หน้ากวี: ตรัน ฮ่อง เกียง | หนังสือพิมพ์อิเล็กทรอนิกส์ เจียลาย

(GLO)- ฉันอ่านงานของ Tran Hong Giang มานานแล้ว ทั้งทางออนไลน์และในหนังสือพิมพ์ ด้วยความที่รู้ว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านไอที ทุกครั้งที่ฉันต้องการอะไรทางออนไลน์ ฉันจะโทรหาเขา แม้กระทั่งกลางดึก จากนั้นฉันก็ได้รู้ว่าเขาเก่งภาษาอังกฤษมาก และจนกระทั่งเราสนิทกันมากขึ้น แม้จะยังออนไลน์อยู่ ฉันถึงได้รู้เรื่องสถานการณ์ที่ยากลำบากของเขา เขาป่วยหนักตั้งแต่ยังเด็กจนต้องนอนติดเตียงและรถเข็น

โลก ของเขาเปรียบเสมือนเตียงและรถเข็น เขามองเห็นชีวิตผ่าน...อินเทอร์เน็ต บทกวี เรื่องราว และสถานะเฟซบุ๊กของเขา ล้วนเต็มไปด้วยความหวังและอารมณ์ขัน

เขาไม่เคยไปไฮแลนด์สภาคกลางมาก่อน แต่เขาเขียนถึงไฮแลนด์สภาคกลางไว้ว่า “เรามาถึงที่นี่แล้ว ความสูงของที่ราบสูงช่างน่าหลงใหล/ดวงตาที่คุ้นเคย รอยยิ้มที่สดใส/จักรวาลหมุน วัตถุเคลื่อนที่ และดวงดาวเปลี่ยนแปลง/ความทะเยอทะยานก่อร่างสร้างร่างเพื่อนของฉัน” ขณะนอนอยู่บนเตียง เขาเรียนวิทยาการคอมพิวเตอร์ ภาษาอังกฤษ และสื่อสารกับคนทั้งโลก ปัจจุบันเขาทำงานเป็นนักออกแบบเว็บไซต์และผู้ดูแลระบบเพื่อเลี้ยงชีพ เขามีหนังสือทั้งบทกวีและนวนิยายหลายสิบเล่ม แม้แต่คนธรรมดาก็คงไม่ใช่ทุกคนที่จะใช้ชีวิตและทำงานได้เหมือนเขา

ปัจจุบัน Tran Hong Giang อาศัยอยู่ใน Nam Dinh และเป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนเวียดนาม

กวีวัน กง หุ่ง ได้รับการคัดเลือกและแนะนำ

ชีวิตของซิลค์ ซิลค์เวิร์ม

ตัวหนอนไหมดิ้นรนไปตลอดชีวิต

ดิ้นรนที่จะดึงไส้ออกมาและปั่นไหม

หัวใจไม่สงบนิ่งอยู่ตลอดเวลา

ไม่เคยเหนื่อย!

ภาพประกอบ: HT

มีเพียงไม่กี่คนที่เข้าใจ

เกี่ยวกับการถวายเครื่องบูชาแบบเงียบๆ

มีใครเคยแชร์บ้างไหม?

ชีวิตของหนอนไหมมีความยากลำบากมานานหลายปี

เป็นเพียงภาพลวงตา

ชั่วคราวในโลกมนุษย์

สวรรค์ไม่มีความเมตตา

มอบสวรรค์ให้กับหนอนไหม!

บางครั้งหนอนไหมก็ร้องไห้

เสียใจกับสิ่งที่ถวายอย่างโง่เขลามากมาย

แต่หนอนไหมก็ยังคงดึงลำไส้ออกมา

เพราะชีวิตยังขาดเส้นไหม!

พระจันทร์เดือนเมษายน

เดือนเมษายนมาเยือนทุ่งนาหมู่บ้าน

พระจันทร์บางๆ พาดผ่านท้องฟ้า

ใครที่กำลังผ่านช่วงเวลาที่พลาดไป

เคยได้ยินคำพูดหวานๆที่ทำให้เจ็บปวดมาหลายคำ

ภาพประกอบ: HT

กัวอินั่งพิงต้นไทรอย่างเศร้าสร้อย

พยายามลืมความผิดพลาดในอดีต

ความรักก็เหมือนไหมแดงและด้ายสีพีช

เกลียดกันก็กางมือออก

พระจันทร์และกาลเวลาผ่านไป

เพียงความเงียบ ฉันและเพื่อนๆ

เมฆก้อนใหญ่รวมตัวกันอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ

พบกับพายุลูกแรกของฤดูกาล

ใครเป็นใครในอดีต?

ลืมเครื่องหมายเก่าของความอุดมสมบูรณ์ของดวงจันทร์ไปได้เลย

เดือนเมษายนเป็นวันพระจันทร์เต็มดวง

ทุ่งนายังคงความเศร้าโศกมานับร้อยปี…

ความทรงจำของหมู่บ้านเก่า

จะเป็นความทรงจำของฉันตลอดไป

หมู่บ้านเก่าเป็นเสมือนภาพดินแดนแห่งบทกวี

เทศกาลเดือนมกราคมและกุมภาพันธ์ ฤดูเก็บเกี่ยว

โคลนทำให้เสื้อกลายเป็นสีน้ำตาล...

ภาพประกอบ: Huyen Trang

ปัจจุบันหมู่บ้านไม่มีร่องรอยกีบควายอีกต่อไป

แถวไม้ไผ่เบาบางแกว่งเปลญวนยามเที่ยงวัน

นกกระสาตัวเดียวบินอยู่บนท้องฟ้ายามบ่าย

ปีที่ผ่านไปทำให้ฉันต้องกลับมาด้วยความสั่นสะเทือน!

หมู่บ้านแห่งนี้ปัจจุบันเป็นเมืองครึ่งหนึ่งและชนบทครึ่งหนึ่ง

เสื้อสีน้ำตาลเมื่อก่อน ตอนนี้ใส่ชุดแดงน้ำเงิน

เมื่อเด็กชายและเด็กหญิงแต่งงานกัน ประเพณีการถือหมากและหมากก็จะค่อยๆ หายไป

คืนเทศกาลหมู่บ้านแบบไม่ต้องร้องเพลงรัก!

หมู่บ้านของเรายังจำได้ไหม?

เราเคยผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากด้วยกัน

ความรักอันอบอุ่นของชนบท หมู่บ้านเก่าแก่ที่คิดถึง

ความทรงจำเลือนรางแต่ไม่จางหายง่ายๆ!

ทวีต

ลิงค์ที่มา: https://baogialai.com.vn/guong-mat-tho-tran-hong-giang-post238826.html