ข้าวและอาหารทะเล “ดึงดูด” สินเชื่อ
นายเดา มินห์ ตู รองผู้ว่าการธนาคารแห่งรัฐเวียดนาม (SBV) กล่าวในการประชุมเรื่องการส่งเสริมสินเชื่อเพื่อสนับสนุนวิสาหกิจในภาคส่วนข้าวและอาหารทะเลในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ซึ่งจัดขึ้นในช่วงบ่ายของวันที่ 15 กันยายน ณ เมือง กานเทอ ว่า ปัจจุบันวิสาหกิจต่างๆ กำลังเผชิญกับความยากลำบากในการบริโภคผลิตภัณฑ์ทั้งในตลาดในประเทศและตลาดส่งออก เนื่องจากความต้องการของผู้บริโภคลดลง
ความยากลำบากขององค์กรธุรกิจย่อมส่งผลกระทบต่อการดำเนินงานของธนาคาร บริบททั้งภายในและภายนอกประเทศทำให้การบริหารจัดการนโยบายการเงินยากลำบากยิ่งขึ้นกว่าที่เคย
เพื่อสนับสนุนภาคธุรกิจ ธนาคารแห่งรัฐเวียดนามได้ปรับลดอัตราดอกเบี้ยดำเนินงานตั้งแต่ต้นปี เพื่อสร้างเงื่อนไขให้ธนาคารพาณิชย์ลดอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ รองผู้ว่าการฯ ยืนยันว่าระบบธนาคารในปัจจุบันไม่ได้ขาดแคลนเงิน แต่ยังมีเงินเหลืออยู่
“ธนาคารกำลังจัดการกับปัญหาเงินเกินดุล หากเกิดภาวะขาดแคลน การแก้ไขจะยากมาก แต่หากมีเงินเกินดุล การแก้ไขจะยิ่งยากขึ้นไปอีกเมื่อไม่สามารถปล่อยกู้ได้” คุณตูกล่าว “เช่นเดียวกับธุรกิจที่มีสินค้าคงคลัง ธนาคารก็มีเงินเกินดุลอยู่ในห้องนิรภัย ดังนั้น ธนาคารจึงจำเป็นต้องเพิ่มสินเชื่อเพื่อให้ธุรกิจสามารถดำเนินต่อไปได้”
คุณตู กล่าวว่า เพื่อแก้ไขปัญหาของผู้ประกอบการ จำเป็นต้องมีแนวทางแก้ไขเพื่อสนับสนุนการบริโภคสินค้า ในกรณีที่ไม่สามารถบริโภคสินค้าได้ ธนาคารพาณิชย์ควรพิจารณาปล่อยกู้เพื่อเก็บสินค้าไว้ชั่วคราว เพื่อให้แน่ใจว่าสินค้าสามารถขายได้ในอนาคตและสามารถนำกลับมาเป็นเงินสดได้
ปัจจุบันอุตสาหกรรมข้าวและอาหารทะเลในภาค เกษตร และชนบท มักได้รับความสำคัญในการลงทุนด้านสินเชื่อจากภาคธนาคารอยู่เสมอ
นางสาวฮา ทู ซาง ผู้อำนวยการกรมสินเชื่อภาค เศรษฐกิจ (SBV) เปิดเผยว่า ณ สิ้นเดือนสิงหาคม 2566 หนี้คงค้างในภูมิภาคสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงทั้งหมดมีจำนวนมากกว่า 1 ล้านล้านดอง เพิ่มขึ้นร้อยละ 5.35 เมื่อเทียบกับสิ้นปี 2565
โดยสินเชื่อเพื่อการพัฒนาการเกษตรและชนบทเป็นสินเชื่อที่สถาบันสินเชื่อให้ความสนใจมาโดยตลอด โดยมียอดสินเชื่อคงค้างเกือบ 535,000 ล้านดอง เพิ่มขึ้น 6.04% (สูงกว่าอัตราการเติบโตของสินเชื่อโดยรวมของภูมิภาค และสูงกว่าอัตราการเติบโตของสินเชื่อการเกษตรและชนบทระดับประเทศที่ 3.75%) คิดเป็น 51.76% ของยอดสินเชื่อคงค้างทั้งหมดของภูมิภาค และ 17.44% ของยอดสินเชื่อคงค้างสินเชื่อการเกษตรและชนบทระดับประเทศ
ที่น่าสังเกตคือ การเติบโตของสินเชื่อสำหรับภาคข้าวและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ซึ่งเป็นจุดแข็งของภูมิภาคนี้ มีการเติบโตอย่างน่าประทับใจ สินเชื่อคงค้างสำหรับภาคเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีมูลค่าเกือบ 129,000 พันล้านดอง เพิ่มขึ้น 8.5% และคิดเป็นเกือบ 59% ของสินเชื่อคงค้างสำหรับภาคเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั่วประเทศ (โดยสินเชื่อคงค้างสำหรับปลาสวายเพิ่มขึ้น 10.5% และสินเชื่อกุ้งเพิ่มขึ้น 8.8%) ส่วนสินเชื่อคงค้างสำหรับภาคข้าวมีมูลค่าเกือบ 103,000 พันล้านดอง เพิ่มขึ้น 9% เมื่อเทียบกับสิ้นปี 2565 และคิดเป็นประมาณ 53% ของสินเชื่อคงค้างสำหรับข้าวทั่วประเทศ
อย่างไรก็ตาม นางสาวฮา ทู เซียง กล่าวว่า ธุรกิจหลายแห่งมีขนาดการผลิตที่เล็ก ศักยภาพทางการเงินและการบริหารจัดการที่จำกัด และขาดความโปร่งใสในข้อมูลทางการเงิน ส่งผลให้ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขการกู้ยืม
ธุรกิจต่าง ๆ เข้าคิวรอสินเชื่อ
นายเหงียน ตัน เวียน ผู้แทนสมาคมธุรกิจจังหวัดวินห์ลองและบริษัทอาหารสัตว์ปูติน กล่าวว่า เพื่อส่งเสริมทุนสินเชื่อของธนาคาร รัฐบาลจำเป็นต้องมีนโยบายที่ครอบคลุมเพื่อขจัดปัญหาต่างๆ ให้กับเศรษฐกิจ รวมถึงการนำแนวทางแก้ไขเพื่อส่งเสริมการผลิตและธุรกิจ การบริโภค แนวทางแก้ไขด้านการบริโภคภายในประเทศและตลาดส่งออก การสร้างเงื่อนไขให้บริษัทต่างๆ ขยายการผลิตและธุรกิจ เมื่อนั้นบริษัทต่างๆ จึงจะกล้ากู้ยืมเงินทุนจากธนาคาร
นายเวียนยังแสดงความปรารถนาของภาคธุรกิจในจังหวัดหวิงลองให้ภาคธนาคารยังคงรักษาและดำเนินนโยบายสินเชื่อสำหรับวิสาหกิจต่อไป จำเป็นต้องลดระยะเวลาและขั้นตอนในการประเมินราคา การอนุมัติสินเชื่อ และการเบิกจ่ายเงินทุน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเงินทุนหมุนเวียน ขณะเดียวกัน ให้ดำเนินการหาแนวทางในการลดอัตราดอกเบี้ย โดยเฉพาะอย่างยิ่งอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ต่อไปในอนาคต
นายฟาม ไท บิ่ญ ประธานกรรมการบริษัท Trung An ซึ่งเป็นธุรกิจที่ดำเนินธุรกิจด้านการซื้อและส่งออกข้าวในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง กล่าวว่าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ธุรกิจส่งออกข้าวไม่ได้ประสบปัญหาขาดแคลนเงินทุนแต่อย่างใด
“ปัจจุบัน เมื่อธุรกิจต้องการเงินทุน ธนาคารต่างๆ ก็มีวงเงินสินเชื่อให้กับธุรกิจส่งออกข้าว ดังนั้นจึงมีเงินทุนสำหรับซื้อข้าวเพื่อแปรรูปและส่งออกอย่างต่อเนื่อง
เกือบ 20 ปีแล้วที่ธุรกิจของผมไม่เคยขาดเงินทุนเลย แม้กระทั่งธนาคารก็ต้องเข้าคิวรอเพื่อระดมทุน” คุณบิญกล่าว แต่เขาก็ตั้งข้อสังเกตว่า “การกล่าวเช่นนั้นไม่ได้หมายความว่าไม่มีธุรกิจใดขาดแคลนเงินทุน แต่จำเป็นต้องทบทวนว่าเหตุใดธุรกิจเหล่านั้นจึงไม่สามารถเข้าถึงเงินทุนได้”
นายบิญ กล่าวว่า ตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2565 เป็นต้นมา ผู้ประกอบการที่ดำเนินธุรกิจในภาคการผลิตข้าวต้องเสียอัตราดอกเบี้ยที่สูงขึ้นกว่าเดิม ก่อนหน้านี้ ผู้ประกอบการต้องกู้ยืมเงินเพียง 6.5% เท่านั้น แต่ตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2565 จนถึงปัจจุบัน อัตราดอกเบี้ยได้เพิ่มขึ้นเป็น 7-8% ต่อปี ขณะเดียวกัน ธนาคารกลางได้กำหนดกฎเกณฑ์ให้ภาคส่วนสำคัญๆ เช่น การส่งออกข้าว ต้องมีอัตราดอกเบี้ยสูงสุดไม่เกิน 5%
“ด้วยอัตราดอกเบี้ยในปัจจุบัน ธุรกิจต่างๆ จะประสบปัญหาอย่างแท้จริง” นายบิญกล่าว
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)