การเดินทางไปเรียนในช่วงฤดู 'ตกจักรยาน' ของครูในที่สูง

เส้นทางสู่หมู่บ้านบนที่สูงในฤดูฝนเปรียบเสมือนเส้นด้ายที่เปราะบางพาดผ่านขุนเขา ที่ซึ่งหินและดินพร้อมจะพังทลายได้ทุกเมื่อ กระนั้น ครูหลายพันคนบนที่สูง โดยเฉพาะครูอนุบาล ยังคงต้องฝ่าฟันอุปสรรค ทุกเช้าตรู่ รถมอเตอร์ไซค์เก่าๆ ยังคงแล่นฝ่าโคลนและไต่ขึ้นเนินเป็นประจำ เพื่อส่งครูอนุบาลไปเรียน

ครูโล ทิ เทา - โรงเรียนอนุบาลฮัวบาน ตำบลเตียดิ่ญ กำลังเดินทางไปหมู่บ้านฮังเลีย ซึ่งเป็นที่ที่เธอสอนหนังสือ

มีทางลาดชัน ล้อลื่นไถลบนโคลนแดง มีทางโค้งหักศอกกว้างแค่เท่าทางเดินเท้า ด้านหนึ่งเป็นหน้าผา อีกด้านเป็นเหวลึก การตกจักรยานเป็นเรื่องปกติ แต่สาวๆ ก็ยังลุกขึ้นและเดินทางต่อไป

หนึ่งในจุดดินถล่มและน้ำท่วมหลายแห่งที่ครูและประชาชนต้องข้ามเพื่อเข้าถึงหมู่บ้าน

ขณะปั่นจักรยานผ่านลำธารที่น้ำขึ้นสูงถึงเข่าในช่วงฤดูน้ำหลาก จักรยานคันนี้หนักอึ้งไปด้วยสัมภาระส่วนตัวที่ต้องแบกไปโรงเรียนเพื่อ “กลับบ้าน” พร้อมกับหนังสือ อุปกรณ์การเรียน และแม้แต่ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ สำหรับนักเรียน บางครั้งฝนก็สาดใส่หน้า เสื้อผ้าเปียกโชก แต่บนอานจักรยาน สายตาของครูก็ยังคงจับจ้องไปที่โรงเรียนเล็กๆ กลางป่า

แต่ละภาพล้วนมีช่วงเวลาที่แตกต่างกันออกไป บางครั้งก็มีภาพล้อไถลบนเนินโคลน บางครั้งก็มีมือสกปรกคอยบังคับจักรยานให้ข้ามโขดหิน บางครั้งก็มีรอยยิ้มโล่งใจเมื่อถึงที่หมายอย่างปลอดภัย และเมื่อถึงปลายทาง เสียงหัวเราะสดใสของเด็กๆ ก็ช่วยขจัดความยากลำบากทั้งหมดออกไป เพื่อที่พรุ่งนี้ครูจะได้ทำกิจกรรม "ฤดูจักรยานตก" ต่อไปโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า

ภาพบางส่วนที่คุณครูบันทึกไว้ตอน "ลาพัก" ไปโรงเรียน: