing with the Water” เพราะพิณพิณเป็นเครื่องดนตรีโบราณของชาวฮั่น เสียงของพิณพิณไม่เพียงแต่ถ่ายทอดความรู้สึกของผู้เล่นเท่านั้น แต่ยังแสดงถึงพลังภายในอีกด้วย เสียงพิณพิณที่เปลี่ยนแปลงไปช่วยหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณและจิตใจ”
คุณ Trinh Ni หัวหน้าภาควิชาเทคโนโลยี การศึกษา (กรมวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว มณฑลเจ้อเจียง) ได้กล่าวอย่างชาญฉลาดผ่านตำนานว่า “ฮานอยและเจ้อเจียงมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดและกลมกลืนกันมาตั้งแต่สมัยโบราณ ตั้งแต่ศิลปะการชงชา ไปจนถึงการประดิษฐ์ตัวอักษรและการวาดภาพ ชาวเจ้อเจียงหลงใหลในวัฒนธรรมอันรุ่มรวยของเวียดนาม ชาวเวียดนามต่างเพลิดเพลินกับบทกวีและภาพวาดของเจ้อเจียง ตำนานเล่าว่าเมื่อนานมาแล้ว นางฟ้าสองตนได้ลงมายังโลกมนุษย์ เมื่อกลับคืนสู่สวรรค์ นางฟ้าทั้งสองได้ทิ้งกระจกสองบาน บานหนึ่งตกที่หางโจว อีกบานหนึ่งตกที่ดินแดนซึ่งปัจจุบันคือฮานอย กลายเป็นทะเลสาบตะวันตกสองแห่งที่งดงามราวกับบทกวี เรื่องราวนี้ทำให้ผู้คนเข้าใจถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งระหว่างเจ้อเจียงและฮานอยมากยิ่งขึ้น”
บทความและรูปภาพ: KIM LIEN
*กรุณาเยี่ยมชม ส่วน ต่างประเทศ เพื่อดูข่าวสารและบทความที่เกี่ยวข้อง
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)