ดินแดนเตี่ยนเยน ( กวางนิญ ) ไม่เพียงแต่มีชื่อเสียงในเรื่องอาหารพิเศษบางอย่าง เช่น ข้าวหมกไก่ (khau nhuc) ไก่ภูเขา (hill chicken) ... เท่านั้น แต่ยังมีอาหารพื้นเมืองที่โด่งดังไม่แพ้กัน แปลกตาตั้งแต่ชื่อไปจนถึงวิธีการรับประทาน นั่นคือเค้กพยักหน้า

ชื่อที่มีเอกลักษณ์นี้มาจากรูปทรงของเค้ก เค้กนี้ไม่มีไส้ ม้วนเป็นม้วน ยาว และมีความยืดหยุ่น ดังนั้นเมื่อถือไว้ในมือจะสั่นขึ้นลง ดูเหมือนกำลังสั่นอยู่

เค้กพยักหน้าที่เป็นเอกลักษณ์ดึงดูดลูกค้าใน Tien Yen, Quang Ninh ที่มา: @pinkthuong

นางสาวตุยเอี๊ยต ซึ่งเป็นผู้ทำขนมเค้กพยักหน้าในเขตเตี่ยนเยนมาอย่างยาวนาน กล่าวว่า การทำขนมเค้กพยักหน้าให้อร่อยนั้นต้องอาศัยกระบวนการเตรียมที่พิถีพิถันและชำนาญ

ก่อนอื่นต้องเลือกข้าวอย่างระมัดระวัง แช่น้ำไว้หนึ่งคืนก่อน แล้วนำออกมาในเช้าวันรุ่งขึ้น รอให้ข้าวสะเด็ดน้ำ แล้วบดให้เป็นผงเปียก

ในอดีต ชาวบ้านจะบดข้าวด้วยมือด้วยโม่หินเพื่อคงรสชาติดั้งเดิมของขนมเค้กไว้ อย่างไรก็ตาม ปัจจุบัน เมื่อความต้องการขนมเค้กมีมากขึ้น ผู้คนจึงหันมาใช้เครื่องจักรที่ทันสมัย ​​ซึ่งช่วยประหยัดแรงงานและให้ผลผลิตสูง

เค้กพยักหน้าดูเหมือนจะทำง่าย แต่ต้องใช้ขั้นตอนการเตรียมที่พิถีพิถันและประณีต ภาพโดย: หวู่เฮืองเกียง

คุณ Tuyet เล่าว่า ถึงแม้เค้กพลับจะมีลักษณะคล้ายคลึงกับเค้กเฝอหรือเค้กม้วน แต่วิธีการทำนั้นมีความพิเศษกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขั้นตอนการบดแป้ง ผู้คนมักจะเติมข้าวเย็นลงไป วิธีนี้ช่วยให้เค้กฟู ฟูนุ่ม และเรียบเนียนเมื่อเกลี่ย

ในการทำเค้ก ผู้ทำเค้กต้องมีความชำนาญเช่นกัน โดยตวงส่วนผสมลงบนพิมพ์ในปริมาณที่เหมาะสม เกลี่ยให้ทั่วเป็นวงกลม ชั้นส่วนผสมต้องบางกว่ากระดาษห่อข้าวและหนากว่าปอเปี๊ยะ จากนั้นปิดฝาและรอให้เค้กสุก

เค้กจะพองตัวขึ้นเมื่อสุก ในขั้นตอนนี้ ชาวบ้านจะใช้ไม้ไผ่แกะเค้กร้อนๆ ออกอย่างชำนาญ แล้วทำเค้กชุดใหม่ต่อไป

ก่อนม้วน บั๋นหนงกูจะมีลักษณะเหมือนบั๋นกวนหรือบั๋นเฝอ แต่ไม่มีไส้ เมื่อม้วนแล้ว เนื้อเค้กจะกลม ยาว และยืดหยุ่น ขนาดประมาณปลายนิ้ว 1-2 นิ้ว

หญ้า.png
น้ำจิ้มถือเป็น “จิตวิญญาณ” ของขนมเค้ก ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดรสชาติของอาหาร ภาพ: Thao Sun

นอกจากขั้นตอนการเตรียมที่พิถีพิถันแล้ว เคล็ดลับในการทำขนมจีนน้ำเงี้ยวแสนอร่อยยังขึ้นอยู่กับน้ำจิ้มที่ “เลิศรส” อีกด้วย ดังนั้น น้ำจิ้มนี้จึงถูกปรับให้เข้ากับรสนิยมของแต่ละคนตามแบบฉบับชาวเตี๊ยนเยน แต่ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดยังคงเป็นน้ำปลาที่เคี่ยวกับน้ำมันไก่ โรยด้วยหัวหอมทอดและเนื้อสับเพื่อเพิ่มความน่ารับประทาน

คุณธูถุ่ย ชาวเมืองเตี๊ยนเยน กล่าวว่า ขนมจีนจะอร่อยที่สุดเมื่อรับประทานร้อนๆ ในขณะนั้นขนมจีนจะยังคงความหอม เหนียวนุ่ม และรสหวานเล็กน้อยของข้าวไว้ ไม่จำเป็นต้องนำไปจิ้มกับซอสก็อร่อยได้

“ถึงแม้เค้กจะดูเรียบง่าย แต่รสชาติก็อร่อย ทานง่าย ทานได้ทั้งผู้สูงอายุและเด็กๆ ที่บ้านเกิดของฉัน การซื้อบั๋นหนงเป็นกิโลกรัมไม่ใช่เรื่องแปลก คนมักจะซื้อไว้กินเองหรือนำไปทำเป็นเมนูอื่นๆ ครั้งหนึ่งฉันกินไปทั้งกิโลกรัมก็ยังอยากกินอยู่ โดยเฉพาะในวันที่อากาศหนาว” คุณถุ้ยกล่าว

ผู้หญิงคนนี้บอกว่าขนมจีบทำจากแป้งข้าวเจ้าสด ดังนั้นจึงควรทานให้หมดภายในวันเดียวกัน หากใช้ไม่หมด สามารถเก็บไว้ในตู้เย็น หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วนำไปดัดแปลงรสชาติได้หลากหลาย เช่น ผัดกับเนื้อวัว ทานกับน้ำซุปกระดูกอย่างเส้นหมี่หรือเฝอ หรือเทใส่ซุปร้อนๆ เป็นต้น

แขกชาวตะวันตกได้ลองชิม เฝอน้ำดิญ ที่ร้านอาหารเก่าแก่อายุ 60 ปี และได้รับคำชมว่า "สมบูรณ์แบบอย่างเหลือเชื่อ" เฝอนี้ปรุงแบบน้ำดิญ เสิร์ฟพร้อมหัวหอมผสมแทนถั่วงอกหรือซอสเต้าซี่ ราคาชามละ 90,000 ดอง แขกชาวตะวันตกกล่าวว่าราคาค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับราคาทั่วไป แต่ "คุ้มค่าแก่การลิ้มลอง" เพราะรสชาติที่น่าดึงดูด