ในช่วงสั้นๆ กรมวัฒนธรรมและ การท่องเที่ยว มณฑลเจ้อเจียงได้นำเสนอความงามแห่งบทกวีและดนตรี นอกจากชาหลงจิ่งที่ชงอย่างพิถีพิถันและกลิ่นหอมอบอวลของธูปแล้ว ดนตรีอันไพเราะ สายฝน (ฤดูใบไม้ผลิ) ทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซีเกียงเพิ่งเริ่มต้นขึ้น เสียงหัวเราะดังก้องกังวานไปตามสายลม เหล่าหญิงสาวผู้สง่างามกำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนานต่อหน้าแขก คุณโง ถิ หลาน เฟือง ผู้อำนวยการบริษัท กิมเหลียน อินเตอร์เนชั่นแนล ทราเวล จอยท์ สต็อก อธิบายว่า "นี่คือความงามของสายฝนพรำทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซีเกียง" ขณะเพลิดเพลินกับการแสดงนาฏศิลป์ "สายฝนพรำ" ของศิลปินจากโรงละครเพลงและนาฏศิลป์เจ้อเจียง เราสัมผัสได้ถึงความงามอันน่าอัศจรรย์ของสายฝนพรำ แท้จริงแล้ว ความงามของแม่น้ำในเจ้อเจียงได้แทรกซึมอยู่ในบทกวี ดนตรี และภาพวาดของหลายชั่วอายุคน หลี่ไป๋และตู้ฝูต่างก็แต่งบทกวีเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ เมื่อกวีเต๋อฮันห์เดินทางมาถึงเจ้อเจียง เขาได้รับแรงบันดาลใจจากฉากดังกล่าว และทิ้ง "บทกวีรักในหางโจว" ไว้ให้คนรุ่นหลังเมื่อเขาเดินทางมาถึงทะเลสาบตะวันตก

การแสดงเต้นรำ "หมอกฝน" ช่วยให้ผู้ชมเข้าใจวัฒนธรรมและผู้คนของเจ้อเจียงมากขึ้น

ชาวเจ้อเจียงมีชื่อเสียงด้านแม่น้ำและทะเลสาบอันงดงามราวกับบทกวี อีกทั้งยังมีพรสวรรค์ในการนำเสนอความงดงามนั้นแก่นักท่องเที่ยว เมื่อพูดถึงเจ้อเจียง เราอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถึงพิณจีน ศิลปินพื้นบ้านเจิ้งอี้ฉิน ได้ถ่ายทอดบทเพลง “Flowing with the Water” ให้กับนักท่องเที่ยวฟัง บทเพลงนี้ได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับแม่น้ำในบ้านเกิดของเขา ซึ่งบางครั้งก็งดงามและอ่อนโยน เจิ้งอี้ฉินเคยเป็นอาจารย์สอนพิณจีนที่วิทยาลัยดนตรีในเมืองหางโจว (เจ้อเจียง) เธอไม่ได้เรียนรู้พิณจีนจากหนังสือ แต่ได้เรียนรู้จากการบอกเล่าแบบปากต่อปากในครอบครัว เปรียบเสมือน “พ่อถึงลูก” ครูหนึ่งคนต่อลูกศิษย์หนึ่งคน มารดาของเธอก็เป็นศิลปินพิณจีนเช่นกัน คุณเจิ้งอี้ฉินกล่าวว่า “ฉันเลือกเพลง “Flowing with the Water” เพราะพิณจีนเป็นเครื่องดนตรีโบราณของชาวฮั่น เสียงพิณจีนไม่เพียงแต่สะท้อนถึงหัวใจของผู้บรรเลงเท่านั้น แต่ยังสะท้อนถึงพลังภายในอีกด้วย เสียงพิณจีนที่เปลี่ยนแปลงไปช่วยหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณและจิตใจ”

คุณ Trinh Ni หัวหน้าภาควิชาเทคโนโลยี การศึกษา (กรมวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว มณฑลเจ้อเจียง) ได้กล่าวอย่างชาญฉลาดผ่านตำนานว่า “ฮานอยและเจ้อเจียงมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดและกลมกลืนกันมาตั้งแต่สมัยโบราณ ตั้งแต่ศิลปะการชงชา ไปจนถึงการประดิษฐ์ตัวอักษรและการวาดภาพ ชาวเจ้อเจียงหลงใหลในวัฒนธรรมอันรุ่มรวยของเวียดนาม ชาวเวียดนามชื่นชอบบทกวีและภาพวาดของเจ้อเจียง ตำนานเล่าว่าเมื่อนานมาแล้ว นางฟ้าสององค์ได้ลงมายังโลกมนุษย์ เมื่อกลับคืนสู่สวรรค์ นางฟ้าทั้งสองได้ทิ้งกระจกสองบาน บานหนึ่งตกที่หางโจว อีกบานหนึ่งตกที่ดินแดนซึ่งปัจจุบันคือฮานอย กลายเป็นทะเลสาบตะวันตกสองแห่งที่งดงามราวกับบทกวี เรื่องราวนี้ทำให้ผู้คนเข้าใจถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งระหว่างเจ้อเจียงและฮานอยมากยิ่งขึ้น”

บทความและรูปภาพ: KIM LIEN

*กรุณาเยี่ยมชม ส่วน ต่างประเทศ เพื่อดูข่าวสารและบทความที่เกี่ยวข้อง