Poeta To wierna żona Huu przez całe jego życie

W czerwcu 2011 roku, z okazji wieczoru poetyckiego To Huu „Podążając śladami wujka Ho”, upamiętniającego setną rocznicę wyjazdu wujka Ho, który podjął się ratowania kraju, poeta Pham Xuan Duong – sekretarz komitetu partii prowincji Thai Nguyen i ja odwiedziliśmy panią Vu Thi Thanh, ukochaną żonę rewolucyjnego poety To Huu...

Podczas tego spotkania, z delikatnym i serdecznym uśmiechem, pani Vu Thi Thanh opowiedziała nam wiele wspomnień z Thai Nguyen – stolicy ruchu oporu, „Cztery strony stolicy tysiąca wiatrów”. Z tych opowieści dowiedzieliśmy się, że ukochana żona poety To Huu nie tylko później pełniła funkcję zastępcy szefa Centralnego Departamentu Propagandy, ale w latach oporu była również funkcjonariuszką Związku Kobiet Thai Nguyen (ZWU), spędziwszy wiele lat w związku ze swoją ojczyzną, Thai Nguyen. To właśnie z tej pozycji w 1952 roku dołączyła do Bohaterki La Van Cau i wielu innych bohaterek i bojowniczek... aby dołączyć do Wietnamskiego Związku Młodzieży i wziąć udział w Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie (Niemcy).

„Część dla poezji, część dla miłości...”

Wracając do miłości poety To Huu do ukochanej żony. Kiedy był sekretarzem Komitetu Partii Prowincji Thanh Hoa we wczesnym okresie wojny oporu przeciwko francuskiemu kolonializmowi, To Huu miał zaledwie 27 lat i nigdy nie był zakochany. Towarzyszka, przewodnicząca Związku Kobiet Prowincji, przedstawiła poetce swoją towarzyszkę: „To pani Thanh, studiowała w Dong Khanh, jest bardzo posłuszna i ładna, bardzo aktywna, podoba ci się?”. Po tym spotkaniu To Huu poznał dziewczynę z Thanh, również młodą członkinię Komitetu Partii Prowincji, i tak zostali mężem i żoną, razem przez całą rewolucyjną podróż i życie…

Poeta To wierna żona Huu przez całe jego życie

Poeta To Huu z żoną w Viet Bach.

To Huu jest znanym poetą, ale rzadko pisze wiersze miłosne. Ma jednak również wiele bardzo emocjonalnych wierszy dedykowanych ukochanej żonie. W tych wierszach widzimy jego ukochaną, jego żonę, jego towarzysza tak pięknego, tak czułego. Jego wiersze trafiły do serc wielu pokoleń wietnamskich miłośników poezji, zwłaszcza młodzieży: Deszcz pada na liście palmowe / Twoje włosy są mokre / Twoje policzki są czerwone / Tak bardzo chcę cię pocałować... ale nie... Potem: Ale mówiąc tak: „Moje serce / Bardzo szczere, podzielone na trzy jaskrawoczerwone części / Większość z niego zachowuję dla Przyjęcia / Część dla poezji, a część dla ciebie, by kochać...” / Zawstydzony: „To dużo, prawda, bracie!” / Potem pocałowaliśmy się oboje, dwaj towarzysze / Szliśmy razem, aż do jutra rana / Zabrałeś mnie do domu, wiosna przyszła także w moich rękach... i: Czy istnieje cierpienie bardziej bolesne niż / Serce, które samo posypuje się solą / Moja droga, posłuchaj... w zimną noc / Obok ciebie słodko brzmi cytra...

W poezji żyli razem pięknie i czule. Ich szczęście było zakorzenione w szczęściu ludu, po wzlotach i upadkach rewolucji i kraju. Po trudnej drodze oporu, mogli być sobie bliscy, spotkać się ponownie, urodzić dzieci, jak każda rodzina ruchu oporu, i nadal angażować się i poświęcać Partii i rewolucji. Byli razem przez całe życie.

W każdym kroku rozwoju polityka To Huu zawsze było wsparcie i troska pani Vu Thi Thanh. A w każdym wersie poety To Huu było bicie serca. W wzlotach i upadkach To Huu zawsze była przy nim, aby dzielić się, zachęcać i być jego niezawodnym ramieniem, na którym mógł się oprzeć... Była jego wielką miłością, jego najbliższą towarzyszką, jego najbardziej emocjonalną muzą. A przez całe życie pani Vu Thi Thanh było to również życie rewolucyjne, była najmłodszą kobietą w Komitecie Partii Dzielnicy Thanh Hoa we wczesnych latach wojny oporu, była oficerem ds. kobiet w Centrali i Thai Nguyen, była profesorem nadzwyczajnym ekonomii, zastępcą kierownika Centralnego Wydziału Propagandy. Ale przede wszystkim była ukochaną i lojalną żoną polityka i poety To Huu przez całe jej życie...

Poeta To wierna żona Huu przez całe jego życie

„Słodki dźwięk cytry obok ciebie”... (Wiersz To Huu)

Wspomnienia tych, którzy zostali

Co jest szczególnie godne podziwu, to fakt, że w ciągu ostatnich lat, od śmierci poetki To Huu, poświęciła ona resztę swojego życia na wykonywanie wielu ważnych zadań dla ukochanego męża (co, z perspektywy byłej zastępczyni szefa Centralnego Departamentu Propagandy, uważa za zadania dla Partii i kraju, ponieważ według niej: „To Huu i poezja To Huu zawsze i przede wszystkim należą do Partii i kraju”).

To znaczy, zebrała i wydrukowała cały zbiór poezji i zagadnień teoretycznych dotyczących literatury wietnamskiej w latach, gdy poeta To Huu był sekretarzem Komitetu Centralnego Partii i odpowiadał za działalność propagandową partii; ekonomiczne poglądy i wytyczne To Huu przez wiele lat jako członka Biura Politycznego i stałego wiceprzewodniczącego Rady Ministrów; to znaczy budowę Domu Pamięci To Huu w rozległej Wiosce Międzynarodowej Thang Long; to znaczy, współpracę z departamentami i oddziałami Partii i państwa, Wietnamskim Związkiem Stowarzyszeń Literackich i Artystycznych oraz Stowarzyszeniem Pisarzy Wietnamskich w celu organizowania seminariów naukowych, organizacji wieczorów poetyckich To Huu, wskrzeszenia majestatycznej i emocjonalnej poezji poety w Operze w Hanoi; w Hue – rodzinnym mieście poety; w Ho Chi Minh i Thai Nguyen, wietrznej stolicy oporu… Trzeba przyznać, że były to niezwykle rozległe zadania, przekraczające możliwości kobiety po osiemdziesiątce. Tylko dzięki silnej miłości, bezgranicznemu uczuciu i wielkiej determinacji mogła sprostać tym wielkim obowiązkom…

Poeta To wierna żona Huu przez całe jego życie

Pani Vu Thi Thanh w dniu inauguracji Domu Pamięci To Huu.

Oto, w moich rękach, ponad 300-stronicowe wspomnienia zatytułowane „Wspomnienia o tej, która została”, które pisała z całego serca, jako komunistka, i ze łzami tęsknoty za ukochanym mężem, który odszedł… Mówiąc o tych wspomnieniach, poetka Huu Thinh, przewodnicząca Wietnamskiego Związku Stowarzyszeń Literackich i Artystycznych, przewodnicząca Wietnamskiego Stowarzyszenia Pisarzy, zauważyła: „Wspomnienia nie są długie, zatrzymują się tylko na najważniejszych wydarzeniach, ale wystarczają, aby czytelnicy mogli poczuć emocjonalnie i głęboko piękną, idealistyczną i lojalną miłość pani Vu Thi Thanh i poety To Huu. Płynne połączenie miłości i kariery, życia publicznego i prywatnego tworzy ciepłą, liryczną przestrzeń, podkreślając życie, siłę i godność wzorowej rewolucyjnej rodziny, dzięki czemu ludzie mogą na nowo przeżywać wydarzenia historyczne i życie kraju w niezapomnianych latach…”.

Ale wszystko skończyło się dokładnie 12 lat po śmierci poetki To Huu. Kiedy jej wspomnienia „Wspomnienia o Tej, Która Została” dotarły do czytelników, był to również czas, kiedy z radością odeszła, by dołączyć do ukochanego męża, kontynuując wieczną więź z nim, tak jak wtedy, gdy miała 20 lat, kiedy do niego przyjechała, a następnie towarzyszyła mu przez całe życie w ruchu oporu i rewolucyjnych podróżach po kraju…

Truong Nguyen Viet

Źródło