ในสังคมดิจิทัล ความจำเป็นในการเขียนด้วยลายมือกำลังค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยความสะดวกสบายของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ อย่างไรก็ตาม ในบริบทนี้เองที่คุณค่าของการเขียนด้วยลายมือยิ่งได้รับการตอกย้ำ ความสะดวกสบายและความเร็วที่เทคโนโลยีมอบให้เป็นสิ่งที่ไม่อาจปฏิเสธได้ อย่างไรก็ตาม ควบคู่ไปกับการพัฒนาดังกล่าว ผู้คนดูเหมือนจะสูญเสียความผูกพันและอารมณ์ความรู้สึกส่วนตัวบางส่วนที่การเขียนด้วยลายมือมอบให้
จดหมายที่เขียนด้วยลายมืออย่างเรียบร้อย การ์ดอวยพรที่มีเส้นสายยาวๆ หรือเพียงแค่ข้อความที่นำเสนออย่างเรียบร้อย มักจะสร้างความรู้สึกจริงใจและใกล้ชิดมากกว่าข้อความอิเล็กทรอนิกส์ที่ไม่มีชีวิตชีวา
ลายมือที่สวยงามไม่เพียงแต่แสดงถึงความพิถีพิถันและความพิถีพิถันของนักเขียนเท่านั้น แต่ยังถือเป็นศิลปะที่สะท้อนถึงบุคลิกภาพและจิตวิญญาณอีกด้วย หลายคนเชื่อว่าการฝึกฝนลายมือที่สวยงามยังช่วยฝึกความอดทน วินัย และสมาธิ ซึ่งเป็นคุณสมบัติอันทรงคุณค่าในชีวิตสมัยใหม่
ด้วยความต้องการนี้ ชั้นเรียนและศูนย์สอนการเขียนพู่กันจึงผุดขึ้นเรื่อยๆ ดึงดูดนักเรียนทุกเพศทุกวัย ตั้งแต่นักเรียนประถม มัธยมศึกษาตอนปลาย นักเรียนที่ต้องการพัฒนาทักษะการเขียนเพื่อให้ผลการเรียนดีขึ้น ไปจนถึงผู้ใหญ่ที่ต้องการพัฒนาทักษะด้านอารมณ์ หรือเพียงแค่มองหางานอดิเรกที่ดูดี การหาสถานที่สอนการเขียนพู่กันใน ฮาติญห์ ไม่ใช่เรื่องยาก เนื่องจากจำนวนนักเรียนที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
คุณเหงียน ถิ ดิ่ว ผู้ก่อตั้งชมรมฝึกเขียนคุณดิ่ว กล่าวว่า เมื่อไม่นานมานี้ จำนวนนักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนเพิ่มขึ้นอย่างมาก ไม่เพียงแต่นักศึกษาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงนักศึกษามหาวิทยาลัย คนทำงาน... ที่มาเรียนด้วยความปรารถนาที่จะฝึกฝน ระมัดระวัง และอดทน แม้แต่ผู้สูงอายุก็มาเพื่อพัฒนาลายมือ หรือเพียงแค่หาพื้นที่เงียบสงบเพื่อฝึกฝนตนเอง
เหงียน เถา วี (แขวงแถ่งเซิน จังหวัดห่าติ๋ญ) เล่าด้วยความตื่นเต้นว่า "ตอนแรกฉันมาเรียนเขียนพู่กันเพราะพ่อแม่อยากให้ฉันพัฒนาลายมือ ลายมือของฉันเคยไม่สวยและไม่เรียบร้อย แต่พอเรียนไปได้สักพัก ฉันก็พบว่าตัวเองชอบเรียนมากขึ้น การฝึกเขียนพู่กันไม่เพียงแต่ช่วยให้ฉันเขียนได้ดีขึ้นเท่านั้น แต่ยังฝึกให้ฉันอดทน พิถีพิถัน และมีสมาธิอีกด้วย ทุกครั้งที่เขียนได้สวยงาม ฉันรู้สึกมีความสุขและภูมิใจมาก"
เรียกได้ว่ายุค 4.0 นี้ อาชีพเขียนอักษรวิจิตรศิลป์ไม่ได้สูญหายไป แต่กำลังเปลี่ยนแปลงและปรับตัวเพื่อค้นหาคุณค่าและพื้นที่พัฒนาใหม่ๆ
คุณเดา กวีญ ชุง (รองประธานชมรมการเขียนอักษรวิจิตรงดงามแห่งเวียดนาม) ผู้มีประสบการณ์การสอนการเขียนอักษรวิจิตรงดงามในห่าติ๋ญมายาวนาน กล่าวว่า ในยุค ดิจิทัล การฝึกฝนการเขียนอักษรวิจิตรงดงามเปรียบเสมือนการฝึกฝนจิตใจ ไม่เพียงแต่การฝึกฝนลายมือเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการฝึกฝนบุคลิกภาพอีกด้วย นอกจากนี้ ลายมือยังมีคุณค่าทางวัฒนธรรมอันล้ำค่า การอนุรักษ์และส่งเสริมความงดงามของภาษาประจำชาติ เป็นวิธีที่คนรุ่นปัจจุบันแสดงความเคารพต่อมรดกทางวัฒนธรรมอันล้ำค่าของบรรพบุรุษ
จะเห็นได้ว่าท่ามกลางความเร่งรีบของยุค 4.0 อาชีพการฝึกฝนลายมือที่สวยงามไม่ได้ถูกบดบังรัศมี แต่กลับตอกย้ำถึงพลังและคุณค่าอันเป็นเอกลักษณ์ของอาชีพนี้ ไม่ใช่แค่เรื่องของการฝึกลายมือเท่านั้น แต่ยังเป็นการเดินทางสู่การค้นพบและพัฒนาตนเอง ช่วยให้นักเรียนและผู้ใหญ่ค้นพบความสงบสุขและความสุขในทุกฝีปากกา นี่คือ "เสน่ห์อันแปลกประหลาด" อย่างแท้จริง แต่เปี่ยมไปด้วยความหมายในบริบทของเทคโนโลยีดิจิทัลที่เข้ามาครอบงำชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆ
ที่มา: https://baohatinh.vn/luyen-chu-dep-suc-hut-la-giua-thoi-dai-40-post291922.html
การแสดงความคิดเห็น (0)