จังหวัดเตี๊ยนเอี้ยน ( กวางนิญ ) ไม่เพียงแต่เป็นที่รู้จักในเรื่องอาหารพิเศษ เช่น ข้าวหมก ไก่ภูเขา ... แต่ยังมีอาหารพื้นเมืองที่ขึ้นชื่อไม่แพ้กัน ซึ่งแปลกตั้งแต่ชื่อไปจนถึงวิธีการรับประทาน มันคือเค้กพยักหน้า

ชื่อที่ไม่ซ้ำใครนี้มาจากรูปร่างของเค้ก เค้กไม่มีไส้ มีลักษณะม้วนเป็นแผ่นยาวและมีเนื้อสัมผัสที่เหนียวนุ่ม เมื่อถือไว้ในมือจะสั่นขึ้นลงเหมือนกำลังโยกเยกอยู่

เค้กพยักหน้าอันเป็นเอกลักษณ์ที่ดึงดูดลูกค้าให้มาเพลิดเพลินในเมืองเตี่ยนเอียน จังหวัดกวางนิญ ที่มา : @pinkthuong

คุณตุยเยต ซึ่งเป็นผู้ทำเค้กพยักหน้าในเขตเตี๊ยนเยนมาอย่างยาวนาน กล่าวว่า การทำเค้กพยักหน้าที่แสนอร่อยนั้นต้องอาศัยกระบวนการเตรียมที่พิถีพิถันและชำนาญ

ขั้นแรกต้องเลือกข้าวอย่างระมัดระวัง แช่ไว้ตั้งแต่คืนก่อนหน้า และตักออกในเช้าวันรุ่งขึ้น รอให้ข้าวสะเด็ดน้ำ จากนั้นบดให้เป็นผงเปียก

ในอดีตชาวบ้านมักบดข้าวด้วยมือด้วยโม่หินเพื่อเก็บรักษารสชาติแบบดั้งเดิมของเค้กไว้ อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันที่ความต้องการเค้กพยักหน้ามีมากขึ้น ผู้คนก็หันมาใช้เครื่องจักรที่ทันสมัย ​​ซึ่งทั้งประหยัดแรงงานและให้ผลผลิตสูง

เค้กพยักหน้าอาจดูเรียบง่าย แต่ต้องมีขั้นตอนการเตรียมที่พิถีพิถันและซับซ้อน ภาพโดย: หวู่ ฮวง เซียง

ตามที่นางสาวตุยเอ็ตกล่าวไว้ แม้ว่ารูปลักษณ์ของเค้กพยักหน้าจะค่อนข้างคล้ายกับเฝอและเค้กม้วน แต่ด้วยวิธีการทำจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากกว่า โดยเฉพาะในระหว่างขั้นตอนการบดผู้คนมักจะเติมข้าวเย็นลงไป วิธีนี้จะช่วยให้เค้กฟู ฟูนุ่ม และเรียบเนียนเมื่อทาลงไป

ในการทำเค้ก ผู้ทำเค้กยังต้องมีความชำนาญ โดยวัดปริมาณแป้งให้พอเหมาะบนแม่พิมพ์ และเกลี่ยให้ทั่วเป็นวงกลม ชั้นแป้งจะต้องบางกว่ากระดาษข้าวและหนากว่าแผ่นข้าวปั้น จากนั้นปิดฝาแล้วรอให้เค้กสุก

เค้กจะพองขึ้นเมื่อสุก เมื่อถึงเวลานี้คนจะใช้ไม้ไผ่แกะเค้กร้อนออกอย่างชำนาญและทำเค้กชุดใหม่ต่อไป

เมื่อไม่ม้วน บั๋นนองกูจะคล้ายกับบั๋นเกวียนหรือโฟ แต่ไม่มีไส้ เมื่อม้วนแล้วเค้กจะมีลักษณะกลม ยาว และยืดหยุ่นได้ประมาณขนาดปลายนิ้ว 1-2 นิ้ว

หญ้า.png
น้ำจิ้มถือเป็น “จิตวิญญาณ” ของเค้กพยักหน้า ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดรสชาติของอาหารจานนั้น ภาพ : ท้าวซุน

นอกเหนือจากขั้นตอนการเตรียมที่พิถีพิถันแล้ว เคล็ดลับในการทำเค้กพยักหน้าแสนอร่อยยังขึ้นอยู่กับน้ำจิ้มที่ “เลิศรส” อีกด้วย ทั้งนี้น้ำจิ้มประเภทนี้จึงมีความหลากหลายไปตามรสนิยมของแต่ละคน แต่ที่นิยมมากที่สุดยังคงเป็นน้ำปลาร้าเคี่ยวกับมันไก่เติมหอมเจียวและเนื้อสับเพื่อเพิ่มความน่ากิน

นางสาวทู ทุย ชาวตำบลเตี๊ยนเอี้ยน กล่าวว่า เค้กพยักหน้าควรทานตอนร้อนๆ ในช่วงเวลานั้นเค้กยังคงความหอม นุ่ม หอมหวานเล็กน้อยของข้าวไว้ และยังคงความอร่อยโดยไม่ต้องจิ้มน้ำจิ้ม

“แม้ว่าเค้กจะดูเรียบง่าย แต่ก็มีรสชาติอร่อยและทานง่าย ทั้งผู้สูงอายุและเด็กๆ สามารถทานได้ ในบ้านเกิดของฉัน การซื้อบั๋นนองกู่เป็นกิโลกรัมไม่ใช่เรื่องแปลก ผู้คนมักซื้อไว้หลายกิโลกรัมเพื่อรับประทานทันทีหรือแปรรูปเป็นอาหารอื่นๆ ครั้งหนึ่ง ฉันกินไปทั้งกิโลกรัมและยังอยากกินอยู่ โดยเฉพาะในวันที่อากาศหนาว” นางสาวทุยกล่าว

ตามที่ผู้หญิงคนนี้บอกว่าเค้กพยักหน้านี้ทำมาจากแป้งข้าวเจ้าสด ดังนั้นจึงควรทานในวันเดียวกัน หากใช้ไม่หมดก็สามารถเก็บในตู้เย็น หั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วนำมาแปรรูปเป็นอาหารรสชาติต่าง ๆ มากมาย เช่น ผัดเนื้อ เสิร์ฟพร้อมน้ำซุปกระดูก เช่น เส้นหมี่ ก๋วยเตี๋ยว ราดบนซุปร้อนๆ เป็นต้น

ชาวตะวันตกลองทานก๋วยเตี๋ยว Nam Dinh pho ที่ร้านอาหารอายุกว่า 60 ปี และได้รับคำชมว่า "สมบูรณ์แบบอย่างไม่น่าเชื่อ" โฟนี้ทำแบบสไตล์นามดิ่ญ เสิร์ฟพร้อมกับหัวหอมผสมแทนถั่วงอกหรือซอสเต้าดำ ราคาชามละ 90,000 ดอง แขกชาวตะวันตกแสดงความเห็นว่าราคาค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับระดับทั่วไปแต่ก็ “คุ้มค่าที่จะลอง” เพราะรสชาติที่น่าดึงดูด