การค้นพบนี้เพิ่งประกาศในวารสาร Nature เมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน ดังนั้น ระบบสุริยะใหม่นี้จึงแท้จริงแล้วคือระบบดาว HD 110067 ซึ่งประกอบด้วยดาวเคราะห์ 6 ดวงที่โคจรรอบดาวฤกษ์แม่ ระบบ HD 110067 อยู่ห่างจากเรา 100 ปีแสง (1 ปีแสงมีค่าประมาณ 9.5 ล้านล้านกิโลเมตร)
ภาพประกอบดาวเทียมสำรวจดาวเคราะห์นอกระบบสุริยะที่โคจรผ่านหน้าของ NASA (TESS) ภาพ: NASA
ดาวเทียมสำรวจดาวเคราะห์นอกระบบสุริยะ (TESS) ของ NASA และดาวเทียมระบุดาวเคราะห์นอกระบบสุริยะ Cheops ของสำนักงานอวกาศยุโรปร่วมมือกันสังเกตการณ์ระบบดาวดวงนี้
ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าดาวเคราะห์ทั้งหกดวงไม่ได้อยู่ในเขตเอื้ออาศัย ซึ่งหมายความว่าดาวเคราะห์เหล่านี้ไม่น่าจะมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้ ดาวเคราะห์เหล่านี้มีขนาดใหญ่กว่าโลกประมาณ 2-3 เท่า และมีความหนาแน่นใกล้เคียงกับดาวเคราะห์ก๊าซยักษ์ในระบบสุริยะของเรา (ดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส และดาวเนปจูน)
ดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ดาวฤกษ์ที่สุดจะโคจรรอบดวงอาทิตย์ในเวลา 9.1 วันโลก ดาวเคราะห์ดวงถัดมามีวงโคจร 13.6 - 20.5 - 30.8 - 41 - 54.7 วัน ซึ่งใกล้กว่าระยะห่างจากดาวศุกร์ถึงดวงอาทิตย์ ซึ่งทำให้ดาวเคราะห์ทั้ง 6 ดวงนี้มีความร้อนสูงมาก
นักวิทยาศาสตร์ เชื่อว่าดาวเคราะห์ก๊าซมีแกนแข็งที่ประกอบด้วยหิน โลหะ หรือน้ำแข็ง ล้อมรอบด้วยชั้นไฮโดรเจนหนา อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องมีการสังเกตการณ์เพิ่มเติมเพื่อระบุองค์ประกอบของชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์เหล่านี้
นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่าระบบสุริยะมีความพิเศษเฉพาะตัว เพราะดาวเคราะห์ทั้งหกดวงเคลื่อนที่ประสานกันเป็นจังหวะอย่างสมบูรณ์แบบ เอนริก พัลเล ผู้ร่วมวิจัยจากสถาบันฟิสิกส์ดาราศาสตร์แห่งหมู่เกาะคานารี กล่าวว่า ในทางเทคนิคแล้ว ระบบสุริยะนี้เรียกว่าการสั่นพ้องที่ “แม่นยำและมีการเรียงลำดับอย่างดีเยี่ยม”
เมื่อดาวเคราะห์ดวงในสุดโคจรครบสามรอบ ดาวเคราะห์ข้างเคียงที่ใกล้ที่สุดจะโคจรครบสองรอบ อัตราส่วนเดียวกันนี้ใช้กับดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ที่สุดอันดับสองและสาม และดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ที่สุดอันดับสามและสี่
ดาวเคราะห์ชั้นนอกสุดสองดวงโคจรครบรอบหนึ่งรอบในเวลา 41 และ 54.7 วันตามลำดับ ซึ่งหมายความว่าทุกๆ ดาวเคราะห์สามดวงจะมีวงโคจรสี่รอบ ขณะเดียวกัน ดาวเคราะห์ชั้นในสุดจะโคจรครบรอบหกรอบในเวลาเดียวกับที่ดาวเคราะห์ชั้นนอกสุดใช้ในการโคจรครบรอบหนึ่งรอบ
นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าระบบสุริยะทุกระบบ รวมถึงระบบที่มีโลกอยู่ด้วย เชื่อกันว่ามีวงโคจรเริ่มต้นคล้ายกับระบบ HD 110067 อย่างไรก็ตาม คาดว่ามีเพียง 1 ใน 100 ระบบสุริยะเท่านั้นที่ยังคงรักษาวงโคจรดังกล่าวไว้ได้ และระบบสุริยะของโลกไม่ได้อยู่ในกลุ่มนั้น
“ระบบ HF 110067 นั้นน่าทึ่งมาก ประการแรก ดาวเคราะห์ทั้งหกดวงโคจรรอบกันแบบเรโซแนนซ์ ซึ่งหาได้ยากยิ่ง ประการที่สอง ดาวฤกษ์ดวงนี้สว่างมาก นับเป็นดาวฤกษ์ที่สว่างที่สุดเท่าที่เคยพบมาที่มีดาวเคราะห์มากกว่าสี่ดวง” ฮิวจ์ ออสบอร์น ผู้ร่วมวิจัยจากมหาวิทยาลัยเบิร์น (สวิตเซอร์แลนด์) กล่าว
ฮ่วยฟอง (ตามรายงานของเอพี)
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)